Lucas. (Deel 3)
“Veel succes bij het wassen dan. Ik ben weg, heb nog afgesproken met mijn vriendje… Tot morgen! X”
Shit. Vriendje? Ik herlees zijn laatste zin; “… afgesproken met mijn vriendje”. Hoe kan dat nu? Ik zit er dus volledig naast, hij is totaal niet geïnteresseerd in me? Was hij dan gewoon met mijn voeten aan het spelen, doen alsof hij me leuk vond en er dan niet voor gaan? Leuk hoor, zo uitgedaagd worden!
Ik draai me weg van m’n laptop en schenk wat Ice Tea Green in. “Kalmeer nu toch, wordt rustig!” Ik blijf het tegen mezelf zeggen. Eigenlijk moet ik niet zo boos zijn over Tibe zijn onthulling, ik was juist hetzelfde aan het doen. Uitdagen, hoofd op hol brengen en niet goed weten of ik er iets mee wilde doen. Ik kan de humor er nu wel van inzien, wie kaatst mag de bal verwachten zeker… Beter zo waarschijnlijk, ik ben toch niet toe aan iets vasts, nieuws,… Dat zal nog wel een tijdje duren, sinds … Komaan Lucas, niet aan denken. Niet nu. Het verleden is het verleden en laat het daar! Niets oprakelen nu. Je hebt andere bezigheden nu, zoals ‘hoe zal ik Tibe nu aanpakken’? Daar moet ik me op focussen. Gaan we voor het totale negeren of verdergaan met het uitdagerspelletje? Misschien moet ik gewoon verder doen hoe ik bezig was, hem wat uitdagen, flirten … Eens zien wat zijn reactie daarop zal zijn, lijkt me best leuk.
Terug vrolijk plof ik in de zetel en begin te zappen. Niets op tv, weeral. Wat zal ik dan gaan doen? Ik kijk op de klok en zie dat het nog geen tien uur is, dus naar bed gaan is zeker geen optie. Hier zitten we dan, moederziel alleen. Ik krijg haast medelijden met mezelf en besluit dan maar om de dvd-reeksen van Sex and the City boven te halen. Perfect om elke avond volledig mee te vullen.
Ik wandel naar het centrum. Wat was dit een rare dag. Repeteren en ondertussen Tibe in de gaten houden, die af en toe onderzoekend, bijna uitdagend naar me keek. Gelukkig kan ik me seffens gaan ontspannen bij een lekkere cocktail, met Maarten en Andreas. Gaat best raar zijn, ze zo voor de eerste keer sinds ze een koppel zijn, terugzien. Zal wel meevallen zeker? En anders zullen de cocktails hun werk wel doen…
“Twee Cosmopolitans en een Mojito?” De ober zet onze drankjes neer. Een terrasje op een warme zomeravond, zalig gewoon. Ik nip van mijn Mojito en kijk naar Andreas en Maarten, die tegenover mij, elkaar smoorverliefd zitten aan te staren. Eigenlijk zit ik er voor spek en bonen bij. Lap, ze zitten te kussen… “Jongens, hoe blij ik ook ben voor jullie, ik heb ook gevoelens hoor.” lach ik.
Ze kijken me glunderend aan. “Het is wel dankzij jou hé Lucas, dat we elkaar gevonden hebben.” Maarten kijkt me aan. Dankbaar. Ik ben blij voor hen. Ze zien er heel gelukkig uit.
“Vertel eens over je vorderingen in je musical?” vraagt Andreas.
“Ten eerste, mijn beste Andreas, is het mijn musical niet. Ten tweede, het is gewoon een ramp! Ik erger me continu. En ik denk er serieus over om Lio te vermoorden omdat ze me gestrikt heeft voor deze rotmusical.” Andreas en Maarten komen haast niet meer bij van het lachen. “Fijn hoor, dat twee vrienden me uitlachen met mijn miserie!” zeg ik pruilend.
“Zijn er dan geen knappe jongens waar je je op kan focussen in die productie?” vraagt Maarten.
Oeps. De nagel op de kop. Zal ik het vertellen? Och ja, waarom niet. Ze mogen het weten. “Één iemand. Knappe kerel, heet lijf. Homo. Ik dacht dat hij wel geïnteresseerd was in me…”
De twee tortelduifjes kijken me met open mond aan. “Je hebt er al mee geslapen?” Maarten beschouwd het haast als vanzelfsprekend.
“Neen, hij heeft een vriendje.”
Andreas glimlacht. “Dat dacht ik al. Als je er al mee in bed had gelegen, dan had je het al lang gezegd!”
Ik lach luidop. “Je kent me te goed, maatje.”
“Je gaat je toch niet laten tegenhouden door dat vriendje?” vraagt Maarten.
“Natuurlijk niet, je kent me toch? Als ik ergens mijn zinnen op zet, laat ik me door niets tegenhouden.”
Dezelfde avond, in bed. Ik denk na over wat ik tegen Andreas en Maarten heb gezegd. Ga ik er verder mee gaan? Proberen om Tibe te versieren? Want dat is waar ik nu mee bezig ben, hem proberen te versieren. Is dat geen ruzie stoken tussen hem en zijn vriend? Veel te veel vragen en twijfels in mijn kop. Ik beslis dan maar dat ik verder zal testen hoever ik kan gaan bij Tibe, maar hij zal de grens moeten bepalen. Met deze gedachte val ik in slaap.
Oef, dat was ene zware dansrepetitie. Ik haast me naar de kleedkamer. Dezelfde kleedkamer waar Tibe zich normaal gezien omkleedt. Hij is er nog niet. Ik trek mijn bezweten shirt uit en leg mijn handdoek en zeep klaar. Nog even douchen en dan snel naar mijn favoriete schoenenwinkel om een nieuw paar schoenen te kopen, voor sluitingstijd.
Ik hoor Tibe de kleedkamer binnenkomen. Ik doe alsof ik bezig ben met mijn dansspullen.
“Hoi! Jij was snel weg uit de studio.” Zegt Tibe. Zijn ogen flitsen naar mijn bezweten borstkas.
“Jep. Nog even snel douchen en dan naar het centrum om te gaan shoppen voor de winkels sluiten. Ik heb mijn zinnen gezet op een nieuw paar prachtige schoenen.” knipoog ik. Om mijn woorden kracht bij te zetten, trek ik mijn broek en onderbroek uit, neem mijn handdoek en zeep en wandel naar de douches. Yes! Ik juich in mezelf. Tibe kon zijn blik niet van me afwenden. Perfect uitgedaagd. Goed gedaan Lucas!
Ik zet een van de douches aan en wacht tot het water warm is. Niets zo goed voor vermoeide spieren als een hete douche. Ik laat het water over me heen stromen en zeep me in. Net wanneer ik me afspoel, gaat de deur open. Tibe. Natuurlijk.
Hij glimlacht naar me en kiest een douche dicht bij de mijne. Ik weet niet wat ik nu moet denken. Naakt, even kort door de kleedkamer naar de douches wandelen, is één zaak. Samen, in een gemeenschappelijke douche met een hete kerel staan, is een ander paar mouwen. Ik hoop dat ik me goed kan houden.
“Zalig hé, zo’n warme douche na een repetitie.” Begint Tibe.
Wees cool. Zeg iets onverschilligs. Of iets grappigs. “Nogal. Zeker als je zo erg zweet als ik.” antwoord ik. Tibe glimlacht. Mijn blik gaat naar beneden. Wauw! Prachtig, groot uitzicht bij hem. Tibe ziet me kijken. Ik knipoog en draai mijn gezicht in de waterstraal. Niet aan zijn kruis denken, denk aan andere dingen. Zing een liedje. Opgelucht voel ik mijn licht stijve pik terugnemen.
“Zou je even mijn rug willen inzepen?”
Blijkbaar staat de verbazing in mijn ogen te lezen, want Tibe lacht een beetje spottend. “Ik heb nogal wat op mijn rug gezweet, dus zou jij hem even willen inzepen?” Tibe kijkt me verleidelijk aan. “Alsjeblieft?”
Ik neem de zeep van hem over en begin hem in te zepen. Goed dat Tibe met zijn rug naar me toestaat, want mijn erectie is ineens echt loeihard. Ik kneed zijn schouders. Tibe kreunt, met gesloten ogen, van genot. Mijn handen gaan naar zijn onderrug. Ik kijk over zijn schouder en zie dat ook hij een stijve heeft. Wat nu? Als hij me wil testen, dan mag hij wat verwachten! Ik neem nog wat zeep en kneed zijn spieren. Mijn handen gaan nog wat lager, over zijn billen en ik leg ze neer op zijn heupen. Tibe ademt zwaar. Ik voel me gevangen tussen de wetenschap dat hij een relatie heeft en anderzijds het verlangen om een stap verder te gaan bij hem. Och, het is zijn probleem dat hij een vriendje heeft. Mij een zorg.
Mijn handen op zijn heupen. Met mijn stijve tik ik voorzichtig tegen zijn billen. Tibe zucht. Mijn handen gaan verder, naar zijn onderbuik. Ik druk mijn lippen op zijn schouder. Mijn vingers voelen zijn schaamhaar.
Een deur die dichtslaat, voetstappen die de kleedkamer binnenkomen en gelach van de andere dansers die zich komen omkleden.
Ik laat Tibe los en draai mijn douche uit. Ik ben geschrokken. Met mijn handdoek rond mijn middel ga ik de douches uit. Zonder Tibe aan te kijken.
(einde deel 3)