EEN FLUISTERND HART

[Wimmie]

Dag Lucky,

Vanmorgen vroeg keek ik uiteraard direct of er 2 hoofdstukken geplaatst waren. Ik kwam (via mijn telefoon vanuit mijn bed) niet op de website. Mededeling: website overbelast. Toen ik later naar mijn laptop ging kwam ik er normaal in. Dacht ik toch eerst dat half Nederland jouw verhaal las! Valse melding, neem ik aan! Wel jammer, je verhaal is het waard.
Mag ik de conclusie trekken dat jouw biologische klok eindelijk zich heeft neergelegd bij de wintertijd? Een felicitatie waard….
Twee heftige hoofdstukken die je ons hebt voorgeschoteld. Ik zag meteen het eind van hoofdstuk 15 (ik neem het hoofdstuk in blok op en zet het in Word om op te slaan, dan zie ik dus meteen het eind!). Heftig, Marc is een redelijk joch. Zo’n reactie betekent dat er iets heel erg hard aankwam. Ik ben toen maar gewoon gaan lezen.
Hoe je het doet weet ik niet, maar het emotioneert mij. Hoewel ik geen oudere broer heb die een klootzak is (ik ben de oudste met één zus) spreekt het me aan. Deze hoofdstukken maken dat ik het met tranen in mijn ogen lees. Knap van je. Het leeft dus kennelijk enorm voor mij.
Marc is een prima joch. En gelukkig heeft hij een aantal mensen om zich heen die echt van hem houden. Ook Riet, die hem eerst niet kende maar waar hij vlot een plekje in haar hart heeft veroverd. Dat komt van de kant Riet, maar ook van Marc zijn kant.
Dat Alex in het verhaal zou komen was mij al duidelijk, de manier waarop uiteraard niet. Zo indirect en zo heftig, tja, ik kan bijna geen week wachten om het vervolg te lezen.
Marc is een fijne knul, net als Stefan. Ik gun ze het allerbeste. Voor Marc betekent dat eerst: rust in zijn hoofd en in zijn leven. Verbetering met Alex en daarna ook zijn ouders. Vader zit al in de wachtkamer, moeder????? Marc en Stefan, beiden boffen ze, Marc met zichzelf, met Stefan, zijn zus, de familie van Stefan, zijn “werkplek” en misschien nog wel meer. Stefan uiteraard met zichzelf en met Marc en zijn familie en iedereen die hem mag.
Er kan nog van alles gebeuren. Gelukkig heb ik het door de week zo druk dat het weer zaterdag is voor ik het weet!
Opnieuw: bedankt Lucky, nu voor de doorleefde emoties!

[Lucky Eye]

Hoi Sjack!

Bedankt voor een nieuwe reactie van jou!

Die uitbarsting en dat vluchten waren inderdaad dingen die eraan zaten te komen. De kruik gaat zolang te water tot hij barst, luidt een spreekwoord volgens mij. En dat was hier het geval. Riet heeft een ongekende ruimte om iedereen in te willen sluiten. Maakt niet uit wie, zij staat klaar. En ja ... dat praten met een compleet vreemde gaat soms makkelijker dan met een bekende. Ook ... zo denk ik ... omdat een bekende je vaak meent te kennen. Ze hebben een vast omlijnd beeld van je.

Ik rommel in mijn verhalen heel wat af met namen. Compleet confuus raak ik er soms van. Maar ... wie is Lucy?

Antwoorden zullen ongetwijfeld komen, Sjack

Ik schrijf en plaats hier graag!

Groeten,
Lucky Eye

[Lucky Eye]

Hoi Wimmie!

Dat ik op zaterdag dit keer later was met plaatsen, heeft ook te maken met de foutmelding die jij kreeg. Die krijg ik - zeker heel vroeg in de ochtend - regelmatig. Heb er inmiddels Oliver een bericht over gestuurd.
Mijn biologische klok is nog steeds in de war, jammer genoeg. Wel iets waar ik een beetje aan gewend raak.

Dat mijn schrijven jou emotioneert, betekent dat het gevoel dat ik wilde neerzetten goed is overgekomen. Heel lang geleden kreeg ik wel eens de "klacht" van lezers dat ik "een dure schrijver" was: het kostte zoveel papieren zakdoekjes. Eén van hen ging op een gegeven moment over op theedoeken.

Gelukkig kunnen dingen ons raken zonder dat we er zelf mee te maken hebben gehad (jij geen oudere broer die een ... )!

De openheid tussen Riet en Marc komt inderdaad van twee kanten. Wel enerzijds "afgedwongen" door de manier waarop Riet in het leven staat, dat iedereen insluitende van haar, niemand uitgezonderd. Vandaar ook die eerdere opmerking over pannenkoeken bakken voor grote gezelschappen; iedereen eet mee!

Er kan inderdaad nog van alles gebeuren. Maar dingen beginnen zo langzamerhand wel duidelijker te worden (hoop ik).

Bedankt voor je reactie Wimmie!

Groeten,
Lucky Eye

[Sjack013]

Hoi Sjack!

Bedankt voor een nieuwe reactie van jou!

Die uitbarsting en dat vluchten waren inderdaad dingen die eraan zaten te komen. De kruik gaat zolang te water tot hij barst, luidt een spreekwoord volgens mij. En dat was hier het geval. Riet heeft een ongekende ruimte om iedereen in te willen sluiten. Maakt niet uit wie, zij staat klaar. En ja ... dat praten met een compleet vreemde gaat soms makkelijker dan met een bekende. Ook ... zo denk ik ... omdat een bekende je vaak meent te kennen. Ze hebben een vast omlijnd beeld van je.

Ik rommel in mijn verhalen heel wat af met namen. Compleet confuus raak ik er soms van. Maar ... wie is Lucy?

Antwoorden zullen ongetwijfeld komen, Sjack

Ik schrijf en plaats hier graag!

Groeten,
Lucky Eye

Nou was het mijn beurt om met namen te rommelen.
Ik bedoelde Julia. Hoe ik op Lucy kwam weet ik niet.

Sjack

[Lucky Eye]

Ben ik gelukkig niet meer de enige die af en toe moeite heeft met namen.

[Wimmie]

Vandaag dus lekker vroeg (nog steeds je biologische klok?) 2 nieuwe hoofdstukken. Ja, ook ik heb moeite met namen. Ik vroeg me ineens af: wie is Hannah nu ook alweer. En dan ontdek je dat ze immens belangrijk is voor Grace en de zus van Andre.
Meteen naar Utrecht, al is het na het eten. En dan geconfronteerd met Alex. Heftig, die confrontatie. Ik voel het helemaal met Marc mee, hoewel ik (gelukkig) nooit in die situatie heb gezeten. Maar het wordt wel heel dicht op je eigen huid beschreven. Dat pakt je. Is weer emotioneel.
Ik vind het ook heel mooi uitgerold zoals Alex zich ontwikkeld heeft van een liefhebbend ouder broertje tot het spook van dat geliefde jongere broertje dat Marc in de nacht wakker houdt.
Ook heel mooi vind ik geschetst hoe groot de negatieve (of positieve) invloed van ouders kan zijn op hun kinderen. Van goed opgeleide ouders, die geleerd hebben na te denken, maar dat soms alleen op bepaalde terreinen doen en met oogkleppen op. Die niet uitgaan van hun kinderen maar van hun eigen ideeën over die kinderen en daarmee hun kinderen terroriseren.
Alex stond niet sterk in zijn schoenen, die gaf toe via zijn vlucht, Marc had gelukkig zijn zus Grace die hem voor die vlucht behoedde. Ik vraag me af waarom Alex het met Grace niet redde?
En Alex en Marc blijken alle twee ook dezelfde wonden te hebben. Ook dat vind ik heel mooi geschetst. Op zich niet vreemd, maar wel weer heftig.
Ben heel benieuwd wat moeder verder voor rol gaat spelen. Is bepaald niet een plooibaar type, zij is "de moeder" maar heeft kennelijk nooit geleerd een (goede) moeder te zijn. Is zij ook het resultaat van de omstandigheden?
Er zal nog heel wat moeten gebeuren voordat Marc en Stef hun vakantie in Zuid-Limburg af kunnen maken.
Wat zadel je ons weer met veel vragen op. Ik ben er je dankbaar voor!
Heb ik weer iets om een week naar uit te kijken....... en mijn fantasie op los te laten.
Bedankt, Lucky.

[Lucky Eye]

Hoi Wimmie!

Bedankt voor je reactie op de hoofdstuk 17 en 18.

Mijn klok blijft in de war. Heel af en toe - en dan ben ik ontzettend blij - lukt het me om tussen vijf en zes wakker te worden , maar ... grote uitzondering.

Van Sjack (hij reageert ook regelmatig) kreeg ik ooit de enorm waardevolle tip om voor ik ga schrijven de namen van mijn 'spelers' op te schrijven achter in mijn verhaal. Op die manier kan ik steeds terugkijken hoe ik iemand ook alweer heb genoemd. Helpt me ontzettend goed!

Marc gaat inzien dat de derde optie van Stefan wel degelijk mogelijk is. Omstandigheden kunnen iemand maken tot wat hij is.
Soms verwacht je van mensen inderdaad iets meer omdat ze kennis hebben. Maar ... kennis is lang niet altijd wijsheid.
Dat Marc en Alex op dezelfde manier reageren op hun moeder is kenmerkend inderdaad. Voor hem is dat heel belangrijk. Ook dat gedeelde gevoel voor humor.

Er zal nog heel wat water door de Geul stromen voor Marc en Stef weer naar Zuid-Limburg gaan inderdaad.

Heb een goede week!

Groeten,
Lucky Eye

[Sjack013]

Inderdaad zal er nog heel wat water door de Geul stromen, voordat Marc en Stef terug zijn. Wimmie geeft het gesprek tussen Marc en Alex heel goed weer, dus dat ga ik niet herhalen. Ik snap het wel. Soms is er oorlog tussen broers, maar ze blijven altijd broers. Heel herkenbaar. Ook voor mij. Haat-Liefde verhoudingen liggen heel dicht bij elkaar binnen families.
Het gesprek met ma zal of heel kort of heel lang zijn. Ik vrees het eerste. Gelukkig heeft Alex het uit kunnen praten met z'n pa en nu dus met Marc en Grace. Dat is voor hem het belangrijkste. Ma is gewoon verspeelde energie, denk ik.
Wat me verder opvalt in dit verhaal is, dat het allemaal sterke vrouwen zijn: Ma, Grace, Julia, Hannah, Addy en Riet. Stuk voor stuk vrouwen die weten wat ze willen. Wie is nu het zwakke geslacht?

Enfin, uitkijken naar het volgend weekend.
Lucky Eye, ontzettend bedankt voor de hoofdstukken van deze week,

Sjack

[Lucky Eye]

Hoi Sjack!

Ook jij bedankt voor weer een reactie.
Heb het veel vaker gezegd: reageren hoeft niet, maar ik vind het altijd fijn als het wel gebeurt.

Soms kunnen verhoudingen behoorlijk verziekt zijn in een familie. Maar als je in gesprek raakt en je herkent dan dingen bij de ander, dan ontstaat er ineens ruimte. Dat herkennen (bij elkaar) is belangrijk, lijkt me. Is dat er niet, dan is er grote kans dat een ontmoeting op niets zal uitlopen.
In deze familie is er toenadering mogelijk, blijkt. De verhouding tussen vader en Alex is weer hersteld na een open gesprek. En Alex doet in elk geval een poging om dingen weer goed te krijgen. Of dat gaat lukken? Dat laat ik in het midden. De rol van de moeder in het gezin, zal ik ook niet toelichten. Nog even wachten.

Het volgende weekend weer twee hoofdstukken.

Ik blijf het graag doen, Sjack!

Groeten,
Lucky Eye

[Oliver]

Dat ik op zaterdag dit keer later was met plaatsen, heeft ook te maken met de foutmelding die jij kreeg. Die krijg ik - zeker heel vroeg in de ochtend - regelmatig. Heb er inmiddels Oliver een bericht over gestuurd.

Ja, vervelend probleem. Het is een forum, en spammers zien forums toch als de uitgelezen kans hun spam online te kunnen zetten. Achter de schermen zien we dat ook gebeuren.Vaak proberen ze het met veel pogingen tegelijkertijd, waardoor de druk op het forum net even iets te hoog is, en de zaak vastloopt. Het is vaak van korte duur, gelukkig.
Het is ook niet voor niets dat we mensen willen laten registreren voordat ze kunnen posten, en de reden waarom we nieuwe aanmeldingen van leden handmatig vrijgeven.