Het forum van oliversverhalen.nl

Twee schrijvers op Olivers verhalen sloegen de handen in elkaar.

Om de beurt schreven ze een hoofdstuk van 'Witte Merels'.

De twee hoofdrolspelers bekijken de wereld en elkaar vanuit hun eigen standpunt.

Laat ons weten wat je van deze combinatie vindt.

Zondag verschijnt het eerste deel.

Amexic en Wimmie.

Leuke verrassing!
Deze combinatie vind ik heel tof.
Benieuwd naar zondag!

Coming soon

Heel spannend lijkt mij dat. Ik kijk ernaar uit. heel veel succes en plezier.
Stuur.

De eerste twee delen gelezen.

Ik denk (verwacht, hoop) dat door de constructie van twee schrijvers de karakters van de twee hoofdpersonen extra kracht bij worden gezet.
Interessante optie, ik blijf volgen hoe dat uitpakt.

Mooie introducties, eerste contact is gelegd.
En een eervolle vermelding in deel 2. Dank!

Mocht iemand het idee hebben dat dit een verhaal gaat worden "jongen ontmoet jongen en ze leefden nog lang en gelukkig" die moet denk ik snel zijn mening bijstellen.

Hier gebeurt meer.

Ik heb wel ideeën, maar ik weet niet of de juiste er tussen zit.
Anders gezegd: ik heb dus gewoon nog geen idee waar het heen gaat.
Lekker, mooie opbouw!

Het leuke van met zijn tweeën een verhaal schrijven is dat je tevoren ook niet weet waar je uitkomt. Tenminste, als je dat zo hebt afgesproken. Je reageert op wat er bij de ander gebeurt. Dat kan tot verrassingen leiden. We hebben nog een flink aantal afleveringen te gaan, dus er kan nog van alles gebeuren. En dat gebeurt ook.....

Langzaam maar zeker...

Het is een beklemmende sfeer maar je voelt het langzame ontdooien, het wennen aan de situatie.
Vooral bij Thomas, hij heeft de knoop op zich wel doorgehakt dat er iets moet gebeuren in zijn leven, en hij wil niet wachten tot na zijn examen, tot het moment van de eigen vrije kamer. Maar grote voorzichtigheid is geboden. Stap voor stap...

Beklemmende sfeer. Jawel.
Zijn Thomas en Wim voor elkaar bestemd? De violen zijn nog niet gestemd. Die van Thomas zeker niet. Die van Wim wel? Hoe zouden ze klinken in samenspel?
Zal het water niet te diep blijven?
Dan krijgen we een variant op het verhaal van de twee koningskinderen.

Deel 15.

Zo. Die zit.
Ik weet niet wat ik gedaan zou hebben als ik Thomas was geweest.
Me zo de les gelezen worden zou me zwaar teleurgesteld hebben.

Alles nieuw, uit de bocht vliegen door nerveus enthousiasme hoort er een beetje bij.
"Of ben je niet subtiel?" zou me zeer gedaan hebben.
Bijna zwaar afgerekend worden dat ik iets bij de eerste keer niet meteen professioneel aanpak.

Goed verhaal, het sleept me mee, dat blijkt wel.
Ben heel benieuwd hoe Thomas gaat reageren.