Uit beeld deel 5

[Oliver]

Deel 5 van Uit beeld staat online.

Totaal onverwacht wordt Jarno geconfronteerd met een stukje verleden. Of hij wil of niet, daar moet hij wat mee. Hij hakt een knoop door.

Lees ze!

Oliver

[Jablan]

Oliver, heb je testlezers?
'...Wordt ik...'
Zulke taalfouten ben ik niet van je gewend.

Verder een lekker hoofdstuk, Jarno in zijn vertrouwde frustratie-net-geen-zelfmedelijden modus.

Voor Cor & Bas: deze keer zat ik ernaast. Oliveradar is toch niet goed afgesteld

[cor van dongen]

Hoi Oliver,
Je maakt me erg benieuwd naar het verleden. Vanwaar die jaloersheid? Is er echt zoiets vreselijks gebeurd dat Jarno en Stijn nog nauwelijks door een deur kunnen? Of zijn er vooral gevoelens van spijt. Heeft hij Stijn te gmakkelijk laten zitten?
Waarom gunt hij Ruben niet wat meer affectie dan alleen zijn eigen knuffel?
Ik blijf uitkijken naar je volgende deel. Maar ja, wie doet dat nou niet......
Lieve groet,
Cor

PS. ja taalfouten Jablan.... er was een tijd, waarin deze "kommaneuker" het niet kon nalaten er steeds weer opmerkingen over te maken en soms heb ik er nog steeds problemen mee, maar ik heb geleerd me niet meer in rol van corrector te begeven, omdat dit teveel onnodige irritaties opleverde voor andere lezers. Eh..daar heb je per slot van rekening je proeflezers voor

[Raymonm]

Goedemorgen,

Stijn weer terug in beeld, dat was iets dat ik wel had verwacht, en ik ben benieuws naar het verloop. Het gezegde: oude liefde roest niet komt zo ineens bij me op... Geen idee waarom, maar Stijn keert niet voor niets terug in het verhaal ben ik van mening. En Jurre, die kan ook wel eens een grotere rol gaan innemen denk ik.
Het volgende deel kan niet snel genoeg komen, maar daar ga ik van genieten terwijl ik op vakantie ben, en aan het strand lig te genieten.

@Jablan, op die positite ben ik ook al enige jaren uit.. ik meld me ook gelijk aan oliver!

@Cor, nee, cor, denk erom! Je gaat niet weer beginnen met puntkommaneuken en het vergeten van leestekens of schrijffoutjes! Je had het afgeleerd en ik zou zeggen: Af in de mand en laat het er niet meer uitkomen! Ik wil het niet hebben hoor!:)

Groeten,
Ray

[Oliver]

Taalfoutje is verbeterdt.

Er zullen er altijd wel in blijven staan, vrees ik.
Ik heb een aantal proeflezers, waarvan er een paar in beginnen te zakken, heb ik af en toe het idee.
Nee, eigen fouten zie je erg slecht, bovendien lees ik het anders, zit ook met de verhaallijn en tijdslijn in mijn hoofd, het moet allemaal wel kloppen tenslotte.

Hoe dan ook, mea culpa.

[Jablan]

Dank voor de correctie, Oliver, maar een mea culpa hoeft echt niet. Je ziet kans om elke twee weken in zo'n vijfduizend woorden verder te vertellen, dan kan dat gewoon gebeuren.

Deel vijf is in meer opzichten verrassend. Ruben reageert goed op Stijn - iedereen die meervoudig gehandicapten in zijn omgeving heeft, zal dit herkennen. Mooie parallel: Jarno verdringt zaken, net zoals zijn vader dat kan. Opvallende rol voor Lisanne en Karlijn - twee vrouwen die de vinger op de zere plek leggen en waar Jarno naar luistert. Benieuwd wat voor gesprek Stijn en Jarno voeren in deel zes.


@Cor: Had het voudje nu meegenomen omdat het me erg afleidde, uit het verhaal gooide. Dus twijfel, wel of niet er iets over zeggen. Deze keer wel omdat dit verhaal mij meer aanspreekt dan voorgaande vertellingen van dezelfde schrijver.

@Raymonm: wie weet vraagt Oliver je wel om proef te lezen.

[cor van dongen]

Hoi Jablan,
Ik begrijp heel goed dat een taalfout je zo kan storen, omdat je a.h.w. uit je verhaal wordt gehaald, aangezien zo'n fout je irriteert. Dan is de concentratie weg en een deel van de vreugde, van het genieten bij het lezen van een mooi verhaal.
Misschien is dat bij mij een soort beroepsdeformatie, omdat ik als rapporteur jarenlang juist altijd bezig was met zowel de inhoudelijke als technische kant van taal.
Ik heb dat ook nu nog steeds, b.v. bij slecht vertaalde boeken, waarbij het vaak niet eens gaat over de echte taalfouten, maar over zinsconstructies e.d. Zelfs een boek van een schrijver, die ik heel goed vind, maar die slecht vertaald wordt, leg ik dan naast me neer.
Zo stoort me in de verhalen van Oliver toch nog steeds vooral het verkeerd gebruik van betrekkelijke voornaamwoorden, met name wanneer het onzijdige woorden betreft. Om duidelijk te maken wat dit inhoud (want het onderwijs is niet meer wat het geweest is )geef ik een paar voorbeelden: "zijn kruis, die..." of "zijn been schoof over die van mij..."etc.
Dat sommige lezers echter op hun beurt weer geïrriteerd raken door de reacties van mensen die zich aan taalfouten storen, omdat het henzelf niet opvalt, kan ik hen niet echt kwalijk nemen natuurlijk. Dus toen ben ik er maar mee gestopt de fouten te benoemen.
Ik moet hierbij echter zeker aantekenen, dat Oliver de verbeteringen altijd in dank heeft aanvaard en zich nooit negatief over dit soort reacties heeft uitgelaten.
Groetjes
Cor

PS. mandje ligt lekker comfortabel hoor Ray

[bas]

ja deel 5.
weer zo’n deel waarvan ik zeg : zelfs met je ogen dicht weet je wat het heen gaat! maar er zitten wel een paar kleine subtiele verwijzingen in...
- zowel wijnand als jarno willen geen fysiek contact op die avond. de een moet nog wat afmaken en de ander wil s’ochtends geen koffie!!!
- bij de afwas komt karlijn toch te horen van ruben...en hij wilde het eigelijk geheim houden??
- bij de trein komt hij jurre tegen. of liever gezegd andersom. en bij het afscheid slaat jurre zelfs zijn arm om zijn middel. jurre is wel meer zo knuffelig
- bij de afvalcontainer ziet hij stijn weer. en die probeerde te glimlachen. even diep graven maar volgens mij eindigde in het vorige verhaal zo de relatie met elkaar

maar toch, oliver heeft het wel meer geflikt. relaties en vriendschappen neerzetten die in het laatste deel helemaal niet meer aan de orde zijn. en die zijn hier ook weer aanwezig :

jarno en ruben: heel heftige broedervriendschap ! eist alle aandacht op!!
jarno en stijn : heel heftige relatie wordt het..maar ruben..gaat hij er tussen zitten?
wijnand en ralf: ja dat krijg je als je je vriendje niet genoeg aandacht geef
jurre en floris: in zijn hart wil jurre jarno, maar ja die is onbereikbaar voor hem
jurre en bram : zit in dubio. niet voor de hand liggend. Maar als je vertwijfeld ben…..
paps en mams : mams accepteert het homo zijn. en ze kan paps wel overhalen om dat ook te doen
jarno : ja jarno zonder en. ik denk dat dat zo afloopt aan het einde. onbereikbaar voor iedereen. Zijn enige liefde is ruben.


@jablan. niet meteen zeggen dat je er naast zat. er zijn nog 2 jaar zoek van stijn hoor. dus je Oliveradar zou best wel eens goed kunnen zijn want : waarom maar 1 dag per week ? studie ? hoe komt hij aan die studie?
@raymonm. Gewoon een beetje druk bij oliver uitoefenen. En wie weet houd hij van chocolade!
@jablan. Ik ga nu mierenneukerig doen. (kan ik ook een keer) .. de naam hierboven sluit met een driepoot, sorry hoor kan het niet laten

[Jablan]

@Cor: ik denk dat we elkaar bijna de hand kunnen schudden. Ik lees al praktisch geen gedrukte fictie meer vanwege de slechte vertalingen. Met het onderwijs heb je een punt. Het middelbaar onderwijs is hier vooral gezellig, geeft een erg smalle bais voor het verdere leven mee en het gemak van spellingscontrole in tekstverwerkers doet de rest.
Op een ander punt verschillen we: ik stoor me nauwelijks aan verkeerd gebruikte woorden. Bij Oliver lijkt me het eerder dialect dan verkeerd gebruik van woorden.

@Bas: je bent deze keer wat analytischer dan ik en mijn tikfouten opmerken, mag altijd.

[cor van dongen]

Jablan,
We zijn het bijna eens, maar niet als je het gebruik van verkeerde betrekkelijke voornaamwoorden als een dialectische misvatting uitlegt. Het zijn echt forse taalfouten, omdat een betrekkelijk voornaamwoord terugslaat op een manlijk, vrouwelijk of onzijdig woord.
Het gekke is nu, dat juist in dialecten van het oosten en zuiden van Nederland men altijd een beter gevoel had voor vrouwelijke, mannelijke en onzijdige woorden. Dat bleek op de middelbare school (in mijn tijd tenminste), waar de leerlingen uit deze streken een veel beter gevoel hadden voor de Duitse taal en de daarbij behorende problemen die hierop betrekking hadden - zoals het gebruik van de lidwoorden en de uitgangen die bij de naamvallen behoorden - dan leerlingen die uit het westen van het land kwamen.
Wanneer je het gebruik van de spellingscorrectie noemt als gemakkelijk middel om goed Nederlands te schrijven, is dat juist bij de onderhavige problemen een instinker, want die spellingscontrole herkent deze fouten niet, maar daarom zijn ze nog wel fout!
Ik geef hieronder nog een paar voorbeelden, die allemaal dezelfde fout bevatten, en waarvan het derde voorbeeld veel duidelijker is dan de eerste twee, maar feitelijk precies hetzelfde Alle drie bevatten dus dezelfde taalfout en het gaat hier niet om dialect:

Hij schoof zijn been over die van hem.
Hij drukte zijn kruis tegen die van Arno.
Het meisje, die voor het raam stond, keek dromerig voor hem uit.

Zelfs de tweede fout in de laatste zin (voor hem uit) wordt in de spellingscontrole niet herkend. En als je de fout maar dikwijls genoeg maakt dan wen je eraan, maar het is wel heel erg slecht voor het niveau van een taal om er op die manier mee om te gaan.

De grondslag van deze fout is, dat er nauwelijks nog aandacht wordt besteed in het onderwijs aan taalkundige en redekundige ontleding. Het benoemen van de manlijke en vrouwelijke woorden en de daarop betrekking hebbende bezittelijke en betrekkelijke voornaamwoorden heeft uiteraard te maken met het taalkundig ontleden van een zin. Als je nu aan een leerling van de middelbare school vraagt een zin taalkundig of redekundig te ontleden dan zegt hij "Watte?". Wij leerden dat al op de lagere school.
Groetjes,
Cor