Het forum van oliversverhalen.nl

Hoi Oliver,

Hartelijk bedankt voor je mooie verhaal weer. Telkens weer krijg je het voor mekaar om er een hoop emoties in te brengen en situaties te schetsen die in het gewone leven ook voorkomen. En je schrijfstijl is zo leuk en boeiend, ik hou er wel van. doe zo verder. ik ga vol ongeduld zitten wachten op een nieuw verhaal van je !!! grts

Een schitterende serie verhalen alle lof voor de schrijver

Ik was wel benieuwd naar Abel, want ik heb nog altijd het gevoel alsof hij tenminste een beetje bi is. Hij sloot zich alleen erg af van Duco, beetje oppervlakkig en net niet helemaal gemakkelijk meer sinds hij wist dat Duco homo is. En echt vrolijk lijkt hij me ook niet. Dat idee had ik tenminste. Hij biedt als karakter mogelijk de basis voor een verhaal, maar niet zozeer voor de andere karakters, denk ik. Alhoewel een Daphne een verhaal wel gezellig kan maken

De dood van Jordy vond ik schokkend, maar gedurende het verhaal kwam ik daar wel overheen, mede door Sem. Ik vond Jordy ook niet zo heel erg likeable, wat het natuurlijk erger maakt. Ik had in een dergelijke klas om die reden waarschijnlijk ook weinig gedaan. Nare groepsdynamiek.

Maar het was een mooi verhaal met een mooi einde

Hoi Oliver,

Eigenlijk vond ik het wel mooi, eindelijk eens een verhaal waarin de hoofdpersoon zich niet opwerpt tot superheld die het pesten op zijn school wel eens zal stoppen, maar gewoon een jongen die enorm geschrokken is en niet weet wat hij moet doen. Ik vond het boeiend om te lezen hoe Duco ermee omgaat en zich uiteindelijk, terug op zijn oude school, opwerpt als ‘beschermheilige’ van Sem. Mooi ook hoe Sem langzamerhand uit zijn schulp kruipt en verandert van Duco’s ‘Jordy-project’ in een leuke jongen waar hij gevoelens voor ontwikkelt.
Mijn complimenten!

Groet,
Michael

Het verhaal van Duco en Jordy haalt duidelijk zijn inspiratie uit het boek "SPIJT" van Carry Slee. Er waren tenminste wel veel vergelijkingen te maken.

Maar waar "SPIJT" eindigde met de tragische dood van de gepeste leerling heeft "ZWART" ook nog een vervolg met een vrolijker einde.

Een zeer mooi geschreven verhaal. Ik heb zeker wel een paar traantjes weg gepinkt. Ik hoop nog veel meer mooie verhalen als deze te lezen in de toekomst.

Dank jullie wel, allemaal.
Ik ken het bestaan van het boek Spijt, nooit gelezen. Moet ik nog steeds eens doen.
Ik heb vorige week wel "Wie ik ben" van Emiel de Wild gelezen.
Zelfde onderwerp, vanuit het blikveld van de dader. Indrukwekkend boek.

beste Oliver, bedankt voor dit verhaal. pp

Traag als altijd, zag ik vandaag pas dat het laatste hoofdstuk van 'Zwart' te lezen was.

Meteen - dat is dan wel weer snel van me - gelezen.

Waarom een verhaal langer maken dan het is. Het is af. Natuurlijk ... voor zover ik het kan beoordelen zal Jordy altijd wel een rol blijven spelen in het leven van Duco maar ... hij kan ook verder. Verder met Sem.

En Duco is bepaald geen lafaard (ik weet niet zo snel waar dat ergens geschreven staat)! Hij durfde het aan toen het wist hoe er over homo's gedacht werd uit de kast te komen! Natuurlijk kun je als puber niet alles aan en daarom was het ook verstandig van hem om weer terug te gaan naar zijn oude school!

Bedankt, Oliver, voor weer een mooi verhaal van jouw hand!

Groeten,
Lucky Eye

en heel bijzonder verhaal Oliver, maar wel weer razend goed - en dus meeslepend - geschreven.
Ik zag dat Zwart compleet was en had me voorgenomen iedere dag een hoofdstuk te lezen, maar
Jablan heeft gelijk: het is een page-turner en ik moest doorlezen.
Het eerste hoofdstuk maakt meteen veel duidelijk: de oude situatie met gezellige school en
vrienden en de nieuwe situatie op een minder gezellige school met kliekvorming en "pispaaltjes".
Ook een aantal karakters al duidelijk gedefinieerd - je zit er meteen midden in. Heel knap.

Dan het gevoel dat we op het verkeerde been worden gezet: je verwacht dat Abel de grote liefde
wordt, maar je zult zien dat het Jordy uiteindelijk blijkt te zijn. Maar dat loopt dus heel
anders. Schokkend hoe het pesten zulke tragische gevolgen heeft - veel al over gezegd door
andere lezers van het forum - en de "verlamming" bij andere "goedwillende" jongens, die het
niet voor de pispaal durven op te nemen uit vrees voor uitsluiting. Er is al veel gezegd en
geschreven over het pesten op de scholen en met de komst van de "social media" heeft het
nieuwe dimensies bereikt.

Aan de reacties van de forumleden is goed te merken dat dit verhaal hen niet koud laat en soms
oude wonden openrijt - ik word er verdrietig van te lezen hoeveel van hen vroeger echt hebben
geleden onder pesterij en uitsluiting.
Gelukkig komt er na het tragische lot van Jordy toch nog een happy ending met Sem - daar ben ik
je dankbaar voor. Complimenten Oliver en ik hoop op spoedig weer een mooi verhaal van jou.
Groeten /Jan

Heb wellicht al eens gereageerd, ik lees meer malen een goed verhaal. Ben altijd verwondert, hoe veel er als nieuw weer over komt. Oliver, kerel altijd ben ik weer onder de indruk van jou talent. Ik leef mee met jou personages , soms te veel. Ik lach en ween soms met hen mee. Komt wellicht omdat "HOMO" zijn, bij mij nu aan de oppervlakte komt, destijds sprak men daar niet over en huwden we gewoon, met alle gevolgen van dien. Weet onder tussen, dat ondanks alles meer opener is, uit de "kas" komen, nog altijd veel moed vraagt. Bedankt voor al je verhalen. Ghislain.