Zwart

[Kevin]

hey Oliver,

Ik begin de titel van het verhaal steeds beter te snappen... Al moet ik toegeven dat ik bij het lezen van deel 3 toch wel even een krop in de keel kreeg gezien mijn ervaringen met dit onderwerp. Maar het is zoals steeds prachtig geschreven & ik kan alweer niet meer wachten tot deel 4

[Oliver]

Het naar voren halen van deel 4 zal niet veel uitmaken. Dan zou ik het gehele verhaal in één keer moeten plaatsen. Kan ik moeilijk uitleggen, zonder het verloop van het verhaal meteen bloot te leggen.
Ik snap dat het een heftig deel is, voor mij was het ook apart om het in een verhaal te verwerken.
Ik denk wel dat dit topic in het forum een uitlaatklep is. Misschien niet dat mensen het zelf ter sprake zullen brengen, maar het meelezen hier is ook van grote waarde.

[DomiNiC]

Hallo,
En Oliver,

In deel 2 tikte je al heel even de plaats van onheil aan.
Ik hoopte dat je het daar ging bij laten. Maar niet.

Zoals in andere van je verhalen ga je weer diep. Hard. Opnieuw-belevend. Huivering-wekkend.

Bij één van jouw vorige verhalen, waar je op dezelfde manier diep en hard gaat, beleefde ik een deel van mijn jeugd opnieuw.
Wat maakte dat het hard was? Nu, zoveel jaar later, één verhaal dat vertelt, gelijklopend aan wat toen gebeurde en wat ik meende achter me gelaten te hebben. Het bracht in één klap exact hetzelfde dieptrieste gevoel naar boven als toen ik er middenin zat.
Triestig onverwerkt verdriet.
Op een moment dat ik er helemaal door zat. Ik leefde van dag tot dag. Van uur tot uur. Uitzichtloze troep. Geen fut meer, zelfs voor gedachten om er een einde aan te maken, had ik geen energie meer.
Achteraf vastgesteld: De middelen lagen voor het grijpen.

Jouw verhaal was voor mij, op dat moment, een harde noot. Confrontatie met het verleden op het moment dat ik het niet kon.

Ik wist niet waar terecht.
Familie kijkt niet om, geen vrienden. Dolend. Alleen op deze aardkloot.

Ik zag maar één uitweg: Het opnemen van de pen en verder te gaan op het stramien van vroeger: Gedichten schrijven.
Ik heb verdriet beschreven.
Ik heb stiekeme dromen beschreven.
Er is een verhaal gekomen. Zomer '98.

Het schrijven had een positief effect: Er kwam ruimte in mijn hoofd vrij, het gevoel draaide en werd rustiger. Er kwam ruimte voor (voor)uitzicht, voor een beter gevoel, voor hoop, zelfs voor liefde.
Het verhaal leverde mij een Goeie Vriend op. Mijn Maatje voor het leven. Ik ben er God dankbaar voor.

We zijn nu twee jaar verder.
Ik blijf schrijven, ik heb inmiddels uit eigen werk twee lezingen voor publiek gedaan.
Van de uitzichtloze troep is nu geen sprake meer.
Problemen zijn aangepakt, blijvende bronnen van ergernis heb ik achter me gelaten, blik vooruit, op de toekomst gericht.
Ik ben inmiddels ook weer aan het werk, en daar gaat het goed: terwijl de proeftijd was voorzien voor 6 maanden, is dat op 2 maanden afgebroken en omgezet naar een contract 'onbepaalde duur'. Niet evident in deze moeilijke tijden.
Ik kan zeker zeggen dat ik mijn leven weer op orde heb.

Dat wil ik graag meegeven aan eender wie die leest of meekijkt:
Geef niet op.
Doe iets wat je leuk vindt, waar je goed in bent, leef je daar in uit. Spreek, vertel, beeld uit, knutsel, schreeuw, tot iemand naar je luistert.
Vraag jezelf af wat je doel is, en wat je nodig hebt om daar te raken. Zet de stapjes, stap voor stap, niet overhaast.
Het zal niet vanzelf gaan. Je zult moeite moeten doen. Zoek een uitlaatklep en een luisterend oor.

Het kan: ik ben losgekomen van de situatie die me tegenhield te leven. Het was een lange weg, bij momenten even hard als vroeger.
Maar ik had een uitlaatklep en een luisterend oor.
Iemand luisterde naar me. Ik was niet meer alleen.


DomiNiC

[Dionysos]

Wat een fijne reactie Dominic. Het mooie van verhalen is dat ze leven. En meeleven. Maar ook verwerken.

[Oliver]

Dominic, dank je wel.
Niet voor de lovende woorden over mijn verhalen, maar voor de "hart onder de riem" voor de mensen die meelezen, die in zo'n situatie zitten of hebben gezeten.
De hoop.
Het uitzicht.

[Oliver]

Deel 4 staat online.

Duco worstelt met de situatie. Barst de bom?

Lees ze!

Directe link naar deel 4: http://www.oliversverhalen.nl/?p=595

[Jablan]

Barst de bom?

Ik heb het gevoel, dat er nog wat kruit en tnt aan de bom is toegevoegd

En alles klopt - Duco's geachten, John's reactie, die erg typerend is voor het begin van de pubertijd, die bij sommige jongens laat, erg laat op gang komt. Het maakt niet eens veel uit welke klas dit is, het zou elk jaar tussen brugklas en eindexamen zijn. Zoals de karakters tot nu toe overkomen, hou ik het op 15-16 jaar.

Misschien is Duco zelf wel de bom, die alle verhoudingen in de klas laat veranderen, sommige mensen in een kast jaagt, anderen erop en een enkeling eruit lokt.

Ach ja, dit hele verhaal kun je ook juridisch benaderen. De school is aansprakelijk, wanneer zou blijken dat Jordy daar getreiterd werd en de school niets daartegen heeft gedaan. Wie ook verantwoordelijk was voor de foto op Facebook, diegene mag hopen dat de politie er geen tijd voor heeft. In principe kan de politie (in Nederland) binnen 24 uur IP-adressen opvragen en zo het apparaat achterhalen, waarmee de foto is geplaatst. Maar - dit valt iets buiten het verhaal - komt boven water, dat Jordy's thuissituatie allesbehalve rozegeur en maneschijn was, dan kunnen de ouders ook doelwit van een politie-onderzoek zijn.

[Thomas]

Hoi Oliver,
Even dacht ik dat zonder Jordy de kern uit het verhaal weg zou zijn, omdat de prille relatie tussen hem en Duco ten einde was. Maar dat zou een te gemakkelijk thema zijn voor een verhaal van jou. Misschien wat laat, maar ik begrijp nu dat juist door deze ontwikkeling het verhaal van Duco juist begint!
Ik geniet bij elk hoofdstuk van de stijl waarin jij schrijft. Mooie karakters, goed neergezet. Ik ben benieuwd hoe zo'n lieve jongen, die Duco eigenlijk is, de klas kan veranderen en vooral welke richting John daarbij gaat kiezen.
Bedankt, oliver voor het plezier dat je me hiermee geeft.
Gr. Thomas.

[Dolphinboy]

Hoi Oliver,

Vanmorgen toen ik wakker werd meteen online gegaan om te kijken of deel 4 er al op stond. Gelukkig hoefde ik er niet op te wachten vandaag. Ik weet niet of het nog mogelijk is om jezelf te overtreffen qua verhalen en schrijfstijl maar voor mij heb je dat alweer opnieuw gedaan Oliver.

Ik ben onwijs blij met het vervolg dat je met deel 4 gegeven hebt aan zwart. Je haakt precies in op datgene wat er op meerdere nivo's omgaat bij iemand die met een dergelijke situatie te maken krijgt. De manier waarop Duco zichzelf vragen steld, de verwijten die hij zichzelf maakt, het opzoeken van die veilige haven eerst bij zijn beste vriendin en daarna toch thuis in de armen van dierbaren. Zelfs de seksuele spanning die ineens in hem boven komt. Het is allemaal zo heel erg herkenbaar voor iemand die in een soortgelijke positie heeft gezeten.

Ook ben ik blij dat je het gebeurde niet zomaar afdoet als een cliffhanger om er vervolgens na 1 alinea niet meer op terug te vallen. Dat maakt het zo ontzettend realistisch en meelevend en ik heb dan ook een paar traantjes weg moeten pinken.

En dan eer het einde. Ja van John had ik al wel een nieuwe streek verwacht. Duco stelt zich kwetsbaar op en een bully zoekt juist die kwetsbaren. Tegenwoordig vind je alles over iemand op Facebook of in elk geval wel op internet. Trots ben ik op de wijze waarop Duco de directe vraag van Abel beantwoord. We zullen nu gaan zien wat voor persoon Abel is. Gaat hij het meteen verder rondbazuinen. Houdt hij het stil. Komt Duco nu meteen helemaal uit de kast of verwerft hij eerst een paar stille bondgenoten. We zullen denk ik het vanzelf lezen in deel 5 en verder.

Ter slot wil ik nog even reageren op een opmerking over Facebook en Politie onderzoek. Ja als er een IP van deze foto bekend is kan de politie achterhalen wie dit geplaatst heeft. Laat ik nu helaas uit eigen ervaring weten dat Facebook deze IP adressen niet zomaar vrijgeeft tenzij er door de politie onomroepbaar bewijs is voor een misdaad. Hoe klote het ook is in dit geval zal Facebook dat ip adres niet zomaar vrij geven aangezien er sprake is van zelfmoord en geen Moord. Dat de foto er wellicht (voor mij zeker) iets mee te maken heeft is voor facebook geen reden om deze Privacy gegevens vrij te geven. Wil de politie dit dan alsnog afdwingen dan zal er eerst een strafrechtelijk dossier opgebouwd moeten worden waarbij een persoon al onder een directe verdenking staat. Het ip wordt dan alleen vrijgegeven als bewijs voor of tegen deze persoon. Puur op verdenking zal dit niet zomaar gebeuren en wordt het een langdurig proces voor de politie om dit voor elkaar te krijgen. Vooral omdat het gaat om een 1-malig incident en niet om een voortzetting van incidenten.

[Jablan]

Kort ingaan op Dolphinboy: Ik weet niet hoe recent jouw ervaring is. Facebook was lange tijd allesbehalve coöperatief, maar werkt steeds vaker wel mee onder druk van rechtszaken (en regeringen). Er is een andere route via de InternetServiceProviders, die snel en goed werkt. Daar ben ik afgelopen zomer achtergekomen. In het geval van Jordy heeft Facebook niets te willen, als de politie tenminste de juiste insteek kiest (Moordonderzoek).
Ik haal het juridische deel hier aan voor degenen, die denken dat zoiets niet aan te pakken is: of je nu dader of slachtoffer bent, er zijn altijd mogelijkheden.