Het forum van oliversverhalen.nl

Hoi Michael,

Zoals beloofd heb ik jouw verhaal gelezen. Omdat het verhaal van Oliver inmiddels is gestopt. Moet zeggen wat een prachtig verhaal. Zeer ontroerend. Nou kan ik ook alle reacties gaan lezen. Maar dat doe ik niet. Ik ben zelf Rooms-Katholiek gedoopt en heb ook mijn 1ste communie gedaan. Mijn zus en broer hebben ook nog hun vormsel gedaan. Maar mijn broertje en ik niet. Mijn neefje is niet eens gedoopt. Wij thuis hebben eigenlijk geen band met de kerk. Mijn moeder las vroeger nog wel eens op zondag in de kerk uit het evangelie. Maar mijn vader, zus, broers en ik waren dan nog thuis. Terwijl de ouders van mijn vader en moeder erg gelovig zijn/waren. De ouders van mijn vader deden ook van alles voor de kerk bij hun in de buurt. Inmiddels leven mijn opa's niet meer. Mijn ene oma woont in verzorgingstehuis (bejaardtehuis) waar ze geregeld nog naar de kerk gaat. En mijn andere oma zet zich nog steeds in voor de kerk. Maar ondanks dat gaan wij hier thuis nooit naar de kerk. Alleen voor en uitvaart of bruiloft. Mijn ouders, zus, broers en schoonzus weten dat ik homo ben. En inmiddels ook mijn nicht denk ik(weinig contact maar heb der wel op facebook dus vandaar dat ze het misschien weet). En misschien dat nog wat familie het weten. Maar daar lig ik niet wakker van. Ik word door mijn ouders, zus, broers en schoonzus geaccepteerd. En dat is het belangrijkste. Mijn oma's weten het als goed is nog niet. Zij hoeven het pas te weten als ik ook daadwerkelijk een vriend heb. Maar ach wat zal ik zeggen. Men roept dat de kerk homo's niet accepteert. Maar ondertussen zijn de pastoors en broeders van al die internaten en noem maar de grootse homo's die er zijn.
Groetjes Geoff.
Ps. mijn motto is "Leef je eigen leven en laat de rest van de wereld maar praten."

Dag allemaal,

Vorig jaar heb ik hier een stuk van mijn eigen leven in de vorm van het verhaal, 'Geloof, hoop & liefde' gepubliceerd. Niet met de intentie om een goed verhaal te schrijven, maar meer voor mezelf. Om dingen die er in mijn leven gebeurd zijn, van me af te kunnen schrijven en vooral ook om een stuk bevestiging te krijgen in dat het goed was waar ik mee bezig was. Schrijven en publiceren was een hele goeie beslissing van mij, want ik heb er heel veel aan gehad, met name ook aan jullie reacties.

Eén van de gevolgen van het schrijven en publiceren van mijn verhaal was, dat ik ontdekte dat schrijven me goed afging en ik het bovendien leuk vond. Van een aantal andere schrijvers hier, met name Oliver, Jablan en Hans Bernard, maar ook van lezers, kreeg ik veel tips en adviezen waarmee ik aan de slag ben gegaan in nieuwe verhalen. Vorig jaar al nam ik me voor 'Geloof, hoop & liefde' nog eens 'op te poetsen' om het verhaal schrijf-technisch te verbeteren. Daar ben ik inmiddels mee bezig. Voor iedereen die het leuk vindt… deel 1 t/m 8 zijn inmiddels aangepast.

naar 'Geloof, hoop & liefde', deel 1 >>

Op zich zou ik het leuk vinden om, met name van diegenen die mij vorig jaar tips en adviezen hebben gegeven, terug te horen of ze vinden dat het verbeterd is. Mag in een PM of email (voor diegenen die mijn emailadres hebben), want om dit soort dingen nou breeduit op het forum uit te meten… Dat hoeft nou ook weer niet!

Groet,
Michael

Dit verhaal is ook te lezen op de nieuwe site van Jablan.

Dag allemaal,

Gestaag aan ga ik verder met het 'oppoetsen' van Geloof, hoop & liefde, Inmiddels zijn deel 9, 10 en 11 ook aangepast.
Voor iedereen die het leuk vindt om het nog eens te lezen...

naar deel 9 >>>
naar deel 10 >>>
naar deel 11 >>>

Groet,
Michael

Dag allemaal,

Voor iedereen die het leuk vindt om het nog eens te lezen, vandaag heb ik het laatste herschreven deel van Geloof, hoop & liefde geplaatst.
Deel 1 van dit verhaal begint hier.

Wil je Geloof, hoop & liefde, of één van mijn andere verhalen, liever op je eReader lezen, dat kan ook. Op Michael's verhalen vind je van al mijn afgeronde verhalen het ePub bestand.

Groet,
Michael