Bosbessen plukken (deel 19)
Ik wilde kaas op de boterham of confituur.
We hebben ook hesp, kalfsworst... Jörgen diepte allerlei beleg op uit de koelkast en gooide het op tafel.
'Gooi dat niet. Wim vroeg kaas en confituur.'
'Hij is onze gast. Je moet hem verwennen.'
Ik keek geamuseerd naar de bekvechtende broers.
'Doe eens normaal.' Frank rolde met zijn ogen.
'Waarschijnlijk doe ik normaal. Niet? Hoe zit dat bij jou thuis Wim?'
'Nogal stil. Ik heb broer noch zus.'
'Och nee, een enig kind.'
'Juist.'
'Je bent te beklagen. Mijn zus is het huis uit. Gelukkig heeft Frank mij nog.'
Jörgen kreeg een por.
Franks broer hield voor even op met plagen.
'Jullie zaten vroeger samen in de klas, net die klas die Frank zo haatte. Dat begrijp ik niet.
'Wim heeft er niet om gevraagd om in die klas te zitten.'
'Het ging moeilijk met je in die tijd broer.
Zeg maar dat hij bijna verzopen is toen. Het gaat veel beter sinds hij van die school weg is.
Ik begon intussen zelfs te denken dat hij toch geen homo is ofwel dat hij nooit van straat zou raken.' richtte Jörgen zich tot mij.
'Je weet best dat ik wel homo ben.'
'Ja ja maar Wim komt uit je oude klas. Hoe kan dat? Je hebt er nooit over gerept.'
'Een waakvlam kan lang blijven branden. Je kan niet alles weten.' sloot Frank het onderwerp af.
'Ik begrijp je broertje. Jullie waren nog kindjes toen.'
'Moet jij niet stilaan naar je vriendin vertrekken?'
'Mama en papa hebben me gevraagd thuis te blijven om je een beetje in het oog te houden.'
'Alsof ik dat geloof.'
Niet lang nadien vertrok Jörgen met de fiets. We hoorden het grind van de oprit tot binnen knisperen.
'Eindelijk is hij weg.'
'Je hebt een leuke broer.'
'Dat klopt maar hij stelt zich altijd een beetje aan als er bezoek is. Hij probeerde de pieren uit je neus te vragen.'
'Ik verdenk hem ervan dat hij opzettelijk naar zijn vriendin is vertrokken.'
We zaten aan een afgeruimde tafel met enkel nog wat kruimels als getuigen van de maaltijd.
Frank nam mijn handen beet als om me niet te laten ontsnappen.
'Vertel over je ouders. Hoe verliep de week?'
'Dat viel goed mee.'
'Daar heb ik niets aan.'
Ik ging in detail. Aan Frank kon ik alles kwijt. Dat koste me geen moeite.
'Ja, het lijkt mee te vallen. Goed dat je het lef had je vader van antwoord te dienen.'
'Hebben ze bij jou thuis ooit moeilijk gedaan?'vroeg ik hem.
'Dat zat anders. Ik zat in het slop, dat weet je. Ze hebben me uit het moeras moeten trekken. Geen zelfvertrouwen meer hebben, daar kan jij niet over meepraten.
De stempel krijgen dat je homo bent terwijl je er zelf niet uit bent, is heel lastig.'
'Ik denk dat ik onderschat heb dat je er zo erg aan toe was.'
'Dat is verleden tijd. De tijd is onze vriend, alleen heb ik een paar jaar voorsprong op jou.
Misschien moet je je vader rust gunnen. Heeft het zin van je af te bijten? Als hij soms vervelend doet, kan je hem vragen of hij het er moeilijk mee heeft dat je homo bent. Dan kaats je de bal terug. Het moet niet buigen of barsten worden hé? Ik heb vaak ondervonden op school dat de aanval niet loont. Je moet ze confronteren met hun eigen gedachten. Oefen dat op je vader.'
Na het serieuze onderwerp liet hij mijn handen los.
'Zeg wat vond jij het mooiste moment van onze reis?'
'Onze laatste avond?'
'Nee. Daar plak ik het etiket 'buiten categorie' op. Het mooiste vond ik dat je mijn hand nam op de trein. Dat wilde ik je even zeggen.' Hij boog ver over de tafel en plaatste een zoen op mijn voorhoofd.
'Ik vond dat ik dat moest doen.'
'We gaan de hele namiddag niet aan tafel zitten. Ik heb een vraag. Gaan we eerst naar buiten, een wandeling maken bijvoorbeeld,
of gaan we nu naar mijn kamer?'
'Het is mij gelijk.'
'Het is niet gelijk. Ik wil jouw antwoord.'
'Naar je kamer.'
'Waarom?' Frank glimlachte breed.
'Omdat ik moeilijk kan wachten.'
'Dat lucht me op. Ik zit er mee dat ik altijd zin heb, vandaag en morgen en weer opnieuw. Je hebt me op de proef gesteld op vakantie.'
'Dat was stom van me.'
'Niet waar. Het is iets van ons twee, dat moet het altijd zijn.'
'Nooit denken dat ik minder zin heb dan jij.'
'Altijd goed om dingen te bespreken. Zullen we?'
Het kon geen vraag meer zijn.
'Mijn bed wordt eindelijk ook het jouwe. Hoe vaak ik hier over je gefantaseerd heb, kan je je niet inbeelden.'
'Deze vrijheid komt onverwacht. Geen pottenkijkers. Ik dacht met je ouders in huis een zedig weekend te beleven.'
Ik zag Frank zijn T-shirt opvouwen en netjes op het bureau leggen, daarna zijn short en de rest er bovenop.
'Je bent op je mooist enkel nog in je onderbroek voor je die uittrekt en vlak daarna.' deelde hij me mee.
Franks voorhuid eindigde op een beschermend slurfje. Ik keek toe hoe zijn erectie groeide en hoe het toompje zich aftekende onder zijn eikel.
'En vlak daarna.' herhaalde hij mij wegrukkend uit een dromerig moment.
'Je krijgt wat je wil.' Toch zwierde ik mijn onderbroek niet driest in de kamer. Ik legde ze deftig naast die van Frank, op mijn eigen stapeltje.
Ik liet hem mijn uithardend materiaal bekijken.
'Zoiets wil je toch niet verstoppen.'
'Voor jou niet.'
'Ik heb je tijdens de reis zien veranderen. Je werd mooier met de dag...Ik ben jaloers op jouw huid.'
Frank streelde mijn dijen alsof hij het verschil wilde voelen tussen bruin en de zon niet gezien maar dat zal niet zijn bedoeling geweest zijn.
Het streelde mijn ijdelheid er lekker gebruind uit te zien terwijl ik zelf viel voor zijn bleke, melkwitte huid. Je zag vaag een delicaat kleurverschil op zijn bovenarmen. Hij leek er nog zachter door.
Hij draaide wat rond mij. Ik vond het best heerlijk dat hij me uitvoerig bekeek. Af en toe tikte hij me aan. Opgewonden werd ik ervan. En toch hing er een relaxte sfeer. Zo vrij voelde ik me nooit tevoren. Onze reis bracht ons dichter bij elkaar. De beklemmende sfeer van thuis ontbrak.
Wanneer ik mee bewoog, kwamen we tot een bezwerend dansje waarbij onze eikels elkaar regelmatig raakten.
'Ik wil iets proberen.'
Frank trok mijn voorhuid over mijn eikel. Mijn piemel reageerde fors op die behandeling. Bij zichzelf deed hij hetzelfde.
Hij nam twee snoepjes in een plastic verpakking of was het kauwgom?
'Wat is dat?'
Onwaarschijnlijk dat ik dat niet kende, ga je denken.
Het woord en waarvoor het diende, tot daar ging de seksuele voorlichting in die tijd. Van mijn ouders kon de informatie moeilijk komen.
'Dat is een condoom. Je kent dat dus niet.'
Ik friemelde aan het plastiekje en voelde de contouren van een ringetje.
'Kijk.' Frank scheurde zijn donkergroene verpakking open.
'Met een medium zul je het moeten doen.'
Hij zette het ringetje over het topje van mijn eikel en rolde het doorschijnend velletje in één beweging tot aan de basis van mijn penis.
'Hij past perfect.'
'Het is een voorbehoedsmiddel.'
'Dat is het. Om een zwangerschap te voorkomen gaan wij hem niet gebruiken.'
Frank schoof vlot het tweede exemplaar over zijn eigen stijve.
'Ha, hij past toch. Ik had gedacht dat hij voor jou een maat te groot ging zijn.'
Het leverde me een pittige pets op m'n billen op.
Ik kletste net iets steviger terug.
'Genoeg. Mijn bed in jij!'
'Hoe kom je er aan en wat ben je van plan?'
'Je stelt teveel vragen. Mijn broer heeft een grote verpakking gekocht. Ik mocht er enkele hebben.
Nu moeten we niet opletten. Laat je gerust gaan.'
Ik ging me helemaal niet laten gaan. Ik genoot van het knuffelen en de aanrakingen.
Frank deed geen poging om iets meer te proberen tot, zo gaat dat, onze ademhaling versnelde. Ooit nader je het onvermijdelijke hoogtepunt.
Hij nam me in zijn mond, stopte even om te zeggen: 'Stoten.'
Hij liet mijn piemel pas vrij toen de rust over mij viel.
'Nu begrijp ik je plan pas. Jij bent aan de beurt.'
'Doe eerst dat ding af voor het er spontaan afvalt en leg er een knoop in.'
Ik deed mijn best om Frank dezelfde ervaring te geven.
De inhoud van onze condooms vergeleken we.
'Al mijn liefde voor jou zit hier in gevangen.' lachte Frank.
'Ik denk eerder duizenden kleine monsters, allemaal klonen van jou.'
'Mijn bedoeling was vooral m'n lakens proper te houden. Dit was zoveel meer.' zei Frank.
We waren van weinig op de hoogte toen. Achteraf hebben we vaak gelachen om onze naïviteit en onhandigheid.
We moffelden het gevolg van onze prestaties helemaal onderaan in de vuilzak in een leeg botervlootje.