Het forum van oliversverhalen.nl

Hey!
Niets dan lof, en daar sluit ik me helemaal bij aan.
Wat de kritische kanttekening van Cor betreft: die snap ik wel.
Ergens schrijf je "Hij was zo lief, zo teder… Elk woord, elke beweging, elke blik…". De bewoordingen die je daarbij gebruikt passen daar niet bij. Gevoelsmatig klopte het niet bij me.
Lastig hoor, en dan spreek ik uit ervaring. Welke woorden gebruik je er voor?

Pik? Kan te plat overkomen.
Penis? Te klinisch.
Paal? Zie "Pik".
Liefdeslans? ronduit lachwekkend.

En dan hebben we het nog niet over dat ding waar die Pik, Penis, Paal of Liefdeslans in moet.

Anus? Te klinisch
Gaatje? Klinkt raar
Kontje? Te porno. (Let er maar eens op: als het echt plat gaat worden komt "kontje" vaak voor. "Hij nam haar medogenloos in haar kontje." Alsof het daardoor extra extreem is en pijn doet.
Liefdesgrot? Kan, als je het woord Liefdeslans ook gebruikt. Zie verder "Liefdeslans".

Ik hoop dat je wat aan deze tips hebt, zonder dat er een antwoord bij staat.
Die heb ik namelijk zelf ook niet.


Ik merk bij mezelf tijdens het schrijven vaak pik- en kontontwijkend gedrag. Stteds meer zelfs, ik heb al vanalles geprobeerd. Ik laat hem liever bijvoorbeeld "bij me binnen komen", dan snapt iedereen ook wel dat hij niet met zijn grote teen in mijn neusgat zit.
In jouw verhaal zou bij de sfeer het volgende misschien mooi passen: "Zijn warmte straalde steeds meer in me, hij liet ons steeds meer één worden, tot ik zijn buik tegen mijn billen voelde."

Het moet ook weer niet te vaag worden, bedenk ik me als ik bovenstaande zin teruglees. We hebben het wel over prima sex (seks?) tenslotte.
En daarnaast moet je er rekening mee houden dat iedere lezer bepaalde woorden en uitdrukkingen anders, op zijn eigen manier, kan beleven.
Tsja... Nou... Succes ermee, hahahahahaha.
Ik hou me aanbevolen voor de gouden tip.


Cor: bedankt.
Wij als schrijvers hebben weer onze twijfel maar mijn forum een mooi onderwerp.

Iemand anders nog suggesties?

Hoi Oliver,

Jij bent ook een mooie! Tips geven zonder dat je een antwoord hebt… Wat heb ik nou aan jou!
Maar goed, je punt is duidelijk, evenals dat van Cor. Ik zal kijken of ik er mijn voordeel mee kan doen.

Wat ik zelf wel grappig vind, is dat ik begonnen ben mijn verhaal op te schrijven puur voor mezelf. Het leek me een aardig idee om zodoende dingen die gebeurd zijn beter te kunnen plaatsen en begrijpen. In het begin meer in een soort dagboek stijl maar al vrij snel meer verhalend. Dat ging vanzelf… Publiceren was absoluut niet aan de orde, daar had ik het lef niet voor. Althans, niet toen ik begon met schrijven.

Donderdag 11 juli aan het eind van de middag heb ik de map GHL aangemaakt en ben ik begonnen met de eerste woorden op het spreekwoordelijke papier te zetten. Iets meer dan een maand later lag er een vrijwel compleet verhaal wat alleen hier en daar nog bijgeschaafd moest worden. En ik vond het, als ik het zelf terug las, best goed geworden. Eigenlijk was ik heel nieuwsgierig hoe andere homo’s op mijn verhaal zouden reageren. Want behalve Nicolas (die in het Nederlands niet veel verder komt dan ‘bedankt en tot ziens’), Johan (die ik na de middelbare school nooit meer heb gezien) en iemand die verderop in het verhaal nog ter sprake komt, ken ik gewoon niemand die homo is.

Op 17 augustus j.l. heb ik al m’n moed verzameld en een account aangemaakt op jouw site. Want dat was de enige site waarop ik wilde publiceren. De verhalen op jouw site gaan verder dan alleen maar platte seks en dat sprak me wel aan. Ik herinner me nog goed dat mijn account drie dagen later nog niet werkte en dat ik er toen nog twee mailtjes achteraan heb gestuurd. Ik zat er heel dicht tegen aan om toen maar op te geven. Vanuit mijn leven met God zag ik het namelijk als een teken dat het blijkbaar niet de bedoeling was dat ik zou publiceren. Maar ineens werkte het. Ik wist niet hoe snel ik de eerste delen moest plaatsen. Uit angst dat ik niet meer zou durven…

Gelukkig kreeg ik al vrij snel positieve reacties hetgeen ervoor zorgde dat het minder eng werd om te publiceren. En wat er toen gebeurde, verbaasde me volledig… Tuurlijk, een deel van de reacties waren op de inhoud gericht. Maar met name van jou, Cor en ook Jablan kreeg ik reacties op mijn schrijfstijl. Dat had ik totaal niet verwacht.

Ik voel me enorm vereerd dat jullie mijn schrijfsels zo de moeite waard vinden dat jullie er ‘technisch’ commentaar op geven… Wat kan ik anders dan daar vreselijk blij mee zijn en proberen er wat mee te doen? Ik ga zeker kijken of ik jullie tips kan toepassen. Of dat in dit verhaal nog gaat gebeuren, weet ik niet want dit verhaal ligt feitelijk al grotendeels klaar. Maar in een volgend verhaal (jawel!) ga ik er zeker mee aan de slag…

Tot slot… In jouw eerste reactie op mijn verhaal schreef je dat je blij was dat ik uiteindelijk besloten had wel te publiceren en sprak je uit dat je hoopte dat ik dat ook zou zijn. Daar kan ik nu alleen maar volmondig 'ja' op zeggen. Het lucht op om alles eindelijk eens een keer te vertellen. Het ontroert me dat blijkbaar zoveel anderen geraakt worden door mijn verhaal. En het inspireert me om verder te gaan met schrijven.

Nogmaals dank voor de feedback!

Groet,
Michael

Hoi Michael,
Omdat jij mij een paar vragen gesteld heb, heb ik jou een PM gestuurd hierover.
Groetjes,

Sjack

Hoi Michael,
Fijn dat je mijn kritische noten zo positief oppakt. Maar gezien de manier waarop je jezelf hebt geintroduceerd, had ik dat eigenlijk wel verwacht.

Ik had trouwens wel een hoop kritische reacties verwacht op mijn bijdrage van de andere lezers en dat zijn er veel meer dan die enkelingen die hier op de site reageren. Sjack met name ook, maar ik begrijp dat die dat liever particulier doet en niet op de site hier. Maar misschien zjn er toch nog andere lezers die een andere mening over dit onderwerp hebben. Laat van je horen!

Ik vind dat Oliver het beter heeft verwoord dan ik in eerste instantie: namelijk dat de gevoelens van liefde en tederheid die uit je verhaal spreken niet geheel overeenkwamen met de harde straattaal termen die je bij het seksuele gebeuren bezigde. Ik denk dat je ook bij de rest van je afleveringen niet zo heel veel hoeft te wijzigen om het geheel nog beter te maken.
Succes daarbij.
Groet
Cor

Veel is al gezegd, daarom heb ik niet eerder gereageerd.

Cors opmerking over herhalingen deel ik. Op zich kunnen herhalingen bij een verhaal in delen goed werken, gewoon om het geheugen van de lezer op te frissen. In mijn ogen storen herhalingen, als ze elkaar snel opvolgen of op dezelfde manier voorbij komen - dezelfde dialogen of beschrijvingen.


Tja, de seks in het verhaal.

In tegenstelling tot Cor en Oliver vind ik de woordkeuze in deze scènes geen stijlbreuk. Er zijn nu eenmaal mensen, die totaal opgewonden raken van platte straattaal, terwijl ze de rest van de dag nog niet eens vloeken. Geilheid en tederheid hoeven niet samen te gaan.

Bij dit autobiografische verhaal zie ik eerder een andere reden voor het 'platte' taalgebruik: geen andere woorden hebben. Als je opgroeit in een omgeving, waar niet of nauwelijks over seks wordt gesproken, dan ken je weinig woorden, die goed uitdrukken, wat je doet of voelt in bed. Synoniemen.net kan hier helpen.

Oliver vraagt om andere suggesties. In het algemeen:
- Vraag je vooraf af wat je wilt overbrengen. Wil je de lezers vijf geile minuten bezorgen of de emoties van de hoofdpersoon vertellen? Of gaat het om de seksuele ontwikkeling? Wat je ook kiest, hou aan je keuze vast en probeer daar de nadruk op te leggen.
- Pas op met verkleinwoorden in dit soort scènes. Een woord als 'tepeltjes' zorgt er al voor, dat ik gelijk naar de volgende alinea spring. Als mensen seksueel opgewonden zijn, dan worden de tepels juist iets groter of harder, dus is zo'n woord totale onzin en soms zelfs lachwekkend. Daarnaast roepen verkleinwoorden bij mij vaak een gevoel van ongelijkheid tussen de sekspartners op, net alsof de een meer waard is dan de ander.

Wat losse voorbeelden als aanvulling op Olivers en mijn gedachten.

- Beschrijvend en plat
Hij kleedde zich uit en daar kwam zijn lul tevoorschijn. Een genotsknots van zeker meer dan twintig centimeter lang, die soepel mijn keel in- en uitgleed, totdat hij zo hard was geworden, dat hij mij optilde en op mijn buik draaide. Moeiteloos vond hij de weg naar mijn neukhol en paalde hij mij minuten lang door, totdat hij opeens stilhield en zich kreunend leegspoot. Het was geil, hard en lang.

- Wat meer emoties, nog steeds direct taalgebruik.
Voor mijn ogen kleedde hij zich heupwiegend uit. Ik had alleen aandacht voor zijn ogen, totdat hij zijn shirt uittrok... Zijn atletische lichaam zag er werkelijk prachtig uit, helemaal toen hij zijn buikspieren gebruikte om mijn aandacht naar zijn sixpack te verleggen. Opeens ging zijn blik omlaag, naar mijn erectie en hij glimlachte. "Vind je mij zo aantrekkelijk?" "Zie je toch!" Hij begon mijn buik te strelen en te likken. "Hmm, je hebt een lekkere speklaag." Die opmerking zorgde ervoor, dat ik mij begon te ontspannen. Zijn hoofd gleed verder omlaag. Hij trok mijn broek naar beneden en staarde eerst ademloos naar mijn pik, daarna onzeker naar mij. "Tjee ... Hij is wel heel erg groot. Ik weet niet of ik jou kan hebben." Ik wilde hem zo graag en nu durfde hij niet.

- Ontwikkeling
Ik had een been om hem heen geslagen, terwijl we verder zoenden. Telkens weer voelde ik zijn hand mijn nek strelen, terwijl we elkaar kusten of hij iets in mijn oor fluisterde. Ik merkte helemaal niet wat hij met zijn andere hand deed, totdat hij vroeg of ik iets voelde. Toen pas merkte ik, dat de andere hand tussen mijn billen was verdwenen en iets in mijn kont bewoog. "Wat doe je?" Hij glimlachte eerst, voordat hij zijn hand terugtrok. "Ik heb je net voorbereid." "Hè?" Hij gaf geen antwoord, maar zoende mij opnieuw. Nu probeerde ik meer op te letten en voelde weer iets tussen mijn benen bewegen, zelfs duwen. Opeens liet hij mijn nek los en wilde weten hoe ik mij nu voelde. Ontspannen en opgewonden. Hij stootte ineens naar voren, waardoor ik kreunde en merkte, dat hij niet een klein beetje ... ik moest het gewoon checken ... ik kon zijn stijve niet meer vinden ... dat betekende ... "Ja, ik ben helemaal in je." Ho even ... het voelde gewoon lekker aan, nergens pijn. Wat was er dan waar aan alle verhalen, dat een eerste keer nooit leuk is, een eerste keer van achteren zelfs pijnlijk is? Hij had mij zo afgeleid, dat ik niets heb gemerkt, dat was het! "Doe dat nog eens!" "Wat?" "Je bewegen" Ja, zo ging het lekker ... erg lekker zelfs. Hij duwde mijn been opzij en ik rolde vanzelf op mijn rug. Hij rolde mee, bleef in mij, pakte mij nu bij mijn enkels beet. We keken elkaar aan, hij boog zich voorover voor een ... "Ik hou van jou, mmm, je bent zo mooi" ... volgend compliment. Daarna trok hij zich even terug en gleed opnieuw in een keer naar binnen. "Lekker?" Ik kon nog net knikken. Hij begon nu echt te neuken en ik wist niet meer goed wat mij overkwam.

Dit zijn eerste opzetjes. Doe er je voordeel mee

Hoi Jablan,

Geweldig dat je de moeite hebt genomen zo uitgebreid uiteen te zetten wat je bedoeld! Hier kan ik denk ik wel wat mee.

Wat je zegt over dat je je af moet vragen wat je over wilt brengen, vind ik een hele goeie. Eigenlijk heb ik daar helemaal niet over nagedacht, ik ben gewoon gaan schrijven. Ik zal eens proberen hier in een volgend verhaal wat bewuster mee om te gaan.

Hetzelfde geldt voor het in herhaling vallen. Nooit over na gedacht, niet bewust gedaan, gewoon geschreven. En het is op zich natuurlijk eenvoudig op te lossen… Gewoon schrappen en samenvatten.

Dan wat betreft het schrijven over seks… Je hebt natuurlijk gelijk als je zegt dat de keuze van woorden beperkt wordt door de woorden die je kent. Je veronderstelling dat het aantal woorden dat ik ken om seks te beschrijven beperkt is, klopt wel. Dat komt echter niet alleen doordat bij ons thuis nooit over dingen die met seks te maken hadden, werd gesproken. Wat ook meespeelt is dat ik tot m’n vierentwintigste eigenlijk geen seksuele ervaringen heb opgedaan anders dan met mezelf. Behalve Thomas’ moeder dan, maar dat telt niet echt mee… Sinds ik Nicolas ken, is mijn woordenschat op het gebied van seks weliswaar toegenomen, alleen niet in het Nederlands. Toch vraag ik me af of dit de oorzaak is waarom het niet goed lukt mijn gevoel over te brengen bij het schrijven over seks.

Een andere bijkomstigheid is namelijk dat er bij ons thuis niet alleen niet over seks werd gesproken, mijn ouders lieten ook op geen enkele manier merken dat ze van elkaar hielden. Althans, niet in mijn bijzijn. Zo heb ik mijn ouders elkaar nog nooit zien kussen. Zelfs een arm om elkaar heen slaan of hand in hand lopen… Nooit gezien. Zoiets doe je niet, dat hoort niet. Ik heb daardoor altijd een zekere gêne gevoeld bij het uiten van gevoelens in bijzijn van anderen. En dat gebeurt ook een beetje bij het schrijven over seks. Over seks hoor je niet te praten en gevoelens hoor je niet te uiten in bijzijn van anderen. En dat is precies wat ik dus wel doe door erover te schrijven. Ik zou er natuurlijk voor kunnen kiezen om er dan maar niet over te schrijven. Maar dat is te makkelijk. Seks hoort erbij. Sterker nog, het is voor mij heel belangrijk. Waanzinnig lekker, heel intiem en gewoon de meest fantastische manier om liefde voor elkaar te te uiten. Wat ik nou nog voor elkaar moet zien te krijgen, is dat ik het op papier zo kan verwoorden dat dat er ook uit komt. Mooie uitdaging…

In de volgende delen van het verhaal komt dit probleem overigens in zekere mate ook naar voren want je kunt je misschien wel voorstellen dat dit ook tussen Nicolas en mij een issue is geweest.

Groet,
Michael

Heel onopgemerkt heb je stiekem al deel 12 geplaatst. Het gaat allemaal snel. Ik weet niet of je het zelf heb gemerkt, dit deel komt heel ontspannen over.

Wat jij in de bijdrage hierboven over je ouders en jezelf schrijft, zal voor veel anderen herkenbaar zijn. De normen zijn in de loop van de jaren gewoon veranderd - vroeger praatte niemand over seks en was het ongebruikelijk om in het openbaar te laten zien, dat je van elkaar houdt of bij elkaar hoort. Ongeacht seksuele voorkeur. De grens tussen 'openbaar' en 'privé' verschuift nog steeds.

Hoi Jablan,

Het voelde ook heel ontspannen. Terug in Bretagne betekende dat de eerste hindernis was genomen. Die twijfel, soms zelfs paniek, die ik tijdens mijn eerste vakantie had gevoeld, was weg. Het kon dus wel… En dat voelde erg goed.

Publiceren gaat inderdaad snel. Als een deel voor m'n gevoel af is, moet het erop. Kan ik het loslaten, snap je? Komt denk ik omdat het allemaal erg persoonlijk is.

Groet,
Michael

Hoi Michael,

Ik begrijp nu nog meer dan in eerdere contacten hoe dicht je gevoelens bij je verhaal zitten. Daarom denk ik dat het nu niet de plaats of het moment is om kritische kanttekeningen te plaatsen, want dat zou eronbedoeld voor kunnen zorgen dat je gekwetst zou kunnen worden in je gevoelens, omdat technische opmerkingen over zaken als opbouw van een verhaal of taalkwesties niet relevant zijn als je juist bezig bent met te probern te verwoorden hoe je je leven gevoelsmatig op de rails aan het zetten was in deze tijd, en gelukkig hoe blij je daarbij was of bent. Ik wacht je verhaal af en blijf met de vele lezers die je volgen hopen op een positief vervolg. Bedankt tot nu toe
Lieve groet
Cor

Hoi Michael,
Ook ik had niet in de gaten dat hoofdstuk 12 al geplaatst was en heb hem nu pas gelezen. Inderdaad een ontspannend deel. Wel tekenend die "moederzorg" die je om Thomas hebt. Logisch, jarenlang heb je in je eentje, met ondersteuning van je ouders uiteraard, voor Thomas gezorgd middels een vast ritme en structuur. Dat herken ik bij mezelf ook. Een vast patroon, dat je houvast geeft, in je leven. En nu opeens is het delen met elkaar. Loslaten en tegelijk rekening houden met anderen. Ook Nicolas ontdekte dit. Uiteraard gebeurt dit met vallen en opstaan, maar..... aldoende leert men.
Heel mooi geschreven met af en toe spreektaal ertussen, blijft het herkenbaar en eigen.
Mijn bewondering blijft voor jou.
Bedankt voor dit deel!!

Sjack