Het forum van oliversverhalen.nl

Verrast ben ik door die positieve houding van oom Harald. Eigenlijk had ik een functioneel bezwaar verwacht, maar de emotionele kant van oom Harald had duidelijk de overhand. Hij is gewoon blij, dat Sven weer in zijn omgeving is.
Toch voelde ik een addertje onder de gras zitten. Op het eind van het telefoongesprek tussen Sven en Thom, zei Sven: “Ik heb je gemist, Thom.” De reactie van Thom was: “Ik verheug me ook heel erg op straks,................ later!” Ik proef een nuanceverschil hierin, of ben ik nu weer te argwanend? Zo heb ik weer iets, om naar het vervolg uit te kijken.
Ook het slot verbaasde mij. Oom Harald, die toch gesteld is op het protocol (Niet rennen of schreeuwen in het huis/ chic gekleed bij het diner e.d.) doet ineens heel familiair tegen Eleonoor. Zelfs tutoyeren ze elkaar. Ik weet, dat zij beiden ouderlijke gevoelens t.a.v. Sven hebben, maar dit verbaast me wel. Weer iets om over na te denken.
Hopelijk heb ik nu wel alle namen goed gehanteerd!
Bedankt Hans voor het schrijven en plaatsen.

Sjack

Het beetje reserve dat Thom heeft is ook wel weer te snappen. Er zal toch gepraat moeten gaan worden, na alles wat er gebeurd is.
Verder heb ik nog een vermoeden, maar dat hou ik nog even bij me. Ik wil niet de partypooper zijn die een mooie clue zou gaan verraden hier....

Dag Hans,

Je dialogen worden steeds beter man! Chapeau!!!

Oom Harald lijkt wel te verzachten. Hoe komt dat? De man was eerder zo van het protocol en beleefdheidsvormen.
Raakt hem het verhaal van Sven zo? Of is er nog een andere reden?

Dan die stuntels... Tjonge jonge... Eerst was het Thom die al eens bijna onderging met zijn fiets, nu knalt Sven tegen een steen...
Ik ben benieuwd of Thom Sven zijn 'uitstapjes' kan vergeven. Ik mag hopen dat Sven zijn lesje echt geleerd heeft...

Op naar hoofdstuk 25!

Groet,
Michael

Hoe zullen Sven en Thom tegenover elkaar staan?
Is Sven echt veranderd of is dat maar schijn?
En Thom, wat is er over van zijn gevoelens voor Sven?
Welke rol speelt JP in het geheel?

Vragen genoeg, maar antwoorden???

Lees al weer hoofdstuk 25 en je weet meer.

groet, Hans

Een speciaal woord van dank voor Michael en Sjack voor hun onmisbaar advies.
Mannen, bedankt!

Het lijkt op een schijngevecht. Beide jongens willen praten, maar Sven uit alleen maar verontschuldigingen en bij de zorgzame Thom gaan de gevoelens meespelen. En dan de Jonkheer en Eleonoor. Bij het vorige hoofdstuk had ik mijn vraagtekens tussen hen en die zijn alleen maar toegenomen. De Jonkheer, die in de keuken luncht!!? Hoe moet ik dat nu weer interpreteren?

Hans, je stelt zelf de vraag over JP. Na dit hoofdstuk gelezen te hebben, heb ik daar nog steeds geen antwoord op. Waarom noem je zijn naam? Komt er alsnog een nieuwe ontwikkeling aan? Je ziet het, ik blijf argwanend bij dit verhaal.

Tenslotte je slotwoord. Michael en mij bedanken voor onmisbaar advies? Dat is echt teveel eer, hoor. Jij schrijft dit verhaal. Wij geven alleen maar een reactie en suggesties. Maar, om dit "onmisbaar" te noemen, doe jij jezelf onrecht aan, hoor. Desalniettemin, toch bedankt voor dit compliment.
Succes met het vervolg.

Sjack

Ik mise JP ook een beetje. Volgende deel dan maar?
De twee jongens willen een hele hoop zeggen, maar maken misbruik van de situatie, heb ik het gevoel. Als het te dichtbij komt dan wordt het op de zorg gegooid en ontwijken ze het "doorpraten". Komt nog wel.

Dag Hans,

Sven vraagt Thom om hulp maar Thom heeft blijkbaar genoeg aan zijn eigen gekrenkte ego. Ik ben eens benieuwd of hij zich daar overheen kan zetten want het wordt tijd dat hij met Sven gaat praten over waar zijn ziekelijke jaloersheid vandaan komt en waarom hij hem ogenschijnlijk eenvoudig aan de kant schoof toen hij op de OVAA zat. Alleen maar blijven roepen dat Sven moet veranderen, noem ik geen helpen...

Succes met de volgende delen!

Groet,
Michael

Van lieverlee wordt er steeds meer duidelijk waarom bepaalde bewoners van Dennehaghe zich zo
hebben gedragen. Er wordt heel wat afgepraat maar of dat social talk is of dat het diepzinnige
gesprekken zijn?

Worden we in dit hoofdstuk al veel wijzer of moeten we onze nieuwsgierigheid nog even bedwingen?

Er gebeurt in ieder geval van alles.

Hans.

Inderdaad Hans, er gebeurt van alles. Thom hoort dat Sven wil stoppen met OVAA, Sven die hoort en merkt dat de verhouding tussen Thom en JP dus werkelijk was en nu duidelijk over is. Thom, die zit te worstelen met zijn gevoelens en Sven die hardop aan het dromen is over de toekomst. Het is nogal wat.

Toch heb ik mijn bedenkingen. Sven ziet graag Thom als zijn Rentmeester. Dat is een valkuil. Een Rentmeester is een functie, die om nauwe samenwerking vraagt tussen hen. Ziet Sven Thom nu als nauwe medewerker of als zijn geliefde? Wat gebeurt er, als de liefde over is tussen hen? Thom krijgt zo wel een afhankelijkheidspositie met Sven. Gelukkig dat Thom met beide benen op de grond staat en dit voorstel tempert, door te stellen, dat eerst het een en ander opgelost moet worden.

Ook verbaasde mij, dat Thom, een jongen van 17-18 jaar, thuis een cd draait met opera-duetten? Zo'n jongen draait muziek van One Direction, Robbie Williams of Madonna en dergelijke.
Desalniettemin Hans, bedankt voor dit deel en succes met het vervolg.

Sjack

Ha ha, wat moet ik nu weer met jouw laatste opmerking. Jij hoort toch niet tot de mensen die vinden dat
klassieke muziek alleen maar past bij een latere leeftijd. Niet iedereen van rond de twintig is fan van
popmuziek. Je zult nu dan ook wel niet verbaasd zijn dat Thom thuis, voortreffelijk viool speelt, de eerste wel te verstaan.
Verder heb je weer een scherpe kijk op het verhaal.

En de schrijver ploegde voort.

Hans.