Het forum van oliversverhalen.nl

Mmm.. Sjack...
Je analyse zou van mij kunnen zijn. Om diezelfde redenen denk ik ok dat er nog heel wat complicaties kunnen volgen.
Ik ben echt benieuwd wat Michael nog meer voor ons in petto heeft. Hem kennende worden onze emoties vast nog wel flink door elkaar geschud.
Thomas.

Dag jongens,

Leuk dat jullie reageren! De afgelopen weken heb ik niet zoveel tijd gehad om te reageren (vakantie, ouders op bezoek), vandaar nu maar even allemaal in één keer...

@ Torenvalk: Dat jij het gevoel hebt dat er een hele nieuwe wereld voor je opengaat, vind ik niet zo raar. Een orthodox protestantse gemeente is erg gesloten. Als 'buitenstaander' met een ander geloof kom je daar niet snel tussen want iedereen die anders denkt is een heiden en die moeten buiten de deur gehouden worden. Het gevolg is, denk ik, dat je je als buitenstaander vrijwel geen goed beeld kunt vormen van hoe het er werkelijk aan toegaat waardoor je het invult vanuit je eigen perceptie.

@ Oliver: Misschien is die ogenschijnlijk vrije houding van Manuel wel een mede-factor waarom Victor zo onder de indruk van hem is.

@ Amexic: Je stelt een heleboel vragen die, uiteraard, in de loop van dit verhaal vanzelf aan bod komen. Eén vraag springt er voor mij uit, nl. 'Maar maakt het geloof zo'n immens verschil?'. Ik denk het wel. Als homo opgroeien in een hechte, orthodox protestantse gemeenschap, maakt m.i. heel veel verschil. Trouw en vertrouwen zijn prachtige woorden als het je vrije keuze is om als homo een hetero leven te leiden. Maar een orthodox protestantse homo heeft die vrije keuze niet, het wordt hem opgedrongen. Wn de rest van je leven 'opgescheept' zitten met iemand waar je niet zelf voor gekozen hebt, maakt trouw m.i. niet makkelijk. Vooral niet als homoseksuele gevoelens voortdurend de kop op steken.

@ Sjack: Protestanten een abonnement op elektro-therapie??? Ik geloof niet dat dat soort praktijken tegenwoordig nog toegepast worden. Binnen de orthodox protestantse kerken in Nederland ligt de nadruk niet zozeer op het 'genezen' van homo's maar op voorkomen dat je iets met die verkeerde gevoelens gaat doen. De zogenaamde homoseksuele praxis wordt gezien als doodzonde en daarvoor willen ze je graag behoeden, da's alles...

@ Thomas: Geduld Thomas, geduld!

Goed, deel 8 staat inmiddels online. Veel leesplezier!

Groet,
Michael

Dag allemaal,

Onder de douche geeft Victor heel even toe aan wat Manuel in hem losmaakt. Maar daar krijgt hij al snel spijt van… Hoe gaat hij dit oplossen?

Aan de andere kant, deel 8!

Groet,
Michael

Nou, het is opgelost: Hij heeft vrijwel onmiddellijk de klodders opgeruimd! :p

Wat een strijd voert die kerel.

Hij is waakzaam, wil geen "fouten" maken. Hij is aandachtig, hij herkent dingen van vroeger en ziet gelijkenissen met nu.

Misschien zou Vic eens kunnen stilstaan bij vroeger? Waarom bleef het toen niet duren, wat ging er fout? Misschien zijn het gelijkaardige fouten, of net tegenovergestelde... Het zou wel eens hard en confronterend kunnen zijn. Komt Vic zijn waakzaamheid en aandachtigheid uit de angst voor dat confronterende? Of is het louter door het harde en geslepen ingepeperde standpunt van de kerk?

Of gaat dit voorbij het doel van het verhaal? Michael weet het... Wij niet

Vic is in elk geval druk bezig met het waakzaam zijn. Zijn kerk en de dominee stimuleren dat waakzaam zijn.

In die zin is het voorval in de douche een fout.
En Vic beseft het wel, het houdt hem uit zijn slaap.

Maar, de vraag waarmee ik zit, die blijft: Wanneer wordt hij wakker?

D'r gaat er een voor de bijl....

Vroeg of laat.

De vraag die DomiNic stelt is een goede, hoe is dat vroeger afgelopen?
Ik denk dat we niet snel een antwoord zullen krijgen op die vraag, daar zit de hele crux van het verhaal in denk ik.

Benieuwd!

Ja, dat vroeger met Ruben en Eelco maakt mij nieuwsgierig. Met Ruben was het platonisch begrijp ik uit dit deel, maar met Eelco ging het verder. Hoe ver???

Cisca onthouden van genot vind ik niet fraai van Victor. Een gezonde man kan toch twee keer achtereen klaarkomen, dacht ik? De schone schijn ophouden is ook niet netjes. Dat geef ik eerlijk toe, maar op zo'n manier je vrouw afwijzen vind ik erger. En je echtelijke plichten regelen via je agenda is ook niet oprecht, lijkt me. Nee, op dit vlak is Victor alles behalve spontaan. Zo zakt hij nog verder in de spinnenweb van zijn leven. Door zijn mijmeringen raakt hij verstrikt in zijn gevoelens, maar kan hij wel keuzes maken? Zijn emotionele gevoel raakt steeds meer in conflict met zijn rationele kijk op zijn leven. Dat leidt tot psychische spanningen kan ik garanderen. Hoe loopt dit af??

Tja, weer wachten op het vervolg. Bedankt Michael voor dit deel en heel veel succes met het vervolg.

Sjack

Aan de reacties hierboven kan ik weinig toevoegen.

Je weet de strijd die Victor met zichzelf voert ontzettend goed neer te zetten. Deze strijd is voor mij dan ook herkenbaar en roept herinneringen op. Ik ben dan wel nooit getrouwd geweest met een vrouw maar ik heb wel een paar jaar in het zogenaamde plaatjes proberen te passen. De strijd die je o.a. als gelovige dan met jezelf hebt is ontzettend lastig. Waar kies je dan voor? Het plaatje of toch gehoor geven aan je "echte" gevoel? En ga je door die keuze dan verstoten worden of niet?

Het heeft voor mij toentertijd wel consequenties gehad. Ik ben dan ook benieuwd hoe het verder zal gaan in dit verhaal. Komt alles boven tafel en gaat de ideale wereld die Victor voor zichzelf gecreëerd heeft volledig naar de knoppen of is er toch wat te redden? We gaan het t.z.t. lezen.

Bedankt Michael voor dit deel.

Naarmate je verhaal vordert komen verdrongen herinneringen boven, worden
gevoelens van tweestrijd duidelijker en de vraag hoe dit alles zijn verdere loop neemt
heviger. De spanning blijft ook dit deel duidelijk voelbaar.

Torenvalk

Hallo Michael,
Eindelijk heb ik wat tijd gevonden om deel 8 te lezen.
Wat heb je de gevoelens van Victor prachtig beschreven. Verdere woorden zijn wat mij betreft overbodig.
Bedankt!

@morning: Ik ben wel benieuwd naar de consequenties die het voor jou heeft gehad, maar ik kan me ook voorstellen dat je dat niet hier in het openbaar kunt zeggen. Dat merk ik dan wel.

Thomas.

Jongens, allemaal superbedankt voor jullie reacties! Boeiend ook om te lezen hoe Victor's verhaal bij sommige lezers herkenning oproept.

Maar dan nu... Deel 9! Gaat het Vic lukken iets leuks te bedenken om met Ciska samen te doen? En hoe verloopt Manuel’s eerste repetitiedag? 
Veel leesplezier!

Groet,
Michael