Deel 16, Het oude huisje brandt af
Jip en Tom hadden de gehele dag een onrustig gevoel in hun lichaam. De inbraak in het oude huisje
was niet zomaar een inbraak. Nee, het leek wel of iemand hun aan het waarschuwen was dat ze nu
echt moesten oppassen. 'Oppassen? Waar moeten wij voor oppassen?' zei Tom tegen Jip, toen Jip
dit vertelde an Tom. 'Wij hebben echt niks verkeerds gedaan! Wij doen niemand iets kwaads!' bleef
Tom volhouden. Maar toch had hij ook een angstig voorgevoel in zijn lichaam. Zelfs Bikkel liep constant
onrustig op en neer in het huisje rond, terwijl de vrienden bezig waren met het schoonmaken. Marie,
echter, zei dat het wel los zou lopen. Ze hadden de dader toch te pakken? 'Niet te pakken!' riep Tom
tegen haar. 'Ze hebben Sander alleen aan de tand gevoeld, maar hij ontkende in alle toonaarde!'. Jip
knikte eenstemmig en zei 'Jip'.
Het was al laat in de namiddag toen onverwacht het mobiel van Jip afging. Het was zijn vader. Hij had
een andere aannemer gevonden. Geschrokken hoorde hij hoe er was ingebroken. 'Jullie hebben ook
geen geluk met dat huisje' zei hij zacht. 'Wees alsjeblieft op je hoede voor die twee!' zei hij met een
waarschuwende stem. 'Ze kunnen nog wel eens voor een nare verrassing gaan zorgen. Ga nooit alleen
naar het huisje. Neem Bikkel altijd mee! Je weet maar nooit!'. Jip beloofde zijn vader dat zeker te doen.
In de verte zagen ze donderwolken opkomen. Het was heel broeierig geweest vandaag. Half naakt
hadden ze de gehele dag rondgelopen. De temperatuur was gestegen tot bijna dertig graden. Ook in
hun eigen lichaam steeg telkens de temperatuur als ze naar elkaar keken. Tussen het klussen door
gaven ze elkaar tedere kussen. En zelfs één keer lukte het Tom om de broek van Jip los te trekken, om
hem een zalige pijpbeurt te geven. Kreunend tegen de achterdeur had Jip onwijs veel zaad gespoten
in de keel van zijn lief. Natuurlijk liet Jip dit niet op zich zitten en rende Tom net zolang achterna totdat
hij hem plat op zijn buik in het gras had liggen, om hem een harde neukbeurt te geven. Keihard van
plezier had Tom liggen kronkelen van genot. Bikkel wilde ook meespelen, en had het gezicht van Tom
ondertussen schoongelikt. Sneller dan verwacht verdween de zon achter het dikke wolkendek. In de
verte waren de eerste dondergeluiden van het onweer te horen. In hun grote haast ruimde ze alles
snel op, en vergaten de achterdeur op slot te draaien…
Donder en bliksem joeg de benauwde lucht weg. Stromende regen viel omlaag. Zuchtend zaten de
twee vrienden aan de tafel bij Marie. 'Wat een rot zomer!' zei Tom telkens. 'Dat wordt morgen alweer
dweilen!' 'Jip' zei Jip met een bezorgd gezicht. Al snel was het donker geworden. De twee vrienden
hadden geen zin meer om terug te gaan naar het huisje. Ze hadden daar toch geen elektriciteit. Dus
ze besloten vroeg naar bed te gaan. Maar het onrustig gevoel bleef. Ook bij Bikkel, die telkens rond
bleef lopen. De onweersbui trok weg, en het klaarde wat op. In de verte kwam een auto aangereden..
Tom lag in de armen van Jip een boek te lezen. Jip streelde door zijn haren, en gaf hem zo nu en dan
een kusje op zijn hoofd. Wat was hij gelukkig met Tom. Samen lagen ze naakt boven op het dekbed,
omdat het te warm was eronder te gaan liggen. Jip had het raampje van de slaapkamer opengezet.
Een zachte wind waaide naar binnen. Zijn handen liet hij glijden over de borst van Tom. Tom giechelde
telkens, wanneer zijn tepels gelikt werden door Jip. Beiden pikken lagen tegen elkaar. Druppels vocht
vermengde elkaar. Kussend over de borst en buik zakte Jip langzaam omlaag. De piemel van Tom
reageerde gelijk bij een tedere aanraking, en schoot omhoog. Jip legde zijn handen, links en rechts,
over de heupen van zijn lief en hij hapte telkens naar de eikel. 'Bijt er niet in hé?' grinnikte Tom, en hij
keek onder zijn boek omlaag. Lachend lukte het Jip de eikel te vinden, en zoog eraan. Zalig gevoel
ging door het lichaam van Tom. Zijn piemel verdween helemaal in de mond van Jip. Steeds sneller
pijpte Jip de keiharde piemel van Tom. Tom kreunde harder, en gooide zijn boek op de grond. Zijn
handen grepen naar het hoofd van Jip, om deze dieper te laten pijpen. De hete tong gleed over de
eikelrand; Tom moest moeite doen niet te gaan spuiten. Wat kon Jip hem altijd zo zalig pijpen! Tom
trok Jip even later op zijn lichaam; ze lagen in standje negenenzestig op elkaar. Terwijl Jip de piemel
en ballen van Tom nog harder ging pijpen, trok Tom zijn bilspleet uit elkaar. Hij likte over het natte
gaatje. Jip kreunde van geilheid. Van boven naar beneden ging telkens de tong van Tom. Soms duwde
hij het puntje erin, om Jip wat te platen. Giechelend lagen ze elkaar te plagen. Tom trok de piemel van
Jip onder hem vandaan, en hapte ernaar. Een luide kreun was te horen. Jip richtte zich wat op, om
nog dieper in de keel van Tom te gaan. Beiden pikken waren loeihard. De eikel van Jip raakte telkens
de huig; druppels voorvocht stroomde uit de eikel in de slokdarm. Tom hield de strakke billen van zijn
vriend vast. Jip hijgde tussen het pijpen door. Zijn hete tong ging langs de schacht omlaag tot aan de
ballen; hij zoog een testikel naar binnen. Tom kraaide ervan. Zo verliefd waren ze op elkaar!
Plotseling werd hun vrijpartij abrupt ruw onderbroken door geroep van Marie. 'Bikkel!! Kom terug!'
riep ze keihard. Jip keek op. Weer hoorden ze Marie roepen 'Bikkel! Blijf binnen! Bikkel! Kom terug!'
Snel ging Jip van Tom. Tom baalde ervan; hij net zo lekker de piemel van Jip in zijn mondje. 'Bikkel!'
riep Marie alweer. Jip haastte zich naar het slaapkamer raam. Ineens zag hij een auto voor hun huisje
staan. Hij wenkte Tom. Wat doet die auto daar? Ineens zagen Bikkel naar hun huisje rennen. "Bikkel!
Kom terug! Bikkel!!' riep Marie constant. Vlug trokken ze hun kleren terug aan en liepen naar beneden.
Marie stond in de deuropening naar Bikkel te roepen. Maar Bikkel luisterde niet. Luid blaffend liep hij
naar het oude huisje. Haastig volgde Tom hem. Jip bleef even aarzelen. Maar hij herinnerde ineens de
woorden van oom Bert en zijn vader 'Ga nooit alleen naar het huisje!'. Vlug liep hij zijn vriend achterna.
De lucht was overtrokken. Er was geen maan te zien. Bij het huisje aangekomen zag Jip Tom nergens.
Ook herkende hij de vreemde auto niet. 'Tom!' riep hij, maar hij kwam geen antwoord terug. 'Tom!' riep
Jip alweer. Weer bleef het stil. 'Bikkel!' probeerde Jip nu. Ergens in de verte hoorde hij Bikkel blaffen.
Met een bonkend hart in zijn keel liep hij naar de achterkant van het huis. "Tom!' riep hij nog een keer.
Waar was Tom nou gebleven? En waar was Bikkel? Doordat het zo donker was kon Jip niks zien. Zijn
hart klopte nog harder in zijn keel. Opeens hoorde hij glasgerinkel. 'Tom!!!' riep Jip nog harder. Met
een enorme klap zwaaide de achterdeur open en vlogen twee schimmige figuren langs hem heen.
Jip schrok zo erg dat hij tegen de gevel viel. Nog net zag hij Bikkel ook het huisje uitkomen rennen.
Maar was Tom? Een harde schreeuw was te horen aan de voorkant van het huisje. Daarna reed de
auto met gierende banden heel hard weg. Bikkel bleef nog altijd heel hard blaffen. Jip wist niet waar
hij als eerste naar toe moest lopen. In het huisje kijken waar Tom is, of toch naar de voorkant? Nog
altijd hoorde hij Bikkel hard blaffen en grommen. Grote twijfel beheerste Jip. Gelukkig kwam Bikkel
weer terug gelopen. 'Bikkel. Waar is baasje?' zei Jip angstig. In een flits vloog Bikkel het huisje in.
Vol met angst volgde Jip hem. Binnen was het aardedonker. Jip rook een vreemde geur. 'Bikkel! Waar
is baasje?' riep Jip alweer. Ergens in de verte hoorde hij Bikkel snuffelen. Jip baalde dat hij de
zaklantaarn was vergeten. 'Tom!!' riep hij. Het bleef stil; angstvallig stil. Heel voorzichtig, maar ook
behoedzaam, liep Jip naar de richting waar hij Bikkel hoorde snuffelen. 'Tom?' fluisterde Jip zacht.
Daar zag hij Tom op de grond liggen. 'Tom!!!' riep Jip geschrokken. Juist op het moment dat Jip bij
Tom neerknielde, klonk er een geweldige harde klap achter hem in de stal. Daarna volgde een tweede
harde knal. Vuurvonken vlogen het huisje in. Zonder na te denken gaf Jip een keiharde trap tegen de
voordeur, en sleurde hij Tom naar buiten. Net op tijd, want een derde knal was opnieuw te horen!
In de verte hoorde hij Marie gillend aankomen rennen. 'Tom! Jip! Bikkel!' riep ze alsmaar. Geschrokken
knielde ze bij Tom, die nog altijd stil op de grond lag. Uit het dak van het huisje waren de vlammen
te zien. 'O Neee!! Ons huisje!!' gilde Jip. In de verte hoorden ze de sirene van de brandweerwagen.
Weldra stond het oude huisje in brand. Grote vlammen sloegen uit het dak. Verslagen zat Jip op de
grond er naar te kijken. Zijn droomhuisje brandde af! De brandweer had de grootste moeite om de
brand te blussen. Ook was de politie en de ambulance ter plaatsen. Tom werd met grote spoed over
gebracht naar het ziekenhuis. Hij was bewusteloos, en had een lelijke wond op zijn hoofd. Verdrietig
bleef Jip, samen met Bikkel en Marie, kijken hoe de brandweer hun best deden om zijn droomhuisje
proberen te redden. Omwonende kwamen nieuwsgierig naar de plek des onheils. Sommige dachten
dachten dat Caspar er nog woonden, en wisten ook niet niet dat hij in het ziekenhuis lag, na die lelijke
val eerder die week. Het duurde uren voordat de brand geblust was. Jip stond totaal ontredderd ernaar
te kijken. Zijn tranen stroomden over de wangen. Dit was dus het onrustig gevoel wat Tom en hij heel
die dag al gevoeld hadden. Onbewust hadden ze het onheil zien aankomen.