Witte Merels Deel 24 T
Wim laat mij weten dat ik welkom ben, woensdag. Ik heb er zin in. Ik wil hem graag verrassen om te laten blijken dat ik echt om hem geef. Hoe zal ik dat doen? Ik denk aan de gekalligrafeerde kaart met die schitterende tekst.
Ik kan met mijn laptop kalligraferen, weliswaar niet zo mooi als handmatig, maar het is iets.
Ik denk na over wat ik op Thomas wil overbrengen. Het moet aansluiten bij ons laatste gesprek.
Na lang nadenken kom ik op:
“Houden van…
Twee mensen, beiden niet perfect,
Die weigeren elkaar op te geven.”
Ik zoek een mooie kalligrafie-letter uit, pak een dubbele kaart uit mijn voorraad printpapier en -kaarten en druk de tekst af. De kaart steek ik dubbelgevouwen in een enveloppe. Ik zet er verder niets op, alleen een rood hartje op de achterkant. Dat zal wel genoeg zeggen. Wanneer ik boodschappen voor mijn moeder moet doen, breng ik de kaart bij Wim langs.
Ik ben heel benieuwd hoe Wim zal reageren. Er volgt geen enkele reactie. Misschien maakt hij zijn brievenbus niet regelmatig open? We kennen elkaar te kort om dat soort dingen te weten.
Ik bel aan bij Thomas. Binnen geeft hij me een stevige zoen. Ik kijk of ik de kaart ergens zie. Ze staat naar de gekalligrafeerde kaart van zijn moeder. Hij heeft hem gekregen en is er duidelijk blij mee. Hij reageert emotioneel als we erover praten.
Ik zoen hem terug. Hij zegt dat er soms geen woorden nodig zijn, wat ik inmiddels volop kan beamen.
Mijn avond bij Wim is kort en fijn. Voor mijn ouders was het alleen een fietstochtje. Ik ervaar wat het inhoudt je gevoelens voor elkaar langzaam op te bouwen. Ik voel me er goed bij.
Op de fiets, de tijd dat ik thuis ben, donderdag en de hele vrijdag blijft Wim in mijn gedachten. Ik geloof dat ik echt verliefd ben geworden op Wim. Zo omschreef hij verliefdheid toch ook? Dat je steeds aan elkaar moet denken en bij elkaar wil zijn? Die paar dagen gaan mij niet snel genoeg.
Gelukkig is het eindelijk zaterdag. Ik vertrek droog thuis. Kort daarna begint het te regenen waar ik niet op gekleed ben. Bij Thomas brandt de verwarming. Ik trek mijn doorweekte T-shirt uit. Ik verbaas me erover dat ik dat zomaar durf. Ik hang het over een lauwe radiator. Mijn shirt zal wel droog zijn tegen de tijd dat ik naar huis moet.
Het windt me een beetje op, in hemd bij Thomas te zitten.
Omdat we een hele middag de tijd hebben, gaan we eerst schaken, waarbij ik het eerste spel win. Ik schaak duidelijk beter. Thomas wint daarna door mij af te leiden en me uit mijn concentratie te halen. Tijd om iets anders te doen, een ander spelletje?
Ik zit bij Thomas op schoot. “We gaan een spel spelen met 2 winnaars”, suggereert hij. Dat wil ik heel graag. Ik wil hem graag voelen, dicht bij hem zijn. Als hij dat ook wil…..
Ik trek zijn trui en shirt uit. Hij heeft niet veel werk aan mijn hemdje. Ik maak de knoop van zijn broek los. Zou Wim dit willen?
Hij geeft aan dat hij heel veel zin in seks met mij heeft en legt me iets meer uit over het zorgvuldig opbouwen van een relatie.
Ik begrijp steeds beter wat hij bedoelt.
Hij geeft aan met mij naar bed te willen, maar vraagt mij zo te blijven zitten.
Ik vind dat prima.
Zo kan ik uren bij hem blijven zitten.
Dat doen we tot etenstijd. Ik geniet van zijn nabijheid en ons contact, lichamelijk en geestelijk.
Hij kookt; ik help waar ik kan.
Hij kookt weer heerlijk. Hij weet zomaar wat ik lekker vind.
Bij ons afscheid geef ik hem een heel lange zoen en bedank hem.
Wim zegt: “Je weet zelfs nog niet eens wat echt leuk is.”
Tijdens het terug naar huis fietsen voel ik me gelukkig. Ik denk aan zijn laatste zin. Wat zou echt leuk zijn met Wim? Wat suggereerde hij?
Ik ga thuis een boek uit mijn kamer halen en ga bij mijn ouders zitten.
Het gesprek verloopt normaal. Ze hebben gelukkig niets door. Ik lees verder in mijn boek, terwijl mijn moeder TV kijkt en vader naar zijn studeerkamer gaat om zijn preek nog eens door te nemen.
Ik maak op mijn kamer een WhatsApp contact aan met Wim
Ik meld hem: “Lieve Wim, we moeten nog wat voor volgende week afspreken. Maandag krijg ik mijn schoolrooster. Ik werk in principe op dinsdag, donderdag en zaterdag, zaterdag de ene week de ochtend en de andere week de middag. Dat schema krijg ik dinsdag. Ik ga alle dagen aan je denken. Liefs, Thomas, XXXXX.”
Ik schrijf grote X-en in plaats van kleine!
Wim reageert; “Hallo Thomas, zullen we op dinsdag afspreken wanneer je komt? Dan heb jij alle nodige gegevens. Ik ga van je dromen. Liefs, Wim. XXXXXX”
Ik tel de kruisjes. Het is er ééntje meer.
De hele zondag moet ik aan Wim denken, ook tijdens de kerkdienst. Die verloopt daardoor sneller dan normaal! Ik weet zeker dat ik verliefd ben op Wim. Al langer volgens mij maar ik had het alleen niet door, domme ik.
Het schoolrooster ziet er goed uit. Toevallig op dinsdag en op donderdag een korte dag, net als op vrijdag. Wat het rooster betreft ga ik een fijn jaar tegemoet.
Bij de Jumbo werk ik inderdaad op dinsdag en donderdag, niet direct na school door mijn rooster, maar een goed uur later tot 20 uur. Vanaf volgende week zaterdag op die zaterdag de morgen en de volgende zaterdag de middag en zo verder.
Ik stuur een app naar Wim met deze info. Ik heb niet veel apps gestuurd. Wim wil niet overstelpt worden door apps. Ik eigenlijk ook niet maar het valt me best moeilijk mij in te houden. Wel stuur ik iedere morgen een app: “Goede morgen lieve Wim XXXXX” of een variant en ook elke avond een gelijkaardig bericht. Daar reageert Wim op en dus zal hij het niet onplezierig vinden.
Dinsdagavond reageert Wim op mijn app over de school- en werktijden: “Morgenavond, Thomas?”
“Ja, graag hoe laat, lieve Wim?”
“Hallo Thomas, zeg het maar! Ik ben iets na 17 uur thuis.”
“Om 17 uur. Ik moet nog bedenken hoe ik dat ga verkopen.”
Morgen ga ik naar Wim. Dat maakt mij nu al blij!