Geen paniek. Je bent nog steeds wie je bent, inclusief een aanhanger vol leuke, interessante bagage.
Je kunt jouw situatie vergelijken met een kettingbotsing in de mist. Jij zit ergens in een van de auto's, je kijkt om je heen en het enige wat je ziet, zijn andere auto's, die op elkaar zijn geknald en andere bestuurders, die net zo weinig als jij beseffen, wat er is gebeurd.
Wij als lezers zitten in de rol van politie-brandweer-ambulance, organiseren een helikopter om de mist weg te blazen, zodat we een beetje zien, wat er nu echt is gebeurd en welke bestuurder de kettingbotsing heeft veroorzaakt. Of we zijn een motorrijder, die slingerend tussen de wrakken, probeert verder te rijden.
Voordat je het outing-gaspedaal tot de bodem indrukt, is het belangrijker, dat jij jezelf een paar veren in je achterwerk stopt, jezelf een stuk positiever gaat bekijken. Dan kan heel simpel beginnen - schrijf de goede dingen en eigenschappen van jezelf eens op, ook alle leuke dingen, die je de afgelopen 25 jaar hebt meegemaakt. De rest volgt vanzelf.
Aanleiding: Zoals m'n moeder ooit zei toen ze ontdekte waardoor Annemarie zwanger was geraakt
De meeste vaders, die ik ken, zouden zeggen: Zoals m'n moeder ooit zei, toen ze ontdekte, door wie Annemarie zwanger was geraakt. Jij zegt het anders en daar schrik ik van - je cijfert jezelf weg, net alsof een buitenaards wezen Annemarie zwanger heeft laten worden.
Nog zoiets. Jezelf groot houden. Flauwekul. Je hebt het mooi wel allemaal tegelijk gedaan. Je hèbt gestudeerd, je bènt vader, je hèbt je dagelijks leven op orde. De instelling Faalzorg, ook bekend als Jeugdzorg, kan je alles vertellen over jongens en meisjes, die dat allemaal niet kunnen combineren. En nu schiet mij opeens een andere gedachte te binnen: je bent ontzettend multi-tasking. Het wordt alleen tijd, dat je jezelf meer bewust wordt van je eigen kwaliteiten. Niet alleen voor jezelf, maar vooral voor je zoon en man/vriend.
Ja, je bent altijd al homo geweest, maar je hebt je er ook lang tegen verzet en na het overlijden van je vrouw - je hebt wel degelijk van haar gehouden, alleen niet in seksueel opzicht - heb je ervoor gekozen geen nieuwe relatie met een vrouw aan te gaan, omdat die relatie dan op een leugen zou zijn gebaseerd. Met deze verklaring zal niemand je iets kwalijk nemen. De mensen, die nog lid zijn van jouw oude kerk, zullen je hooguit nog voorhouden, dat je nu een man/vriend hebt, maar dat is de drilinstructie vanuit de kerk en ook een makkelijke manier om er niet over te hoeven nadenken, het weg te stoppen.
Hier in huis zeggen we af en toe tegen elkaar, dat we levenslang hebben. Om de zoveel tijd duiken er weer nieuwe mensen in ons leven op en begint het verhaal weer van voren af aan. Dan schakelen we over op onze voorlichting-modus, geven de ander de tijd aan ons te wennen en zorgen ook voor ruimte, dat de andere alle vragen ook durft te stellen. Want het muntje stopt niet met rollen bij het feit, dat we twee kerels zijn, die munt rolt door.
Anekdote. Een gescheiden manager, die mij had ingehuurd, vond het enorm leuk voortdurend seksistische grappen te maken - vooral over vrouwen en homo's. Dat deed hij ook tijdens een lunchpauze, terwijl ik recht tegenover hem zat. Ik kan zelf wel lachen om dat soort grappen, heb de man uitgedaagd nog meer grappen te vertellen ... daar ging hij. Op zich was het leuk, hilarisch. Totdat ik aan het einde van de pauze zei: 'dank je, ik zal ze vanavond mijn man vertellen, die vind ze ook wel leuk.' Het gezicht van die vent ... goud waard. Later heb ik van collega's begrepen, dat hij nog het meeste is geschrokken van het feit, dat ik al langer in een relatie leef, dan zijn hele huwelijk heeft geduurd. Kortom, al zijn vooroordelen heb ik in een paar woorden opgeblazen (en daarmee veel vrienden onder de vrouwelijke collega's gemaakt)
Dit soort valkuilen voor een ander kan ik alleen graven, omdat ik lekker in mijn vel zit en alle vervelende dingen langs mij heen laat waaien. In dit geval ging het niet om mij persoonlijk, maar om een manager met allerhande frustraties en vooroordelen. Zijn probleem.
Laten we wel zijn: jouw leven is af en toe lastig, soms zelfs extreem verlopen. Maar jouw verhaal is wel uniek en fantastisch tegelijk. Als je het als gewoon verhaal had gepresenteerd, dan zouden sommige lezers zich afvragen waar je het allemaal vandaan haalt en anderen het zwaar over de top vinden. Nu is het echt. Overleg daarom met Oliver of je dit reactietopic hier wel wilt laten staan, wanneer je het laatste deel hebt geplaatst. Ik kan mij voorstellen, dat je dit over een jaar niet meer wilt zien/lezen omdat het te persoonlijk is, teveel van jezelf bevat. (Wel eerst voor jezelf bewaren)
Overigens heb je verteltalent. Net als Cor ben ik benieuwd of je meer gaat schrijven en hoe die tekst dan uitpakt.
Goed weekend!
