Re: Verschillende Werelden
Geplaatst: do 06 jun 2019, 16:51
Hoi Kevin-K!
Heel leuk inderdaad dat er een nieuwe schrijver hier op dit Forum is.
Even snel de andere reacties doorgelezen en in elk geval gezien dat je al meer hebt gepubliceerd, maar dat ergens anders.
Heb nog niet alles gelezen. Max en ... (naam kwijt) zijn net samen in de woning van Max waar hij het zand uit hun kleren heeft geschud.
Het verhaal loopt goed. Heb het gevoel dat ik moet blijven lezen, en dat is een goed gevoel. Wil weten wat er nog meer gaat gebeuren. En ja ... natuurlijk hoop ik ...
Dat wat anderen opmerkten over typefouten, grammatica en zo, ga ik niet herhalen. Wel nog wat andere bemerkingen. Het verhaal is geschreven in de eerste persoon (een ik-figuur vertelt het verhaal). Dan vind ik het bijzonder dat je het eerste deel de naam 'Max' meegeeft.
Verder rommel je af en toe met de tijd waarin je schrijft. En dat soms heel kort achter elkaar. Een keer de verleden tijd en vervolgens tegenwoordige tijd:
"Langzaam word ik wakker, zondagochtend 9.00. Ik voel me goed, heb 12 uur aan één stuk door geslapen. Onder dekens voel ik even aan mijn harde ochtenderectie. Is toch altijd lekker wakker worden als hij ook goedemorgen zegt haha. Even denk ik aan vrijdagavond. Nadat Chantal weg was heb ik teveel wijn gedronken. Daarna lag ik te woelen in bed en kon ik de slaap niet vatten. Ik viel pas in slaap nadat ik had besloten niemand meer zo diep in mijn leven te laten. Als ik me niet meer zo aan mensen hecht kan het toch ook geen pijn doen als ze verdwijnen, me verlaten of simpelweg doodgaan!
Zaterdag werd ik brak wakker, had een belangrijke afspraak staan. Meneer Dijkhof wil samen met zijn vrouw verhuizen. Uiteindelijk hadden we vier bezichtigingen. Het laatste vierde huis was, zoals ik had verwacht na het eerste huis bezichtigd te hebben, een schot in de roos. Enthousiast dat ze waren! Het gaf mij een euforisch gevoel en mijn dag kon niet meer stuk. Om acht uur ’s avonds kwam ik thuis. Moe maar voldaan. Ik at snel wat, sprong onder de douche, trok me af en ging naar bed. Als een blok viel ik in slaap."
Het is gebruikelijk om een tijd te kiezen en daaraan vast te houden. Uitzondering daarop is als je werkt met flashbacks en dat soort dingen.
En als laatste iets wat ik eigenlijk heel leuk vond. Zelf rommel ik vaak heel veel met de namen in mijn verhalen. En warempel ... aan het eind van deel 1 noem jij de overleden vriend van Max ineens Joost! Dus ... voor mij ... een stukje herkenning.
Ga vooral door, blijf schrijven!
Groeten,
Lucky Eye
Heel leuk inderdaad dat er een nieuwe schrijver hier op dit Forum is.
Even snel de andere reacties doorgelezen en in elk geval gezien dat je al meer hebt gepubliceerd, maar dat ergens anders.
Heb nog niet alles gelezen. Max en ... (naam kwijt) zijn net samen in de woning van Max waar hij het zand uit hun kleren heeft geschud.
Het verhaal loopt goed. Heb het gevoel dat ik moet blijven lezen, en dat is een goed gevoel. Wil weten wat er nog meer gaat gebeuren. En ja ... natuurlijk hoop ik ...
Dat wat anderen opmerkten over typefouten, grammatica en zo, ga ik niet herhalen. Wel nog wat andere bemerkingen. Het verhaal is geschreven in de eerste persoon (een ik-figuur vertelt het verhaal). Dan vind ik het bijzonder dat je het eerste deel de naam 'Max' meegeeft.
Verder rommel je af en toe met de tijd waarin je schrijft. En dat soms heel kort achter elkaar. Een keer de verleden tijd en vervolgens tegenwoordige tijd:
"Langzaam word ik wakker, zondagochtend 9.00. Ik voel me goed, heb 12 uur aan één stuk door geslapen. Onder dekens voel ik even aan mijn harde ochtenderectie. Is toch altijd lekker wakker worden als hij ook goedemorgen zegt haha. Even denk ik aan vrijdagavond. Nadat Chantal weg was heb ik teveel wijn gedronken. Daarna lag ik te woelen in bed en kon ik de slaap niet vatten. Ik viel pas in slaap nadat ik had besloten niemand meer zo diep in mijn leven te laten. Als ik me niet meer zo aan mensen hecht kan het toch ook geen pijn doen als ze verdwijnen, me verlaten of simpelweg doodgaan!
Zaterdag werd ik brak wakker, had een belangrijke afspraak staan. Meneer Dijkhof wil samen met zijn vrouw verhuizen. Uiteindelijk hadden we vier bezichtigingen. Het laatste vierde huis was, zoals ik had verwacht na het eerste huis bezichtigd te hebben, een schot in de roos. Enthousiast dat ze waren! Het gaf mij een euforisch gevoel en mijn dag kon niet meer stuk. Om acht uur ’s avonds kwam ik thuis. Moe maar voldaan. Ik at snel wat, sprong onder de douche, trok me af en ging naar bed. Als een blok viel ik in slaap."
Het is gebruikelijk om een tijd te kiezen en daaraan vast te houden. Uitzondering daarop is als je werkt met flashbacks en dat soort dingen.
En als laatste iets wat ik eigenlijk heel leuk vond. Zelf rommel ik vaak heel veel met de namen in mijn verhalen. En warempel ... aan het eind van deel 1 noem jij de overleden vriend van Max ineens Joost! Dus ... voor mij ... een stukje herkenning.
Ga vooral door, blijf schrijven!
Groeten,
Lucky Eye