Bosbessen plukken (deel 16)
Ik wendde het hoofd heftig in de richting van Geert want ik ben niet achterlijk. 'We zijn over de tongen gegaan.'
'Je zegt dat verkeerd. Mijn broer is homo en heeft ook een leuke vriend. Ik vind dat niet erg. Ik heb een toffe broer, weet je.'
Hoewel ik geen verlegen type ben, voelde ik me blozen. Ik kreeg waterige ogen en weerstond de drang om mijn emotie te verstoppen door weg te kijken.
'Hebben Johan en Ria het verklapt.'
'Verklappen is een fout woord. Ellen is natuurlijk ook op de hoogte. We hebben het over jullie gehad een paar dagen geleden en Johan beloofde het onderwerp aan te snijden.'
Geert nam het gesprek over en ik luisterde naar het verhaal over zijn broer.
Toen hij zweeg en het lawaai van de joelende bende terug tot me doordrong, bleef hij naast me zitten.
Allerlei gedachten gingen door me heen.
Het kon me weinig schelen dat Geert en Ellen nu ook op de hoogte waren. Ik zou Geert oprecht kunnen omhelzen, een soort fatsoen weerhield me ervan.
Met trots keek ik naar Frank die zich amuseerde. Frank was vrij terwijl ik altijd een gevangene van mezelf was gebleven. Het knaagde dat ik hem tekort had gedaan door hem te dwingen het geheim te bewaren dat eerder het mijne bleek dan het onze.
De uitgelaten waterpret nam een einde. Frank hees zich uit het zwembad en zette zich dicht naast me, zijn dijen raakten de mijne.
'Waarom deed je niet mee?'
'Even tot rust komen en een goeie babbel met Geert...'
Geert knipoogde naar me en ging er vandoor.
Ik keek rond en zag de grote laurierkers. 'Kom eens even mee.'
'Waarom?' Een niet begrijpende Frank volgde me tot achter de struik.
Daar nam ik hem in mijn armen en gaf hem een pakkerd.
'Waaraan heb ik dat verdiend?' vroeg hij terwijl we even later geroutineerd onze tent opzetten.
'Zomaar. Misschien ben ik gewoon gelukkig.'
'Of een beetje gek?'
'Ook goed. Prettig gestoord dan.'
Met een delegatie ging ik inkopen doen in de nabije superette.
We wilden een feestje bouwen met de overschot van ons zuinig beheerde geld.
Dus kochten we bier, wijn en lekkere calorieën.
De calorieën waren ongeveer naar binnen gewerkt toen de eerste druppels vielen. Het was naïef te denken dat het gerommel op afstand zou blijven.
'Het is mis.' gaf Yves aan. De bliksemschichten en de donder zetten zijn statement kracht bij. Het leek verstandig onze aankopen te verdelen en ons terug te trekken.
Toen de eerste grote druppels vielen, vluchtten we onze tenten in. Druppels roffelden op ons tentzeil. We aten de salami en de kaas op en dronken om beurt van de haastig mee gescharrelde fles wijn die ik tussen mijn benen knelde om ze niet om te stoten.
Het werd te donker om zonder zaklamp te zien.
'Het heeft iets.'
'Samen de avond afsluiten was gezelliger geweest dan dit onweer over ons krijgen.'
'Wij samen in de tent kan ook gezellig zijn.'
Dat ging ik niet tegenspreken.
De felle regen ging over in een licht getokkel op het buitenzeil. Ik stak mijn hoofd buiten en zag Yves net hetzelfde doen. Verder viel er geen levende ziel te bespeuren. Het geurde heerlijk buiten maar het momentum om een feestje te bouwen bouwen leek gepasseerd. Yves trok zich terug in zijn tent.
'Regent het nog?'
'Het is bijna over.'
'Ik moet gaan plassen.'
'Ik ga mee.'
We trokken onze schoenen aan. De binnentent bleef droog. Ook onze schoenen die onder de buitentent stonden, hadden slechts enkele spetters gevangen.
We stonden even te kijken naar de bliksemschichten van het overgetrokken onweer. De knalgele Teunisbloemen tegen de omheining geurden heerlijk zoet en probeerden met hun geur en hun felle kleur die het laatste avondlicht ving, nachtvlinders te lokken. Ik onderdrukte de neiging om achter onze tent tegen de draad te plassen en we begaven ons naar de toiletten aan het zwembad.
Er viel buiten geen levende ziel te bespeuren. Er klonk gelach en geroezemoes in de verte uit de cafetaria van de camping.
'We zijn nette jongens hé.' merkte Frank op terwijl we na het plassen onze handen wasten.
'Valt handen wassen onder de definitie van nette jongens?'
Frank glimlachte slechts.
'Zullen we even gaan zwemmen?'
'Je mag niet in het zwembad na zonsondergang en we hebben onze zwembroek niet bij.'
'Zonder gaat ook.'
De zwembadverlichting en het uitnodigende stemmetje van Frank zogen me naar het water.
'Toch maar niet.'
'Je bent een bangerik.'
'Op deze manier moet je me niet proberen te overtuigen.'
Dus nestelden we ons in onze tent. De naar gewoonte aan elkaar geritste slaapzakken bleven open. Het onweer bracht verkoeling maar verdreef de zomerwarmte niet.
De rits van de tent bleef eveneens open en zorgde voor een vleugje koelte bij een spaarzaam briesje..
'Zou het onweer voorbij zijn?'
'Ik weet het niet.'
Het flitsen bleef aanhouden en ik had de indruk dat er langs alle kanten onweer hing.
In de tent kreeg ik de illusie van veiligheid.
Frank nestelde zich knus tegen me aan. Ik was er snel aan gewend geraakt samen te slapen.
We droegen naar gewoonte ons wit mouwloos onderhemd en een witte onderbroek. het saaie, degelijke ondergoed van de tachtiger jaren.
Ik kon genieten van het zo samen slapen : de warmte van zijn benen en de naaktheid van zijn armen voelen en toch de controle over mijn lust houden...
Ik dacht terug aan het gesprek met Geert.
'Geert en Ingrid weten het intussen ook van ons.'
'Verwondert me niet.'
'We hebben ons toch koest gehouden.'
'Je bent de hele tijd bezig met het te verstoppen. Het is toch niet erg. Johan en Ria gisteren, dan kunnen Geert en Ellen er bij. Je zit er veel te veel mee in je hoofd. '
'Ik beweer niet dat ik het erg vind. Er is iets anders. Geert heeft een broer die homo is.'
'Interessant. Daar hadden jullie het over aan het zwembad.'
Ik vertelde Frank wat Geert over zijn broer verteld had.'
'Mooi.'
'Dat klopt, mooi. Het deed me deugd wat Geert me vertelde.'
'Binnenkort weten ze het allemaal vanzelf en ze gaan het je niet kwalijk nemen.'
'Ik heb je de hele vakantie tekort gedaan.'
'Dat deed je niet. Ik begrijp je beter dan je denkt.'
Frank trok zich stevig tegen me aan.Ik zuchtte demonstratief alles van me af. Ik voelde me goed. Geert bracht vrede in mijn hoofd.
'Ik vraag me af wat Geert en Ellen op dit moment aan het doen zijn.'
'Misschien slapen ze.'
'Dat geloof je toch zelf niet. Of Johan en Ria dan? Het is de laatste avond.' opperde Frank.
'Dit moet je niet suggereren.'