Aangenaam verrast door Robert deel 1
Robert en ik kennen ons al vanaf de 1ste klas, vanaf die tijd zijn we vrienden en nu zijn we beide vijftien jaar onze ouders kunnen het ook goed met elkaar vinden.
Als er iemand een oppas nodig had stonden ze voor elkaar klaar, wij logeerde dan ook vaak bij elkaar.
Robert heeft een zusje Kristel die vier is en twee broertjes Mark van acht en Willem die nu dertien zou zijn geweest, Willem was vanaf zijn tiende ernstig ziek en is vorig jaar overleden.
Ik zelf heb twee broers Pieter is tien en Freek is zeventien, daartussen zit ik Ron met vijftien jaar.
Freek is maar zelden thuis, hij is met zijn zestiende als vrijwilliger bij de Marine gegaan hij heeft nog wel zijn eigen slaapkamer.
Mijn vader heeft de zolder om gebouwd als slaapkamer voor mij, daar heb ik mijn bureautje met de PC staan en mijn bed natuurlijk.
Tegen een muur stond mijn boekenkast, uit plaatsgebrek stond mijn klerenkast bij Pieter op de kamer.
Toen Freek bij de Marine ging, hebben mijn ouders overwogen de klerenkast op die zijn kamer te zetten maar daar was Freek tegen geweest.
Hij zei, ‘dat er niemand wat te zoeken had in zijn kamer, als hij er niet was’.
Ook wilde hij voortaan hebben dat er op de deur werd geklopt voordat er iemand binnen kwam ( dit was bij ons niet gebruikelijk, wij zijn vrij opgevoed ), zelfs de badkamer werd nooit afgesloten. Moeder zei daarop ‘och, heeft onze zoon geheimpjes voor ons’.
Nee mam, maar straks leer ik een meisje kennen en dan word het ook niet gedaan.
Moeder keek hem verwonderd aan en zei lachend, ‘jij bent nogal wat van plan jongen’ maar ze begreep hem wel.
Dus mijn kast bleef bij Pieter op de kamer staan, hij gaf te kennen dat hij er geen probleem mee had zijn slaapkamer was toch groot genoeg.
Bij Robert thuis ging het niet anders dan bij ons, hun huis was veel groter dan dat van ons ze hadden boven vier slaapkamers en een badkamer met ligbad en douchecel. Via een vaste trap ging het vervolgens naar een flinke zolder, onder het huis hadden ze een dubbele garage met berging.
In de grootte tuin hadden ze zelfs een verwarmd zwembad van tien bij vijftien meter met een ruim terras ernaast, en nog bleef er plaats over voor een grote tuin.
De tuin was rondom dicht gegroeid met een heg van twee meter hoog, dus geen inkijk van buitenaf.
Je kunt dus duidelijk zeggen dat de familie Bergman wel gesteld waren tegenover ons, maar ze lieten in de omgang met andere daar niets van merken.
Al vanaf ons zevende jaar waren Robert en ik bij het handballen, naar de training reden we altijd samen met de fiets soms liepen.
Robert haalde mij dan op of ik hem als we met de fiets gingen, wanneer we te voet gingen spraken we af dat we halverwege bij de kerk op elkaar wachtte.
Zo ook die ene keer, wij waren toen tien jaar oud, mijn fietsenband was stuk gegaan onderweg van school naar huis. Ik moest wachten tot pap thuis was van het werk, zelf kon ik die nog niet plakken.
Robert zei,’dan lopen we dadelijk wel naar de training’ het was toch lekker warm weer.
Ik zat al ongeveer een kwartier te wachten op Robert toen hij om de hoek kwam, hij ging even zitten en wreef het zweet van zijn voorhoofd.
Toen hij was uitgerust en bij gekomen liepen wij met de arm over elkaars schouders geslagen naar de sporthal, in de vrije hand hadden wij onze sporttas.
Bij de sporthal aangekomen stonden onze teamgenoten nog buiten te wachten, de tassen lagen op een hoopje.
Wij gooide die van ons erbij en gingen bij de andere jongens staan, en vroeg ik, ‘is de trainer weer te laat of zijn wij te vroeg?’
Nee, die is was er al, maar hij moest terug naar huis om de sleutel te halen die hij was vergeten kregen we te horen.
Robert zei, ‘het is ook altijd wat met hem of hij is te laat of hij vergeet de sleutel, volgens mij wordt hij te oud’.
Gelijk kreeg hij een tikje op zijn hoofd,‘dat heb ik gehoord Robert’ zei de trainer lachend die ondertussen weer terug was.
Hij opende de deur voor ons en wij konden naar binnen om ons om te kleden, in de omkleedruimte zei de trainer tegen Robert ‘we zullen eens zien wie het eerst de tong op de schoenen heeft liggen’.
De trainer kneep ons flink uit tijdens de training, al snel liepen we te puffen en te hijgen het zweet liep van onze hoofden.
Nou zei hij lachend, ‘wij is te oud’, de trainer liep er nog lekker fit bij ofschoon hij alles mee had gedaan.
‘Mijn oprechte excuses’ zei Robert lachend.
De trainer vond het genoeg voor die dag en zei, ‘op naar de douche jongens, een lekkere koude douche zal jullie goed doen’.
Tijdens het uitkleden werd er links en rechts gestoeid, sommige jongens waren al naakt en andere hadden nog niet de tijd gehad om zich uit te kleden.
De trainer kwam binnen en zei, ‘opschieten ik heb vandaag nog een belangrijk gesprek’.
We rende naar de douches en gingen klaar staan voor het water, de trainer draaide de kraan open en het water stroomde over ons heen.
Geschreeuw barste los, we riepen bijna tegelijk,’hé, trainer het water is koud’.
De trainer stond te lachen en zei,’ik heb toch gezegd, een koude douche zal jullie goed doen’. Maar gelijk draaide hij het warm water ook open, na het douchen gingen we ons afdrogen en de trainer kwam terug om het water af te draaien.
Wel opschieten hoor jongens zei de trainer, ‘buiten hangt een lucht, het gaat dadelijk flink regenen hoor’.
Toen we buiten kwamen keken we allemaal omhoog en zagen de donker grijze wolken aan de hemel, laten we maar gauw gaan misschien halen we het nog om droog thuis te komen hoorde we de jongens zeggen.
Wij liepen mee naar het fietsenhok, Robert zei ‘shit, wij zijn toch te voet vandaag ’.
Snel groette we de jongens en liepen weg, onder het lopen vielen al de eerste dikke druppels uit de lucht.
Robert zei,’kom ga mee naar mijn huis dat is dichterbij, pa zal jou straks wel brengen met de wagen’.
Hoe dichter we bij Robert zijn huis kwamen, begon het ook steeds harder te regenen.
Drijf nat kwamen we bij hem thuis aan, de moeder stond in de achterdeur op ons te wachten.
Lachend zei ze,’zo jongens geen tijd gehad om jullie af te drogen, trek maar gauw jullie natte kleren uit en gauw in een warm bad’.
Het was inderdaad flink afgekoeld door de regen, terwijl wij onze kleren uit deden kreeg Willem de opdracht het bad vol te laten lopen.
Naakt liepen we de trap op, in de badkamer stond de toen acht jarige Willem zich naakt af te drogen.
Hij zei,’ik hoop dat het niet te heet is’ dat wij naakt waren stoorde hem niet, daar waren hun aan gewend.
De drie jarige Mark had ik wel vaker naakt gezien bij hun zwembad, Willem zei,’ wij zijn ook overvallen door de regen, toen we aan het zwemmen waren’.
Robert liep als eerste de badkamer binnen ik volgde hem, toen we samen in het bad waren gestapt kwam ook de moeder binnen en lag twee badlakens op een krukje.
Ze zei tegen Robert,’als jullie klaar zijn en opgewarmd geef jij Ron maar de badjas van Willem, zijn kleren zitten nog in de droger’.
Robert stak zijn duim omhoog, later bleek dat de moeder ook mijn sportkleren had uitgewassen en in de droger had gedaan.
Beiden kwamen we een half uurtje later gekleed in een badjas de keuken binnen, Robert vroeg zijn moeder of pap Ron straks naar huis kon brengen?
‘Ik denk het niet jongen’ zei zijn moeder ‘pap komt pas laat thuis van zijn werk’.
Maar ging ze verder,’ik bel zijn moeder wel even of het goed is dat hij blijft slapen, morgen is het zaterdag en hebben jullie toch geen school’.
Mam jij bent echt tof, de tafel was gedekt en we konden onze brood maken.
Ze zei ‘jongens denk er aan, na het eten even tv kijken en dan naar boven hoor’.
Ja, ja, mam ik weet jij heb jouw vrouwenavondje vanavond.
Na het eten zaten we naar de tv te kijken, toen de voordeurbel ging kwam moeder binnen en zei,’jongens jullie moeten naar boven hoor de eerste gast is er al’.
Wij liepen naar boven voordat Robert zijn moeder de deur open had gedaan, de kleintjes waren al in bed.
In Robert zijn kamer hing een drukkende hitte, hij wilde zijn raam open zetten maar zag dat het nog regende en die stond op het raam.
Hij zei,’zet jij maar vast het computerspel aan en zoek maar een spel uit, ik versla jou toch lachte hij, ik moet nog even naar mam’. Robert zijn kamer was een stuk groter dan mijn kamer, er stond een tweepersoonsbed in een bureau met zijn PC er op, in een kast tegen de muur stond het computerspel.
Onder trof Robert zijn moeder in de keuken aan, hij zei ‘ma het is erg warm op mijn kamer, mogen we een cola, en ik ben tevens benieuw of ik straks kan slapen’.
( De afspraak was namelijk dat als er bezoek was, ze een boxer of pyjamabroek aan moesten houden normaal sliep iedereen naakt hier in huis ).
‘Tja jongen, ik geloof jou, maar je moet toch iets aan doen hoor’ zei ze.
‘Of Ron moet het niet erg vinden, en denk eraan het is bij wijzen van uitzondering hoor regels zijn regels’.
Met twee blikjes cola in de hand liep hij weer naar zijn slaapkamer, Ik zat voor het computerspel toen hij binnen kwam en was wat aan het oefenen.
Hij plaatste de blikjes op een bijzettafeltje, en zei, ’tjonge, wat is het hier warm’.
Ik kon het alleen beamen het zweet liep me van het hoofd, ik zei, ‘ik ben benieuwd of ik straks kan slapen bij deze hitte’.
Robert nam plaats op de stoel naast mij en zei er verder niets op, we startte het spel dat ik gelijk al in het begin dreigde te verliezen.
‘Sorry hoor, maar ik kan mijn aandacht er niet bij houden vandaag’ zei ik.
Ik maakte mijn riem los van mijn badjas, en trok mijn armen uit de mouwen vervolgens knopte ik hem weer dicht om mijn middel en liet het bovenstuk omlaag zakken. Robert stond op en liep naar een kast waar hij twee boxer uit haalde, hij gaf mij er eentje van en trok de andere aan. Ik deed mijn badjas uit en trok de boxer aan ‘dat schild al een jas’ zei ik lachend, ‘maar nu ga ik jou inmaken bij het volgende spel’.
Robert zei, ‘dat wil ik nog wel eens zien’, en hij startte het spel voor de tweede ronde. Ik had gelijk en won de tweede ronde, de derde won hij weer. ‘Kom zei ik laten we stoppen het word toch niets meer vanavond’, en ik lag de joystick weg. Robert sloeg voor om te gaan slapen indien het mogelijk was, en ging bovenop het bed liggen.
Ik liep naar het bed, en ging naast hem liggen.
Robert zei lachend, ‘ik geloof dat we geen deken nodig hebben vannacht’.
Ik zei ‘Dat denk ik ook niet, de boxer is al teveel denk ik ’.
Robert glimlachte en zei, ‘dan laten we die toch uit, ik ben extra naar onderen gegaan om aan mam te vragen of dat mocht’.
Ze zei, ‘dat het mocht als jij dat niet erg vond, weet je, normaal slapen wij allemaal naakt maar als er bezoek is moeten we wat aan houden’.
En bij wijzen van uitzondering mocht het vannacht, mits dat jij er niets op tegen heb.
Ik stond op en trok de boxer uit die hij me had geleend, even later volgde Robert mijn voorbeeld.
Hij rolde het deken op en lag het tegen het voeteinde aan, vervolgens kroop hij onder het bedlaken.
We draaide ons op de zij en vielen even later in slaap, na een paar uur werd ik wakker en voelde dat de arm van Robert op mijn heup lag.
Ik pakte hem voorzichtig op en lag hem terug naast zijn buik, hij mormelde wat in zijn slaap, maar hij sliep gewoon verder.
De volgende morgen schrokken we wakker, Willem was de kamer van Robert binnen gekomen en trok het laken van ons af.
Hij zei ‘ma stuurt me, ik moest eens aan jullie vragen of jullie nog van plan waren om op te staan vandaag het is al tien uur’.
Toen hij ons daar naakt in bed zag liggen, zei hij, ‘Robert je kent toch het huisreglement voor ons’.
Robert stelde hem gerust en zei, ‘ik heb toestemming van ma, maar het is wel een uitzondering’.
‘Dat vind ik gemeen, hoor als mijn vriendje blijft slapen moet ik altijd wat aan houden hoe warm het ook is’.
Robert zei, ‘dat is wat anders, wij zien ons ook naakt als we na het handballen douchen’.
Nadat wij ons snel hadden afgedoucht trokken we onze badjas weer aan en gingen naar de keuken, waar de tafel gedekt was zo konden we gelijk aanvallen op het ontbijt.
Robert zijn moeder zei, ‘Ron je zult vandaag hier moeten blijven, je ouders moesten met spoed naar oom Dick’. ‘O, zei Robert dan kunnen we dadelijk fijn gaan zwemmen, het beloofd een mooie warme zonnige dag te worden’.
Ik keek Robert bedenkelijk aan en zei, ‘is goed dan haal ik thuis wel even mijn zwembroek’.
Willem begon luid te lachen en zei, ‘die heb je hier echt niet nodig, wij zwemmen hier altijd in ons blootje’.
Ik kreeg een rood hoofd, Mark en Willem had ik wel vaker naakt zien zwemmen maar dat de rest dat ook deden wist ik niet.
Die keren dat ik hier had gelogeerd hadden Robert en ik meestal op zijn kamer gespeeld, en na afloop gingen we meestal op het terras zitten met een glas limonade.
Daar zag ik de beide jongens dan in hun blootje zwemmen, zelf was ik nog nooit bij hun in het zwembad geweest.
Robert hield niet zo van zwemmen, hij zwom alleen als het echt heet was.
Mark en Willem wel, ze waren echt waterratten, Willem kon al goed zwemmen, Mark had altijd een zwemband om en spartelde dan wat rond in het zwembad.
De moeder van Robert zei, ‘maar als jij niet in je blootje wil gaan Ron, dan kan je gerust een zwembroek van de jongens aandoen’.
Ik zei, ‘ik kijk wel, als ik het niets vindt dan kan ik nog altijd een zwembroek aan doen’.