Het forum van oliversverhalen.nl

Hoi DomiNIC,

Ook voor mij was het even wennen, je nieuwe schrijftrant. Ik ben met de anderen eens, dat dit een kruising is tussen een verhaal en een gedicht. En het gaat je nog goed af ook. Je had het over bokkensprongen, maar ik ervoer het als Zevenmijlslaarzen. Enerzijds jammer, dat je in één hoofdstuk zoveel laat gebeuren, maar anderzijds is het duidelijk, dat Dennis een nieuwe koers opgaat. En dan moet je het vorige afsluiten. Da's logisch.
Bedankt voor het plaatsen en succes met het vervolg.

Sjack

Sjack013 schreef: Zevenmijlslaarzen

Wat zijn dat voor dingen / beesten / creaties?


Beetje jammer dat je het "veel gebeuren" jammer vindt. Het was één van m'n bezorgdheden bij deel 7... Dat het lijkt stil te vallen... Daar hou ik niet van...

"Zevenmijlslaarzen" is een uitdrukking. Hiermee geef je aan, dat je met grote stappen ergens doorheen gaat. Soms wordt ook de uitdrukking "Sneltreinvaart" gehanteerd. Misschien ken je dat wel, DomniNIC?
Ik snap jouw dilemma wel, als schrijver. Maar als lezer zie ik graag diepgang. Dit kun je bereiken door een lager tempo te hanteren, zodat je de diepte in kunt gaan. Maar ja, het is jouw verhaal en jij bepaalt dus de tempo.

Succes verder.

Sjack

Ja, sneltreinvaart ken ik wel.

OK, helder.

Deze schrijfstijl is een breuk ten opzichte van deel 7 en vorige, da's waar.
Ik was ongelukkig over wat ik had met deel 8, en ben enkele keren opnieuw begonnen... Tot ik hetgeen had wat er nu staat.
Wat maakte me ongelukkig: Ik kwam vast te zitten in details, ik bleef weg van het doel dat ik voor ogen had bij het begin van het schrijven aan dit verhaal.
Vandaar de ommezwaai.

Deel 1-7 zijn naar mijn idee gebeurtenissen, verpakt in gevoelens. Hier in deel 8 zijn het uitsluitend de emoties en mag je de gebeurtenissen zelf invullen. Tegelijk een mooie beschrijving van een gesloten karakter. Het komt krachtig over. Net zoals de andere ontwikkelingen in dit deel. Als de wereld instort, blijft chaos over en begint het leven opnieuw.

Dit deel is een mooi voorbeeld van 'minder is meer' - in heel weinig woorden toch alles vertellen.

Beste Lezers,



Deel 9 staat online:

http://forum.oliversverhalen.nl/viewtop ... =18&t=1252

Dennis is aan zee, hij zit aan de strandcabine, mijmerend. Iemand haalt hem terug, wie is de geheimzinnige?

Is Carmen een bondgenoot of moet Dennis haar vrezen?

Dennis kent de standpunten van z'n familie. Het valt hem heel zwaar. Hoe moet hij nu verder?


Is alles wel wat het lijkt?


Wederom veel leesplezier!


DomiNiC

Je gaat misschien helemaal tegen alle schrijfregels in, proza en gedichten in één verhaal, maar het past, klopt, werkt voor mij.

Ik werd verdrietig van dit deel, teneergeslagen.
En dat is een compliment.

*slik...

DomiNIC,

Ik sta versteld. Ik ben het met Oliver eens. Proza en een verhaal ineen, dat is not done. Alleen....... jij bewijst het tegendeel. Het hoort bijeen. Het een sluit naadloos aan op het ander. Echt klasse.
Je beschrijft de emotie voortreffelijk en je weet, daar ben ik gevoelig op. Ik voelde zelf, wat jij beschreef. Ik wil Dennis een knuffel geven. Omdat hij een fictief personage (?) is, geef ik die knuffel maar aan jou, DomiNIC. :K
Bedankt voor dit deel.

Sjack

*word er stil van...
dankjewel voor de complimenten

Ik hou de knuffel bij... Ik geef 'm aan Dennis door wanneer ik 'm nog eens zie.