Dat was dus een versneld online zetten van mijn verhaal.
Mijn internet-snelheid hier in in Rome is dramatisch. Gisteren gemeten: download 8,97 Mbps, upload 0,15 Mbps. Latency (geen idee wat het is) 76,4 ms en Jetter (???) 5,23 ms.
Betekent dat ik om iets te verzenden naar buiten moet om dat met mijn mobi te doen. Het is hier buiten 38 graden.
De snelheid is de laatste jaren steeds slechter geworden: het is een draadloze verbinding. Sinds een jaar ligt er glasvezel. Daar ga ik nu zo snel mogelijk op over. Dit is niet te doen, ook niet voor mijn werk.
Het is jammer, maar ik zag geen andere mogelijkheid om alles zo snel mogelijk on line te zetten. Spaart mij veel stress.
Morgen zou het deel 10 zijn. Vandaag was het deel 20.
Toch hoop ik dat het verhaal een beetje boeit.
Rond deel 12-13 zat ik een beetje vast. Toen liep ik tegen de serie Young Royals aan.
En daar is Michel uit geboren. Plus mijn ervaring een paar jaar geleden in Monaco.
Ik liep over de kade en verbaasde me over die gigantische jachten die daar lagen. Inclusief helidek.
Toen kwamen een jongen en een meisje (jaar of 18-19) van één van die boten de plank aflopen, naar een gereedstaande Rolls Royce.
Zij stapten in de open gehouden deuren achterin. Ze reden 300 meter naar de volgende dancing. Daar stapten ze uit.
Toen bedacht ik wat een bizar leven jongeren in zo'n situatie hadden. En dat speelt dus in de laatste 6 delen.
Ben en blijf heel benieuwd naar jullie reactie.
En Marko: ik ga uitgebreid in op jouw reactie. Dat houd je te goed. Ik moest eerst dit probleem oplossen.
En nu maar hopen dat dit bericht over komt....
Wimmie.
Nieuw verhaal: Aleksei en Almar
Re: Nieuw verhaal: Aleksei en Almar
Dag Wim,
Mijn reactie hoef je niet uitgebreid uit elkaar te nemen. Het is een momentopname. Neem ervan mee wat je wilt of kunt gebruiken en gooi de rest weg.
Ondertussen het hele verhaal gelezen. De term 'bewaking' levert één van de twee tips op voor je volgende verhaal. De andere tip volgt uit dit verhaal - eigenlijk zijn dit twee korte verhalen achter elkaar. In het eerste deel meer aandacht voor Almar, daarna meer Nina.
Voor de toekomst:
- Gebruik vaker synoniemen. Bloot = naakt en bewaking = beveiliging. Zo blijft het levendig.
- Start met een verhaallijn op 1 blad papier. Het klinkt saai, maar voorkomt al te veel interessante zijstraten, waardoor je verhaal ontspoort en zo'n ontwerp helpt om er spanning in te krijgen.
Groet en tot een volgende keer,
Marko Jablan
Mijn reactie hoef je niet uitgebreid uit elkaar te nemen. Het is een momentopname. Neem ervan mee wat je wilt of kunt gebruiken en gooi de rest weg.
Ondertussen het hele verhaal gelezen. De term 'bewaking' levert één van de twee tips op voor je volgende verhaal. De andere tip volgt uit dit verhaal - eigenlijk zijn dit twee korte verhalen achter elkaar. In het eerste deel meer aandacht voor Almar, daarna meer Nina.
Voor de toekomst:
- Gebruik vaker synoniemen. Bloot = naakt en bewaking = beveiliging. Zo blijft het levendig.
- Start met een verhaallijn op 1 blad papier. Het klinkt saai, maar voorkomt al te veel interessante zijstraten, waardoor je verhaal ontspoort en zo'n ontwerp helpt om er spanning in te krijgen.
Groet en tot een volgende keer,
Marko Jablan
Re: Nieuw verhaal: Aleksei en Almar
Hallo Wim!
Dat waren een hoop delen ineens. Ik heb veel in de trein gelezen, maar dat betekende wel dat ik er even mee bezig ben geweest.
Een reactie typen op mijn telefoon zou kunnen als het kort was, maar dat wilde ik niet dus moest ik even een momentje zoeken om achter mijn laptop te gaan zitten.
En dat is nu.
Leuk verhaal, met een setting uit de huidige tijd. Actueel onderwerp. Die sfeer pak je goed en je verhaalt het mooi. Je zit er in als je begint te lezen.
Ik heb lang op het woord saai van jouw proeflezer zitten kauwen. Ik vond het niet saai, maar ik snapte het ook weer wel.
Waar zat hem dat in?
Eerste wat me opviel was dat ik het gevoel had dat je een aantal items, met name vooroordelen rondom homo's en het feit dat seksualiteit tussen twee mannen heel normaal is, wilde behandelen en dat daar scenes bij verzonnen waren om alle onderwerpen een moment te geven. Af en toe kwam me dat gemaakt over waardoor sommige scenes voor mijn gevoel minder geloofwaardig (of beter: onnatuurlijk) overkwamen.
Maar saai?
Ineens viel bij mij het kwartje.
Het hele verhaal is oké, goed, levendig, er gebeurt genoeg. En je vertelt goed.
Maar de titel schept een verwachting: Aleksei en Almar. Dat verhaal heb je eigenlijk in een paar delen al verteld, daar was snel de spanning uit. Er gebeurt daarna nog genoeg, maar niet direct met Almar en Aleksei. Terwijl je om die twee bent begonnen met lezen.
Als de titel "Almar en Nina" had geheten, of in ieder geval een titel met een verwijzing naar een tweeling die samen op hun eigen manier de liefde ontdekken in een coming of age story, dan was hetzelfde verhaal een stuk minder "saai" geweest.
Misschien de verschillende scenes wat anders rangschikken zodat niet eerst Almars verhaal helemaal verteld wordt maar om en om met dat van Nina. Dan had het hele verhaal onder de titel gepast en daarmee misschien ook de verwachting van de lezer waargemaakt.
Saai is dus misschien niet het goede woord, maar de verwachting was anders geweest en daardoor vanzelf ook spannender.
Hetzelfde goede verhaal maar alleen een andere titel. Meteen minder saai.
Geen idee of dat het is, maar ik heb er best lang over na zitten denken.
Het zette me ook aan het denken, ik ben al een tijd met een verhaal bezig en het wil niet vlotten. Het schudde me ook wel wakker. Ik maak in mijn nieuwe verhaal misschien wel dezelfde denkfout die Marko ook al aanstipte: na een paar delen geef ik eigenlijk de hele clou van het verhaal al weg (mijn originele idee dat ik had voor ik begon) en daarna worstel ik al een hele tijd met de vraag "en nu?'.
Ik ben benieuwd of je iets kunt met mijn analyse, geen idee of ik het bij het juiste eind heb.
Voor mij is het voer tot nadenken in ieder geval. Ook voor mijn eigen verhaal.
Laat me vooral weten wat jouw visie is. Interessant dit.
Groet!
Oliver
Dat waren een hoop delen ineens. Ik heb veel in de trein gelezen, maar dat betekende wel dat ik er even mee bezig ben geweest.
Een reactie typen op mijn telefoon zou kunnen als het kort was, maar dat wilde ik niet dus moest ik even een momentje zoeken om achter mijn laptop te gaan zitten.
En dat is nu.
Leuk verhaal, met een setting uit de huidige tijd. Actueel onderwerp. Die sfeer pak je goed en je verhaalt het mooi. Je zit er in als je begint te lezen.
Ik heb lang op het woord saai van jouw proeflezer zitten kauwen. Ik vond het niet saai, maar ik snapte het ook weer wel.
Waar zat hem dat in?
Eerste wat me opviel was dat ik het gevoel had dat je een aantal items, met name vooroordelen rondom homo's en het feit dat seksualiteit tussen twee mannen heel normaal is, wilde behandelen en dat daar scenes bij verzonnen waren om alle onderwerpen een moment te geven. Af en toe kwam me dat gemaakt over waardoor sommige scenes voor mijn gevoel minder geloofwaardig (of beter: onnatuurlijk) overkwamen.
Maar saai?
Ineens viel bij mij het kwartje.
Het hele verhaal is oké, goed, levendig, er gebeurt genoeg. En je vertelt goed.
Maar de titel schept een verwachting: Aleksei en Almar. Dat verhaal heb je eigenlijk in een paar delen al verteld, daar was snel de spanning uit. Er gebeurt daarna nog genoeg, maar niet direct met Almar en Aleksei. Terwijl je om die twee bent begonnen met lezen.
Als de titel "Almar en Nina" had geheten, of in ieder geval een titel met een verwijzing naar een tweeling die samen op hun eigen manier de liefde ontdekken in een coming of age story, dan was hetzelfde verhaal een stuk minder "saai" geweest.
Misschien de verschillende scenes wat anders rangschikken zodat niet eerst Almars verhaal helemaal verteld wordt maar om en om met dat van Nina. Dan had het hele verhaal onder de titel gepast en daarmee misschien ook de verwachting van de lezer waargemaakt.
Saai is dus misschien niet het goede woord, maar de verwachting was anders geweest en daardoor vanzelf ook spannender.
Hetzelfde goede verhaal maar alleen een andere titel. Meteen minder saai.
Geen idee of dat het is, maar ik heb er best lang over na zitten denken.
Het zette me ook aan het denken, ik ben al een tijd met een verhaal bezig en het wil niet vlotten. Het schudde me ook wel wakker. Ik maak in mijn nieuwe verhaal misschien wel dezelfde denkfout die Marko ook al aanstipte: na een paar delen geef ik eigenlijk de hele clou van het verhaal al weg (mijn originele idee dat ik had voor ik begon) en daarna worstel ik al een hele tijd met de vraag "en nu?'.
Ik ben benieuwd of je iets kunt met mijn analyse, geen idee of ik het bij het juiste eind heb.
Voor mij is het voer tot nadenken in ieder geval. Ook voor mijn eigen verhaal.
Laat me vooral weten wat jouw visie is. Interessant dit.
Groet!
Oliver
Re: Nieuw verhaal: Aleksei en Almar
Dag Oliver,
Bedankt voor je reactie.
Het toeval wil dat ik vanmorgen zo maar meteen internet heb.
Dus kon ik lezen en kort reageren.
Het blijft dramatisch.
Er is glasvezel geregeld, maar dat moet nog aangesloten worden, wat nog weken kan duren.
Dus ik overweeg zelfs vervroegd naar Nederland terug te keren.
Wat ik helemaal niet wil!
Ik heb je reactie gecopy-pasted en ga kauwen op mijn reactie.
En op die van Marko, die er ook nog ligt!
Vooralsnog: heel hartelijk bedankt!
Groet,
Wim.
Bedankt voor je reactie.
Het toeval wil dat ik vanmorgen zo maar meteen internet heb.
Dus kon ik lezen en kort reageren.
Het blijft dramatisch.
Er is glasvezel geregeld, maar dat moet nog aangesloten worden, wat nog weken kan duren.
Dus ik overweeg zelfs vervroegd naar Nederland terug te keren.
Wat ik helemaal niet wil!
Ik heb je reactie gecopy-pasted en ga kauwen op mijn reactie.
En op die van Marko, die er ook nog ligt!
Vooralsnog: heel hartelijk bedankt!
Groet,
Wim.