Zijn nieuwe huis
-
- Berichten: 59
- Lid geworden op: ma 17 mar 2014, 21:29
- Vul het getal in: 123
- Locatie: De Nederlands Duitse grens (dus ben ik nu Nederlander of Duitser??)
Zijn nieuwe huis
Zo als ik in het begin van het jaar beloofd heb plaats ik mijn kerst verhaal nu.
Een beetje laat begonnen (door het werk wat opeens toch af moet) en ik hoop dat ik op tijd alles geplaats krijg voor me vakantie.
Ik was al aan het zoeken of er een mogelijkheid is om verhalen klaar te zetten zo dat ze op een bepaalde dag en tijdstip online komen maar helaas nog niet gevonden.
Het verhaal is geschreven dat als Joshua wat zegt dit duidelijk herkenbaar is door de schuine tekst.
het verhaal is volledig klaar omdat ik het eigenlijk vorig jaar wilde plaatsen maar er kwam veel tussen in de privé en werk sfeer.
Hopelijk genieten jullie van het verhaal en ik zal proberen om elke avond een of meerdere delen te plaatsen.
Een beetje laat begonnen (door het werk wat opeens toch af moet) en ik hoop dat ik op tijd alles geplaats krijg voor me vakantie.
Ik was al aan het zoeken of er een mogelijkheid is om verhalen klaar te zetten zo dat ze op een bepaalde dag en tijdstip online komen maar helaas nog niet gevonden.
Het verhaal is geschreven dat als Joshua wat zegt dit duidelijk herkenbaar is door de schuine tekst.
het verhaal is volledig klaar omdat ik het eigenlijk vorig jaar wilde plaatsen maar er kwam veel tussen in de privé en werk sfeer.
Hopelijk genieten jullie van het verhaal en ik zal proberen om elke avond een of meerdere delen te plaatsen.
Laat ieder in zijn waarde,
Groot of klein,
Iedereen mag er zijn
Groot of klein,
Iedereen mag er zijn
Re: Zijn nieuwe huis
Dag Grensgeval, een kerstverhaal, leuk! Ik heb nu drie afleveringen gelezen en het is een echt feel-good-verhaal, waar ik wel van houd. Wat jij schetst over de procedure is wel heel erg kort om de bocht, want die procedures zijn soms véél, véél langer. Maar ja, dat kan allemaal in een feel-good-verhaal. Ik ben benieuwd naar het Kerst-aspect. Ik heb geen idee in welke periode het verhaal speelt. Niet vlak voor kerstmis, als je buiten de vrachtwagen op je klapstoeltje gaat zitten. Lijkt me wat frisjes, zelfs in het oosten en zuiden des lands. Joshua is een joch dat deze overgang wel verdient. En wat voor overgang: een huis met zwembad en sauna. Heerlijk. Maar ik heb geen idee wat er gaat gebeuren. Wat het plan was is uitgevoerd. Maar hoe gaat het verder? Geen idee, zei ik al. Je bouwt de spanning lekker op, dat is waar. Deel 4? Geen idee......
-
- Berichten: 59
- Lid geworden op: ma 17 mar 2014, 21:29
- Vul het getal in: 123
- Locatie: De Nederlands Duitse grens (dus ben ik nu Nederlander of Duitser??)
Re: Zijn nieuwe huis
Beste Wimmie
Het verhaal begint eind augustus begin september dus dan kan je nog lekker met je klapstoeltje in de zon genieten van een goed boek en zeker op een praktisch leeg parkeerterrein van een bedrijf
De procedure kan zeker zo snel gaan omdat Joshua niet door het vroegere jeugdzorg of huidige veilig thuis in het internaat is geplaatst.
Hij is door de gemeente in het internaat geplaatst en die waren vroeger onderdeel van de kerk.
Ze vingen kinderen op die niet thuis konden wonen.
Ondertussen zijn het commerciële bedrijven.
En dit speelt in een van weinige internaten die deels door de kerk en deels door een bedrijf werd gerund.
En in het verhaal bleek wel waar hun de inkomsten vandaan haalde.
Door dat het een internaat is kon via een simpele procedure een kind door een verzorger opgevangen worden.
Momenteel zijn internaten bijna allemaal onder beheer van veilig thuis of justitie.
Om alle oude misstanden tegen te gaan.
De opmerking van Annemiek dat er maximaal 33% van het salaris mocht worden in gehouden als kosten was toen juist net ingevoerd.
Ik heb 3 jaar aan het verhaal gewerkt en delen zijn daadwerkelijk gebeurd.
En een kennis van mij heeft veel dingen aan me verteld.
Bijna alle dingen zijn dan ook echt zo als het is of was.
Groet grensgeval
Het verhaal begint eind augustus begin september dus dan kan je nog lekker met je klapstoeltje in de zon genieten van een goed boek en zeker op een praktisch leeg parkeerterrein van een bedrijf
De procedure kan zeker zo snel gaan omdat Joshua niet door het vroegere jeugdzorg of huidige veilig thuis in het internaat is geplaatst.
Hij is door de gemeente in het internaat geplaatst en die waren vroeger onderdeel van de kerk.
Ze vingen kinderen op die niet thuis konden wonen.
Ondertussen zijn het commerciële bedrijven.
En dit speelt in een van weinige internaten die deels door de kerk en deels door een bedrijf werd gerund.
En in het verhaal bleek wel waar hun de inkomsten vandaan haalde.
Door dat het een internaat is kon via een simpele procedure een kind door een verzorger opgevangen worden.
Momenteel zijn internaten bijna allemaal onder beheer van veilig thuis of justitie.
Om alle oude misstanden tegen te gaan.
De opmerking van Annemiek dat er maximaal 33% van het salaris mocht worden in gehouden als kosten was toen juist net ingevoerd.
Ik heb 3 jaar aan het verhaal gewerkt en delen zijn daadwerkelijk gebeurd.
En een kennis van mij heeft veel dingen aan me verteld.
Bijna alle dingen zijn dan ook echt zo als het is of was.
Groet grensgeval
Laat ieder in zijn waarde,
Groot of klein,
Iedereen mag er zijn
Groot of klein,
Iedereen mag er zijn
Re: Zijn nieuwe huis
Dank je wel, Grensgeval, voor je verklaring.
Je opmerking over het klapstoeltje was terecht. Je had ook geschreven: eind september. Ik had het kunnen weten! Dat betekent wel dat als het een kerstverhaal is, we met kerstmis al 3 maanden achter de rug hebben.
Een internaat is mij persoonlijk heel bekend: in de jaren 60 heb ik zelf (vrijwillig, eigen keuze) bijna 4 jaar op een internaat gezeten. Slaapzalen, met zijn 10-en in een afdeling en 4 afdelingen in een grote ruimte, dus met 40 jongens in die ruimte. En enkele jaren later heb ik 3 jaar zelf gewerkt op zo'n internaat. Daar met slaapkamers voor 8 jongens. De bedden gescheiden door kleerkasten.
De toestanden die jij beschrijft bestonden op die internaten absoluut niet ook al waren ze 'van de kerk'. Het internaat waar ik werkte is een jaar na mijn vertrek gesloten wegens gebrek aan belangstelling. Van dat soort internaten zijn er niet veel meer over: je hebt nu internaten voor schipperskinderen en voor kinderen van kermisexploitanten en nog één internaat voor kinderen van ouders die of in het buitenland werken of voor hun werk bijna nooit thuis zijn. Verder hebben we nu natuurlijk nog de instellingen in het kader van de Jeugdwet. Daar zit echt een ander soort jongere dan Joshua, die in mijn ogen zoals jij hem beschrijft een leuke gezonde, normale jongen is. En ook in de instellingen die er nu zijn gaat in 2023 nog heel veel mis (denk aan de Woodbrookers bij mij in Friesland).
Ik heb vooral positieve herinneringen aan mijn internaattijd en de periode dat ik in een internaat heb gewerkt. Ik ben daarna zelfs nog een aantal jaren docent 'theorie inrichtingswerk' aan een sociale academie geweest.
Terug naar jouw verhaal. Joshua is in een totaal andere wereld terechtgekomen. Mattias is erg goed voor hem, maar niet alleen hij. Toch ben ik heel benieuwd naar het volgende deel, gezien het stukje:
Toen ik je tegenkwam op de parkeerplaats en je vertelde dat je pas 16 was baalde ik een beetje.
Waarom dat dan.
Ik werd bijna verliefd op je.
Je houding je koppie gewoon een engel.
Joshua kreeg een rode kop en zei echt waar?
Werd je bijna verliefd op mij?
Ja als je wat ouder was geweest had ik je gelijk gevraagd of je mijn vriend wou worden.
Ik voel me vereerd zei hij.
Maar goed daar hebben we het vanavond wel over Joshua thuis.
Niet hier in de parkeer garage.
Ben heel benieuwd waar dit heen gaat.
Je opmerking over het klapstoeltje was terecht. Je had ook geschreven: eind september. Ik had het kunnen weten! Dat betekent wel dat als het een kerstverhaal is, we met kerstmis al 3 maanden achter de rug hebben.
Een internaat is mij persoonlijk heel bekend: in de jaren 60 heb ik zelf (vrijwillig, eigen keuze) bijna 4 jaar op een internaat gezeten. Slaapzalen, met zijn 10-en in een afdeling en 4 afdelingen in een grote ruimte, dus met 40 jongens in die ruimte. En enkele jaren later heb ik 3 jaar zelf gewerkt op zo'n internaat. Daar met slaapkamers voor 8 jongens. De bedden gescheiden door kleerkasten.
De toestanden die jij beschrijft bestonden op die internaten absoluut niet ook al waren ze 'van de kerk'. Het internaat waar ik werkte is een jaar na mijn vertrek gesloten wegens gebrek aan belangstelling. Van dat soort internaten zijn er niet veel meer over: je hebt nu internaten voor schipperskinderen en voor kinderen van kermisexploitanten en nog één internaat voor kinderen van ouders die of in het buitenland werken of voor hun werk bijna nooit thuis zijn. Verder hebben we nu natuurlijk nog de instellingen in het kader van de Jeugdwet. Daar zit echt een ander soort jongere dan Joshua, die in mijn ogen zoals jij hem beschrijft een leuke gezonde, normale jongen is. En ook in de instellingen die er nu zijn gaat in 2023 nog heel veel mis (denk aan de Woodbrookers bij mij in Friesland).
Ik heb vooral positieve herinneringen aan mijn internaattijd en de periode dat ik in een internaat heb gewerkt. Ik ben daarna zelfs nog een aantal jaren docent 'theorie inrichtingswerk' aan een sociale academie geweest.
Terug naar jouw verhaal. Joshua is in een totaal andere wereld terechtgekomen. Mattias is erg goed voor hem, maar niet alleen hij. Toch ben ik heel benieuwd naar het volgende deel, gezien het stukje:
Toen ik je tegenkwam op de parkeerplaats en je vertelde dat je pas 16 was baalde ik een beetje.
Waarom dat dan.
Ik werd bijna verliefd op je.
Je houding je koppie gewoon een engel.
Joshua kreeg een rode kop en zei echt waar?
Werd je bijna verliefd op mij?
Ja als je wat ouder was geweest had ik je gelijk gevraagd of je mijn vriend wou worden.
Ik voel me vereerd zei hij.
Maar goed daar hebben we het vanavond wel over Joshua thuis.
Niet hier in de parkeer garage.
Ben heel benieuwd waar dit heen gaat.
Re: Zijn nieuwe huis
Dag Grensgeval,
Ik ben eerlijk: ik twijfel of ik dit verhaal verder wil lezen. Je laat de hoofdpersonen seks hebben en dat stoort mij enorm. De oudere is de verzorger en had het verstand ingeschakeld moeten laten, omdat de jongere duidelijk zoekende is, grenzen verkent en tegelijk probeert aan onuitgesproken verwachtingen te voldoen. Wie ervoor kiest om kinderen, pubers op te nemen, moet juist deze grens strak in de gaten houden, zodat de jongere zich in zijn/haar eigen tempo kan ontwikkelen en leert dat 'nee' zeggen ook een optie is.
Je hebt het verhaal al een tijdje klaar. Daarom vind ik het jammer, dat je niemand hebt gevraagd om het voor je na te kijken, zodat de opmaak klopt (dialoog is met aanhalingstekens) en de nodige spelfouten eruit zijn gehaald. Dat zou het lezen iets makkelijker hebben gemaakt.
Afgezien van mijn kritiek: je hebt een duidelijke opbouw, je weet er spanning in te leggen en dat is heel erg goed.
Groeten.
Ik ben eerlijk: ik twijfel of ik dit verhaal verder wil lezen. Je laat de hoofdpersonen seks hebben en dat stoort mij enorm. De oudere is de verzorger en had het verstand ingeschakeld moeten laten, omdat de jongere duidelijk zoekende is, grenzen verkent en tegelijk probeert aan onuitgesproken verwachtingen te voldoen. Wie ervoor kiest om kinderen, pubers op te nemen, moet juist deze grens strak in de gaten houden, zodat de jongere zich in zijn/haar eigen tempo kan ontwikkelen en leert dat 'nee' zeggen ook een optie is.
Je hebt het verhaal al een tijdje klaar. Daarom vind ik het jammer, dat je niemand hebt gevraagd om het voor je na te kijken, zodat de opmaak klopt (dialoog is met aanhalingstekens) en de nodige spelfouten eruit zijn gehaald. Dat zou het lezen iets makkelijker hebben gemaakt.
Afgezien van mijn kritiek: je hebt een duidelijke opbouw, je weet er spanning in te leggen en dat is heel erg goed.
Groeten.
-
- Berichten: 59
- Lid geworden op: ma 17 mar 2014, 21:29
- Vul het getal in: 123
- Locatie: De Nederlands Duitse grens (dus ben ik nu Nederlander of Duitser??)
Re: Zijn nieuwe huis
Beste Lezers
Ja ik ben een aantal jaren geleden begonnen met het verhaal
geregeld schreef ik er een deel bij.
3 jaar geleden wilde ik het eigenlijk al plaatsen maar door het werk kwam er niets van.
Het jaar er na kwamen de corona perikelen en de slechte toestand van me ouders om de hoek kijken die meer van ons vroegen dan was gepland.
Vorig jaar kwamen er zo veel dingen tegelijk dat ik geen mogelijkheid zag om ook maar iets aan het verhaal te doen en heb ik het afgelopen jaar heb ik het laatste stuk bij geschreven.
Ja ik had het kunnen laten proef lezen maar besloot na de sinterklaas toch het verhaal te gaan plaatsen en dan in grotere stukken dan gepland.
Wel nog een aantal keren door gelezen en opgeknapt.
De opmerking van Jablan begrijp ik volledig maar voor het verhaal vond ik het nodig en heb tijden getwijfeld of ik het er in zou laten.
Ik besloot het er in te laten omdat zo als het verhaal nu is geplaatst duidelijk word dat Joshua op dat moment niet meer als pleegzoon was.
Matthias wist dat toen nog niet maar ok de reden is nu dus bekend.
Daarom zei Matthias ook in de parkeer garage dat hij verliefd kon worden op Joshua.
Ik heb de laatste delen toch samen geplaats om dat ik vrijdag van een verdiende vakantie ga genieten en pas na de kerst dagen terug ben.
En probeer donderdag avond het laatste deel te plaatsen.
Helaas niet conform de traditie die door LuckyEy is gestart dat de kerst dag ook op de kerst dag word geplaats.
(Waarvoor nog steeds dank en de reden dat ik ook een kerst verhaal heb geschreven)
Maar naar de vakantie neem ik helemaal geen computer of laptop mee.
puur familie en samen de kerst dagen beleven.
Ik wens iedereen bij deze hele fijne dagen en al vast de beste wensen voor 2024 want op 2 januari ben ik pas weer thuis.
groet Grens Geval
Ja ik ben een aantal jaren geleden begonnen met het verhaal
geregeld schreef ik er een deel bij.
3 jaar geleden wilde ik het eigenlijk al plaatsen maar door het werk kwam er niets van.
Het jaar er na kwamen de corona perikelen en de slechte toestand van me ouders om de hoek kijken die meer van ons vroegen dan was gepland.
Vorig jaar kwamen er zo veel dingen tegelijk dat ik geen mogelijkheid zag om ook maar iets aan het verhaal te doen en heb ik het afgelopen jaar heb ik het laatste stuk bij geschreven.
Ja ik had het kunnen laten proef lezen maar besloot na de sinterklaas toch het verhaal te gaan plaatsen en dan in grotere stukken dan gepland.
Wel nog een aantal keren door gelezen en opgeknapt.
De opmerking van Jablan begrijp ik volledig maar voor het verhaal vond ik het nodig en heb tijden getwijfeld of ik het er in zou laten.
Ik besloot het er in te laten omdat zo als het verhaal nu is geplaatst duidelijk word dat Joshua op dat moment niet meer als pleegzoon was.
Matthias wist dat toen nog niet maar ok de reden is nu dus bekend.
Daarom zei Matthias ook in de parkeer garage dat hij verliefd kon worden op Joshua.
Ik heb de laatste delen toch samen geplaats om dat ik vrijdag van een verdiende vakantie ga genieten en pas na de kerst dagen terug ben.
En probeer donderdag avond het laatste deel te plaatsen.
Helaas niet conform de traditie die door LuckyEy is gestart dat de kerst dag ook op de kerst dag word geplaats.
(Waarvoor nog steeds dank en de reden dat ik ook een kerst verhaal heb geschreven)
Maar naar de vakantie neem ik helemaal geen computer of laptop mee.
puur familie en samen de kerst dagen beleven.
Ik wens iedereen bij deze hele fijne dagen en al vast de beste wensen voor 2024 want op 2 januari ben ik pas weer thuis.
groet Grens Geval
Laat ieder in zijn waarde,
Groot of klein,
Iedereen mag er zijn
Groot of klein,
Iedereen mag er zijn
Re: Zijn nieuwe huis
Dag Grensgeval,
Het heeft even geduurd voordat ik reageerde. In mijn laatste reactie gaf ik al aan benieuwd te zijn hoe de uitspraak: 'had ik verliefd op jou kunnen worden' en de belofte: 'daar praten we vanavond over' toe zou leiden.
Ook ik was eigenlijk geschokt door de zuigscene. Persoonlijk dacht ik: 'O neen, waar gaat dit toe leiden? Arme Joshua!'
Gelukkig was het een eenmalige actie. Daarom waren beide stukjes in mijn ogen totaal overbodig. Ze hebben in ieder geval niets positiefs toegevoegd aan het verhaal. Integendeel: in mij ogen iets negatiefs.
Jij onderbouwt dat zelf het de verklaring: 'Ik besloot het er in te laten omdat zo als het verhaal nu is geplaatst duidelijk word dat Joshua op dat moment niet meer als pleegzoon was. Matthias wist dat toen nog niet maar ok de reden is nu dus bekend.'
Ik neem aan dat je daarmee bedoelt dat de ouders van Joshua op dat moment niet meer leefden. En dan snap ik het nog steeds niet.
Joshua blijft, of hij nu nog ouders heeft of niet, een puber, minderjarig, die aan het zoeken is naar zichzelf, zijn plek in het leven van bijvoorbeeld Matthias, zijn seksuele geaardheid, zijn mogelijkheden daarin, hij is - als puber - nog onzeker over gevoelens en zit in een afhankelijkheidspositie ten opzichten van Matthias. Zoals Marko Jablan ook al schreef: 'De oudere is de verzorger en had het verstand ingeschakeld moeten laten, omdat de jongere duidelijk zoekende is, grenzen verkent en tegelijk probeert aan onuitgesproken verwachtingen te voldoen. Wie ervoor kiest om kinderen, pubers op te nemen, moet juist deze grens strak in de gaten houden, zodat de jongere zich in zijn/haar eigen tempo kan ontwikkelen en leert dat 'nee' zeggen ook een optie is.'
Natuurlijk moet Joshua experimenteren, maar laat hij dat alsjeblieft met leeftijdsgenoten doen. Dat moet hij zeker niet met Matthias doen, daar heeft hij een afhankelijkheidsrelatie mee, bovendien: hij is nog zoekende, Matthias is volwassen en hoort de grenzen te kennen.
Ik wil niet zeggen dat seks tussen een puber en een volwassenen nooit positief kan uitpakken, ik heb die situaties wel gezien, maar dat waren uitzonderingen en daar speelde geen afhankelijkheidspositie mee, eerder een situatie als: ik zal je (bewust) eenmalig iets laten ervaren waar je misschien iets verder mee komt. Maar dat zijn echt uitzonderingen. Normaalgesproken zal contact met een puber, dat uitgaat van de puber, met een volwassene waar hij afhankelijk van is leiden tot 'schade' bij de puber.
Jammer, te meer daar ik denk dat als je die twee scenes had weggelaten het verhaal er alleen maar beter op was geworden.
En nogmaals: dat zijn ouders overleden waren doet er niet toe. Dat verandert niets. Dat had hoogstens kunnen veroorzaken dat Matthias niet alleen pleegvader maar ook voogd was geworden. Want onder de 18 zonder ouders krijg je gewoon een voogd, al dan niet professioneel of niet. En die wordt verantwoordelijk voor jouw gezond en veilig opgroeien.
Ik realiseer me dat dit heel erg belerend klinkt, maar ik ben een blijf de orthopedagoog, die ook met dat soort ogen verhalen leest.
Los van deze twee stukjes vind ik het een leuk verhaal, waarbij Joshua werkelijk alle geluk heeft van de wereld. Verdiend, na een hoop ellende en een flinke periode van uitbuiting waar hij heel sterk uit is gekomen.
Ik hoop dat hij nog eens goed nadenkt over zijn donorschap, dat niet gaat doen omdat Matthias dat ook heeft gedaan, maar omdat hij dat zelf wil!
En ik hoop dat hij een heel goede vriend/partner vindt, van zijn eigen leeftijd als het kan. Hoeft niet persé, toegegeven. En ook zo'n relatie kan op de klippen lopen, maar dan heb je tenminste gelijke uitgangspunten wat leeftijd en daaraan gekoppelde (hopelijke) volwassenheid/rijpheid.
Als jij dit leest zijn de feestdagen waarschijnlijk achter de rug. Ik wens je dus met terugwerkende kracht welverdiende rustige feestdagen!
Het heeft even geduurd voordat ik reageerde. In mijn laatste reactie gaf ik al aan benieuwd te zijn hoe de uitspraak: 'had ik verliefd op jou kunnen worden' en de belofte: 'daar praten we vanavond over' toe zou leiden.
Ook ik was eigenlijk geschokt door de zuigscene. Persoonlijk dacht ik: 'O neen, waar gaat dit toe leiden? Arme Joshua!'
Gelukkig was het een eenmalige actie. Daarom waren beide stukjes in mijn ogen totaal overbodig. Ze hebben in ieder geval niets positiefs toegevoegd aan het verhaal. Integendeel: in mij ogen iets negatiefs.
Jij onderbouwt dat zelf het de verklaring: 'Ik besloot het er in te laten omdat zo als het verhaal nu is geplaatst duidelijk word dat Joshua op dat moment niet meer als pleegzoon was. Matthias wist dat toen nog niet maar ok de reden is nu dus bekend.'
Ik neem aan dat je daarmee bedoelt dat de ouders van Joshua op dat moment niet meer leefden. En dan snap ik het nog steeds niet.
Joshua blijft, of hij nu nog ouders heeft of niet, een puber, minderjarig, die aan het zoeken is naar zichzelf, zijn plek in het leven van bijvoorbeeld Matthias, zijn seksuele geaardheid, zijn mogelijkheden daarin, hij is - als puber - nog onzeker over gevoelens en zit in een afhankelijkheidspositie ten opzichten van Matthias. Zoals Marko Jablan ook al schreef: 'De oudere is de verzorger en had het verstand ingeschakeld moeten laten, omdat de jongere duidelijk zoekende is, grenzen verkent en tegelijk probeert aan onuitgesproken verwachtingen te voldoen. Wie ervoor kiest om kinderen, pubers op te nemen, moet juist deze grens strak in de gaten houden, zodat de jongere zich in zijn/haar eigen tempo kan ontwikkelen en leert dat 'nee' zeggen ook een optie is.'
Natuurlijk moet Joshua experimenteren, maar laat hij dat alsjeblieft met leeftijdsgenoten doen. Dat moet hij zeker niet met Matthias doen, daar heeft hij een afhankelijkheidsrelatie mee, bovendien: hij is nog zoekende, Matthias is volwassen en hoort de grenzen te kennen.
Ik wil niet zeggen dat seks tussen een puber en een volwassenen nooit positief kan uitpakken, ik heb die situaties wel gezien, maar dat waren uitzonderingen en daar speelde geen afhankelijkheidspositie mee, eerder een situatie als: ik zal je (bewust) eenmalig iets laten ervaren waar je misschien iets verder mee komt. Maar dat zijn echt uitzonderingen. Normaalgesproken zal contact met een puber, dat uitgaat van de puber, met een volwassene waar hij afhankelijk van is leiden tot 'schade' bij de puber.
Jammer, te meer daar ik denk dat als je die twee scenes had weggelaten het verhaal er alleen maar beter op was geworden.
En nogmaals: dat zijn ouders overleden waren doet er niet toe. Dat verandert niets. Dat had hoogstens kunnen veroorzaken dat Matthias niet alleen pleegvader maar ook voogd was geworden. Want onder de 18 zonder ouders krijg je gewoon een voogd, al dan niet professioneel of niet. En die wordt verantwoordelijk voor jouw gezond en veilig opgroeien.
Ik realiseer me dat dit heel erg belerend klinkt, maar ik ben een blijf de orthopedagoog, die ook met dat soort ogen verhalen leest.
Los van deze twee stukjes vind ik het een leuk verhaal, waarbij Joshua werkelijk alle geluk heeft van de wereld. Verdiend, na een hoop ellende en een flinke periode van uitbuiting waar hij heel sterk uit is gekomen.
Ik hoop dat hij nog eens goed nadenkt over zijn donorschap, dat niet gaat doen omdat Matthias dat ook heeft gedaan, maar omdat hij dat zelf wil!
En ik hoop dat hij een heel goede vriend/partner vindt, van zijn eigen leeftijd als het kan. Hoeft niet persé, toegegeven. En ook zo'n relatie kan op de klippen lopen, maar dan heb je tenminste gelijke uitgangspunten wat leeftijd en daaraan gekoppelde (hopelijke) volwassenheid/rijpheid.
Als jij dit leest zijn de feestdagen waarschijnlijk achter de rug. Ik wens je dus met terugwerkende kracht welverdiende rustige feestdagen!
Re: Zijn nieuwe huis
Dag Grensgeval,
Jouw laatste deel bevestigt in ieder geval dat die scene voor het verhaal absoluut niet nodig was.
Je hebt hem bewust laten staan, anders zou ik je in overweging geven hem alsnog eruit het halen.
Verder gaat dit hoofdstuk bijna op een sprookje lijken: Joshua krijgt werkelijk zo veel in korte tijd, dat gebeurt vooral in sprookjes. Laat ik niet zeggen: alleen in sprookjes, niet in de realiteit, want dat is ook zo absoluut gesteld niet waar.
Hij is vader (donor) en kan zijn kind heel regelmatig zien, dus ook zien opgroeien. Wat heb je nog meer te wensen.
Als ik even door fantaseer biedt dat wellicht ook nog mogelijkheden voor een draagmoeder kind voor hem en zijn Matthias. Dat is dan meteen een vol broertje of zusje. En uiteindelijk hebben Matthias en Joshua elkaar ook in hun relatie gevonden.
En dat merk je niet in het verloop van het verhaal. Dat bedoel ik met mijn 2e en 3e regel hierboven!
Overigens is dit niet één kerstverhaal, maar zijn het een paar kerstverhalen in één.
Bedankt, Grensgeval.
Jouw laatste deel bevestigt in ieder geval dat die scene voor het verhaal absoluut niet nodig was.
Je hebt hem bewust laten staan, anders zou ik je in overweging geven hem alsnog eruit het halen.
Verder gaat dit hoofdstuk bijna op een sprookje lijken: Joshua krijgt werkelijk zo veel in korte tijd, dat gebeurt vooral in sprookjes. Laat ik niet zeggen: alleen in sprookjes, niet in de realiteit, want dat is ook zo absoluut gesteld niet waar.
Hij is vader (donor) en kan zijn kind heel regelmatig zien, dus ook zien opgroeien. Wat heb je nog meer te wensen.
Als ik even door fantaseer biedt dat wellicht ook nog mogelijkheden voor een draagmoeder kind voor hem en zijn Matthias. Dat is dan meteen een vol broertje of zusje. En uiteindelijk hebben Matthias en Joshua elkaar ook in hun relatie gevonden.
En dat merk je niet in het verloop van het verhaal. Dat bedoel ik met mijn 2e en 3e regel hierboven!
Overigens is dit niet één kerstverhaal, maar zijn het een paar kerstverhalen in één.
Bedankt, Grensgeval.
Re: Zijn nieuwe huis
Door drukte heb ik het nu pas kunnen lezen en lees de reacties ook nu pas.
Ik kan het alleen maar eens zijn met Jablan en Wimmie, toen ik dat stukje in het verhaal las ben ik de rest ook snel gaan doornemen.
Het bleef bij die ene keer gelukkig.
Wim slaat de spijker op zijn kop, zonder dat stukje zou het verhaal veel sterker staan. Het valt nu een beetje buiten alles.
Het is bijna als een Nederlandse film uit de jaren '70 of '80: het voegt niets toe, maar er moet nou eenmaal een naaktscene in.
In dit geval met de leeftijd van Joshua een erg ongemakkelijke scene.
Ik zou hem eruit halen.
Ik kan het alleen maar eens zijn met Jablan en Wimmie, toen ik dat stukje in het verhaal las ben ik de rest ook snel gaan doornemen.
Het bleef bij die ene keer gelukkig.
Wim slaat de spijker op zijn kop, zonder dat stukje zou het verhaal veel sterker staan. Het valt nu een beetje buiten alles.
Het is bijna als een Nederlandse film uit de jaren '70 of '80: het voegt niets toe, maar er moet nou eenmaal een naaktscene in.
In dit geval met de leeftijd van Joshua een erg ongemakkelijke scene.
Ik zou hem eruit halen.
Re: Zijn nieuwe huis
Dag Grensgeval,
Je hebt een beetje pech, dat je hier reacties krijgt van mensen, die zelf schrijven. Nog één keer naar de seksscène, meer waarom hij verkeerd valt. Ervoor zit de angst van Joshua voor misbruik in het internaat. Dan denk je: 'die let goed op en past goed op'. Vervolgens is hij nauwelijks een paar dagen bij de ouder/verzorger en komt het tot seks. Kort erna zit het deel over de collega, die ontslagen wordt, omdat hij te ver gaat met jonge collega's/leerlingen. Op dat moment mis ik het besef bij Mathias: 'eh ... wat heb ik zelf gedaan?'
Op deze plek in het verhaal komt de scène verkeerd over. Niet erg, kan gebeuren.
Voor de rest heb je een Werdegang geschreven. Opgroeien, in de nieuwe omgeving welkom zijn, het nieuwe leven brengt hem goede dingen. Dat is mooi en maakt het passend voor de tijd van het jaar.
Op naar een volgend verhaal van jou!
Je hebt een beetje pech, dat je hier reacties krijgt van mensen, die zelf schrijven. Nog één keer naar de seksscène, meer waarom hij verkeerd valt. Ervoor zit de angst van Joshua voor misbruik in het internaat. Dan denk je: 'die let goed op en past goed op'. Vervolgens is hij nauwelijks een paar dagen bij de ouder/verzorger en komt het tot seks. Kort erna zit het deel over de collega, die ontslagen wordt, omdat hij te ver gaat met jonge collega's/leerlingen. Op dat moment mis ik het besef bij Mathias: 'eh ... wat heb ik zelf gedaan?'
Op deze plek in het verhaal komt de scène verkeerd over. Niet erg, kan gebeuren.
Voor de rest heb je een Werdegang geschreven. Opgroeien, in de nieuwe omgeving welkom zijn, het nieuwe leven brengt hem goede dingen. Dat is mooi en maakt het passend voor de tijd van het jaar.
Op naar een volgend verhaal van jou!