Het forum van oliversverhalen.nl

Wat mij opviel, Michael, is dat in het eerste verhaalblok Eddy dus al een half jaar op kamers woont. Er is dus een tijdsspanne van ruim een half jaar tussen beide verhalen. Toch heb ik de naam van Remco nog steeds niet gehoord, door alle partijen. Ik blijf dus stik nieuwsgierig omtrent hun relatie! Heel slim van Diede om Merel te bellen, om zo Eddy niet alleen te laten. En ja, ik zou de ouders betrekken in het schoonmaken van Eddy's flat. Confronteren met hun gedrag ten aanzien van Eddy.

Wat het tweede deel van het verhaal sluit ik me volledig bij Hans aan. Heel beeldend beschreven!
Bedankt Michael en succes met het vervolg.

Sjack

Dag Hans, Dag Sjack.,

Allereerst bedankt voor jullie compliment! Altijd fijn om te krijgen...

@ Sjack: waar ik benieuwd naar ben, is waaruit jij geconcludeerd hebt dat Eddy al een half jaar op kamers woont.
Heb ik ergens iets gemist? Dat zou op zich wel grappig zijn, ik heb het zelf geschreven...

Groet,
Michael

Sorry Michael,

Ik was vanmorgen blijkbaar nog niet helemaal wakker, toen ik jouw verhaal las. In jouw verhaal staat "een half uur rijden" en dat is blijkbaar in mijn hoofd geschoten als een half jaar.

Sorry, ik zal voortaan eerst goed koffie drinken, alvorens jouw verhaal te lezen.


Sjack

Misschien is het niet een half jaar, maar hij woont al niet meer thuis op dat moment.

Je geeft zo iedere keer een klein stukje informatie, waardoor je de rest wat anders gaat lezen. Het is nog steeds beklemmend, vooral hoe de vader reageert en de touwtjes in handen blijft houden, maar door het eerste stuk weet je dat de echte klap, de zelfmoordpoging, nog even op zich laat wachten.
Ik ben erg benieuwd hoe je die twee lijnen in elkaar gaat laten lopen. En wanneer.
Vol vertrouwen, maar wel erg benieuwd.

Top!

Marieke als de bezorgde en nieuwsgierige buurvrouw. Wel weer een stereotype. Toch hoop ik, dat de bezorgdheid de overhand heeft bij haar. Als moeder van Hannah hoop ik, dat ze dezelfde karaktertrekken heeft als haar dochter. Oprechte bezorgdheid dus. Ook hoe zij de informatie van haar buurvrouw interpreteer. Ze is argwanend en kent de vader van Eddy en Diede. Dit blijft een spannende verhaallijn!

Eddy die opstandig wordt naar zijn vader toe. Naar Remco gaat en zijn ouders in de gedachten laat, dat hij gaat zwemmen met Ton. Ik voel duidelijk de bui al aankomen waaien: vader komt hierachter. Wat een verschil met de situatie bij Remco thuis. Je beschrijft het heel treffend, Michael!
Je houdt het spannend en net als Oliver vraag ik me af, wanneer de lijntjes bijeen komen. Ik vrees, dat het pas op het eind van het verhaal gebeurt.

Bedankt Michael.

Sjack

Hebben we dat niet allemaal gedaan, leugentjes om bestwil, ouders hoeven niet alles te weten...
Alleen heeft het hier wel een wrange noodzaak.

Geachte die door me heen flitste: misschien vindt pa het wel minder erg dat hij homo is, dan dat hij met het, in zijn ogen, verkeerde vriendje zijn leven gaat opbouwen....

Heerlijk hoe je ons laat gissen!

Dat is wel een heel gedurfde veronderstelling, Oliver.
Het zou me verbazen.
Ben nieuwsgierig of en hoe Michael hier op reageert.

Hans.

Dag Sjack, dag Oliver, dag Hans,

Leuk, dat jullie zo blijven speculeren!
@ Sjack: Niet te snel conclusies trekken. Je zou zomaar op Piet Paulusma kunnen gaan lijken met z’n voorspellingen die de plank volledig misslaan!
@ Hans & Oliver: Wie zal het zeggen? Misschien is Oliver’s gedachte helemaal zo gek nog niet…

Groet,
Michael

Hallo Michael87 en lezers,


Ik had 11 gelezen kort na de publicatie, maar ik heb bewust gewacht met reageren.

Het stuk met Diede en Eddy was bijzonder confronterend. M'n broer en ik leefden destijds thuis net zo gespannen en in dezelfde sfeer van "hij maakt(e) altijd ruzie, ik bleef de stille toeschouwer maar kon het niet begrijpen noch verdragen".
Het daarover lezen maakt(e) veel los.
Veel te veel.


Ik heb gisteren 11, 12 en 13 gelezen, en vandaag herlezen en herlezen.

Ik ben bang over de rol en het standpunt van vader. Hij komt erachter dat Eddy niet bij Ton is geweest, of als het een paar keer "goed gaat", zal het heel onverwachts uitkomen en ontploft de boel. Eddy gaat een zware tijd tegemoet.
We weten al hoe het verder gaat. Het is wachten op 'de ontploffing'.
Arme Eddy

Of zit ik nu in een te kortzichtige gedachtegang en moet ik een stap opzij zetten en opnieuw lezen? Ik weet het niet.
Ik heb er allerminst een goed gevoel bij.

Het spijt me. Want ik gun Eddy en Remco de verliefdheid en zorgeloze prille liefde. Echt waar. Echt waar.


Daarnaast:
Remco z'n "hij doet waar hij zin in heeft" doet me glimlachen. Hij doet me aan een dierbaar iemand denken, die net zo "doet waar 'ie zin in heeft". Lekker
En de spinnen die in de nek kriebelen... Mmmmmm... Wil graag ook even "spinnig doen" :p

Ik mis de honden, de spinnen en Remco, in het schuingedrukte deel.
Ik ben bang dat ik nog vaak een traantje ga laten bij je verhaal. En tegelijk lucht dat besef ergens wat op.

Ondanks dat: Mooi geschreven. Benieuwd naar het vervolg.


DomiNiC

Dag allemaal,

Marieke is nieuwsgierig en tegelijkertijd bezorgd. Zou ze Lea aan het praten krijgen?
En lukt het Eddy om zonder problemen een dag bij Remco door te brengen?

Lees het zelf in deel 14.

Groet,
Michael