Ook Kerst voor Pavel, zondag 22 december, deel 3.
Aleksei en ik zijn vroeg wakker. Zo vroeg dat we Peter en Petr nog uit kunnen zwaaien. Die vertrekken om 6 uur. Peter rijdt met onze auto voor de pastorie. Het is koud en donker, gelukkig wordt er in onze omgeving geen sneeuw verwacht. Als Petr zijn bagage achterin heeft gezet en is ingestapt vertrekken ze. Onze stationcar heeft winterbanden en we hebben ooit sneeuwkettingen aangeschaft. Peter weet niet hoe hij die om moet leggen: ze zijn ongebruikt. Petr stelt hem gerust: hij heeft daar voldoende ervaring mee, mocht het nodig zijn.
Na hun vertrek kruipen we nog even in bed. Van slapen komt niets meer. We weten wel iets anders en veel lekkerder dat we kunnen doen.
Als we na het douchen en ontbijt naar ons huis gaan en de keuken in stappen zitten Erik en Nina daar. Nina zegt: “Goede morgen, jongens. Michel heeft me net gebeld. Zijn vader is het er niet mee eens dat wij niet komen. Wij moet zo snel mogelijk ook komen, heeft hij gezegd. Toen Michel uitlegde dat dit niet kon omdat Pavel hier dan net is aangekomen, had hij gezegd: ‘Ik stuur wel een ambulance voor Pavel, zodat het niet al te vermoeiend voor hem is. En als hij hier is zorg ik wel voor 24 uur per dag verpleegkundige hulp.’ Dat is Pierre. En zoals Michel altijd zegt: ‘Voor papa speelt geld geen rol.’ ”
Aleksei en ik kijken elkaar aan. “ Dat kan toch niet! Pavel heeft net een vermoeiende reis achter de rug. Daar kan niet direct een andere vermoeiende reis achteraan. Pavel komt niet op vakantie!”
“Dat mag jij dan aan Pierre uitleggen. Michel lukte het niet. Pierre wilde persé dat Pavel samen met ons daar zo snel mogelijk heen komt.”
“Alles goed en wel, Pavel is hier nog niet. Peter en Petr hebben nog 3 lange dagen voor de boeg.”
“Daar had Pierre het ook over gehad tegen Michel. Hij vroeg zich af waarom wij hem niet om hulp hadden gevraagd. Als hij het had geregeld was het allemaal een stuk gemakkelijker geweest.”
“Pierre bedoelt het vast heel goed, maar zo werkt dat voor ons niet!” reageert Erik. “Iets anders, Nina, is Pierre dan thuis?”
“Ja, hij heeft speciaal voor Michel en ons met Kerstmis en Oud en Nieuw een aantal dagen vrij gepland. Michel is in de zevende hemel.”
“Michel zijn leven is enorm veranderd sinds hij ons is tegengekomen. Hij heeft veel aan jou te danken, Nina, dat je hem meteen zag zitten. Hij boft met jou. Jij boft ook met hem.”
“Ik heb geboft met jullie, met Michel. Ik ben een bofkont!”
“Zo is het wel goed, Nien” zeg ik lachend. Naar Aleksei kijkend zeg ik: “Zullen we eens kijken of we op zondag iets kunnen doen en regelen? En zullen we eerst kijken waar Pavel het beste kan slapen?” zeg ik daarna tegen Erik.
“Loop mee, dan kijken we nu meteen.” reageert Erik.
We komen al snel tot de conclusie welke kamer de kamer van Pavel gaat worden. Daar moeten wel wat dingen uitgehaald worden. Dat doen we in de loop van de dag.
Peter heeft een speciale app-groep: ‘Pavel ophalen’ gemaakt waar hij en Petr van tijd tot tijd een bericht op zetten en soms een foto. Zo blijven wij en de moeder en zussen van Aleksei op de hoogte van hoe de reis verloopt. Ze melden al snel in Duitsland te zijn. Richting Berlijn is op de kaart in feite een rechte lijn bij ons vandaan, die langzaam naar het zuiden loopt. Het scheelt veel tijd dat Pavel aan de grens wordt gebracht. Anders was het niet in drie dagen te doen.
Aleksei en ik beginnen met het leeghalen van de kamer die de kamer van Pavel zal worden. Er staan wat kasten in de weg, er van uit gaand dat je om het bed heen zult moeten kunnen lopen en Pavel in een rolstoel moet kunnen rondrijden en de kamer in en uit zal moeten kunnen. We zullen er daarna weer een tafel en een kast voor zijn kleren in zetten.
Intussen vraag ik Aleksei of hij me meer over Pavel kan vertellen. Pavel is een neef van Aleksei, de zoon van de jongste zus van zijn moeder. Hij is een paar jaar jonger dan Aleksei en het is een timide, bescheiden jongen. Hij zit in de eerste klas van de middelbare school. Pavel is slim, volgens Aleksei. Aleksei vindt het moeilijk Pavel verder in te schatten. Op verjaardagen hield hij zich altijd wat op de achtergrond. Hij was nooit erg uitbundig.
Als we de kasten weg hebben gehaald blijkt dat er heel veel stof onder ligt. Dat besluiten we schoon te maken. Erik komt kijken. “Fijn dat jullie dat al hebben gedaan. Ik moet zo naar het werk. Kunnen jullie vanavond koken? Ik ben om half zeven thuis. Peter zou koken, dat kan dus niet. Nina heeft net geregeld dat zij morgen al wordt opgehaald. Die moet dus een koffer klaarmaken en is helemaal opgewonden. We zijn nog met zijn vieren. Slapen jullie hier of bij Aleksei?”
“We willen hier slapen, kunnen we morgen achter de hulpmiddelen voor Pavel aangaan.” reageer ik. “Prima, er is voldoende keuze voor het eten in de koelkast. Vanavond zullen we even kijken wat we voor de Kerstdagen in huis moeten halen. En willen jullie misschien de kerstboom optuigen? Ik heb er een gekocht, hij ligt achter het huis.”
“Ja, leuk, een kerstboom!” reageert Aleksei.
“We hebben nog meer dan alleen een kerstboom, we gaan straks op zolder kijken” zeg ik.
Als we op zolder bezig zijn de dozen te pakken, komt Nina kijken. “Nien, heb jij je koffer al klaar? Kom jij ons helpen? Raar hoor, een Kerst dat jij er niet bent!”
“Vind ik ook, maar jullie zullen druk zijn met Pavel. En als ik Michel goed begrijp laat Pierre allerlei dingen uitzoeken om te proberen jullie toch met Kerstmis naar Parijs te halen. Michel ziet dat helemaal zitten. En ik ook.”
“Pierre wil ons maar al te graag in Parijs hebben. Ik begrijp dat. Ik wil ook wel naar Parijs. Dat is iedere keer weer een gratis vakantie inclusief luxueus vervoer. Pavel gaat nu voor. Dat jij gaat snap ik: zou ik ook doen als dat de enige mogelijkheid was om Aleksei te zien. Ik hoop dat Pierre iets bedenkt dat haalbaar is voor Pavel. Jij bent er morgenmiddag. We horen graag wat voor slimme plannetjes Pierre in petto heeft.”
De kerstboom en alle andere versiering in huis aanbrengen kost ons de rest van de dag. Nina helpt mee. Het is leuk dat met zijn drieën te doen. Het huis wordt er heel gezellig van. Er ontstaat zo echt een Kerstsfeer. Intussen hebben we begrepen dat Peter en Petr in een hotel zitten, waar ze de nacht doorbrengen. Als er niets tegenzit kunnen ze morgen voor de middag al aan de grens zijn. Ze hebben stevig doorgereden. In hele stukken in Duitsland is er geen snelheidsbeperking. Daar hebben ze zo hard gereden als verantwoord was. Ze zijn gelukkig nog geen sneeuw tegengekomen.