Altijd, deel 1.
Geplaatst: di 28 okt 2025, 07:45
Wanneer Ferdy de ochtend na het kerstdiner met disco wakker wordt voelt hij zich gelukkig. Zijn hart klopt nog steeds wat sneller van de opwinding van gisteravond. Zo prettig heeft hij zich nog nooit gevoeld. De herinnering aan zijn eerste schoolfeestje als leerling van de brugklas laat hem glimlachen. Als hij terugdenkt aan de dansvloer, de muziek, het gelach, de uitgelaten gezichten gaat zijn buik kriebelen van blijdschap.
Ferdy is in oktober 12 jaar geworden. Als vroege leerling is hij één van de jongsten van zijn klas. Ferdy is een sportieve jongen, altijd in beweging. Die energie neemt hij mee naar de klas. Hij voelt zich gewaardeerd, wat hij merkt aan blikken en complimenten die hij krijgt. Hij heeft een prima eerste periode op de middelbare school gehad.
Hij kijkt terug op spannende, leerzame maanden waarin hij zichzelf heeft verrast. Toen hij zijn rapport kreeg en zag hoe goed hij het had gedaan, maakte zijn hart een sprongetje van trots. Nu, op deze bijzondere ochtend, kan hij alleen maar dankbaar zijn: voor het feest, voor zijn plek op school en voor het gevoel dat alles klopt.
Alsof hij nu al weer vol energie kan dansen springt hij uit bed. Dansen heeft hij gisteravond gedaan, met een grote glimlach op zijn gezicht. Hij heeft gedanst met klasgenoten en ook met leerlingen van parallelklassen die hij steeds beter leert kennen. Op het hoogtepunt van de avond was iedereen aan het dansen en deed het er niet meer toe met wie er gedanst werd. Er werd gedanst, gelachen en genoten. Het was een onvergetelijk feest, waar je nog dagenlang van kan genieten.
Bijna weer dansend stapt hij uit bed en huppelt naar de badkamer. Daar kijkt hij zichzelf aan in de spiegel. Ferdy is tevreden over zichzelf en voelt zich trots. Hij is lang voor zijn leeftijd. Zijn haar is blond, bijna wit en zijn ogen zijn zo felblauw dat ze bijna lijken te stralen. In de zomer is zijn haar zelfs nog lichter. In de winter wordt het dan donkerder. De combinatie van zijn lichte haar en zijn blauwe ogen herinnert hem aan zijn Friese afkomst. Er schijnt zelfs Noormannenbloed door zijn aderen te stromen.
Hij heeft nog een jongensachtig uiterlijk. Hij zit nog niet in de puberteit Toch is hij gespierd omdat hij fanatiek voetbalt. Hij speelt in een jeugdteam en is spits. Hij kan ballen met enorme kracht het doel in schieten. Dat maakt hem populair bij zijn team. Daardoor is hij trots en dat geeft hem ook zelfvertrouwen.
Hij woont samen met zijn ouders en zijn jongere zusje in een ruime twee onder één kap woning. Zijn ouders werken alle twee. Zijn moeder is afdelingshoofd in de zorg en zijn vader is leraar op een middelbare school. Gisteravond toen hij terugkwam met zijn hoofd vol indrukken had hij afgesproken dat hij vandaag mocht uitslapen. Toch is hij al om acht uur klaarwakker en dronken: niet slaapdronken of van de Cola, maar dronken van geluk.
Zijn lichaam tintelt van blijdschap. Ferdy snapt dat gevoel niet. Hij geeft er zich maar al te graag aan over. Hij stapt onder het warme water van de douche en zingt een liedje van Britney Spears. Dat liedje zorgde gisteravond voor de nodige hilariteit. Een jongen uit een parallelklas, waar hij sinds kort mee bevriend is, kon Britney Spears hilarisch goed imiteren.
Gedoucht en aangekleed loopt hij naar beneden. Daar treft hij zijn ouders en zijn zusje Claire aan de ontbijttafel. Met een brede, stralende lach zegt hij: “Een heel goede morgen, allemaal.”
Zijn moeder kijkt hem verbaasd aan. “ Wat ben jij vrolijk, Ferdy. Trouwens: een heel goede morgen terug!”
Ook zijn vader en Claire, die minder wakker aan tafel zitten, mompelen ‘goede morgen’.
Claire, altijd nieuwsgierig, vraagt meteen: “ Hoe was jouw eerste schoolfeest?”
Claire is twee jaar jonger en zit in groep 7.
“Het was echt geweldig, gewoon onvergetelijk. Het diner was heerlijk, alle gerechten waren mijn favoriete gerechten. Van elke hap genoot ik.
Daarna kwam de disco. Echt: het was een geweldige avond. We hebben bijna de hele avond uitbundig gedanst, tot precies om 22.00 uur plotseling het felle licht aanging. Toen viel iedereen verbaasd stil. Het was harstikke leuke muziek die je in je lijf kon voelen. Daardoor danste bijna iedereen. Op een gegeven moment wist je ook niet meer met wie je danste: je danste gewoon met wie er tegenover je stond. Alles liep gewoon door elkaar. Zo gezellig.”
“Zo te horen ben jij helemaal overdonderd door jouw eerste schoolfeest!” merkt zijn moeder glimlachend op.
“Als er morgen weer disco op school zou zijn zou ik weer vooraan staan. Ik wil wel weer zo’n feest meemaken” zegt hij met een grote glimlach.
“Je zult nog even moeten wachten, het volgende feest is pas het eindejaarsfeest.” voegt zijn vader er met een knipoog aan toe.
“O, dat eindfeest komt gelukkig ook al snel. Op deze school vliegt de tijd, het gaat veel sneller als op de basisschool!”
“Dat betekent in ieder geval dat je je niet verveelt.” besluit zijn moeder, tevreden dat haar zoon zo genoten heeft.
“Neen. Zo’n disco is echt het einde. Ik ben een disco-lover.”
Na het eten voelt hij zich nog steeds kriebelig in zijn buik. Hij gaat hij naar zijn kamer. Gelukkig heeft hij geen huiswerk voor maandag. Vanmiddag moet hij wel voetballen, daar heeft hij echt zin in. Hij ploft achter zijn laptop. Hij wordt helemaal blij als hij ziet dat er klasgenoten online zijn. Ze lachen en kletsen samen. Hij mist Vincent. Hij had hem graag een dik compliment gegeven voor zijn hilarische imitatie van Britney Spears. Als hij uitgekletst is (raak je eigenlijk wel eens uitgekletst?) gaat hij zijn voetbalspullen bij elkaar zoeken.
Dan is het tijd voor de lunch. Meteen na de lunch fietst hij vol verwachting naar het voetbalveld, Hij loopt meteen door naar de kleedkamer. Hij voelt zich energiek en merkt dat hij nog steeds zo vrolijk is dat hij loopt te fluiten. Als één van de eersten die aanwezig is maakt hij samen met anderen grapjes over de tegenstander. Die is sterk en dat maakt hen toch wel zenuwachtig.
Wanneer de trainer binnenkomt verstomt het gelach. Ferdy fluit zachtjes voor zich uit, zijn humeur is onverwoestbaar.
“Zo, Ferdy, jij hebt er zin in!” zegt de trainer. Ferdy kan zijn enthousiasme niet onderdrukken.
“Ja, coach, ik heb er zin in. Ik ga minstens twee keer scoren. En dan winnen we.” zegt hij vastberaden.
“Zo, jij bent optimistisch. Laat het maar zien. Onderschat nooit je tegenstander, Ferdy!”
“Dat geldt ook voor de tegenstander.” reageert Ferdy grinnikend.
Even later staan ze op het veld. Het fluitsignaal klinkt en Ferdy voelt dat zijn hart sneller gaat kloppen. De tegenstander is inderdaad sterk, merkt Ferdy al snel. Maar daar heeft zijn optimisme niets van te lijden: het motiveert hem alleen maar. Als hij een perfecte pass krijgt stormt hij naar voren, alle tegenstanders ontwijkend. Met oerkracht schiet hij de bal in het doel. Hij juicht uitbundig: ze staan voor.
Dan weet de tegenstander te scoren. Het voelt als een koude douche: het staat gelijk.
In de pauze grijnst de coach: “Je hebt beloofd twee keer te scoren. Kom maar op met je tweede goal! Als je er drie van weet de maken ben jij voor vandaag mijn man!” Dat geeft Ferdy energie.
Vrij vlot na de pauze weet hij weer te scoren. Het is 2-1. De tegenstander doet een paar pogingen het weer gelijk te maken. De keeper redt hen elke keer, tot opluchting van iedereen. Net voor het eindsignaal krijgt hij een prachtige voorzet en breekt Ferdy weer door. Hij maakt er 3-1 van. De jongens vliegen hem om de nek, juichen keihard en er ontstaat een kluwen van enthousiaste jongens. Ferdy straalt, hij is trots. Dat is voor de scheidsrechter het moment om af te fluiten.
Joelend rennen de jongens naar de kleedkamer terug. Daar wordt Ferdy als een held onthaald: iedereen feliciteert hem. Ook de coach feliciteert hem en zegt: “Jij was echt niet te stoppen vandaag. Je schitterde op het veld, je hebt zelfs meer gepresteerd dan je had beloofd. Zoals gezegd: vandaag ben je mijn held!”
Thuis kan Ferdy niet wachten om in geuren en kleuren en tot in de finesses te vertellen hoe de wedstrijd is verlopen. Zijn ouders zijn trots op hem. Zoals zo vaak op zaterdag maken ze het extra gezellig en gaan ze met elkaar een film kijken. Ferdy blijft met zijn hoofd in de wolken, de hele avond.
Als hij met een grote glimlach naar bed gaat en welterusten komt zeggen kijkt zijn moeder hem met vertedering aan en vraagt:
“Wat is er vandaag met jou, Ferdy, je bent zo vrolijk. Het is een plezier om te zien.”
Ferdy is in oktober 12 jaar geworden. Als vroege leerling is hij één van de jongsten van zijn klas. Ferdy is een sportieve jongen, altijd in beweging. Die energie neemt hij mee naar de klas. Hij voelt zich gewaardeerd, wat hij merkt aan blikken en complimenten die hij krijgt. Hij heeft een prima eerste periode op de middelbare school gehad.
Hij kijkt terug op spannende, leerzame maanden waarin hij zichzelf heeft verrast. Toen hij zijn rapport kreeg en zag hoe goed hij het had gedaan, maakte zijn hart een sprongetje van trots. Nu, op deze bijzondere ochtend, kan hij alleen maar dankbaar zijn: voor het feest, voor zijn plek op school en voor het gevoel dat alles klopt.
Alsof hij nu al weer vol energie kan dansen springt hij uit bed. Dansen heeft hij gisteravond gedaan, met een grote glimlach op zijn gezicht. Hij heeft gedanst met klasgenoten en ook met leerlingen van parallelklassen die hij steeds beter leert kennen. Op het hoogtepunt van de avond was iedereen aan het dansen en deed het er niet meer toe met wie er gedanst werd. Er werd gedanst, gelachen en genoten. Het was een onvergetelijk feest, waar je nog dagenlang van kan genieten.
Bijna weer dansend stapt hij uit bed en huppelt naar de badkamer. Daar kijkt hij zichzelf aan in de spiegel. Ferdy is tevreden over zichzelf en voelt zich trots. Hij is lang voor zijn leeftijd. Zijn haar is blond, bijna wit en zijn ogen zijn zo felblauw dat ze bijna lijken te stralen. In de zomer is zijn haar zelfs nog lichter. In de winter wordt het dan donkerder. De combinatie van zijn lichte haar en zijn blauwe ogen herinnert hem aan zijn Friese afkomst. Er schijnt zelfs Noormannenbloed door zijn aderen te stromen.
Hij heeft nog een jongensachtig uiterlijk. Hij zit nog niet in de puberteit Toch is hij gespierd omdat hij fanatiek voetbalt. Hij speelt in een jeugdteam en is spits. Hij kan ballen met enorme kracht het doel in schieten. Dat maakt hem populair bij zijn team. Daardoor is hij trots en dat geeft hem ook zelfvertrouwen.
Hij woont samen met zijn ouders en zijn jongere zusje in een ruime twee onder één kap woning. Zijn ouders werken alle twee. Zijn moeder is afdelingshoofd in de zorg en zijn vader is leraar op een middelbare school. Gisteravond toen hij terugkwam met zijn hoofd vol indrukken had hij afgesproken dat hij vandaag mocht uitslapen. Toch is hij al om acht uur klaarwakker en dronken: niet slaapdronken of van de Cola, maar dronken van geluk.
Zijn lichaam tintelt van blijdschap. Ferdy snapt dat gevoel niet. Hij geeft er zich maar al te graag aan over. Hij stapt onder het warme water van de douche en zingt een liedje van Britney Spears. Dat liedje zorgde gisteravond voor de nodige hilariteit. Een jongen uit een parallelklas, waar hij sinds kort mee bevriend is, kon Britney Spears hilarisch goed imiteren.
Gedoucht en aangekleed loopt hij naar beneden. Daar treft hij zijn ouders en zijn zusje Claire aan de ontbijttafel. Met een brede, stralende lach zegt hij: “Een heel goede morgen, allemaal.”
Zijn moeder kijkt hem verbaasd aan. “ Wat ben jij vrolijk, Ferdy. Trouwens: een heel goede morgen terug!”
Ook zijn vader en Claire, die minder wakker aan tafel zitten, mompelen ‘goede morgen’.
Claire, altijd nieuwsgierig, vraagt meteen: “ Hoe was jouw eerste schoolfeest?”
Claire is twee jaar jonger en zit in groep 7.
“Het was echt geweldig, gewoon onvergetelijk. Het diner was heerlijk, alle gerechten waren mijn favoriete gerechten. Van elke hap genoot ik.
Daarna kwam de disco. Echt: het was een geweldige avond. We hebben bijna de hele avond uitbundig gedanst, tot precies om 22.00 uur plotseling het felle licht aanging. Toen viel iedereen verbaasd stil. Het was harstikke leuke muziek die je in je lijf kon voelen. Daardoor danste bijna iedereen. Op een gegeven moment wist je ook niet meer met wie je danste: je danste gewoon met wie er tegenover je stond. Alles liep gewoon door elkaar. Zo gezellig.”
“Zo te horen ben jij helemaal overdonderd door jouw eerste schoolfeest!” merkt zijn moeder glimlachend op.
“Als er morgen weer disco op school zou zijn zou ik weer vooraan staan. Ik wil wel weer zo’n feest meemaken” zegt hij met een grote glimlach.
“Je zult nog even moeten wachten, het volgende feest is pas het eindejaarsfeest.” voegt zijn vader er met een knipoog aan toe.
“O, dat eindfeest komt gelukkig ook al snel. Op deze school vliegt de tijd, het gaat veel sneller als op de basisschool!”
“Dat betekent in ieder geval dat je je niet verveelt.” besluit zijn moeder, tevreden dat haar zoon zo genoten heeft.
“Neen. Zo’n disco is echt het einde. Ik ben een disco-lover.”
Na het eten voelt hij zich nog steeds kriebelig in zijn buik. Hij gaat hij naar zijn kamer. Gelukkig heeft hij geen huiswerk voor maandag. Vanmiddag moet hij wel voetballen, daar heeft hij echt zin in. Hij ploft achter zijn laptop. Hij wordt helemaal blij als hij ziet dat er klasgenoten online zijn. Ze lachen en kletsen samen. Hij mist Vincent. Hij had hem graag een dik compliment gegeven voor zijn hilarische imitatie van Britney Spears. Als hij uitgekletst is (raak je eigenlijk wel eens uitgekletst?) gaat hij zijn voetbalspullen bij elkaar zoeken.
Dan is het tijd voor de lunch. Meteen na de lunch fietst hij vol verwachting naar het voetbalveld, Hij loopt meteen door naar de kleedkamer. Hij voelt zich energiek en merkt dat hij nog steeds zo vrolijk is dat hij loopt te fluiten. Als één van de eersten die aanwezig is maakt hij samen met anderen grapjes over de tegenstander. Die is sterk en dat maakt hen toch wel zenuwachtig.
Wanneer de trainer binnenkomt verstomt het gelach. Ferdy fluit zachtjes voor zich uit, zijn humeur is onverwoestbaar.
“Zo, Ferdy, jij hebt er zin in!” zegt de trainer. Ferdy kan zijn enthousiasme niet onderdrukken.
“Ja, coach, ik heb er zin in. Ik ga minstens twee keer scoren. En dan winnen we.” zegt hij vastberaden.
“Zo, jij bent optimistisch. Laat het maar zien. Onderschat nooit je tegenstander, Ferdy!”
“Dat geldt ook voor de tegenstander.” reageert Ferdy grinnikend.
Even later staan ze op het veld. Het fluitsignaal klinkt en Ferdy voelt dat zijn hart sneller gaat kloppen. De tegenstander is inderdaad sterk, merkt Ferdy al snel. Maar daar heeft zijn optimisme niets van te lijden: het motiveert hem alleen maar. Als hij een perfecte pass krijgt stormt hij naar voren, alle tegenstanders ontwijkend. Met oerkracht schiet hij de bal in het doel. Hij juicht uitbundig: ze staan voor.
Dan weet de tegenstander te scoren. Het voelt als een koude douche: het staat gelijk.
In de pauze grijnst de coach: “Je hebt beloofd twee keer te scoren. Kom maar op met je tweede goal! Als je er drie van weet de maken ben jij voor vandaag mijn man!” Dat geeft Ferdy energie.
Vrij vlot na de pauze weet hij weer te scoren. Het is 2-1. De tegenstander doet een paar pogingen het weer gelijk te maken. De keeper redt hen elke keer, tot opluchting van iedereen. Net voor het eindsignaal krijgt hij een prachtige voorzet en breekt Ferdy weer door. Hij maakt er 3-1 van. De jongens vliegen hem om de nek, juichen keihard en er ontstaat een kluwen van enthousiaste jongens. Ferdy straalt, hij is trots. Dat is voor de scheidsrechter het moment om af te fluiten.
Joelend rennen de jongens naar de kleedkamer terug. Daar wordt Ferdy als een held onthaald: iedereen feliciteert hem. Ook de coach feliciteert hem en zegt: “Jij was echt niet te stoppen vandaag. Je schitterde op het veld, je hebt zelfs meer gepresteerd dan je had beloofd. Zoals gezegd: vandaag ben je mijn held!”
Thuis kan Ferdy niet wachten om in geuren en kleuren en tot in de finesses te vertellen hoe de wedstrijd is verlopen. Zijn ouders zijn trots op hem. Zoals zo vaak op zaterdag maken ze het extra gezellig en gaan ze met elkaar een film kijken. Ferdy blijft met zijn hoofd in de wolken, de hele avond.
Als hij met een grote glimlach naar bed gaat en welterusten komt zeggen kijkt zijn moeder hem met vertedering aan en vraagt:
“Wat is er vandaag met jou, Ferdy, je bent zo vrolijk. Het is een plezier om te zien.”