De nieuwe tent deel 38
“Ja doei, loop ik daar met een paal van hier tot ginder over het strand te pareren mij niet gezien hoor” had Freddie meteen geopperd.
“Dat is gewoon even wennen, ik had er ook last van in het begin maar na een uurtje op mijn buik te hebben liggen zonnen kreeg ik het zo warm dat ik graag het water in wilde. Ik keek naar beneden en zag dat mijn jongeheer in slaap stand was, daarop ben ik naar de zee gerend en een flinke duik genomen in het toch redelijk koud water. Tijdens het terug lopen naar mijn strandlaken was het echt een klein duimpje geworden, ik heb me gewoon op mijn rug in de zon gelegd om op te drogen” heb ik hem verteld maar Freddie tikte met zijn vinger tegen zijn voorhoofd en schudde van mij niet gezien hoor.
Willem een andere jongen zei “ik ga er zaterdag ook eens heen, maar hoe smeer jij je rug in met zonnebrandcrème?” wilde hij weten.
Ik zei “als ik jou zie doe ik dat wel eventjes, maar je kunt het ook gewoon aan je buren vragen hoor voor het zelfde geld komt er iemand naar jou toe en vraagt goh zou jij even mijn rug kunnen insmeren. Dan zeg je oké maar dan moet jij ook mijn rug insmeren”.
“Ik kan toch niet een wild vreemde met jou of je aanspreken, zo ben ik niet opgevoed!” verdedigde hij zich.
“Op een naaktstrand is iedereen gelijk, het is net een grote familie” heb ik hem uitgelegd.
Ondertussen waren ze weer terug op het strand, gezamenlijk liepen ze naar het strandpaviljoen van Colet en Werner. Het terras werd compleet verbouwd er werden tafels aan elkaar gezet zodat er een tafel stond waar wij met zijn negenen konden plaats nemen. Colet en Werner begroete ons en de voor de beide nieuwe mensen stelde zich met de voornaam voor.
Daarna zei Werner “ik geef jullie zo mijn mobilenummer, dan kunnen jullie de volgende keer als jullie komen eten een WhatsApp sturen zodat de tafel klaar staat” lachte hij en nam de bestellingen voor de drankjes op.
Jürgen de ober van het vorig jaar was er ook weer en bracht de drankjes en bracht gelijk de menukaart mee, Jürgen was uit Oostenrijk en werkte in zijn vakantie hier in de bediening.
Raymond zei “gelukkig is de kaart in het Frans en Duits, want ik heb nog geen Franse les op school dat krijg ik pas het volgend jaar”.
“Oei Raymond, dat gaat studeren worden, ik heb het er nu nog moeilijk mee” Grijnst Herman opkijkende van de kaart.
“Gelukkig kan Anne me helpen, zij heeft een negen plus voor Frans wat dat aangaat heeft ze werkelijk een talenknobbel voor het Latijns en Duits staat ze ook op een acht half” zelf val ik na een paar woordjes weer terug in het Nederlands lacht hij.
“Dat heb ik nauw ook altijd, de eerste vier woorden gaan goed en daarna begin ik ook weer ABN te praten” knipoogt Herman naar Raymond.
Het eten was heerlijk, zeker met zo’n mooi uitzicht we keken naar de voorbij lopende mens, spelende kinderen al dan niet in het water en natuurlijk ook naar langsvarende zeiljachten.
“Mogen die eigenlijk wel zo dicht bij het strand zeilen, ik vindt het maar gevaarlijk zo dicht bij de badgasten en de kinderen?” vroeg Maria.
“Ja schijnbaar wel, ik heb het ooit eens nagevraagd, maar Werner zei dat er totaal geen toezicht op was door de kustwacht. Enkel als de watervliegers kom om water op te halen als er weer eens een bosbrand is, dan word iedereen weg gestuurd en moeten de mensen allemaal in de branding blijven en niet verder” vertelde Herman.
“Gebeurt dat dan vaak?” vroeg Raymond geïnteresseerd.
“Ja, heel vaak zelfs. In het begin dat wij naar Corsica gingen hebben we veel uitstapjes gemaakt met de bus, nu doen we dat vaker zelf met de eigen auto. Maar in de bus hadden we een gids en die vertelde dat als de boeren geen toestemming kregen om een stuk grond te ontgroenen ze het gewoon aanstaken, daarna kregen ze vaak wel toestemming” legde Geert uit.
“Van die gids, meestal was dat de zelfde hebben we veel opgestoken, zo kregen we te horen dat boven in de bergen de varkens en schapen gewoon los rond liepen. Ook vertelde hij dat het vlees nooit echt meer gekruid werd buiten wat zout en peper was er niets meer nodig, de beesten aten zoveel gekruide dat het gewoon in het vlees werd opgenomen. Bij thuis komst na de trip heb ik dat meteen bij Werner nagevraagd, ik kreeg een bevestigt antwoord van hem” zei Trees glimlachend naar de nieuwkomers.
“Voor jaren terug is er ooit een ongeluk gebeurd met het opnemen van een nieuwe lading bluswater. Ging Herman verder, zo’n blusvlieger komt aanvliegen gooit zijn klep open en schept zo duizenden liters water in een keer op en vliegt meteen door naar de brandhaard in dit geval was het een bosbrand. Daar aangekomen laat hij het water vallen boven op het vuur, maar dit keer zat er een duiker bij het water deze was waarschijnlijk net op de verkeerde plek. Later werd hij terug gevonden in het afgebrand bos, in de plaatselijke krant stond dat er een dode duiker in het bos was gevonden. Vanaf dat moment zorgt de kustwacht ervoor dat de laadplaats beveiligd is wanneer de vliegtuigen weer ingezet worden om zoiets te verkomen”
“Jeetje het zal je maar gebeuren, ben je lekker aan het duiken en voor je het weet lig je in een vliegtuig en word je even later gedumpt in een vuurzee” zei Raymond geschrokken.
“Ja, daarom word ook altijd gezegd dat een duiker een boei bij zijn bootje moet neer leggen zodat iedereen kan zien dat er een duiker bezig is” vulde Geert zijn vader aan.
”Dat klopt inderdaad, daarom hebben snorkers ook meestal een boei vast gemaakt aan hun enkel zodat andere hun kunnen zien” dat heb ik wel eens gezien zegt Maarten.
Nadat ze eindelijk klaar waren met eten vroeg Geert “wie heeft er zin in een strand wandeling?”
Daar hadden de ander jongens wel oor naar en zo liepen ze later met hun voeten in het water langs het strand af. De ouders bleven liever nog even zitten en hielpen Werner even mee de tafels en stoelen weer terug te zetten waar deze dankbaar voor was, Colet wilde het eerst niet hebben maar Maarten en Herman stonden er op om te helpen.
Ben en Geert liepen een stukje achter Mario, Mark en Raymond opeens zei Ben “Geert ik wil graag dat jij mij vanavond ontmaagd, het lijkt me fijn om dat hier op Corsica te doen”.
Door dit verzoek kreeg Geert last van een stijve piemel, daarom liep hij wat verder het water in zodat niemand het kon zien ook Ben deed dat zodat de jongens die voor hen liepen geen argwaan zouden krijgen.
En zo was het inderdaad Raymond keek over zijn schouder waar de twee bleven, toen hij zag dat ze tot hun middel in het water waren riep hij “wacht even jongens, volgens mij moeten Ben en Geert een plasje doen!”
Maar Mario en Mark liepen gewoon door dus rende Raymond ook achter hen aan en riep nog “straks moeten jullie twee maar even een spurtje inzetten” en zwaaide naar de twee die nu nog verder het water waren in gegaan.
Geert riep “wij gaan dadelijk terug naar de tent, wij zijn toch wel moe van de reis en het eten”
Raymond stak zijn duim op om te laten weten dat hij het begrepen had. Eenmaal bij de andere twee vertelde hij dat Geert en Ben terug gingen naar de tent. Nu draaide de anderen zich ook om en staken beide hun hand in de lucht.
Ben ging met zijn hand onderwater en voelde aan Geert zijn pik en zei lachend “O, ik merk dat je weer slap bent!” maar gelijk voelde hij dat hij weer opnieuw hard aan het worden was.
“Niet doen Ben, zo kan ik nooit uit het water komen” en Geert duwde Ben zachtjes weg met het gevolg dat Ben zijn evenwicht verloor en om viel.
Proestend kwam Ben weer bovenwater, hij probeerde om bij Geert op zijn rug te kruipen en kwam daarbij met zijn eigen ondertussen stijve tegen de billen van hem aan.
“Oké, ik merk dat jij ook stijf bent” lachte deze.
“Ja vind je het gek, ik had net nog jouw stijve leuter in mijn hand. En de gedachte wat er vanavond gaat gebeuren maakt me geil!” zei Ben met een roodhoofd.
“Maar ik heb je nog niets beloofd jochie, dan zal je de rest van de dag toch echt braaf zijn” en gaf hem daarbij snel een kusje op zijn mond.
“Ik ben toch altijd braaf, of niet soms?”
“Nou net niet hoor, jij kneep me net nog in mijn piemel of ben je dat al vergeten?” grijnst Geert.
“Dat wel ja, maar dat deed ik om te voelen of je slap was en we uit het water konden gaan!”
“Ja, ja zo lust ik er nog wel een paar, jij met je smoesjes. Maar kom dan gaan we naar de tent, ik krijg zin om wat te drinken”
“Kan jij dan al weer netjes uit het water komen, of moet ik eerst even voelen?” grijnst Ben en zwemt meteen een stuk bij Geert vandaan.
Eenmaal aan de kant bukken ze om hun wikkeldoek op te rapen, die hadden ze even in gedumpt.
De klusjesman had ondertussen de spullen van Herman en Trees bij de bungalow, zij lieten namelijk als de vakantie om was wat van hun bagage in het depot staan tot het volgend jaar. Dat werd door meerdere mensen gedaan, zo hoefde ze niet elk jaar opnieuw met de strandstoelen en zo te slepen.
“Waar is Mam vroeg Geert aan zijn vader die op het terrasje van hun bungalow zat?”
“O die is met Maria naar voren om de waardevolle spullen in een bankkluisje te leggen, en tevens de fles rode wijn om te ruilen voor rosé. Je weet dat Mama liever rosé drinkt dan rode wijn, en de rosé is altijd lekker hier”.
“Ik ben benieuwd of Bernadette nog steeds hier de bank runt, vorig jaar wilde ze namelijk al stoppen en met pension gaan!” vertelde Geert.
“Ik denk het wel, anders heeft ze vast een bungalowtje gekocht op het park. Ze zeggen altijd eenmaal Corsica altijd Corsica, dat zie je wel aan ons. Wij waren ook meteen verkocht na het eerste jaar op Corsica, ik zit zelfs er aan te denken om ook een van deze bungalows te kopen en die via Gunther te laten verhuren in de tijd dat wij er niet zijn”.
“Dat zou fijn zijn, kunnen wij hier onze bruiloft houden is lekker goedkoop, want niet iedereen wil een feestje vieren in hun blootje” lachte Geert.
“Nee, dat klopt ik zie mijn Oma en Opa niet snel naar een nudistenpark komen voor een bruiloft” buldert Ben het uit.
“Zijn ze dan niet zo, mijn Oma’s en Opa zijn dat wel, helaas is de vader van Mama al overleden” zegt Geert tegen Ben.
“Nee, die van mij niet, ik vindt het al heel wat dat ze vrede hebben met het feit dat ik op jongens val!”
Ondertussen waren we gaan zitten en Geert vroeg “staat de cola al koud Pa, ik heb namelijk dorst als een paard en Ben zal ook wel wat lusten?”
“Dat was het tweede wat koud kwam te staan, Ma zijn rosé was het eerste daarna kwam de cola en daarna kwam dan eindelijk het bier” grijnst Herman.
“Zo ging het ook bij ons Ben, wel heeft je Ma de vrieselementen in het diepvries vakje gedaan voor je legt voor je koelbox” vertelde Maarten die natuurlijk ook op het terrasje bij Herman zat.
“O ja, morgen gaan we shoppen jongens. Dan kunnen we gelijk een paar klapstoeltjes voor jullie nieuwe tent kopen, of zitten jullie liever op de harde grond?” vroeg Herman.
“Sterk plan Pa, kunnen we gelijk nog een koelbox kopen voor op het strand en een strandtentje zodat we ons kunnen terugtrekken als de zon te heet wordt.
“Hé, we kunnen toch ook onze koelbox meenemen!” opperde Ben.
“Nee man, die blijft lekker in de tent staan zodat we bij thuiskomst een lekker koel drankje hebben. Lijk je dat niet beter Ben. Iedere keer slepen met de koelbox, eerst naar de bungalow van onze ouders en dan weer terug naar het strand en s’ avonds weer het zelfde liedje” lacht Geert.
“Daar zit wat in, misschien moeten we kijken of ze een koelbox op wielentjes hebben of een opklap steekwagentje” zegt Ben met een glimlachje.
“Ja Ben, dat is geen gek idee van jou. Mogelijk kunnen we die thuis dan ook gebruiken als we naar ons strandje gaan” valt Geert hem bij.
“Maar kom, laten we nu naar de tent gaan, wij wilde toch de nieuwe tent inwijden!”
“Ja dat klopt inderdaad, we nemen vast wat te drinken mee in de koelbox. Want onze ouders hebben een koelkast en wij in de tent niet”
“Zo, zo grote plannen voor dadelijk?” lachte Herman.
“Ja, of we vanavond nog wat willen eten weet ik niet, eigenlijk zit ik nog vol van vanmiddag” zegt Geert met een knipoogje naar zijn vader.
Gewapend met de koelbox liepen ze terug naar de tent, daar zat Raymond al te wachten hij zei “Mario en Mark zijn ook al terug en gaan een middagdutje doen vertelde ze me”
“Dat waren wij ook van plan, waarom doe jij dat ook niet Raymond?”
“Ik denk dat ik nog even naar het strand ga, als ik een dutje doen dan slaap ik vannacht niet goed. Ik zie jullie later wel, dan drinken we er eentje!” lachte Raymond.
Op het strand slenterde hij wat langs de kustlijn deels met zijn voeten in het water en tuurde hij naar de grond en zocht hij mooie schelpen. Hij was zo verzonken in gedachten en het zoeken dat hij niet in de gaten had dat er vanaf de andere kant een jongen aankwam die schijnbaar ook schelpen zocht, niet veel later botsten ze tegen elkaar aan. Beiden zeiden ze tegelijk sorry, Raymond en het Nederlands en de andere jongen in het Duits.
Beiden schoten ze in de lach en stelde zich aan elkaar voor, de jongen zei “dat hij Ziggie hete, hierop zei Raymond zijn naam” in het Duits want hij ging er vanuit dat Ziggie geen Nederlands sprak en dat klopte ook.
Ook vertelde hij dat hij uit Frankfurt kwam en zestien was, hij was hier met zijn ouders en twee zussen. Maar die meiden trokken de hele tijd samen op, daardoor verveelde hij zich en was maar schelpen gaan zoeken.
“Ik niet zei Raymond, ik ben hier samen met mijn buren van thuis en ik kom uit Den Haag, de twee families zijn hier met hun zonen. En die hebben hun vriendjes mee genomen het zijn paartjes en dus voel ik me ook een beetje als het vijfde wiel aan een wagen, zodoende ben ik ook schelpen aan het zoeken!”
“Oké, en jij zelf bent niet gay?” vroeg Ziggie hem direct.
“Nee, ik heb thuis een meisje maar die is met haar ouders op vakantie, ik App en bel wel geregeld met haar”
Oké, ik heb ook thuis een liefje en die is ook op vakantie ze weet dat ik hier op een naaktpark vertoef maar haar ouders zijn er niet zo voor om naakt te lopen in het openbaar als je begrijpt wat ik bedoel”
“Met dat probleem zit ik ook, heel af en toe krijg ik haar zover dat ze met me mee gaat naar het naaktstrand bij ons in de beurt. Natuurlijk mogen haar ouders er niet achter komen, maar zelf vind ze het wel lekker om bloot te zonnen en te zwemmen!”
“Dan heb ik het beter, bij haar thuis lopen de ouders en haar broers wel naakt rond net als ze zelf. Maar de favoriete vakantie voor hen zijn toch de bergen, daar heb ik weer geen zin in de hele dag maar berg op en af te wandelen, ik moet er niet aan denken” lachte Ziggie.
“He Ziggie, zullen we samen een stukje over het strand wandelen, ik zag dat hij een heuptasje om had. Ik wees ernaar en zei dat is een slim idee, morgen gaan we winkelen dan kijk ik of ik ook zoiets kan vinden”
“Ja ze hij, een handdoek of wikkeldoek kan je om je hals dragen maar de hele tijd je beurs, sigaretten en aansteker in de hand houden is bar lastig”.
“Zelf had ik ook mijn wikkeldoek om mijn hals geslagen, dus jij bent roker?” vroeg ik hem.
“Ja, maar na de vakantie ga ik stoppen met roken, om het in de vakantie zelf te doen is vrij zwaar. Ik verveel met gewoon te veel, daarom wil ik na de vakantie stoppen. Kom op laten we een stuk naar <Riva Bella> lopen, dat is daar achter het is ongeveer drie kilometer die kant op!”
“Oké, laten we dat doen. Maar wel met de voeten door het water hoor, mijn slippers heb ik niet mee genomen en het zand is nogal heet” grijnsde ik.
“Voor een Hollander spreek je goed Duits, daar sta ik van te kijken”.
“Nederlander bedoel jij, Nederland is het land. Maar Holland is een provincie net als bij jullie de deelstaten NRW, Saksen en noem maar op. Maar dat geeft niet echt hoor, in het algemeen spreken buitenlanders altijd over Holland”
“Oké dat wist ik niet, ik weet niet beter dan dat het Holland is. Zelf op school hebben ze het ons zo geleerd bij aardrijkskundeles”
“Dat ik zo goed Duits spreek komt omdat ik Duitse les heb gehad en ik moet zeggen dat ik het een mooie taal vind!”
Ondertussen waren we al een behoorlijk stuk gevorderd en konden we het park al zien liggen.
“Dat Riva Bella is dat ook een naaktpark?” vroeg ik aan hem.
“Ja inderdaad, maar het is mij te deftig. Er komen veel mensen met een dikke beurs, of ze doen alsof” grijnst Ziggie.
“Laten we dan hier maar wat drinken, dit lijkt me een leuk strandpaviljoen te zijn” stelde ik voor.
“Voor een keertje kunnen we dat doen, het is er nogal prijzig echt iets voor rijkelui. Meestal ga ik gewoon naar een paviljoen midden op het strand, onder de normale mensen. Zelf mijn vader moet niets hebben van dat soort volk, daarbij is hij een directeur van een beroemd ziekenhuis in Frankfurt. Maar hij zegt altijd als mijn kleren weg zijn is ook mijn titel weg, hij praat net zo gemakkelijk met een fabrieksarbeider dan met zijn collega’s op het werk wij zijn gelijke op het park” zegt hij altijd.
“Oké, dat Had ik al eerder gehoord van Geert en zijn ouders, die komen al jaren hier op het park. Door hun ben ik nu ook hier, ze hebben ook Ben zijn ouders over gehaald om hier zes weken vakantie te houden ze willen ons in de vakantie van alles laten zien hier op Corsica en mogelijk gaan we ook een dagje naar Sardinië.
Daar is het ook mooi, maar voor ons gaat er niets boven Corsica, wij komen er ook al jaren” zei Ziggie.
“Ik hoop dat ik mijn eigen ouders en zussen het volgend jaar kan over halen om hierheen te gaan met de vakantie, ik vind het nu al prachtig en dan is het nog maar de eerste dag” lachte Raymond.
“Vorig jaar kwam mijn vader in gesprek met een gast, hij kwam net uit zijn auto. Die man stond te lachen en toen mijn vader vroeg waarom hij zo moest lachen zei deze op U kentekenplaat. Hij snapte het niet direct maar toen hij zelf keek snapte hij het wel en wist nu ook waarom zijn collega’s de eerste keer zo moesten lachen”
“En wat was de rede voor het lachen?” vroeg Raymond.
“Wij hadden het nog helemaal niet in de gaten gehad maar het kenteken luide F – KK – 106” grijnsde hij.
“Wat is daar bijzonders aan?” want Raymond snapte het niet meteen.
“Nu samen heet het FKK en dat is bij ons in Duitsland de afkorting van nudisten en naturisten bond!”
Nu moest ook Raymond lachen en vroeg “had jullie Pa dat kenteken extra aan gevraagd?”
“Nee dat was toeval, F staat voor Frankfurt en mijn zussen heten Kristel en Karin bij ons kan je tegen betaling wel extra een kenteken aanvragen dat kost ongeveer 150€ volgens mij. Dus vanaf toen heeft Pa ook het kenteken van Ma haar boodschappen wagen laten aanpassen en rijdt zij ook met de letters FKK rond” lacht hij.
Ondertussen waren ze gaan zitten maar Raymond vergaat de wikkeldoek op de zitting te leggen en ging met zijn blote kont op de stoel gaan zitten.
“Wat doe je nauw Raymond, je moet op je wikkeldoek gaan zitten” dat weet je toch.
“Oeps dat was ik even vergeten!” en hij stond meteen weer rechtop.
“Ziggie vroeg aan de ober of die een natte doek of lap had zodat Raymond de stoel weer schoon kon maken” en dat zei hij in het perfect Frans.
De ober begreep hem meteen zeker toen hij nog vertelde dat Raymond voor de eerste keer op een naaktstrand was.
De ober zei “dat hij dat al had gedacht, omdat hij nog niet echt helemaal zo mooi bruin was als Ziggie zelf”
“Moeten we niet onze wikkeldoeken om doen?” vroeg Raymond verlegen.
“Nee, dat moet je enkel als je naar binnen gaat of wilt eten en natuurlijk ook in de winkel op het park”.