Soms maak je als je 16 jaar oud bent dingen mee die je niet normaal kunt noemen.
Buiten je schuld om.
Zoals Sam.
Die zou even snel zijn moeder helpen……
Dan volgt er een rollercoaster aan gebeurtenissen.
Binnenkort start ik een nieuw verhaal.
Titel: “Niet één, maar twee.”
Over verdriet, lichtpuntjes, met (uiteraard) een goede afloop.
"Niet één, maar twee."
Re: "Niet één, maar twee."
Kijk, nog meer leven in de brouwerij!
Laat maar komen!
Laat maar komen!
Re: "Niet één, maar twee."
Dit verhaal gaat over genezen van homosexualiteit.
Een voorbeeld daarvan is de conversietherapie.
Heel toevallig is op 9 september j.l. door de Tweede Kamer een (wat afgezwakte) wet aangenomen die conversietherapie tegen je zin (met name van jongeren) verbiedt.
Het verhaal krijgt daardoor wel een heel actuele lading!
Nu de Eerste Kamer nog!
Een voorbeeld daarvan is de conversietherapie.
Heel toevallig is op 9 september j.l. door de Tweede Kamer een (wat afgezwakte) wet aangenomen die conversietherapie tegen je zin (met name van jongeren) verbiedt.
Het verhaal krijgt daardoor wel een heel actuele lading!
Nu de Eerste Kamer nog!
Re: "Niet één, maar twee."
Pfoe, heftig begin.
Het geeft mij het onrustige gevoel dat Sam twee keer met de rug tegen de muur staat. Het gevoel dat er veel voor hem wordt beslist zonder daar veel invloed op te hebben. Eerst thuis, daarna door Charlotte. Eem rollercoaster inderdaad, zonder remmen. En rails die bepalen waar je heen moet.
Benieuwd hoe het verder gaat en er even een rustpuntje voor hem komt.
Het geeft mij het onrustige gevoel dat Sam twee keer met de rug tegen de muur staat. Het gevoel dat er veel voor hem wordt beslist zonder daar veel invloed op te hebben. Eerst thuis, daarna door Charlotte. Eem rollercoaster inderdaad, zonder remmen. En rails die bepalen waar je heen moet.
Benieuwd hoe het verder gaat en er even een rustpuntje voor hem komt.
Re: "Niet één, maar twee."
Je hebt helemaal gelijk, Oliver.
Sam zit in een onmogelijke situatie.
Met onmogelijke keuzen:
eerst: jezelf kunnen zijn nu maar ook in de toekomst of niet;
en: ouders hebben of niet;
dan : thuis blijven wonen of niet;
in feite: gelukkig (kunnen) zijn of niet.
En de eerste keuze is bepalend voor de rest.
Heb je dan na de eerste keuze nog keuzen?
Niet echt.
Als je dat op de leeftijd van Sam te verwerken (of verduren?) krijgt, is dat (eigenlijk) te veel.
Zonder mensen om je heen die een rustpuntje bieden redt je dat niet.....
Sam zit in een onmogelijke situatie.
Met onmogelijke keuzen:
eerst: jezelf kunnen zijn nu maar ook in de toekomst of niet;
en: ouders hebben of niet;
dan : thuis blijven wonen of niet;
in feite: gelukkig (kunnen) zijn of niet.
En de eerste keuze is bepalend voor de rest.
Heb je dan na de eerste keuze nog keuzen?
Niet echt.
Als je dat op de leeftijd van Sam te verwerken (of verduren?) krijgt, is dat (eigenlijk) te veel.
Zonder mensen om je heen die een rustpuntje bieden redt je dat niet.....
Re: "Niet één, maar twee."
Wat een mooi verhaal, soms zit ik met tranen in mijn ogen.
Dat komt ook doordat ik dit zelf mee heb gemaakt.
Dat stomme geloof.
Uiteindelijk koos mijn moeder voor mij.
Had daarna niets meer met het geloof.
Nu ben ik gelukkig met mijn man.
En sta boven iedereen die dat veroordeeld
Dat komt ook doordat ik dit zelf mee heb gemaakt.
Dat stomme geloof.
Uiteindelijk koos mijn moeder voor mij.
Had daarna niets meer met het geloof.
Nu ben ik gelukkig met mijn man.
En sta boven iedereen die dat veroordeeld
Re: "Niet één, maar twee."
Dank je wel, Daan, voor je persoonlijke reactie.
Altijd fijn als iemand je verhaal waardeert en herkent vanuit een eigen situatie.
Helaas is dit probleem nog steeds actueel.
Geloven zijn mooi mits ze niet zo dwingend worden dat het mensen ongelukkig maakt.
Hoe strenger het geloof, hoe groter de kans dat het extreem/fundamentalistisch wordt.
Dat geldt voor eigenlijk elk geloof.
Blijf gelukkig met je man, ook zonder geloof!
Groet,
Wimmie.
Altijd fijn als iemand je verhaal waardeert en herkent vanuit een eigen situatie.
Helaas is dit probleem nog steeds actueel.
Geloven zijn mooi mits ze niet zo dwingend worden dat het mensen ongelukkig maakt.
Hoe strenger het geloof, hoe groter de kans dat het extreem/fundamentalistisch wordt.
Dat geldt voor eigenlijk elk geloof.
Blijf gelukkig met je man, ook zonder geloof!
Groet,
Wimmie.
Re: "Niet één, maar twee."
Dank voor je reactie Wimmie