Witte Merels Deel 16 T
Geplaatst: zo 08 dec 2024, 06:25
Witte Merels Deel 16 T
Vol verwachtingen ga ik naar Wim. We hebben afgesproken dat ik bij hem eet.
Ik heb de vorige keer echt genoten. Het vooraf douchen verbaasde me, de massage verraste me, maar uiteindelijk werd het heel fijn.
Omdat Wim steeds had aangegeven dat hij mijn leermeester niet wilde zijn, besloot ik zelf het initiatief te nemen. Dat heb ik gedaan, ondanks dat ik het lastig vond. Ik heb dingen geprobeerd die ik uiteraard nog nooit eerder had gedaan en waarvan ik niet verwacht had ze te durven doen, zeker niet bij iemand met zoveel ervaring als Wim. Zou ik het wel goed doen? Zou hij het wel fijn vinden? Wat kon ik het beste doen? Ik heb er alles in gelegd wat ik er – onervaren als ik ben – in kon leggen.
Ik hoop dat we vandaag de draad op kunnen pakken. Geen idee waarmee. Ik heb hulp nodig, ik weet niet wat ik het beste kan doen, maar Wim wil absoluut mijn leermeester niet zijn!
Ik ben nog niet binnen of ik merk een verschil op. Wim is afstandelijk. Ik wil Wim zoenen. Wim wil dat niet. Hij wijst me terecht. Wat doe ik verkeerd?
Na het eten, weer iets anders dan de afgelopen keer, ook heel lekker, benadrukt hij dat hij wil praten.
Hij begint met te zeggen dat seks altijd anders is maar op zich nooit goed of verkeerd.
Dan krijg ik te horen dat ik het helemaal verkeerd heb gedaan.
‘Het werd rukken en zuigen’.
Hij vraagt zich af wat me bezield heeft.
De seks heeft hem geen voldoening gegeven.
Ik nam het van hem over en het werd soloseks.
Dat moet ik maar thuis doen.
Hij had mij terughoudender verwacht.
Tot slot vraagt hij zich af of ik wel subtiel ben.
Ik voel de bodem onder me wegglijden. De tranen springen me in de ogen. Ik kijk Wim onthutst aan.
“Je hebt gezegd dat jij mijn leermeester niet wilde zijn.
Dat heb je niet één keer, neen, meerdere keren gezegd.
Dus heb ik gedaan wat ik dacht te kunnen doen.
Ik heb geprobeerd mezelf te geven en heb dingen gedaan waarvan ik niet verwacht had dat ik ze zou kunnen en durven doen.
Ik heb mijn uiterste best gedaan het goed te doen in jouw ogen.
Nu zeg je dat seks op zich nooit goed of verkeerd is, maar dat ik het helemaal verkeerd heb gedaan. Ik moet voor ik naar jou ga me eerst thuis gaan aftrekken.
Als jij het niet als goed hebt ervaren komt het misschien omdat jij mij niet wilde helpen?
Ik ben toch niet helderziende?
Ik heb nog nooit ook maar iets in deze richting gedaan.
Tot nu toe heb ik enkel gefantaseerd.
Hoe kan ik weten wat jij, met al je ervaring, verwacht?
Waarom wilde je mijn leermeester niet zijn?
Het was alsof ik mijn vader hoorde preken.
Ik voel me gebruikt.
Ik had hier nooit naar toe moeten komen.
Ik had hier nooit aan moeten beginnen.
Ik heb een totaal verkeerde beslissing genomen.”
Daarna barst ik in huilen uit.
Ik draai me om en vlucht het appartement uit.
De deur vergeet ik achter me te sluiten.
Ik ren de trappen af.
Op de automatische piloot rijd ik huilend naar huis.
Ik ben blij dat mijn ouders niet thuis zijn.
Ik zet mijn fiets weg, loop naar mijn kamer, kleed mij uit en ga in bed liggen.
Ik heb mij nog nooit zo ongelukkig, eenzaam en verlaten gevoeld.
Ik huil mezelf in slaap, wat uiteindelijk lukt.
Vol verwachtingen ga ik naar Wim. We hebben afgesproken dat ik bij hem eet.
Ik heb de vorige keer echt genoten. Het vooraf douchen verbaasde me, de massage verraste me, maar uiteindelijk werd het heel fijn.
Omdat Wim steeds had aangegeven dat hij mijn leermeester niet wilde zijn, besloot ik zelf het initiatief te nemen. Dat heb ik gedaan, ondanks dat ik het lastig vond. Ik heb dingen geprobeerd die ik uiteraard nog nooit eerder had gedaan en waarvan ik niet verwacht had ze te durven doen, zeker niet bij iemand met zoveel ervaring als Wim. Zou ik het wel goed doen? Zou hij het wel fijn vinden? Wat kon ik het beste doen? Ik heb er alles in gelegd wat ik er – onervaren als ik ben – in kon leggen.
Ik hoop dat we vandaag de draad op kunnen pakken. Geen idee waarmee. Ik heb hulp nodig, ik weet niet wat ik het beste kan doen, maar Wim wil absoluut mijn leermeester niet zijn!
Ik ben nog niet binnen of ik merk een verschil op. Wim is afstandelijk. Ik wil Wim zoenen. Wim wil dat niet. Hij wijst me terecht. Wat doe ik verkeerd?
Na het eten, weer iets anders dan de afgelopen keer, ook heel lekker, benadrukt hij dat hij wil praten.
Hij begint met te zeggen dat seks altijd anders is maar op zich nooit goed of verkeerd.
Dan krijg ik te horen dat ik het helemaal verkeerd heb gedaan.
‘Het werd rukken en zuigen’.
Hij vraagt zich af wat me bezield heeft.
De seks heeft hem geen voldoening gegeven.
Ik nam het van hem over en het werd soloseks.
Dat moet ik maar thuis doen.
Hij had mij terughoudender verwacht.
Tot slot vraagt hij zich af of ik wel subtiel ben.
Ik voel de bodem onder me wegglijden. De tranen springen me in de ogen. Ik kijk Wim onthutst aan.
“Je hebt gezegd dat jij mijn leermeester niet wilde zijn.
Dat heb je niet één keer, neen, meerdere keren gezegd.
Dus heb ik gedaan wat ik dacht te kunnen doen.
Ik heb geprobeerd mezelf te geven en heb dingen gedaan waarvan ik niet verwacht had dat ik ze zou kunnen en durven doen.
Ik heb mijn uiterste best gedaan het goed te doen in jouw ogen.
Nu zeg je dat seks op zich nooit goed of verkeerd is, maar dat ik het helemaal verkeerd heb gedaan. Ik moet voor ik naar jou ga me eerst thuis gaan aftrekken.
Als jij het niet als goed hebt ervaren komt het misschien omdat jij mij niet wilde helpen?
Ik ben toch niet helderziende?
Ik heb nog nooit ook maar iets in deze richting gedaan.
Tot nu toe heb ik enkel gefantaseerd.
Hoe kan ik weten wat jij, met al je ervaring, verwacht?
Waarom wilde je mijn leermeester niet zijn?
Het was alsof ik mijn vader hoorde preken.
Ik voel me gebruikt.
Ik had hier nooit naar toe moeten komen.
Ik had hier nooit aan moeten beginnen.
Ik heb een totaal verkeerde beslissing genomen.”
Daarna barst ik in huilen uit.
Ik draai me om en vlucht het appartement uit.
De deur vergeet ik achter me te sluiten.
Ik ren de trappen af.
Op de automatische piloot rijd ik huilend naar huis.
Ik ben blij dat mijn ouders niet thuis zijn.
Ik zet mijn fiets weg, loop naar mijn kamer, kleed mij uit en ga in bed liggen.
Ik heb mij nog nooit zo ongelukkig, eenzaam en verlaten gevoeld.
Ik huil mezelf in slaap, wat uiteindelijk lukt.