Witte Merels Deel 13 W
Niets is zeker en toch weet ik het. Ik zie deze jongen graag. Ik zal voorzichtig moeten zijn in verband met zijn situatie thuis.
Thomas twijfelt niet aan zichzelf, het is zijn thuissituatie die hem parten speelt. Bij mij thuis moeten we daar geen rekening mee houden. Daar telt alleen Thomas.
Het is niet om Thomas te troosten dat ik hem een knuffel geef. Ik wil hem tonen dat ik om hem geef. Hij kust me op de mond. Dat is niet per ongeluk. Hij schrikt ervan en kijkt me daarna uitdagend aan. Zijn gezicht is een open boek. Hij neemt een initiatief dat ik zelf verwelkom maar waarvan ik me had voorgenomen er niet mee te starten.
Thomas heeft lef. Eerst is hij nog terughoudend. Ik kus even terug en duw met het puntje van mijn tong tegen zijn lippen om hem terug te halen.
Dan gaat hij er vol voor. Er zijn voorzichtiger manieren om te tongen, maar ik geniet van zijn initiatief.
In de vurigheid van het tongen heeft hij zijn kruis tegen mij geduwd. Ik heb iets gevoeld wat voor mij zoveel betekent als een ‘ja’.
“Je hoort me niet te bedanken. Dit is wederzijds.” Ik moet glimlachen terwijl ik hem zie hijgen.
“Je passie werkt aanstekelijk voor me.”
We hebben weer veel gepraat vandaag en ik denk dat ons vandaag onvoldoende tijd rest om iets met dat vuur in je te doen.
“Volgende keer moeten we misschien wat minder praten als jij dat ook wil.” Ik heb mijn verlangen niet te sterk uitgedrukt. Thomas is een verstandige jongen. Hij zal me begrijpen. Ik wil hem niet overvallen zodat hij erover kan nadenken.
“Het kan vrijdag, dan ga ik niet naar de Witte Merel. Het kan overmorgen. Ik zou toch graag een aantal uur tijd met je kunnen doorbrengen want onder tijdsdruk vind ik maar niets.”
“Woensdag om vijf uur sta ik aan je deur.” antwoordt hij resoluut.
“Ik zal zeker op tijd thuis zijn. Zonder probleem stop ik een half uurtje vroeger met werken. Vijf uur is goed. Tegen dan heb ik afhaalpizza in huis.”
Ik ben ruim op tijd van mijn werk thuis op woensdagavond. Haastig spring ik in de douche. Zorgvuldig scheer ik me. Mijn baard is geen straffe maar ik heb een hekel aan stoppels.
Het lukt me om voor vijf uur de pizza af te halen en ik ben niets te vroeg want Thomas belt aan.
“Perfecte timing.” zeg ik terwijl ik borden en glazen op tafel zet. Thomas neemt bestek en zet een fles frisdrank op tafel.
De sfeer is vreemd. Thomas zit afwisselend te glimlachen en dan weer ernstig in het rond te kijken.
“Het was een lastige werkdag. Je hebt de hele dag al mijn gedachten beheerst. Ik zou je er nooit mee overvallen dus gaf ik de boodschap maandag. De boodschap heb je begrepen. Ik merk je antwoord wel. De pizza smaakt me, maar ik zit met iets anders in mijn hoofd dan pizza en jij ook.”
Thomas weet dat ik genoeg ervaring heb. Heel graag zou ik hem ontdekken. Ik heb beslist het initiatief aan hem over te laten. Zijn eerste ervaringen in de mannenliefde moeten op zijn tempo gebeuren. Corneel heeft me meegenomen in zijn wereld. Hij heeft dat met gevoel gedaan. Voor mij was het overweldigend. Toch zal ik het anders doen. Het zal me een genoegen zijn dat Thomas mij en zichzelf op zijn eigen tempo kan ontdekken.
Mijn fauteuil is breed genoeg om met twee naast elkaar te zitten en ruim afstand te houden van elkaar. Dat hebben we eerder zo gedaan. Het is me niet ontgaan dat Thomas dicht bij me zit. Onze blote armen raken elkaar. We spelen subtiel met elkaars handen. Als muizen laten we onze vingers over elkaars onderarmen trippelen. Hij heeft zeker onthouden dat ik even zijn rug beroerd heb. Hij gaat onder mijn polo shirt met een hand. Dat vind ik in orde en laat hem zijn gang gaan. Met mijn vrije hand maak ik de twee knoopjes open van de hals van mijn polo. Dat ziet hij me doen. Hij trekt de stof aan de onderkant een beetje omhoog. Zijn hint is duidelijk genoeg om mezelf mijn bovenkleding te laten uittrekken. Even blijft hij zitten en beslist dan om zijn bovenlijf ook te ontbloten. Zelf doe ik niets meer. Ik laat hem over mijn buik en borst strelen. Het enige wat ik doe is de knoop van zijn broek los maken. Thomas denkt zelfs niet lang na en doet ze uit.
Ik zie de bobbel in zijn onderbroek. “Tja” zeg ik. ”Jouw voorbeeld ga ik volgen.”
De bobbel is overduidelijk bij ons beiden. Ik denk dat de horde nu wat hoger is, voor Thomas wel te verstaan. Ik wacht bewust. Hij zucht en hij fronst zijn wenkbrauwen. Ik glimlach naar hem en doe mijn sokken uit. Hij bukt zich om hetzelfde te doen. Ik laat twee vingers van zijn nek tot onderaan zijn rug dalen tot aan de naad van zijn onderbroek.
Dan staat Thomas op.
De naakte Thomas is puur. Vaak vind ik gekleed even aantrekkelijk. In zijn korte broek en met een mooi T-shirt aan heeft hij mijn fantasie in die mate geprikkeld dat ik zijn adamskostuum niet nodig had om mijn zinnen te strelen. Ontbloot kan hij onmogelijk onaangeraakt blijven. Maagdelijk is niet van toepassing op een jongen dus noem ik hem ongerept. Ik merk dat hij eraan moet wennen om als een kunstwerk in mijn woonruimte tentoongesteld te zijn. Het zal mij worst wezen. Ik ben bereid te wachten tot hij de naaktstudie van mijn eigen lichaam achter de rug zal hebben.
Thomas heeft, niet te ontkennen, een geweldige stijve.
“Ik weet dat je je nu wat ongemakkelijk voelt,” zeg ik, terwijl ik schijnbaar kalm mijn eigen onderbroek uit speel. “We hebben alle tijd. Wen even aan deze situatie. Het gaat niet lang duren voor dit naturel aanvoelt.” Hij gaat in de fauteuil tegenover mij zitten met één voet op zijn andere knie. Zo zit hij vaak, alleen niet in deze blootgestelde toestand.
“Je gaat nog niet onmiddellijk naar huis, hoop ik. Wat drink je nog? Ik heb een ‘Bière des Amis’ koel staan. Heel toepasselijk. Dat is meer dan een halve liter en genoeg voor ons twee. De weg naar de koelkast ken je. De glazen weet je staan ofwel drinken we samen uit hetzelfde flesje.”
Zijn achterwerk is behoorlijk gespierd en rond genoeg om heel aantrekkelijk te zijn. Hij is van het slanke billen, platte buik type.
Hij brengt enkel een fles mee.
Ik zit nog steeds in de tweepersoons fauteuil.
“Ik ga er niet goed bij kunnen als je tegenover mij zit.”
“Bij de fles?”
“Nee, bij Nos Amis. Ik dacht dat je niet meer naast me durfde komen zitten.”
“Dacht je dat.” Hij kijkt serieus.
Ik bekijk zijn bovenbenen die vrijwel onbehaard zijn. Zijn onderbenen en onderarmen hebben een fijn laagje beharing dat enkel opvalt omdat het donkerkleurig is.
Buiten het bosje dat de basis van zijn piemel omhult is hij kaal.
“Kijk het mooie er niet af.”
“Als jij mij mag bekijken, ik jou ook.” antwoord ik.
“Het zal niet bij kijken blijven.”
Hij reikt gracieus naar het flesje en hij leunt met zijn onderarm op mijn rechterknie.
Hij drinkt er stevig van het bier alsof hij zich moed aan het indrinken is en geeft het flesje vervolgens aan mij. Ik drink een paar slokken en zet het terug op de salontafel.
Dan sta ik op en trek Thomas omhoog. Ik ga opnieuw zitten en trek hem naar me toe zodat hij in diamantzit met gespreide benen op mijn bovenbenen komt te zitten.
Hij rilt en kijkt me ernstig aan.
“Voel je je goed?”
Zijn stem klinkt onvast. “Echt wel, alleen een beetje opgewonden.”
“Komt goed. Ik wrijf met mijn beide handen over zijn rug en buig me voorover om zijn nek en gezicht te kussen. Het lijkt of ik hem aan het troosten ben. Voorzichtig zoek ik zijn lippen. Hij trilt nog heftiger.
Onze lippen hebben elkaar gevonden. Wanneer ik ze laat wijken, wordt hij gretig en verschaft hij zich toegang tot mijn mond. Ik voel mijn hoofd naar achter gedrukt worden. Zijn tong gaat diep in mijn mond. Ik trek me terug. “Sst, rustig.”
“Doe ik het niet goed?”
“Je bent heel goed bezig maar niet te wild.”
Hij stopt met zoenen. Zijn handen gaan mijn huid verkennen. Daar houd ik van en doe er graag aan mee.
“Zonder bruine tepeltjes lijk je nog steeds een T-shirt aan te hebben.” doorbreek ik de stilte.
Ondanks zijn vakantiewerk heeft hij toch de zon gezien. Het zal een gevolg van zijn vakantie in Denemarken zijn. In elk geval heeft hij amper in zijn ontbloot bovenlijf gelopen. Zijn borst en buik zijn zo glad dat zelfs geen geboortevlek het gewaagd heeft de aandacht te trekken, behalve de tepels natuurlijk waar ik mijn blik op richt.
“Jij ziet er niet veel anders uit.” Zijn stem heeft vastheid teruggevonden.
“Je benen hebben wel de zon gezien in tegenstelling tot je bovenlijf.” Ik streel zijn bovenbenen als zou ik het verschil proberen te voelen tussen de grenszone tot waar zijn korte broek gekomen is. Zijn piemel, twintig centimeter hogerop, laat ik met rust. Die is recht op mij gericht. Lang en recht is hij en niet van het vlezige type. Vanuit mijn oogpunt wijst hij iets naar rechts, terwijl de mijne wat naar links buigt. Ze zullen elkaar kruisen als ik hem dichter tegen me aantrek. Dat ga ik doen.
Ik neem Thomas stevig achter zijn rug vast en sta op. Hij is redelijk gemakkelijk te tillen. Hij knelt zijn voeten achter mijn rug en zijn armen hangen om mijn nek. Zo sta ik stabiel.
Nu draag ik hem door de woonkamer. “Gaan we naar de slaapkamer?” fluistert hij in m’n oor.
“Nog niet. Eerst wat anders. Daar begint het altijd mee.”
Compleet zinloos fluistert hij opnieuw want niemand kan mee luisteren: “Leer me alles.”
“Alles ga ik je niet leren. Wijs me niet meer op mijn ervaring. Je blijft me als je leermeester zien. Die ben ik niet. Ik wil van je houden. Daar ben jij van nature even goed in als ik.”
We hebben ruim plaats in de douche, zelfs met twee. Thomas is puur natuur. Terwijl ik hem zie glimmen van het water, word ik nog harder.
Indiscreet trek ik mijn voorhuid over om me daar goed te wassen. “Ook goed tussen je tenen wassen.” gebied ik Thomas al grappend.
Die heeft me begrepen en doet wat voor hem, de eerste keer in mijn bijzijn, stoutmoedig moet zijn.
Ik droog me grondig maar snel af en poets mijn tanden. “Het spijt me. Ik heb geen tweede tandenborstel. Je mag de mijne lenen als je wil. Ik moet nog wat klaarleggen op de slaapkamer.
Ik leg mijn dekbed naar achter en leg een groot badlaken in het midden. Intussen hoor ik dat Thomas zijn tanden poetst. Ik zoek een geschikte afspeellijst op Spotify en zet zachte muziek aan. Nog een paar droge washandjes en klaar. Thomas staat nog voor de spiegel in de badkamer. Ik leg mijn handen om zijn buik en mijn kin op zijn sleutelbeen. We kijken naar elkaar in de spiegel.
“Klaar?”
“Helemaal.” klinkt het overtuigend uit Thomas mond.
Thomas is helemaal. Hij is helemaal poedelnaakt, helemaal glad en slechts gekleed in zijn ongerepte huid. Hij lijkt onbevangen. Zijn verlangen is overeind gebleven maar hij is kalmer nu.
Hij laat zich op het badlaken leggen. Zijn piemel helt naar zijn navel toe. Ik tik er plagend tegen. Deze heb je voorlopig niet nodig.
“Ga eens op je buik liggen.”
Hij doet het zonder vragen, terwijl ik in de schuif van mijn nachtkastje duik.