Geloof, hoop en liefde

[Sjack013]

Hoi Michael,
Omdat jij geen topic opende, heb ik dat maar gedaan. Ik wil namelijk graag reageren op jouw 2 hoofdstukken.
Toen ik het voorwoord las, kreeg ik de indruk, dat jouw verhaal één en al jouw strijd van je homoseksualiteit met de Kerk zou zijn. Na jouw 2 hoofdstukken gelezen te hebben, kwam ik alleen de Kerk tegen, in je omschrijving van het milieu, waar Anneke uitkwam. Dus ik had een andere verwachting, nadat ik het voorwoord gelezen had.
Je verbaasd me. Voor een beginnende schrijver is dit geweldig, wat je geschreven heb. Je bewaart rustig het tempo, geeft volop aandacht aan details en het leest prettig. Al lezend kreeg ik er beelden bij, dus het sprak mij goed aan. Ik hoop echt, dat je zo doorgaat, want het is een vervolg meer dan waard.

Sjack

[Michael87]

Hoi Sjack,

Thx voor het compliment. Ik ben wel gewend stukken te schrijven voor m'n werk maar dat is toch nog heel iets anders dan proberen onder woorden brengen wat ik meegemaakt heb en vooral wat dat met me deed. Dit verhaal gaat inderdaad niet expliciet over mijn worsteling met de Kerk en het Geloof maar het gaat zeker ter sprake komen.

groet,
Michael

[Sjack013]

Hoi Michael,
Ik heb zojuist hoofdstuk 3 gelezen en het greep mij behoorlijk aan. Ook die worsteling herken ik. Niet vanwege de druk vanuit de Kerk, maar vanuit mijn eigen onzekerheid. De enige homo die ik kende, was Albert Mol, via de tv. Persoonlijk kende ik geen homo's. Ik herkende niets van hem in mijzelf. Dus ik dacht (ik hoopte) dat ik ook geen homo was. Vanuit die twijfel en het zoeken naar mezelf, heb ik ook een relatie gehad met een meisje. Gelukkig voor mij zonder gevolgen.
Wat ik niet begrijp is, dat Michael zo krampachtig het bestaan van Thomas verzwijgt. Uiteraard snap ik, dat hij door zijn chat ervaringen wat voorzichtiger is geworden, om over Thomas te praten, maar Thomas is wel een essentieel onderdeel van zijn leven. Als iemand kiest voor Michael, krijgt hij automatisch Thomas erbij. Om eerst de ontwikkelingen van een groeiende relatie af te wachten, alvorens over Thomas te beginnen, maak je het voor jezelf ook moeilijker. Als de liefde verder groeit en na 2 weken blijkt, dat het bestaan van Thomas onoverbrugbaar is, is het beëindigen van een relatie nog pijnlijker.
Ik kan misschien gemakkelijk praten, omdat ik geen kind heb, maar ik heb wel een pleegzoon, die duidelijk onderdeel van mijn leven is. Een relatie met mij, zonder mijn pleegzoon, is onbestaanbaar. Alles of niets dus.
Zo, dat ben ik kwijt
Michael, bedankt voor dit deel en succes met het vervolg.

Groetjes,
Sjack

[Sjack013]

Hoi Michael,
Inmiddels heb ik ook hoofdstuk 4 gelezen. Ik krijg amper tijd om een hoofdstuk te verwerken, of er staat alweer een nieuw hoofdstuk op de site.
Mijn vrees werd werkelijkheid. Niet het verzwijgen van Thomas was aanleiding, maar het niet uitpraten was de druppel. Misverstand alom.
Indien mogelijk had ik, als ik Michael was geweest, mijn vakantie verlengd, om toch met Nicolas te praten. Als een misverstand het enige is, wat een relatie onder spanning zet, zou ik dit zo snel mogelijk proberen op te lossen. Eventueel had ik een brief achtergelaten bij de receptie en had in de buurt een hotelletje gezocht voor de komende dagen. Maar ja, wie ben ik. Ik ben geen Michael.
Bedankt voor dit deel en wederom succes met het vervolg.

Groetjes,
Sjack

[cor van dongen]

Hallo Michael87,
Ik heb het jaartal er maar achter gezet, want was aanvankelijk even in de war over de publicatie van jouw verhaal en - later naar ik begreep - van een andere Michael: waar ik zomaar van een innige liefdesrelatie in een sekssauna terecht kwam. Ik heb het daarna toch maar even in de juiste volgorde gezet en wil graag even reageren op de vier gepubliceerde hoofdstukken.

De snelheid waarmee je die delen hebt gepubliceerd, doet me denken aan een uitspraak die vroeger werd gebezigd in de kritieken op de vele boeken van Simon Vestdijk: "Hij schrijft sneller dan God kan lezen..." Met een variant daarop zou je kunnen zeggen, dat je sneller publiceert dan God kan bijhouden (al wil ik me niet met Hem vergelijken hoor )

Maar goed over de inhoud. Het lijkt me wel duidelijk dat het autobiografische element vrij hoog is in je verhaal, indien ik het afzet tegen de wijze waarop je je op de site hebt voorgesteld. Mogelijk ook daardoor boeit het vanaf het begin. Bovendien zit er de vaart goed in, niet alleen wat de zich snel opeenvolgende publicaties betreft maar ook in de ontwikkeling van het verhaal zelf.

Ook je taalvaardigheid echter draagt daar zeker toe bij.
Het verhaal wordt goed opgebouwd tot op heden, al vond ik de beschreven plotselinge breuk door Nicolas wel heel erg onverwacht en niet helemaal voor de hand liggend. Maar ja de mensen reageren niet allemaal hetzelfde en er zijn er wel meer die hun conclusies al getrokken hebben voordat ze een ander laten uitpraten.

Ga zo voort, want ik weet zeker, dat je snel al veel meer lezers zult gaan boeien.
Groetjes
Cor

PS. Wel nog een kritische noot (die als je mijn commentaren op Olivers site vaker hebt gelezen niet helemaal onverwacht zal overkomen): Je bent zoals ik al zei best taalvaardig en hebt denk ik een brede ontwikkeling, maar jammer is het wel dat er toch nog wat slordigheidsfoutjes en/of hier en daar een taalfoutje voorkomen. Door zelf het verhaal nog eens te herlezen na enige tijd of beter nog door iemand anders te laten corrigeren kun je die probleempjes voorkomen, hetgeen het niveau nog verder zou verbeteren .

[Michael87]

Bedankt voor jullie reacties. Zoals jullie misschien gemerkt hebben, heb ik een fout gemaakt met publiceren. Vanochtend heb ik deel 5 per ongeluk als deel 4 gepubliceerd. Het echte deel 4 staat er inmiddels op (als deel 4) en het deel dat jullie al gelezen hebben, staat er nu op als deel 5. Jullie hebben dus een deel gemist.

@ Sjack: Je hebt helemaal gelijk. Ik had m’n mond niet moeten houden. Toen ik Nicolas ontmoette, gebeurde er iets wat ik diep in m’n hart heel graag wilde maar tegelijkertijd eigenlijk al uitgesloten had. Daarmee werd het onwerkelijk. Een beetje een soort droom waaruit ik elk moment wakker kon worden. Thomas en de rest van m’n leven thuis probeerden af en toe in die droom door te dringen maar ik werkte ze er snel weer uit. En ik deed m’n best zo lang mogelijk te blijven slapen zodat ik kon blijven dromen… Maar ja, er komt uiteindelijk toch een moment dat je wakker wordt.

@ Cor: Ik heb lang getwijfeld of ik überhaupt wel zou publiceren. Schrijven is één ding, maar publiceren… dat is heel wat anders. Dit verhaal is inderdaad autobiografisch waardoor ik mezelf wel heel erg bloot geef. En da’s best eng. Ik ben dan ook opgelucht dat jullie zo positief reageren.

[Oliver]

Dubbel respect.
Voor de manier waarop je schrijft (een aanwinst voor mijn site!) en voor het autobiografische gehalte. Het is niet zomaar een verhaal, dit gaat diep. Ik kan me voorstellen dat je er even over na hebt moeten denken of je dit wel zou publiceren.
Ik ben blij dat je dat gedaan hebt, ik hoop jijzelf ook.

[Sjack013]

Hoi Michael,
Intussen heb ik zowel deel 4 alsmede deel 6 gelezen. Het viel mij inderdaad op, dat de vakantie beschrijving wel heel kort was. Maar ja, alles in het leven heeft een reden, dus ik dacht, dat je dat bewust gedaan had. Enfin, het is gecorrigeerd, waarvoor mijn oprechte dank.
Door jouw schaamte en vooral je schuldgevoel moet dit een hectische periode voor jou geweest zijn. Vooral die onzekerheid van wel of geen reactie van Nicolas was slopend, lijkt me. Ergens in deel 6 maakte je een terechte opmerking. Eerst zelf je twijfel overwinnen, voordat je een nieuwe relatie aangaat. Daar ben ik volledig mee eens. Je kunt pas iets nieuws beginnen, als je het verleden definitief hebt afgesloten en 100% sterk in je schoenen staat. Alhoewel, liefde laat zich niet leiden en werkt niet met een agenda. Het overkomt je gewoon.
Evenals Oliver vind ik jouw verhaal een duidelijke aanwinst op deze site. Bedankt, dat jij jouw levenservaring met ons wilt delen. Ik geniet ervan, wel moet ook ik regelmatig even slikken, als ik sommige passage's van jou leest.
Groetjes,

Sjack

[Michael87]

@ Oliver: Dat schrijven bevalt me wel. D'r zit zoveel op een idiote manier in elkaar gedraaid bij mij, da's best lastig te ontrafelen. Schrijven helpt dan. Het publiceren is voor mij een soort ultieme manier om over m'n angsten heen te komen. Mezelf gewoon helemaal blootgeven. En dan maar zien hoe daar op gereageerd wordt… Het moment waarop ik de eerste keer op de 'Bevestig' knop drukte, was doodeng. Maar ik heb het wel gedaan.

Jullie positieve reacties betekenen heel veel voor me. Dank daarvoor.

@ Sjack: Sorry voor de verwisseling. Ik snapte je reactie al niet helemaal en zag nadat ik die gelezen had dat er een deel miste.

[Pieter]

Beste Michael,
Vandaag heb in één keer jouw verhaal gelezen. Erg aangrijpend en emotioneel geladen, met andere woorden gewoon prachtig.
Zie er al weer naar uit om het volgende deel te kunnen lezen.

X
Pieter