Geluksvogels

[Wimmie]

Bedankt, Oliver, voor je positieve en opbouwende geluiden. Ik ga proberen er iets mee te doen.

Ook ik lees liever een verhaal stukje bij beetje, omdat me dat de mogelijkheid geeft na een deel te bedenken wat er verder zal gebeuren. Ik heb gezien bij 'Aanvullen' dat je het dan vaak helemaal mis hebt, maar dat is wat mij betreft niet erg en alleen maar verrassend.

Sverre was voor mij niet zo'n sprekend figuur. Hij is niet zo betrokken als Corine. Hij heeft ook een vriendin. En dat kost tijd. Misschien een smoes, maar ik voel weinig bij Sverre. Kortom: Sverre is er maar ook voor mij is hij geen levend karakter. De balans tussen wat ik wil en wat ik moet vertellen omdat het noodzakelijk is heb ik nog niet gevonden. Maar dat komt misschien nog wel.

Ik houd ook van feel-good verhalen. Aan de andere kant kent ik ook de praktijk. En die voelt soms helemaal niet goed.
Dat ga je in mijn korte kerstvervolg op Chris en Sammie wel merken.

Nogmaals dank. Ik ga schrijven steeds leuker vinden!

[Dionysos]

Hoi. Ik heb het vanmorgen in 1x weg gelezen. Heerlijk verhaal. Bijzonder dat het zo mee zit. Maar is ook wel eens fijn om te lezen ipv altijd eerst heel veel drama voordat ze elkaar vinden.
Ik heb er in ieder geval van genoten.

[Wimmie]

Dank je wel Dionysos, soms gaat het goed en soms valt het tegen. Natuurlijk hebben Andrea en Lucas ook een hele tijd in onzekerheid gezeten, je zou willen dat ze eerder de stoute schoenen hadden aangetrokken, maar angst is een lastige raadgever! Ben blij dat je hebt genoten!

[Dionysos]

Ik ben het zeker met je eens wimmie. Onzekerheden horen bij het groot worden en ouder worden. Maar ik ben blij dat ik eens een verhaal lees dat positief is. En niet met dode ouders, een ongeluk of een arrestatie begint. Of erger. Iemand die al zo ver is dat die zelfmoord wil plegen. (Wat echt nooit. Maar dan ook nooit en never nooit de beste optie is. Mensen die hier over nadenken mogen mij altijd contacten. En zal ik altijd proberen met de juiste mensen in contact te brengen.)
Daarom gewoon blij met een positief verhaal.

[Wimmie]

Dank Dionysos, voor je reactie. Toch is zelfmoord iets dat in mijn (komende) kerstverhaal (beloofd en klaarstaand voor 24, 25 en 26 december) weliswaar slechts zijdelings, maar toch, voorkomt. Ik ben het met je eens: de beste optie is het nooit. Maar ik ken het zowel uit mijn omgeving (gelukkig niet al te nabij) als uit mijn werk en ik voel me elke keer weer machteloos als ik het zie gebeuren. Waarom hebben we iemand niet dat kunnen geven wat het had kunnen voorkomen? Hoe hadden we iemand zodanig perspectief kunnen geven om een ander besluit te kunnen nemen? Helaas, soms lukt het niet ondanks alle inzet.
Ik houd ook van positieve verhalen, ook al weet ik uit eigen ervaring en door al mijn contacten dat het leven nu eenmaal voor sommigen bepaald niet (altijd) positief is. Als ik dan vanmorgen weer lees dat 20% van alle jongeren te maken heeft gehad met huiselijk geweld, dan vraag ik me toch af wat (sommige) mensen bezielt. Laten we doen wat we kunnen, meer kunnen we ook niet.