In de trein
Geplaatst: ma 20 jun 2016, 20:41
Hallo. Ik ben Luc en ken deze site al een tijdje. Ik vind de verhalen van Oliver heel mooi en vooral Luc natuurlijk, hahaha.
Ik geniet altijd van zijn verhalen en droom dan weg, dat wil ik ook.
Ik heb ook geprobeerd wat te schrijven. Het is maar een kort verhaal.
In de trein.
Ik ben al een hele tijd verliefd, op Nick. Hij zit bij mij in de klas en hij is zo mooi! Maar ik weer zeker dat hij geem homo is. Niemand bij mij op school. Niemand weet het daar ook van mij, iedereen maakt er alleen maar grappen over. Ik zit er nu voor het eerste jaar en het is een hele leuke opleiding, maar dat ga ik ze maar niet vertellen. Mijn vriendin van de vorige school weet het wel van mij. Samen hebben we vaak zitten lachen om Marcel. Daar was ik toen verliefd op. Maar Nick is veel mooier, veel leuker. Donkere ogen, mooi donker haar. Laatst, toen het lekker weer was kwam hij met een half lange broek naar school. Veel haar op zijn benen, ik zou er alles voor over hebben om er aan te voelen. En meer. Ik fantaseer veel over hem. Maar hij is niet zo. Hij ziet me ook niet echt staan. Judith vind dat ik gewoon met hem om moet gaan, maar dat is niet zo makkelijk. Hij heeft zijn eigen vrienden, en ik heb er daar maar weinig. Ik droom vaak over hem. Hij komt op de fiets, ik met de trein. Ik zie hem pas op school, en als ik met de bus naar het station moet dan is hij al weer weg met de fiets. Nee, dat gaat nooit meer wat worden ik vraag me af of ik ooit nog wel eens een vriend ga hebben. Maar ik zit iedere dag in de trein. Heel veel studenten ook, en veel mensen die naar hun werk gaan. Veel dezelfde mensen. Er is een man bij die ik bijna iedere ochtend zie. Ik heb twee dagen dat ik later begin, maar de andere dagen heeft hij ook altijd die trein. Ik heb hem al vaker gezien, maar de laatste tijd blijf ik echt op hem letten. Ik weet ook niet waarom. Hij is best wel oud, niet zo oud als mijn vader denk ik. Maar hij is altijd vrolijk, zit in de trein met zijn telefoon te spelen en heeft vaak een glimlach op zijn gezicht. Ik heb al een keer naast hem gezeten. Hij zat al, toen ik naar hem keek pakte hij zijn tas van de stoel en glimlachte naar me. Ik was nerveus, keek af en toe stiekem naast me. Hij was met whatsapp bezig kon ik zien, maar ik durfde niet mee te lezen. Ik zie hem nooit op weg terug naar huis. Ik denk dat hij later dan ik in de trein zit. Ik wil eigenlijk een keer op hem wachten. Ik wil weer naast hem zitten, ik wil weten hoe hij heet. Ik wil gezellig met hem praten. Ik weet niet of hij homo is. Maar ik weet zeker dat hij dat wel chill vindt. Dat weet ik zeker, dat fantaseer ik. Ik weet zeker dat hij me begrijpt. Ik weet zeker dat hij me leuk vind. Ik fantaseer meer over hem dan over Nick de laatste tijd.
Ik ga weer naast hem zitten. Hij glimlacht naar me. Hij zet zijn tas op de grond en hij doet zijn jas open. Hij heeft zijn telefoon in zijn hand. Ik pak de mijne ook maar. Ik kijk naar mijn telefoon maar ik kijk naar zijn knie. Ik kijk naar zijn broek. Heel even kijk ik naar hem, hij kijkt naar zijn telefoon. Van dichtbij is hij nog leuker. Stiekem kijk ik weer naar zijn benen, en hoger. Heeft hij ook zoveel haar op zijn benen als Nick. Ik wil weten hoe hij er uit ziet. Hij loopt achter me aan de trein uit. Ik zucht door mijn zware tas en kijk om terwijl we wachten in het gangpad. Hij glimlacht naar me. ‘Weer naar school’ vraagt hij aan mij. ‘Ja.’ ‘Succes.’ Ik lach maar terug. Op het perron blijft hij naast me lopen. Bij de uitgang lacht hij weer naar me. ‘Succes.’ Ik ben vrolijk, hij praat tegen mij en ik vind dat hij een leuke stem heeft. De volgende dag moet ik een beetje wringen maar ik zorg dat ik bij hem in de trein stap. Ik wil weer naast hem zitten maar ik zit tegenover hem. Mijn schoen staat op de grond, tegen die van hem. Ik voel hem bewegen. Ik heb een stijve en ik hou mijn rugzak op mijn schoot. Ik staar naar hem hij heeft een pakje koekjes en hij ziet me kijken. ‘Wil je er ook eentje’ vraag hij. Ik knik en krijg het van hem. Hij lacht weer. Samen lopen we weer naar buiten. Eigenlijk wil ik met hem mee en mee naar huis. Ik wil dat hij me knuffelt, dat hij me gaat vasthouden. Ik fantaseer hoe het is om met hem te zoenen. Ik wil weten hoe zijn piemel er uit ziet. Ik heb een stijve als ik er aan denk.
Maar dat gebeurt allemaal niet. Ik wil het zo graag. Maar ik durf het hem niet te vragen. Hij is altijd heel lief, maar dat durf ik niet. Ik weet ook niet waarom ik het wil. Maar ik wil eens meer dan alleen kijken en dromen. Ik wil dat hij ja zegt, dat hij me mee naar huis neemt. Ik wil met hem praten, ik kan altijd beter praten met volwassene dan met jongens van mijn eigen leeftijd. Ik weet zeker dat hij me begrijpt. Dat we op zijn bank zitten, dat hij mijn hand vasthoud. Ik hang tegen hem aan, en hij slaat zijn arm om mij heen. Ik wil hem kussen, ik wil dat hij mijn broek losmaakt, dat hij me aftrekt. Ik kruip tegen hem aan en geef hem een kus. Hij lacht naar me en geeft een kus terug. Ik wil zoenen, dat heb ik nog nooit eerder gedaan. Hij leert het mij. Omdat hij mij begrijpt, omdat hij weet wat ik wil. Hij wrijft over mijn bult, maakt mijn broek los. Ik tril maar zijn hand glijdt in mijn boxer en ik voel zijn hand. Voor het eerst dat iemand mijn piemel vastpakt. Hij trekt mij af en ik kom klaar. Hij lacht. Ik wil hem aftrekken en dat vindt hij goed.
Maar dat gebeurt allemaal niet. Soms geeft hij me een koekje. Hij loopt uit het station. Ik loop naar mijn bus. Naar school en naar Nick. Die er helemaal niets van snapt.
Luc
Ik geniet altijd van zijn verhalen en droom dan weg, dat wil ik ook.
Ik heb ook geprobeerd wat te schrijven. Het is maar een kort verhaal.
In de trein.
Ik ben al een hele tijd verliefd, op Nick. Hij zit bij mij in de klas en hij is zo mooi! Maar ik weer zeker dat hij geem homo is. Niemand bij mij op school. Niemand weet het daar ook van mij, iedereen maakt er alleen maar grappen over. Ik zit er nu voor het eerste jaar en het is een hele leuke opleiding, maar dat ga ik ze maar niet vertellen. Mijn vriendin van de vorige school weet het wel van mij. Samen hebben we vaak zitten lachen om Marcel. Daar was ik toen verliefd op. Maar Nick is veel mooier, veel leuker. Donkere ogen, mooi donker haar. Laatst, toen het lekker weer was kwam hij met een half lange broek naar school. Veel haar op zijn benen, ik zou er alles voor over hebben om er aan te voelen. En meer. Ik fantaseer veel over hem. Maar hij is niet zo. Hij ziet me ook niet echt staan. Judith vind dat ik gewoon met hem om moet gaan, maar dat is niet zo makkelijk. Hij heeft zijn eigen vrienden, en ik heb er daar maar weinig. Ik droom vaak over hem. Hij komt op de fiets, ik met de trein. Ik zie hem pas op school, en als ik met de bus naar het station moet dan is hij al weer weg met de fiets. Nee, dat gaat nooit meer wat worden ik vraag me af of ik ooit nog wel eens een vriend ga hebben. Maar ik zit iedere dag in de trein. Heel veel studenten ook, en veel mensen die naar hun werk gaan. Veel dezelfde mensen. Er is een man bij die ik bijna iedere ochtend zie. Ik heb twee dagen dat ik later begin, maar de andere dagen heeft hij ook altijd die trein. Ik heb hem al vaker gezien, maar de laatste tijd blijf ik echt op hem letten. Ik weet ook niet waarom. Hij is best wel oud, niet zo oud als mijn vader denk ik. Maar hij is altijd vrolijk, zit in de trein met zijn telefoon te spelen en heeft vaak een glimlach op zijn gezicht. Ik heb al een keer naast hem gezeten. Hij zat al, toen ik naar hem keek pakte hij zijn tas van de stoel en glimlachte naar me. Ik was nerveus, keek af en toe stiekem naast me. Hij was met whatsapp bezig kon ik zien, maar ik durfde niet mee te lezen. Ik zie hem nooit op weg terug naar huis. Ik denk dat hij later dan ik in de trein zit. Ik wil eigenlijk een keer op hem wachten. Ik wil weer naast hem zitten, ik wil weten hoe hij heet. Ik wil gezellig met hem praten. Ik weet niet of hij homo is. Maar ik weet zeker dat hij dat wel chill vindt. Dat weet ik zeker, dat fantaseer ik. Ik weet zeker dat hij me begrijpt. Ik weet zeker dat hij me leuk vind. Ik fantaseer meer over hem dan over Nick de laatste tijd.
Ik ga weer naast hem zitten. Hij glimlacht naar me. Hij zet zijn tas op de grond en hij doet zijn jas open. Hij heeft zijn telefoon in zijn hand. Ik pak de mijne ook maar. Ik kijk naar mijn telefoon maar ik kijk naar zijn knie. Ik kijk naar zijn broek. Heel even kijk ik naar hem, hij kijkt naar zijn telefoon. Van dichtbij is hij nog leuker. Stiekem kijk ik weer naar zijn benen, en hoger. Heeft hij ook zoveel haar op zijn benen als Nick. Ik wil weten hoe hij er uit ziet. Hij loopt achter me aan de trein uit. Ik zucht door mijn zware tas en kijk om terwijl we wachten in het gangpad. Hij glimlacht naar me. ‘Weer naar school’ vraagt hij aan mij. ‘Ja.’ ‘Succes.’ Ik lach maar terug. Op het perron blijft hij naast me lopen. Bij de uitgang lacht hij weer naar me. ‘Succes.’ Ik ben vrolijk, hij praat tegen mij en ik vind dat hij een leuke stem heeft. De volgende dag moet ik een beetje wringen maar ik zorg dat ik bij hem in de trein stap. Ik wil weer naast hem zitten maar ik zit tegenover hem. Mijn schoen staat op de grond, tegen die van hem. Ik voel hem bewegen. Ik heb een stijve en ik hou mijn rugzak op mijn schoot. Ik staar naar hem hij heeft een pakje koekjes en hij ziet me kijken. ‘Wil je er ook eentje’ vraag hij. Ik knik en krijg het van hem. Hij lacht weer. Samen lopen we weer naar buiten. Eigenlijk wil ik met hem mee en mee naar huis. Ik wil dat hij me knuffelt, dat hij me gaat vasthouden. Ik fantaseer hoe het is om met hem te zoenen. Ik wil weten hoe zijn piemel er uit ziet. Ik heb een stijve als ik er aan denk.
Maar dat gebeurt allemaal niet. Ik wil het zo graag. Maar ik durf het hem niet te vragen. Hij is altijd heel lief, maar dat durf ik niet. Ik weet ook niet waarom ik het wil. Maar ik wil eens meer dan alleen kijken en dromen. Ik wil dat hij ja zegt, dat hij me mee naar huis neemt. Ik wil met hem praten, ik kan altijd beter praten met volwassene dan met jongens van mijn eigen leeftijd. Ik weet zeker dat hij me begrijpt. Dat we op zijn bank zitten, dat hij mijn hand vasthoud. Ik hang tegen hem aan, en hij slaat zijn arm om mij heen. Ik wil hem kussen, ik wil dat hij mijn broek losmaakt, dat hij me aftrekt. Ik kruip tegen hem aan en geef hem een kus. Hij lacht naar me en geeft een kus terug. Ik wil zoenen, dat heb ik nog nooit eerder gedaan. Hij leert het mij. Omdat hij mij begrijpt, omdat hij weet wat ik wil. Hij wrijft over mijn bult, maakt mijn broek los. Ik tril maar zijn hand glijdt in mijn boxer en ik voel zijn hand. Voor het eerst dat iemand mijn piemel vastpakt. Hij trekt mij af en ik kom klaar. Hij lacht. Ik wil hem aftrekken en dat vindt hij goed.
Maar dat gebeurt allemaal niet. Soms geeft hij me een koekje. Hij loopt uit het station. Ik loop naar mijn bus. Naar school en naar Nick. Die er helemaal niets van snapt.
Luc