VAKANTIE 2002
Een verhaal van Lucky Eye
Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval.
Hoofdstuk 14
Natuurlijk bleven we brood eten maar toen Marja in de loop van de middag vroeg of we bleven slapen, was Ken heel pertinent. “Nee, mam. We moeten nog een karweitje afmaken dus …” Hij glimlachte ondeugend en zij wist waarschijnlijk voldoende want ook om haar mond verscheen een glimlach en ze vroeg niet verder.
Ik belde een hotel in Noordwijk en reserveerde daar een kamer voor ons. Iets voor zeven uur namen we afscheid van Kens ouders en het afscheid was net zo hartelijk als de verwelkoming geweest was. Ik gaf hen mijn adres met het verzoek om eens langs te komen en het niet op de lange baan te schuiven.
“Dat zullen we zeker niet doen,” verzekerde Marja mij. Er werd gezoend en geknuffeld en daarna pas konden we wegrijden.
De rit duurde iets langer dan een half uur en aan Ken was duidelijk te merken dat hij opgelucht was. Hij kwebbelde de hele tijd en was echt goed gezelschap. Af en toe dwaalden mijn gedachten ernstig af naar wat ik verwachtte dat zou gaan komen. Het verlangen in mij nam de overhand. En hoe ik me er ook tegen verzette het had geen zin. Steeds weer kwam die lustgedachte terug. Maar ik wist daarnaast godzijdank ook dat ik deze heerlijke vent liefhad. De beide gevoelens lust en liefde gingen arm in arm; een uniek paar. Tegen halfacht kwamen we aan. Voor het diner zouden we onze kamer inspecteren en even douchen. De receptionist zei dat de keuken om halfnegen zou sluiten. Toen de deur van de hotelkamer achter ons dichtsloeg, trok Ken me in zijn armen. Zijn mond was meteen op die van mij en een hartstochtelijke kus volgde. Ik maakte het elastiek in zijn haren los en woelde door zijn weelderige manen. Oh, God wat heerlijk! De kus werd verbroken en onrustig begon hij mijn overhemd los te knopen. Daarna volgde de rest van mijn kleren snel. Hij duwde me achterover op het bed en vlijde zich op me. Dat hele, heerlijke jongenslijf kon ik voelen. Geweldig gewoon. Hij was enorm hard en zo ook ik. Veel van zijn kleren trok hij niet uit. Hij stroopte alleen zijn broek en short naar beneden en legde toen mijn benen tegen zijn schouders. Hij had goed naar de plaatjes gekeken en scheen precies te weten hoe hij het moest doen. Mijn gaatje zat op de juiste hoogte voor hem en zijn kletsnatte eikel duwde ertegen aan.
”Maak me iets nat, lieverd,” zei ik hem. Hij spuugde in zijn hand en met zijn vingers bevoelde hij mijn lekkere, warme holletje. Toen stootte hij het topje van zijn lid naar binnen. Altijd - bij mij in elk geval - even die diep doordringende pijn die me ook nu een kreet deed slaken maar toen hij verder naar binnenging verdween het vervelende gevoel al snel. Voor zijn eerste keer deed hij het geweldig. Hij was fanatiek en bleef pompen. Heel rap zat hij tot aan zijn ballen in mijn achterste. Een vloek en toen knalde zijn warme, witte spul bij mij naar binnen.
“Oh shit! Oh shit! Wat een heerlijk gevoel man!” verzuchtte hij. “Shit, het ging alleen veel te snel!”
“Nee, lieve Ken, je deed het geweldig! Je doet het ontzettend goed, man!”
“Ja, ja, dat zeg je er alleen maar om.”
“Nee! Als je zoiets voor de eerste keer doet en je presteert dit, is dat heel goed.” Ik kuste hem op zijn voorhoofd en liet mijn handen over zijn rug gaan.
“Deed het pijn?”
“Eventjes maar. Bij mij doet het altijd eventjes pijn maar het verdwijnt ook weer heel snel.”
“Ik ben bang voor die pijn, Rogier!”
“Ik hoef je ook niet te neuken, Ken! Als je het niet wilt, hoeft het niet. We gaan alleen maar dingen doen die we beiden leuk vinden. Je mag je wat neuken betreft op mij uitleven. Ik ben jouw bottom, weet je nog wel?” Hij grinnikte.
“Ja, had ik het toch bij het goede eind, nietwaar?”
”Zeker! Met zo’n pracht boy als jij bent, is het geen enkel bezwaar om de onderliggende partij te zijn.”
“Ik vind je lief, Rogier.”
”Ik vind jou veel liever, Ken. Je bent de allerliefste jongen van de hele wereld.”
“Ik weet dat je er een aantal voor mij gehad hebt maar toch niet zoveel?”
“Huh!?! Hoe bedoel je?”
“Hoe kun je nou weten dat ik de allerliefste van de wereld ben als je ze niet allemaal gehad hebt!”
“Haha, lokbroek! Ik kietelde hem in zijn zij en zo draaiden we om. Zijn slappe lul, zakte uit mijn holletje.
“We moeten gaan douchen anders zitten we straks stinkend aan tafel.”
“We stinken niet, Rogier. We ruiken naar elkaar. Naar elkaars zweet en andere opwindende geurtjes. Lekker toch?”
“Ja, lieverd, heel lekker.”
Toch gingen we onder de douche en natuurlijk kon hij niet van me afblijven. Hij vond dat ik minstens ook een keer klaar moest komen voor het eten en deed dat heel geraffineerd. Eerst zeepte hij mijn pik met zijn handen in wat mij een enorme speer bezorgde. Daarna spoelde hij hem af en deed de rest met zijn mond. Vingers van beide handen speelden met mijn kaalgeschoren ballen en ook verdwenen ze af en toe in mijn nog steeds hunkerende gaatje. Van deze knaap zou ik niet snel genoeg krijgen. Wat zeg ik: nooit genoeg krijgen! Lang zoog hij aan me en telkens probeerde ik de zaadlozing uit te stellen. Topjes van dikbesneeuwde bergen, eskimo’s, ijsberen alles liet ik door mijn gedachten gaan maar uiteindelijk was er geen houden aan. Ik stortte me leeg in zijn gulzig zuigende mond en hij, hij slikte het zo goed het ging in. Verrukt keek hij naar me op.
“Ik lust hier wel pap van, Rogier!”
“Je mag het hebben zovaak je wilt. Ik kan voldoende voor je produceren als je me zo blijft opwinden.” We lachten en zoenden elkaar toen hij opgestaan was. We douchten af en nadat we ons afgedroogd hadden, trokken we schone kleren aan. Beiden gekleed in korte broek en T-shirt gingen we daarna naar de eetzaal. We waren wat aan de late kant, zei de kelner. Maar hij beloofde dat hij zijn best voor ons zou doen. En dat deed hij dan ook. We kregen een vorstelijke maaltijd en ik had nadien een behoorlijk bol buikje. Het liefste zou ik naar onze kamer gegaan zijn om nogmaals goede seks met mijn lover te hebben maar … de eikel stelde een strandwandeling voor!?!? “Grapje, toch zeker hè, Ken,” probeerde ik nog maar hij was doodserieus en was bijna al op het strand toen ik nog aan tafel zat. Mijn harde nam in omvang af toen ik met hem mee sukkelde door het rulle zand. Het was mooi weer en we zagen hoe de zon langzaam steeds lager en lager kwam te hangen. Wandelaars waren schaars maar heel in de verte zagen we een kampvuur branden.
“Daar wil ik heen!” verklaarde Ken en zo liep ik nog een hele tijd met hem mee. Hand in hand, dat tenminste nog wel. Rond het kampvuur zat een hele groep mensen. Een gevarieerd gezelschap: mannen en vrouwen (om hiermee de ouderen aan te duiden), jongens en meisjes. Het scheen gezellig te zijn want toen wij naderden werd ons meteen toegeroepen dat we er wel bij mochten komen zitten. Zelf ben ik niet zo’n groepsmens maar Ken wilde dolgraag. Er werd plek voor ons gemaakt en al snel waren we beiden in gesprek verwikkeld met de anderen. Er bleken ook verschillende nationaliteiten aanwezig te zijn. Ik hoorde tenminste Duits, Frans, Engels en Nederlands gesproken worden. Er werd ons een blikje bier aangereikt en we proosten met de hele groep. Waarop? Dat weet ik niet precies maar ik dronk op nog een goede avond vol van seks met Ken.
Het was uitermate gezellig. Er werd veel gelachen. Er werd gezongen met begeleiding van een gitaar en er ging ook een sigaret rond van mond tot mond. Toen die bij mij aankwam, bedankte ik netjes en maakte met mijn lippen aan Ken duidelijk dat het hoogstwaarschijnlijk weed was. Ken knikte en gaf hem ook door. Ik wil geen moraalprediker zijn maar een beetje alcohol voor de gezelligheid vind ik tot daar aan toe maar drugs, nee dat hoeft voor mij niet. Maar ik zeg er meteen bij dat de anderen in de kring absoluut niet in mijn achting daalden. Het was goed en prettig gezelschap. Langzamerhand ging het vuur uit en begonnen mijn ogen dicht te vallen. Voor mij was het te laat geworden na zo’n inspannende dag. Ik moet echt in slaap gevallen zijn want pas toen Ken me tegen de wang tikte, schrok ik op.
“Hè joh, kom. We gaan naar het hotel terug.”
Ik wachtte eventjes tot ik goed wakker was en stond toen op. We namen afscheid van de groep en liepen weg. Een man riep Ken in het Engels terug. Ken liep naar hem toe en ging op zijn knieën bij hem zitten. De man fluisterde hem iets in het oor en ik zag een glimlach om Kens mond verschijnen. De jongen klopte de man op zijn schouder, stond toen op en voegde zich weer bij me. Toen we verder liepen, was ik nieuwsgierig genoeg om te willen weten wat de Engelsman hem gezegd had.
“Later, Rogier. Later mag je het allemaal weten. Nu nog niet.”
Shit! De plaaggeest! En hij zei het ook met zo’n gemene lach rond zijn lippen! Ik was nog steeds half slaapdronken want ik liep het pad door de duinenrij naar het hotel helemaal voorbij.
“Hé, hadden we daar niet heen gemoeten?” vroeg Ken.
“Mmmm, ik weet het niet. Gewoon niet op mijn best geloof ik nu.” We liepen terug en inderdaad; Ken had gelijk. Het pad kronkelde tussen de eerste duinenrij door en toen we ons opmaakten om de tweede te bestijgen, drukte hij me ineens van het pad op de grond in het zand. “Hé, wat krijgen we nou?” Voor ik het wist lag Ken boven op me. Zijn mond was op die van mij en zijn tong baande zich een weg naar binnen. Zijn kus was heet en de vonken sloegen er zowat van af. “Wow, nogmaals: wat krijgen we nou?”
“De man zei dat ik jou een flinke beurt moest geven en dat ga ik nu doen.”
“Wat hier zomaar …”
“Ja! Waarom niet! Geen mens die ons ziet en zelfs al zouden ze ons zien dan kunnen ze er misschien nog iets van leren.” Ik gaf me over. Zoveel brutaliteit daar kon ik niet tegenop en … ik wilde het ook helemaal niet. Zijn handen zaten onder mijn T-shirt en even later in mijn broek waar ze flink bezig waren mijn pik te bewerken. Lang duurde het niet voor ik stijf werd. Ik liet hem zijn gang gaan toen hij me begon uit te kleden. Toen ik naakt in het zand lag, ontkleedde hij zichzelf in een recordtijd. Bloot strekte hij zich op me uit en liet me voelen dat hij behoorlijk opgewonden was. Hij was groot en dik en ontzettend hard. Ik trok mijn benen op om hem toegang te geven tot mijn meest intieme plaats maar … hij wilde het anders. “Nee, niet op die manier. Dat heb ik al eens gedaan.”
“Sorry, hoor. Gut, wist niet dat je al zo ervaren was,” plaagde ik hem. Ik duwde hem van me af en ging voor hem op handen en knieën zitten. “Dit beter misschien?”
“Ja, lieverd veel beter. Dit vind ik echt een geil standje. Die mooie witte billen van jou blinkend in het licht van de maan en sterren zien er zo vreselijk verleidelijk uit.”
Need I say more? Hij begon me met zijn tong op te warmen en nat te maken. Heel langzaam rimde hij mijn spleet en gaatje. Heel tergend traag duwde hij het puntje van zijn tong in mijn holletje. Ik wilde hem hebben maar verbeet me. Wilde hem ook deze ogenblikken gunnen. Toen was het voorbereidende werk gedaan en voelde ik de druk van zijn eikel tegen mijn ingang. De druk werd groter en groter en toen gleed hij naar binnen. Even gilde ik zoals altijd en ik deed het met overgave. De plaats van ons samenzijn weerhield me er niet van. Iedereen mocht het horen. Deze heerlijke man was van mij! Deze geweldenaar was mijn lover voor nu en altijd! Met grote halen werkte hij zich naar binnen toe. Regelmatig vroeg hij me of het ging en of ik het lekker vond en iedere keer antwoordde ik met een hijgend ‘JA!’. Hoelang hij in me heen en weer ging, weet ik niet meer. Ik weet alleen maar dat het ontzettend goed ging en dat ik volop genoot. Ik raakte compleet in trance van zijn gebeuk in mij. Het was heerlijk. Gewoonweg ontzettend heerlijk. Zijn stralen die mij vulden, brachten me weer iets bij mijn positieven maar nog steeds gierde het genot door mijn lijf. Langzaam werd hij zacht in me en gleed hij naar buiten. Ik draaide me naar hem om en zag hem zitten: bezweet en hijgend. Ik streelde hem over zijn borst en door zijn haar. Ik kuste hem op zijn lippen en zijn wangen, zijn kin, zijn voorhoofd. “Waar heb je dit geleerd, lieveling?” vroeg ik hem zachtjes.
“Weet ik ook niet, Rogier. Je zat daar gewoon zo vreselijk verleidelijk te zijn dat ik … ik het gewoon kon.”
“Je bent een geweldenaar, Ken. Zoiets fijns heb ik nog nooit beleefd en het voelt nog steeds enorm goed.” Ik sloeg mijn armen om hem heen en trok hem tegen me aan. Zo zaten we daar op onze knieën een tijdlang in het zand. Het enige geluid kwam van het bruizen van de zee, onze wild kloppende harten en zwoegende adem. “Kom jongen, we gaan onze kamer opzoeken. Ik wil slapen.” We stonden op en kleedden ons weer aan.
Op onze kamer aangekomen kropen we snel in bed en tegen elkaar aan. Ik zou nog wel iets hebben kunnen presteren maar ik wist dat ik geen prestaties hoefde te leveren. Niet bij hem! Hij was overtuigd genoeg van mijn liefde. Al snel voelde ik zijn ademhaling rustig worden en wist ik dat hij sliep. Nog heel lang keek ik naar zijn prachtige gezicht en die mooie losse haren van hem. Ik bedacht me hoe gelukkig ik was. Hoe ontzettend goed het was dat ik hem had leren kennen. En tegelijkertijd dacht ik aan mijn vader. Hoe blij ik was met de levenslessen die ik van hem geleerd had. Hij had me geleerd om altijd te praten. Te praten over van alles en nog wat maar ook over de dingen die belangrijk zijn in het leven. Die avond toen ik thuis kwam nadat ik voor het eerst met een jongen gevreeën had en hem uiteindelijk alles daarover verteld had, was heel belangrijk geweest. Vanaf dat moment was nooit meer iets te gek geweest om over te praten. Alle barrières voorgoed opgeruimd.
“Hé, pa! Zie je me hier liggen? Liggen met deze schoonheid? Mooie jongen, nietwaar? Ja, heeft wel wat moeite en tranen gekost maar …het is gelukt. Dank je, pa, dat je me geleerd hebt om te praten. Mijn eigen mening te vormen. Me nooit zomaar uit het veld te laten slaan door anderen. Dat je me er altijd van overtuigd hebt dat ik er mocht zijn zoals ik was. Daarvoor ben ik je heel erg dankbaar, pa. Als jij er niet geweest was …” De tranen begonnen te komen maar het was goed. Ik wilde ze ook niet verbergen. Ik hoefde ze niet te verbergen. Mijn allerliefste Ken wist en mocht weten dat ik altijd verdriet zou blijven houden om mijn vader die er niet meer was. “Pa, ik wou dat je hier bij ons was en kon genieten van het geluk dat mij ten deel is gevallen. Dat je kon zien hoe blij ik ben met deze jongen die niet alleen mooi maar ook nog eens heel lief is! En eigenlijk, is dat veel belangrijker dan alleen maar mooi zijn.” Mijn tranen liepen over mijn wangen en drupten op Kens schouder. Hij sliep de slaap der onschuldigen en werd niet wakker. “Maar pa, hoezeer ik je ook mis, ik weet ook dat het niet langer kon zoals het ging. Je was moe en het leven dat je moest leiden zat, en ik kan me dat heel goed voorstellen. Als het leven niets anders dan lijden meer is, zou het geen leven meer mogen heten.”
“Tegen wie praat je?”
Ik schrok op uit de dialoog met mijn vader en glimlachte naar Kens slaperige gezicht. “Met mijn vader.”
Even keek hij me schaapachtig aan.
“Klinkt dom nietwaar?”
“Nee!”
Een antwoord dat ik niet verwacht had.
“Vind je het goed dat ik ook even met hem praat?”
Ik viel met Ken van de ene verbazing in de andere en kon niet anders dan knikken. Woorden schoten tekort.
“Pa, je vindt het vast wel goed dat ik je zo noem. Mijn eigen vader noem ik pap en zo kan ik jullie mooi uit elkaar houden. Jammer genoeg heb ik je niet persoonlijk mogen kennen maar uit alle verhalen die Rogier over je vertelt, weet ik dat je een prachtig mens geweest moet zijn. Iemand die veel belang stelde in de dingen die zijn zoon deed. Die zijn zoon gemaakt heeft tot wat hij nu is. En … ik kan je gerust zeggen dat ik heel blij met hem ben.” Zijn arm gleed om me heen en hij trok me dicht tegen zich aan. “Ik ken je dan niet persoonlijk maar weet dat ik je zal leren kennen als ik Rogier beter leer kennen. Heel veel van jou zit in die prachtige vriend van mij, jouw zoon, en daarvoor wil ik je bedanken. Zonder jou zou er geen Rogier geweest zijn. Zonder jouw manier van opvoeden zou Rogier niet degene zijn die hij nu is. Dank je voor dat bijzondere dat je van hem hebt weten te maken. Het moet niet gemakkelijk geweest zijn.” De tranen biggelden over zijn wangen en de mijne kwamen ook opnieuw. Dicht tegen elkaar aan liggend, huilden we samen. En zo was het goed.
EINDE
Reacties zijn welkom op de site maar ook op mijn e-mailadres: lucky_eye2@yahoo.co.uk
©Lucky Eye, januari 2015 (gereviseerde versie)
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.