De nieuwe tent deel 33
“Nou laten we niet te hard van stapel lopen, ik denk dat wij er nog eerst aan moeten wennen” lachte Roosje naar haar zoon.
“Hè, wat jammer nou, ik zou jullie best eens naakt willen zien. Uiteindelijk, jullie hebben mij ook al zo vaak bloot gezien. Zelf nu zien jullie me puur natuurlijk!”
“Daar heb je gelijk in jongen maar hoe hadden we jou anders moeten wassen met kleertjes aan, dus wij wachten toch liever nog eventjes” zegt zijn moeder met een glimlachje.
“Lieverd, zeur nou niet te veel, straks zie ze nooit naakt op het strand. Volgens de berichten houdt de hete golf nog zeker een week aan, wij zijn er blij om maar de boeren vast niet!” grijnst Frits en drukt een voorzichtig zoentje op zijn wang.
“Is dat alles wat ik krijg, daar voorheen deed jij het heel anders schatje” lacht hij naar Frits.
“Ja Frits, zelfs bij mij spatten de vonken eraf wanneer jij je bedankt voor het een of andere” zei Petera toen ze weer buiten kwam met de drankjes.
Dat laat Frits niet op zich zitten, hij stond op en ging bij Marcel op de schoot zitten. Dan laat hij zich van de goede kant zien en geeft zijn schatje een flinke zoen wat even later over ging in een tongzoen.
“Nou niet overdrijven Frits, bewaar dat maar voor in jullie slaapkamer” grinnikte Nico.
“Nou ja zeg, het is ook nooit goed. Het is dat we ons blikje bier nog moeten uitdrinken, anders had ik gezegd kom schatje we zoeken ons bed op”
“Wij liggen er al in, kan het wat zachter bij jullie over enkele uren gaat de wekker bij ons af” klonk het opeens vanaf de buren.
“Sorry mannen, we hadden niet aan jullie gedacht maar als jullie last van ons hebben maken jullie je slaapkamerraam maar dicht!” zegt Frits.
“Dat gaat niet, wij slapen met ons drieën buiten vannacht binnen is het veel te benauwd” zegt Mark op zijn buurt.
“Klopt, sorry jongens daar hadden we niet aan gedacht, we zullen vanaf nu wat stiller zijn”.
“Hè kom op zeg, het was maar een grapje van ons. Wij kunnen morgen lekker in de wagen slapen, Mario rijdt pas later op de dag dus wij kunnen dan lekker verder slapen”.
“Auw roept Mark, Mario vond dat niet zo’n leuke opmerking” lachte hij.
“Oké, jongens fijne vakantie gewenst van deze zijde, en ik zal de planten goed verzorgen de bengels van ons sproeien zolang het nog mag de tuin en houden het gras in de gaten” zegt Petera.
“Dat is de jongens geraden, maar ga gerust verder en maak er een gezellige avond van. Hopelijk hebben jullie ook goed weer als wij weg zijn, we zullen kijken of we enkele leuke aandenkens vinden voor jullie” zegt Mark.
“Maar niet te gek hoor, wij doen dit graag voor onze buren!” lachte nu Frits uitbundig.
“Dat maken we zelf wel uit, trouwens Marcel alvast een fijn verjaardag gewenst en breek niet meteen je nieuw bed af na de fuif”.
“Ik zal mijn best doen om het niet gelijk stuk te maken, maar bedankt voor de felicitatie”.
“Wat een herrie zeg, ik kon alles volgen bij Vera op de plaats” zei Frankie die ondertussen weer terug was.
“Och jochie, mocht jij niet blijven slapen bij je vlammetje?” vroeg Frits aan zijn broertje.
“Nee, jullie hebben geluk! Bij jullie kan er geen baby ontstaan wanneer jullie samen in een bed slapen” zegt Frankie iets of wat boos.
“Nee, dat zou een wereldwonder zijn” en Frits dronk het laatste slokje bier uit het blikje.
“Mam, mag ik er ook eentje. Ik heb de hele avond ijsthee gedronken, ik wil nu wel eens wat anders drinken!”
“Ik zeg geen ja, maar ik moet dadelijk wel Marcel zijn ouders naar huis brengen en denk dat ik minstens een uurtje nodig heb op en neer. En zo kan ik jou niet in de gaten houden wat jij doet, net zo min als wanneer jullie op het strand zijn” knipoogt ze naar hem.
“Wanneer vertrekken jullie, sorry ik wil niet onbeleefd zijn hoor maar die ijsthee komt me mijn neusgaten uit” zegt Frankie met een blos op zijn wang.
Nico keek op zijn horloge en zei “eigenlijk is het wel laat genoeg hè vrouwtje, zelfs ik krijg zin in een nachtje zonder mijn zoon in de buurt” glimlacht hij naar Roosje.
“Pa, ik ben nu al bijna vier jaar enigst kind, dat zou ik graag zo houden. Op een zusje of broertje zit ik echt niet te wachten hoor!” grinnikt Marcel.
“Jongen, dat zou net zo’n wonder zijn als bij jou wanneer je ons komt zeggen dat je in verwachting bent. Bij mij zit er namelijk al jaren een knoop in de leiding” grijnst Nico.
“Dat is een opluchting Pa, ik wens jullie een plezierige nacht toe, en denk aan de buren je weet hoe die kunnen zeiken”.
“Marcel denk je even aan je woorden” lacht zijn moeder.
“Sorry Mam, maar U weet hoe ze zijn. Ze staan al op de stoep, nog voordat ik een fles laat vallen, het lijkt wel of ze met een glas tegen de muur aanhangen. Zelfs de buren klagen over hun bij de politie, zij durven zelfs na twaalven de wc niet meer doorspoelen” schatert hij het uit.
“Waar je gelijk hebt, heb je gelijk van mij mogen ze morgen nog naar een hutje op de hei verhuizen. Dan kunnen ze tenminste niet meer klagen over de geluiden van hun buren.
“Nee dat niet, maar ik denk dat ze dan gaan klagen bij de boswachter over het gezang van de vogels of het gekwaak van de kikkers in het ven” ik heb nu al medelijden met die arme boswachter lacht nu Roosje.
Lachend nemen de ouders afscheid van de jongens en Frits zijn moeder brengt de ouders naar hun huis terug.
“Frits is wel een opgewekte jongen geloof ik zo op het eerste gezicht” grijnst Nico naar zijn vrouw en tevens tegen de moeder van Frits.
“Ja, dat klopt maar Marcel is ook een lieve jongen denk ik me zo” lacht ze terug naar de ouders.
“Als ik eerlijk ben wist ik niet wat ik zag vanavond, hij is zo veranderd als een blad aan een boom” vind jij ook niet Nico.
“Ja, daar heb je gelijk in. Maar het zal ook wel een hele opluchting zijn dat hij zijn verhaal kwijt is geworden, en daarbij heeft hij ook nog eens zoals het er naar uit ziet de ware liefde gevonden in de vorm van Frits” zegt Nico.
“Ik merkte het ook aan Frits toen hij mij gisteren vertelde dat hij op jongens viel, maar ik had ook wel een vermoede dat hij zo was hoor. Een ouder voelt zoiets veel eerder aan dan dat de kinderen denken, daarbij is het een geluk voor hem dat zijn Vader uit huis is geplaatst door mij” zegt Petera opgelucht.
“Was hij dan zo erg” als ik vragen mag.
“Ja Roosje, maar dat vertel ik later wel een keertje” jullie zijn weer veilig thuis lacht ze daarbij door de jongens houden we zeker contact.
“Dat is een ding wat zeker is, volgende week zien we ons sowieso met Marcel zijn verjaardag!” toch Petera.
“Zeker te weten, maar zeg eerst even. Om hoe laat moet ik Marcel en zijn fiets thuis brengen?”
“Dat maakt niet zoveel uit, zeker nu we weten dat hij in goede handen is. Eigenlijk verwacht ik dat de jongens morgenvroeg eerst de band plakken, hoe komen ze anders bij hun geliefd strand!” grijnst Nico.
“Ja, ik denk dat de jongens er net zo over denken. En het is zeker niet de eerste band die ze plakken, Nico heeft het Marcel geleerd tot treurend’ s toe. Zelfs zo vaak dat hij op een gegeven moment boos weg liep bij zijn vader en trok hij zich terug op zijn kamer” vertelde Roosje.
“Dat ken ik ook nog uit de goede tijden dat Frits en Frankie het nog goed konden vinden met hun vader” beaamt Petera.
Ze namen afscheid van elkaar nadat Roosje en Nico extra dank uitsprak naar Petera, i.p.v. het gebruikelijke toetertje op de claxon. Het was stiekem al laat geworden zette ze de alarmlichten eventjes aan en zwaaide via het open raam, zo zouden de buren geen last hebben van haar.
Eenmaal weer thuis aan gekomen, ziet ze dat de twee jongens al bezig waren met de band en zegt ze “nou jullie laten er ook geen gras over groeien, Marcel zijn ouders dachten al dat jullie dat morgen als eerste zouden doen!”
“Ja Mam, maar we weten zeker dat U ons niet met de auto naar het strand zou brengen. Dus zijn we er meteen aan begonnen toen U weg was om Marcel zijn ouders weer naar huis te brengen” lacht Frits.
“Goh, dat zeiden Roosje en Nico ook al. Maar waar is Frankie eigenlijk, ik had verwacht dat hij jullie wel zou helpen?” vroeg Petera.
“Die, die zit aan de PC met Vera te praten, ik weet nog niet of ik hem morgen mee laat gaan naar het strand. Vera moet haar tassen inpakken die gaat net als Frankie overmorgen op kamp, hij heeft dus zelf ook geen tijd om mee te gaan. Ik hoop niet dat U weer zijn koffer of tas gaat inpakken, want hij is ondertussen oud genoeg!” zegt Frits terwijl hij over zijn schouder naar zijn Ma kijkt.
“Daar heb je eigenlijk wel gelijk in, met 14 moet hij dat ondertussen wel kunnen klaren. Ik zal hem zeggen dat hij alles netjes op zijn bed moet leggen, voordat hij gaat inpakken controleer ik of hij niets is vergeten” lacht zijn moeder.
Als de jongens klaar zijn met de band van Marcel zijn fiets lopen ze naar de woonkamer en gaan bij moeder zitten, zij willen nog even bij praten over het onverwachte bezoek van Marcel zijn ouders.
“Mam, zal ik voor U een wijntje inschenken of liever een glas port. Het zou zonden zijn wanneer die slecht wordt en U hem moet weggooien” vraagt Frits.
“Laat me raden, en jullie twee willen nog graag een biertje nuttigen?”
“Maar Mam, wat moet Marcel niet van mij denken!” grijnst hij in afwachting van haar antwoord.
“Goed dat jij het vraagt de fles port moet inderdaad leeg, dus doe me maar een glas port. En nemen jullie er ook maar eentje of toch liever een biertje, maar vertel eens Marcel krijg jij jou ouders ook zo snel om?” vraagt Frits zijn Ma.
“Meestal niet, maar ik denk dat ik nog veel van Frits kan leren. Hij is er echt goed in om iemand om te praten merk ik!”
Op eens horen ze gestommel op de trap, even later komt Frankie binnen gelopen en zei “wat, zijn jullie al klaar met die fietsband? ik wilde net komen helpen” grijnst hij.
“Te laat jochie, ga maar weer met Vera chatten. Maar toch lief van je zwagertje dat je het komt vragen” lachte Marcel.
“Gaat niet, ze moest van haar moeder gaan slapen. Morgen moet ze haar tas of koffer inpakken voor het kamp” zegt hij iets of wat teleurgesteld.
“O ja, dat geld ook voor jou manneke, morgen leg je alles netjes op je bed neer wat je mee moet nemen. Als je klaar bent roep je mij maar, ik kom dan kijken of je ook alles hebt klaar liggen. Ik vindt jou wel oud genoeg geworden?” zegt zijn moeder hem.
“Wat, maar Mam normaal doet U dat altijd voor mij!”
“Dat klopt, maar nu ben je ondertussen 14 geworden en vind ik dat jij het zelf moet doen. Over een paar jaar ga je ergens op kamers wonen en dan moet jij ook alles zelf doen, trouwens binnen kort ga ik je ook nog kookles geven” grijnst ze naar hem.
“O Nee hè, dat komt zeker van hem daar af” en wijst naar Frits.
“Hoe kom je daar nou bij? maar als jij al bier drinkt dan vind ik net als Ma dat jij dat vanaf nu zelf kunt doe en wat dat koken aangaat je kan nooit te jong beginnen met koken” dat zie je wel aan Marcel die gaat het mij ook leren het volgend jaar als we op kamers gaan wonen, niet waar Marcel.
“Ja natuurlijk lieverd, jij denkt toch niet dat ik steeds voor jou ga koken, nee wij gaan het mooi om de beurt doen. Natuurlijk pas als ik jou dat geleerd heb, iedere keer nieuwe pannen kopen is veel te duur” schatert hij het uit.
“Maar ober, waar blijft mijn port?” vraagt Petera aan zijn oudste zoon.
“O ja Ma, door Frankie ben ik dat helemaal vergeten, maar mogen wij dan ook nog een biertje drinken voor het slapen gaan?” lacht hij.
“Breng mij er dan ook maar een mee broer” zegt Frankie.
“Zou jij dat nu wel doen, wij hebben dat eerst gevraagd aan Mam of dat wel mocht?” zegt Frits terwijl hij naar zijn Ma kijkt.
“Nou voor deze keer dan, maar het gaat geen gewoonte worden manneke” zegt ze naar Frankie wijzende met haar wijsvinger.
“Nee hoor Mam, al zou ik daar wel aan kunnen wennen. Het smaakt tien keer beter dan ijsthee!” lacht hij.
“Mam, is het goed als ik morgen Marcel een strandlaken van mij naar het strand?”
“Ja hoor, en Marcel gooi jij die van jou maar in de wasmand dan doe ik die morgen met de andere wel mee wassen. Ik verwacht dat ik in de toekomst wel vaker wat van jou moet uitwassen, ik denk daarbij aan je pyjama of ondergoed” grijnst ze.
“Pyjama wat is dat, ik slaap al jaren naakt. Mijn broer en ik sliepen al van ons zeven of acht jaar bloot, enkel als wij ergens gingen logeren bij vriendjes of in het ziekenhuis te liggen” vertelde Marcel.
“Dat zouden wij ook het liefst gedaan hebben, maar dat mochten we nooit van onze ouwe heer” zei Frankie hierop.
“Gelukkig mogen we dat nu wel, en zelfs samen douchen of een bad nemen mogen we nu van Mam” vulde Frits zijn broertje aan.
“En voor die tijd niet dan” wil Marcel weten.
“Nee, de jongens moesten altijd apart worden gewassen. Samen vond meneertje het niet netjes, elkaar hebben ze zich nooit naakt gezien zelfs als baby niet” grinnikte nu Petera.
“Maar nu zijn er andere tijden aangebroken, volgend jaar willen we samen met de overburen een camping of naakt park in Nederland gaan bezoeken. Dus de jongens zullen een krantenwijk of zoiets moeten nemen, ze zullen echt hun steentje bij moeten dragen net als de meiden”.
“Gelukkig hebben mijn ouders er nooit een punt van gemaakt dat wij naakt sliepen”.
“En nu hoop jij natuurlijk dat ze ook eindelijk eens de moed vinden om met ons naar het naaktstrand te gaan, en wel op of na je verjaardag?” grijnst Frits.
“Ja dat klopt, thuis lopen ze wel naakt van hun slaapkamer naar de badkamer als wij twee al in de badkamer zijn of ook later als wij bij hun in bad kropen. Dat was de normaalste zaak van de wereld, enkel voor vreemde hebben ze nu schijnbaar nog angst”.
“Weet je Marcel, Jij vergeet morgen iets wat belangrijk is voor jou ik breng dat dan samen met Frits naar jullie en dan praat ik met je ouders terwijl jullie je gaan douchen” wat denk jij hiervan?
“Lijkt me een goed plan, U weet via jullie buren hoe het op zo’n park gaat. Maar ook wat de regels zijn, ik weet niet of U gisteren nog wat kon zien van onze tuin, maar volgens mij kan er niemand bij ons in de tuin kijken” zegt Marcel enthousiast wij twee komen dan gewoon bloot naar beneden en gaan bij jullie op het terras zitten.
“Misschien kunnen we ze wel overhalen om ook wat kleren uit te doen, zeker als U het voorbeeld geeft Mam want tot nu hebben ze nog alleen ons bloot gezien” kijkt Frits afwachtend naar zijn moeder.
“Daar ben ik wel voor te porren” lacht ze naar de jongens.
“Mag ik daar bij zijn, ik zal ook braaf zijn en netjes met de jongens plaats nemen de door ons meegenomen zitdoekje plaats nemen. Kunnen we ze meteen uitleggen waarvoor die zijn, dat het puur om de hygiëne is te doen” zegt Frankie en kijkt daarbij om de beurt naar zijn moeder en de jongens.
“Ik weet niet Frankie, wat zegt Vera daarvan als jij haar geen fijne vakantie wenst en liever met ons mee gaat” vraagt Frits.
“Annie en Vera worden al om twaalf uur opgehaald door de clubbus, dus die zijn dan al weg en is dat geen probleem meer” grinnikte Frankie.
“Nou als dat zo is vind ik het best dat jij ook mee komt, nu moet ik nog een smoes bedenken dat ik niet al ga douchen voordat jullie er zijn!”
“Wat denk je ervan om net voordat je thuis bent de band opnieuw leeg te laten lopen, je zou kunnen zeggen dat de binnenband versleten is en je een nieuwe nodig hebt. Want wat ik gisteren heb gezien is de band echt niet meer veel waard is, dus een nieuwe zou wel op zijn plaats zijn?” lacht Frits op zijn beurt.
“Wat ben jij uitgekookt zeg, ik was zelf niet op dat idee gekomen. Maar je heb wel gelijk, het lijkt wel een Edammerkaas met allemaal die plakkertjes erop” schatert Marcel het uit.
“Dus Frankie jij zorgt dat je een badtas bij je hebt met minimaal zes zitdoekjes erin, heel toevallig heb jij je badtas bij je” zegt zijn Ma.
“Maar wat vind jij nu zo belangrijk dat wij dat moeten komen brengen!” piekert Petera hardop.
“Tja, ik weet maar een ding, ik heb jou eigenlijk nooit gezien zonder je Handy. Behalve op het strand dan, dus die ligt nog op mijn kamer. Daarom kan je ook niet je ouders bellen voor hulp” zei Frits.
“Frits, vertel mij eens eerlijk heb jij vaker zulke smoesjes gebruikt bij mij?” glimlacht Petera.
“Nee Mam, bij U niet maar bij Pa heb ik dat wel duizend keer gedaan. Steeds als ik te ziek was om naar die kl..te kerk van hem te gaan bedacht ik me wel een of andere smoes, ook die keer dat ik als misdienaar moest invallen en juist toe mijn voet heb omgeslagen tijdens de gymles” maar daarna heb ik het wel gebiecht bij de pastoor grijnst hij.
“En wat was je straf toen?” wil nu Petera weten.
“Eigenlijk moest hij erom lachen, hij zei dat ik tien Weesgegroetjes moest bidden en drie Onzevaders. Maar ik mocht zoiets nooit meer doen!” zei hij nog met een moeilijk strak houdend gezicht.
“Laat me raden, dat was twee weken nadat jij stopte met het misdienaartje te zijn?” lacht Frankie.
“Jij mag nooit meer raden, ik vertelde tegen pa dat ik het niet meer kon bolwerken met de school. Ik heb toen extra fouten gemaakt in de proefwerken zodat mijn punten omlaag gingen, nadat ik gestopt was gingen plotsklaps de punten weer omhoog” sorry, Mam het was een leugentje om bestwil ik liep nooit echt warm voor de kerk.
“Dat hoef je mij niet te vertellen jongen, jij komt naar je moedertje. Ook ik ben nooit zo graag naar de kerk gegaan, maar om vrede te houden deed ik net als jij maar alsof”.
“O, dat is leuk Ma. En ik maar braaf met jullie mee lopen naar de kerk, U moest eens weten hoe ik voor de gek werd gehouden door mijn medeleerlingen. Maar ik zei altijd, ik krijg lekker vaak vrij om een begrafenis mis of bij een of ander huwelijksmis de mis te dienen. Dat vonden ze weer minder leuk toen ik hun dat onder de neus hield” grijnsde hij.
“Oké, jij had er baat bij, maar nadat ik tijdens een les van de pastoor te horen kreeg dat de kerk homofilie niet duldde was ik genezen van het geloof en deed ik er alles aan om de kerk te mijden. Hoe kunnen ze zeggen, je moet je naaste liefhebben, deed ik dat was het ook weer niet goed enkel omdat ik een jongen lief had. God zelf hield volgens pastoor van iedereen, dus in mijn ogen ook van zijn eigen geslacht, dat kon ik niet rijmen!” zei Frits.
Ja maar, verdedigt Petera “dat zie je verkeerd jonge, daar mee wordt een andere liefde mee bedoeld namelijk naastenliefde”.
“Dan moeten ze dat duidelijker vertellen aan kinderen van een jaar of 10, trouwens wat er de laatste jaren allemaal aan het licht is gekomen over vroegere jaren! dan hebben de geestelijke het ook verkeerd begrepen, dus Mam hoe daar maar over op” U weet wel wat ik bedoel hé Mam.
“Ja, zo denk ik er ook over wie denkt de kerk wel niet dat ze zijn, ze verbieden ons om van elkaar te houden. Maar zelf rotzooien ze maar wat aan in die kloosters en tehuizen, maar ik zou echt willen weten wat de jongens zelf op die internaten van het seminaar onderling doen?” zegt Marcel.
“Die slapen vast allemaal met hun handen boven de dekens, ik weet zeker dat ze ook wel eens stiekem bij elkaar op bezoek gaan” grijnst nu Frits weer op zijn beurt.
“Kom jongens drink jullie drankjes op en ga naar bed, het wordt nu wel te gek met jullie. Zou dat aan het bier kunnen liggen?” zegt Petera met een blos op haar wangen.
“Ja, ja zo zijn de volwassene, als niet kunnen winnen wordt de jeugd naar bed gestuurd” lacht Frankie en gaat snel de kamer uit bij het zien van moeders bozen blik.
Frits pakt de lege blikjes en brengt die weg, daarna loopt hij naar zijn Ma en geeft haar een knuffel en nachtzoentje.
Marcel staat wat onzeker toe te kijken, Petera ziet dat en zegt “wat sta jij nou te treuzelen Marcel, krijg ik geen nachtzoentje van mijn schoonzoon?”
Hierop loopt hij naar haar toe en druk zich stevig tegen haar aan en geeft haar meteen een zoen op haar voorhoofd.
“Kijk Marcel, nu kan ik ook goed slapen vannacht!” grijnst ze en geeft hem een knuffel retour.
Koning te rijk liepen de jongens naar hun slaapkamer.
“Goh, wat is je Mam toch een hartelijk mens Frits, dit had ik niet durven te dromen. Maar kom laten we nog even snel de tanden poetsen”.
Als ze in de badkamer komen treffen ze Frankie aan “en heeft Ma nog wat gezegd?” vroeg hij.
“Ja, ze was erg teleurgesteld in jou!” zegt Frits en stoot Marcel eventjes aan met zijn voet.
“Hoezo, omdat ik dat laatste heb gezegd?” vraagt hij met een slecht geweten.
“Nee knuppel, dat jij zonder een nachtzoentje naar boven bent gegaan” lacht Frits.
“Ja hallo, heb je gezien hoe boos ze keek!”
“Ik zou toch nog maar eventjes naar haar toe gaan, om alsnog een nachtzoen te geven” zei Marcel.
“Zou je denken?”
“Ja, natuurlijk als ik haar al een knuffel en nachtzoentje geef, dan moet jij dat zeker gaan doen” zegt Marcel streng tegen hem.
Schoorvoetend liep hij de badkamer uit om naar zijn moeder te gaan. Toen hij even weg was schaterde de twee jongens het uit.
“Wat kan jij goed toneel spelen Marcel, kom hier krijg je een frisse pakkerd van mij!” en geeft Marcel een vette zoen op zijn mond.
In de slaapkamer vraagt Frits “Marcel aan welke kant wil jij slapen, links of rechts?”
“Dat maakt mij niet zoveel uit, eigenlijk slaap ik het liefste in het midden zodat ik lekker dicht bij je lig” grinnikt Marcel.
“Goh, meen je dat nou echt. Laat ik dat idee nou ook hebben, dan stel ik de vraag anders. Wil jij dan boven of onder slapen?
“Laat mij maar onder liggen, ik ben het zwaarste van ons twee. Ik wil jou niet meteen de eerste nacht verpletteren” zegt Marcel met een ernstig gezicht.