Witte Merels Deel 28 T
Vanavond komt mijn vader thuis. Hij heeft laten weten dat het laat kan worden, ik lig dan al in bed. Ik zie hem morgen aan het ontbijt weer. Het was bijzonder, drie dagen alleen met mijn moeder. Dat gebeurde eerder nog nooit. Na die dagen hebben moeder en ik een heel andere band. Voor haar hoef ik dus niets meer verborgen te houden maar nog wel voor mijn vader. Dat is voor mij anders nu ik weet dat mijn moeder achter mij staat.
Overmorgen ga ik naar Wim! Hij kan zich vanaf twaalf uur vrij maken. Ik heb nog één les na de middagpauze. Vandaag heb ik te horen gekregen dat die niet doorgaat omdat de leraar de hele week verder ziek is. Dat betekent dat ik vanaf de middagpauze vrij heb.
Ik heb het Wim geappt en hij zal zorgen dat hij dan thuis kan zijn. Hij heeft gevraagd of ik er probleem mee heb meteen warm te eten. Geen punt. Lekker!
Mijn gevoelens voor Wim blijven zich ontwikkelen. Ik ben overduidelijk smoorverliefd. Het was heel fijn dat hij maandag en dinsdag bij mij thuis is geweest. Dat miste ik vandaag. Gelukkig zie ik hem vrijdag weer. Vrijdag wil ik met Wim praten. Telkens als ik hem zie, heb ik moeite mijn handen van hem af te houden. Me inhouden wordt steeds lastiger. Ik wil Wim vragen om hulp, want volgens mij beginnen mijn verlangens naar seks langzamerhand een aanval op mijn geduld in te zetten.
Op donderdag aan de ontbijttafel tref ik een trotse vader aan. Hij heeft zijn twee inleidingen op het congres gehouden en daar heeft hij veel waarderende woorden voor gekregen. Hij bedankt me wel twee keer voor de correcties die ik heb aangebracht. Eén van de complimenten betrof het mooie taalgebruik. “Dat is deels aan jou te danken”, meldt hij er bij.
Ik kijk sinds de afgelopen dagen ook op een andere manier naar mijn vader. Ik ben nooit echt bang voor hem geweest, want hij heeft mij nog nooit iets aangedaan, nog nooit geslagen of verbaal hard aangepakt. Dat laatste had ik wel kunnen pareren: verbaal heb ik het nodige in mijn mars. Toch heb ik mijn vader altijd met een zekere reserve, met voorzichtigheid bekeken, zeker sinds ik weet dat ik gay ben. Ik ken zijn mening over homoseksualiteit en weet ook hoe de kerk, zijn werkgever, er over denkt en er mee omgaat. Dat maakte mij heel voorzichtig. Ik ben het nog steeds, maar voel mij zekerder in de wetenschap dat ik er thuis niet meer alleen voor sta en dat ik ook Wim heb die mij door dik en dun zal steunen.
De vrijdagmorgen gaat mij veel te langzaam. De vier lesuren kruipen voorbij. Als het middagpauze is app ik Wim dat ik vertrek. Na zijn reactie dat hij al thuis is, race ik naar zijn appartement. Ik kan er niet snel genoeg zijn.
Wim opent de toegangsdeur op afstand en ik vlieg de trap op. Hij staat al met een brede lach in de deur. Ik vlieg hem om de hals en begin hem te zoenen. Daar gaat Wim even in mee tot hij zegt: “Kom je niet binnen, Thomas?”
“O, ja sorry, ik ben zo blij dat ik jou weer zie, dat moest ik even kwijt.” reageer ik.
Ik trek mijn jas uit en begin Wim opnieuw te zoenen. Het zoenen wordt een tongzoen en ik druk me tegen Wim aan. Ik voel onze opwinding. Als we elkaar loslaten om op adem te komen zegt Wim: “Kom nou binnen, of wil je vandaag in de gang blijven ? Ik heb het eten bijna klaar. We kunnen zo aan tafel.”
Ik reageer dat ik best wel trek heb. Een van de lessen vanmorgen was gymnastiek en daar heb ik heel wat energie ingestopt.
“Onder het eten wil ik graag met je praten, Wim” kondig ik alvast aan.
“Dat had ik al begrepen, Thomas, je bent niet te houden. Dat heb je bepaald niet onder stoelen of banken gestoken.”
De tafel is al gedekt, weer heel gezellig zoals ook de vorige keren. Ik loop met Wim naar de keuken. Ik zie helemaal niets op de kookplaat staan, maar het ruikt heerlijk. Wim pakt de ovenwanten en kijkt in de oven. “Volgens mij kunnen we eten” zegt hij en pakt een schaal uit de oven.
“O, heerlijk, lasagne” zeg ik. “Dat is één van mijn lievelingsgerechten.”
“Jouw moeder was zo aardig mij je lievelingseten te verklappen.”
“Ik zal haar vanavond bedanken voor haar tip.” reageer ik. “Vanmiddag ga ik ook jou bedanken.” voeg ik toe.
We scheppen alle twee op. Wim zet de lasagne weer in de oven om hem warm te houden.
Dan zitten we samen aan tafel en na een ‘smakelijk eten’ val ik aan. Na een paar happen zeg ik dat ik de lasagne heerlijk vind en vraag hoe hij die zo lekker heeft gemaakt. “Een recept van mijn moeder, een familiegeheim.” reageert Wim lachend.
“Vind je het raar als ik met jou onder het eten over seks wil praten?“ vraag ik.
“Neen, hoezo? Ik zag het al aankomen. Vertel op.”
“Ik wil graag seks met je te hebben. Daar ben ik onzeker over. Ik weet niet hoe ik moet beginnen. Je hebt gezegd dat je me wel wil helpen. Wil je mij helpen de juiste dingen te doen? De goede keuzes te maken, het goede tempo te kiezen en zo? Is er vooraf over praten dan handig of juist niet?”