Zijn nieuwe huis deel 8

[grensgeval]

Deel 14.

De kerstdagen waren bij ons nu goed in gepland.
1e kerstdag zou ik bij Maartje, Antonio en Sergio dineren.
Nu Joshua er bij was kwam die gewoon mee.
Op uitnodiging van Annemiek zouden we daar de 2e kerstdag door brengen.
En oud op nieuw had ik al gepland maar wist niet of Joshua dan mee kon.

De eerste kerst dag zijn we op tijd naar de Duitse familie gegaan.
Eerst naar de mis en daarna een heerlijk uitgebreid diner.
Joshua was wel wat gewent gelukkig maar de kathedraal waar we heengingen was echt mooi.
Hij keek zijn ogen uit.
De dienst was dan in het Duits maar o wat mooi.
Na afloop gingen we naar het huis van Maartje.
Daar genoten we rond de avond van een uitgebreid diner.
En na afloop was Joshua helemaal onder de indruk van alles.
Hij bedankte Maartje en Antonio voor het super diner.
Dit had hij nog nooit mee gemaakt.
Joshua gaf Sergio een dikke knuffel toen we weg gingen.
En beloofde snel weer langs te komen.

Thuis zei Joshua nou dit was echt een familie gevoel.
Een echt kerst gevoel.
Dat heb ik nog nooit mee gemaakt.
Ik heb een heel goed gesprek met Sergio gehad.
Ja we waren jullie al kwijt maar toe zag ik jullie in de tuin zitten met jullie jassen aan.
En hebben jullie lekker laten gaan.
Ja ik weet nu waarom Maartje en jij door het grootste deel van de familie zijn uitgekotst.
Ja heftig verhaal hé?
Ja zeker en jullie kunnen er zelf niets aan doen.
Nee puur omdat hun zo zelf ingenomen zijn.
En alles terug voeren op de bijbel die heilig aanwezig is bij hun.
En op zich is het simpel.
Ja jij om dat je gevoelens hebt voor je eigen geslacht.
En Maartje omdat ze verliefd word op een Italiaan die uiteraard rooms is en dat volgens hun ketters zijn.
Omdat hun beelden in de kerk hebben staan.
Nou ik had een mooie tegen Sergio.
O vertel.
De meeste kerken hebben toch een kruis?
Ja klopt zei ik.
En meestal zelfs glas in lood ramen met een afbeelding van Jezus?
Klopt ook.
Dus ook hun hebben ook beelden die prominent aanwezig zijn.
Ja als je het zo bekijkt zou je wel gelijk hebben.
En ja in jou geval zei ik weet ik niet of het goed onderbouwd kan worden.
Er blijkt in de 10 geboden te staan dat je niet met de knecht van je naaste het bed mag delen maar er staat nergens dat het niet mag met je eigen knecht zei hij lachend.
Ouwhoor,zo had ik het niet bekeken.
Maar goed bij jullie familie was de bijbel een altijd aanwezig boek.
Ja klopt alles was op de bijbel gebaseerd.
Maar als je het goed bekijkt heb ik ook gehandeld naar de bijbel toen ik jou weghaalde uit de instelling.
Daar staat dat kinderen altijd een veilig heenkomen moeten hebben.
En de instelling was absoluut geen veilig heenkomen.
Nee klopt.
Die was meer een financiële uitbuitingsinstantie.
Alles wat wij verdiende kwam ten goede van hun, en niet ten goede van ons.[i/]
Kijk dat bedoel ik en dus geen veilig heen komen.
Tja dat we beide op ons eigen geslacht vallen is dan een bijkomstigheid.
Ja Joshua onze namen zijn dan wel op de bijbel gericht.
Maar goed dat is wat onze ouder hebben gedaan.
Klopt en ja ik heb een paar uur met Sergio gesproken en beide kwamen we er niet echt uit.
Echt een duidelijk antwoord was er niet, meer onbegrip aan beide kanten.
Thuis debatteerde we verder over de familie en de gevolgen.
Mijn instelling was simpel als hun mijn levens stijl niet accepteren waarom zou ik dan hun levens stijl accepteren?
En Maartje haar instelling was bijna gelijk.
Beide geloven zijn gebaseerd op het zelfde boek alleen anders geïnterpreteerd.

De 2e kerst dag waren we uitgenodigd bij Annemiek.
Daar maakte Joshua kennis met Lotte en Mieke
Mieke en Annemiek waren getrouwd.
En Lotte was hun dochter.
8 jaar oud en een schat van een kind.
Toen Joshua binnen kwam werd hij net als ik door de beide dames met 3 zoenen verwelkomt.
Dit verbaasde Joshua en toen hij dat opmerkte zei ik Joshua wen er maar aan zo zijn de meiden.
We liepen de ruime woonkamer in en Lotte kwam op me afstormen.
Ome Mathias roep ze en ze sprong zo in me armen.
Dat was een heel vreemd gezicht voor Joshua.
Ik ving Lotte op en ging op de bank zitten.
Joshua kwam naast me zitten.
Mede om dat hij zich zo veilig voelde.
Toen Lotte een beetje bedaard was vroeg ze wie ik mee had genomen.
Ik zei dat Joshua mijn pleeg zoon was en dat hij sinds kort bij mij was komen wonen.
O dus jij had ook problemen thuis net als de andere kindjes die mama helpt?
Ik schoot in de lach.
Ja Lotte was een dochter van Annemiek.
Ja Lotte, Joshua is met hulp van jou mama bij mij terecht gekomen.
Ik besloot haar niet het hele verhaal uit de doeken te doen.
Daar was ze te jong voor en was niet relevant.
Dus dan moet ik Joshua ome Joshua noemen?
Ik keek Annemiek aan.
Nee Lotte Joshua is net als jij nu een kind van.
Dus Joshua is gewoon Joshua.
O oké zei ze en voor haar was de kous af.
Mieke vroeg of Annemiek even kwam helpen in de keuken.
Lotte bleef echt bij mij plakken en van alles werd boven tafel getoverd.
Een dingetje hier voor mij en een dingetje daar.
Toen de koffie en drinken voor Lotte op tafel stonden werd het even stil.
We genoten van het kerstbrood en de koffie.
Toen Lotte haar beker leeg had zei ze mam nu de cadeautjes toch?
Ja Lotte nu mogen de cadeautjes.
Ze sprong van haar stoel en pakte het eerste cadeautje.
Ze las het goed.
Ondertussen zei Mieke: Lotte geeft altijd de cadeautjes.
En dit jaar zou ze proberen zelf de namen te lezen.
Afgelopen jaren deden we het samen maar nu wou ze het zelf doen.
Het eerste cadeautje was voor mama.
Lotte twijfelde.
Ze kwam naar mij en vroeg wie er werd bedoeld.
Mieke had het gezien en stak onopvallend 2 vingers op.
Lotte zei ome Mathias weet u voor wie dit cadeau is?
Ik keek en zei wat staat er op Lotte?
Ja mama.
Maar ik heb er 2.
ja dat klopt.
Maar ik denk dat het cadeau voor allebei is dan.
O ja dat kan ook zei Lotte gelijk.
Mam dit is voor jullie allebei zei ze heel opgewekt.
Ze gaf het cadeau aan de dames.
En kroop weer op haar stoel.
De meiden maakte het cadeau open en daar zat een toepasselijk cadeau in.
Voor beide een in elkaar passende beker.
Lotte keek en liep weer naar de boom.
Pakte een klein cadeautje en Annemiek zei nee Lotte die is voor straks.
Ze pakte een middelmaat cadeau en sleepten hem mee.
Ze las en zag haar eigen naam.
Ze keek me aan en ik wees naar Joshua.
Lotte begreep het en gaf het cadeau aan Joshua.
Wil jij dit cadeau geven Joshua vroeg ze.
Joshua pakte de doos aan en zag de naam.
Natuurlijk Lotte.
Ga maar zitten.
Lotte nam plaats op haar stoel en Joshua gaf haar het cadeau.
Ze zei dank je wel en begon het open te maken.
Heel voorzichtig.
Het was een aanvulling op haar poppen verzameling.
Ze bekeek het, deed het terug in de doos en sleepte de doos naar haar hoek.
Keek weer naar haar moeders en die knikte.
Het volgende cadeau wat ze pakte was voor Annemieke.
Daar stond op mama 1.
Dus was het voor haar duidelijk haar eigen moeder.
Vol trots kwam ze bij Annemiek aan en zei mam voor jou.
Dank je wel schat zei ze en Lotte ging weer op haar stoel zitten.
Toen het cadeau was uitgepakt mocht ze de volgende pakken.
Daar stond mama 2 op.
Dus liep ze naar Mieke en zei mam die is voor jou.
En zo ging het een tijdje door.
De cadeaus voor haar moeten Joshua en ik om de beurt aan Lotte geven.
Mieke kwam naar ons toe toen we beide een cadeau hadden gegeven.
Ze lost het leuk op hé zei ze met een Belgisch accent.
Ja zeker zei ik.
Ja Joshua hoort er bij dus mag hij ook een cadeau geven.
Vorig jaar moest Mathias al haar cadeaus geven.
Ik denk omdat Mathias ook voor haar speciaal is.
En ze gaf me een knip oog.
Toen kwam er en cadeau voor mij.
O een groot cadeau voor ome Mathias zei ze.
En gaf me een pakket.
Daar zat een foto in van ons 4e afgelopen zomer.
Die was gemaakt in de speelfabriek waar we waren geweest.
Toen Lotte die zag zei ze mama die is niet compleet.
En moet opnieuw.
We keken haar aan.
Ja Joshua staat er niet op.
We schoten in de lach.
Waarom lachen jullie nu zei ze beledigd.
Die hoort er toch ook bij?
Ik pakte Lotte op en zette haar op mijn schoot
Ja poppetje zei ik, maar toen was Joshua nog niet in beeld of te wel toen wisten we nog niet dat Joshua een paar maanden later bij mij ging wonen.
Nou ja waarom niet?
Omdat ik toen nog niet wist wat er met Joshua aan de hand was.
O maar dan moeten we wel een nieuwe foto maken hoor.
Ja Lotte je hebt wel gelijk zei Mieke.
Joshua hoort en nu ook bij.
Weet je wat dat doen we gelijk.
Ze liep naar de achterkamer en pakte het statief.
Zette de camera er op en groepeerde ons op de bank.
Annemiek aan de linkerkant, ik er naast, Joshua naast me, Lotte op onze schoot en toen zette ze de camera klaar.
Kwam naast Joshua zitten en toen flits was de foto gemaakt.
Ze bekeek hem snel en zei zo terug.
Nam de camera mee en al snel kwam ze met 3 blaadjes terug.
En 2 lijstjes.
Zo zei ze geregeld.
Pakte een schaar knipte een blaadje op maat en schoof die in het lijstje.
Liet hem aan Lotte zien en die keek heel goed.
Ja mama die is mooi en compleet.
Nu is het goed daar zitten we allemaal op.
Ze pakte het 2e blaadje en knipte die ook op maat.
Gaf die aan mij en zei kijk dan is dit de goede.
En Lotte keek en zei ja mooi.
De 3e knipte ze ook opmaat en zei sorry ik heb even geen lijstje meer maar die halen we van de week.
En zei die is voor jou kamer Lotte.
Dank je wel mama.
We gingen verder en opeens zei Lotte mam het is niet eerlijk.
We keken Lotte aan en Mieke vroeg wat er niet eerlijk was.
Nou iedereen heeft al meerdere cadeaus gehad maar dit is een van de laatste.
Dus heeft Joshua er geen.
Ja en het grote pakket zei Mieke.
Dat is toch voor iedereen zei Lotte.
Kijk eerst maar voor wie dat laatste cadeau is Lotte zei Annemiek.
Ze pakte het onhandige pakket onder de boom.
Ze nam het mee en begon te lezen.
Ze las en las en toen zei ze ik snap het niet
er zit een brief op het pakket.
Ja Lotte en wat staat daar op?
Dhr. J.M.T van Mochtman.
Ja en nu weet jij niet wie dat is?
Nee die ken ik niet.
Nou ik wel zei Mieke.
En mama ook en zeker ome Mathias.
Ze keek heel verbaast.
Ja kom maar hier zei ik.
Joshua had zijn eigen initialen herkend maar zei niets en speelde het spelletje mee.
Lotte legde het pakket op tafel met wat hulp.
Toen pakte ik een stift en begon te strepen.
Dhr. Is meneer zei ik.
O oké zei ze.
Dat word er op zet als het een belangrijk iets is.
Ah dus deze brief is belangrijk.
Dat denk ik zei ik.
Goed dan zal ik je verder helpen.
Als we een officiële brief naar jou sturen staat daar Mevr. L.M.A de Burght - Helting.
He niet gewoon Lotte?
Nee officieel heet jij zo.
Echt waar vroeg ze aan Annemiek.
Ja Lotte daar heeft ome Mathias gelijk in.
Ja Mevrouw Lotte. Maria. Anthonia de Burght – Helting .
Heet ik echt zo?
Ja meisje zo heeft je echt.
Ze keek ongelovig naar haar moeders.
Ja Lotte zo hebben we je genoemd.
Lotte. Maria. Anthonia zijn je doop namen.
De Burght is mijn achternaam zei Annemiek.
En Helting mijn achternaam zei Mieke.
En omdat we getrouwd zijn hebben we besloten beide name te gebruiken
alleen heet ik de Burght – Helting zei Annemiek.
En ik Helting – de Burght zei Mieke.
En omdat ik jou biologische moeder ben hebben we jou mijn achternamen gegeven zei Annemiek.
O dus als jij de biologische moeder was had ze dus L.M.A. Helting – de Burght geheten.
Ja klopt zei Mieke.
Ah ja ik heb officieel de vrucht erkend dus ben ik haar meemoeder zo als dat officieel heet.
Joshua vroeg wijselijk niet wie de vader was maar volgens mij had hij het ondertussen wel door(zo als ook later zou blijken).
Oké we gaan verder Lotte zei ik.
Ik vroeg wie zijn naam begint met een J?
Eh ze dacht diep na en zei toen vragend Joshua?
Juist Lotte die brief en alles is voor Joshua.
O nu snap ik het zei ze.
Ik had het cadeau laten liggen omdat ik niet wist voor wie dat was.
Sorry Joshua dat wist ik niet.
Ze gaf hem een knuffel en zei het geeft niet Lotte dat was ook wel moeilijk voor jou hé?
Ja eigenlijk wel.
Ze gaf hem het pakket en Joshua maakte als eerste de brief open.
Dat was de officiële brief van de oude instelling.
Annemiek had de brief ontvangen en had er een officiële nieuwe op gedaan.
In een blanco envelop.
Joshua las de brief goed door en zei toen joepie het is eindelijk officieel.
Nou ga maar door zei Annemiek.
De 2e enveloppe maakte Joshua open.
Daar zat een afhaal bewijs in voor zijn definitieve ID .
Met de vermelding dat als hij dat wilde hij ook eerst zijn achternaam kon veranderen.
Joshua keek me aan, zei kan dat?
Ja dat kan want in de 3e enveloppe zit een ander belangrijk papier.
Die zit in het pakket
Ik weet dat je het niet direct wou maar ik was er toch op gestuit.
Hij scheurde het papier van het pakket.
Er op lag een enveloppe.
In die enveloppe zaten 2 officiële documenten.
Het waren de overlijdens documenten van zijn ouders.
Joshua bekeek ze en wou ze weg gooien.
Ik wil niets met ze te maken hebben zei hij.
Lieve schat, zei Annemiek die heb je nodig om je achternaam te veranderen als je wil.
En het boek wat er bij zit is je officie geboorte boek met foto’s.
Joshua werd weer rustig om dat Annemiek een arm om hem heen sloeg.
Hij opende het boek en zag op de eerste pagina het geboorte bewijs.
Daarna kwamen er wat foto’s van hem als baby.
En dat ging door tot zijn 6e jaar.
Zelfs foto’s van zijn verjaardag.
En toen stopte het.
Er waren wat lege pagina’s en toen wou hij het boek dicht slaan.
Nog 3 pagina’s door bladeren schat zei Annemiek.
Joshua sloeg door en toen zag hij een foto van zijn 15e verjaardag bij zijn oude baas.
Zelfs de foto van de personeel dag zat er in.
Die was hij al kwijt.
De volgende pagina was zijn 16e verjaardag op het werk.
En de foto van de personeel dag er voor zat er in.
En de laatste foto was de foto bij onze baas toen hij de sleutel kreeg van zijn kantoor.
He hoe kom je daar aan?
Ja schat ik heb geprobeerd je leven in te vullen.
Door middel van dit fotoboek en het foto boek wat ik kreeg toen ik alles voor je regelde.
Dat foto boek heb ik overigens nog liggen maar was vuil en vies.
Als je wil kan ik het je geven maar de foto's heb ik hierin geplaatst.
Joshua was erg onder de indruk.
Mag ik daar later op terug komen?
Natuurlijk rustig aan laat eerst dit maar eens dalen.
Achter in het boek zaten 3 papiertjes.
Op elk papiertje was een optie gezet van de naam die hij kon aannemen.
Als eerste zijn eigen oude naam.
Als 2e mijn achternaam.
En als derde een leeg veld.
Je hoeft niet direct te beslissen.
Nou ja voor 31 januari moet je hebben besloten want dan is het termijn verlopen en behoud je je oude achternaam.
Joshua had het even moeilijk toen hij alles goed door las.
Hij zag in de documenten een brief zitten.
Van een advocaat.
Joshua wilde die openen maar Mieke zei Joshua dat mag je ook met Mathias samen door nemen.
Maar ik weet dat je we wel blij van word dat zeker.
Nou maak je me nieuwsgierig
Hij opende de brief en zag dat die echt officieel was.
In de brief stond dat binnen 1 jaar na bovengenoemde datum(18 december) hij aanspraak kon maken op het familie vermogen.
Hij als eerste kleinkind van zijn grootouders was het enige kleinkind die officieel nog geen aanspraak had gemaakt op het familie vermogen.
Het bevatte een bekrompen beschrijving van div. Eigendommen.
Nou als ik het zo lees heb ik opeens geen enkel financieel probleem meer.
Nou ja dat moet blijken zei ik.
Je bent niet de enige erfgenaam.
Nee dat klopt zei Mieke.
Maar wel de oudste en enigste van je moeder kant.
Ze had nog 2 broers waarvan er 1 tot op heden niet heeft gemeld en/of traceerbaar is.
En de andere broer heeft van de week ongezien afstand gedaan van zijn deel.
Ik weet om welke reden maar mag daar nog geen uitspraak over doen.
1 van de redenen is dat hij dan als beheerder moet optreden in Nederland en hij een compleet leven heeft opgebouwd in America.
Dus in principe is het tussen de onvindbare oom en jou.
En beide hebben tot 18 december komend jaar de kans om zijn deel op te eisen.
O wouw zei ik.
Maar als de andere oom niet opeist?
En Joshua wel?
Ja dat bedoel ik zei ik.
Nou dan is alles van Joshua.
Of de ander oom welke in America woont moet voor die datum overlijden en officieel kinderen hebben.
Dan hebben die als de onbekende oom zich niet meld recht op totaal 12,5% van alles.
En als na de datum de oom of directe familie zich meld?
Als het aantoonbaar is hebben hun maar recht op 7 % van alles.
Meer niet.
Nou Joshua laat ik het zo zeggen als niemand reageert zou ik toch eens achter je hoofd krabben wat je er mee doet?
Nou na de 18e december van volgend jaar word het testament officieel uitgesproken.
Dan krijg je ook de volledige lijst van eigendommen.
Of eerder als de on gevonden oom ook afstand doet.
Joshua was helemaal stil.
En mijn ouders hadden altijd geld problemen.
Ja klopt zei Mieke.
Omdat ze verslaafd waren konden ze geen aanspraak maken op 1 euro uit het vermogen.
Dat hadden je groot ouders heel mooi weg gewerkt.
Helaas hebben we dit pas 2 weken na hun overlijden gekregen.
Joshua schoot vol en zei; ik wist niet eens dat ik een opa en oma had.
Nou dat wist bijna niemand.
Ze hadden het allemaal goed verborgen.
En deels kwam het door het verleden van je ouders.
En als ik officieel moet praten heet je geen van Mochtman.
Nee?
Nee dan heet je jonker J.M.T von Möchtmann en wat meer wat ik even vergeten ben.
En eigenlijk ook geen Joshua maar Jöshuä .
Maar goed dat lijkt er nog steeds op.
En het heeft zelfs een mooie betekenis.
Het betekend God redt.
Nou moet ik eerlijk zijn dat ik al jaren niet geloof
Nou ja het was de 3e naam van je opa en volgens mij hebben je ouders eigenlijk je naar hem vernoemd.
Nou ja toch wel mooi eigenlijk.
Dank jullie wel dames zei Joshua.
Lotte had de hele tijd bij mij op schoot gezeten en gaf toen Joshua een kusje.
Joshua gaf Lotte een kusje terug en toen de rest.
Ja het klopte Annemiek, ik had gezegd dat het me geen bal zou schelen.
Maar nu ik de achtergrond weet heb ik er toch spijt van.
Geeft niets jongen ik heb het graag voor je gedaan.
En eigenlijk hoort het bij het proces.
O ja zei Mieke.
Ik heb een officieel document dat je dus jonker J.M.T von Möchtmann heet.
Die naam kan je ook gebruiken bij de omzetting van je naam.
Nou ik ben even helemaal perplex.
Ach Joshua weetje in principe maakt het geen bal uit waar je vandaan komt.
De persoon die je bent is veel belangrijker.
En jij bent een heel fijn persoon heb ik al gemerkt zei Mieke.
Zeker hoe je met onze dochter omgaat.
Tja ach ik herken iets in haar maar weet nog even niet wat.
En ze was heel spontaan en dat heeft me ook over de streep getrokken.
En zeker hoe Mathias met haar om gaat.
Ja die heeft echt een speciaal plekje voor haar en hij bij haar.
Maar goed Lotte er is nog 1 pakket.
Een groot pakket.
Ja die is te groot voor mij.
Nou dan moet je maar even hulp vragen.
Ze keek de kamer rond en ik verwachte dat ze mij zou vragen maar tot verwondering van alle zei ze: Joshua wil je me helpen met het grote pakket.
Het was een lief gebaar omdat iedereen minstens 3 cadeaus had gehad en Joshua maar 1.
Denk ik in ieder geval, ik kan niet in haar koppie kijken.
Samen haalde ze het grote pakket uit de gang.
Ik zag dat Joshua heel slim speelde net doen of Lotte veel droeg maar zelf het hele gewicht dragen.
Toen het pakket tegen de kast stond zei ze dit pakket is voor iedereen.
Maar mam ook voor Joshua?
Ja Lotte iedereen is ook Joshua.
O ja iedereen die nu aanwezig is.
O ja dus ook voor Joshua.
Nou dan mogen jullie hem samen open maken zei Mieke.
Ze had de camera gepakt en filmde hoe hun voorzichtig het papier van de doos haalde.

Deel 14.[

Joshua en Lotte trokken voorzichtig het papier van de doos.
Toen kwam er een soort cheque te voorschijn.
Het was een vakantie cheque.
Met de hele groep naar een vakantie huisje in de Achterhoek.
Lotte zei toen ja vakantie.
En we gaan met z’n alle zei ze blij.
Annemieke legde uit dat de huisjes daar nu nog gebouwd werden en wij de 3e groep zou zijn die er gebruik van maakte.
Via kennissen had ze van dit park gehoord.
De eigenaar van het park bleek een goede relatie te zijn van hun.
Geregeld vingen hun kinderen op.
En veel kinderen verbleven er ook.
En werkte zelfs op het park in zo ver dat mocht.
Het was echt een familie park met bijna het hele jaar wat te doen voor de kinderen.
En het mooie was dat Annemiek en Mieke de maandag een cursus hadden daar in de buurt.
Dus moesten wij die dag even op Lotte passen maar dat zou geen enkel probleem zijn.
Maar het beloofde een mooie week te worden.
Net buiten het seizoen dus een stuk rustiger dan normaal.
Lotte was echt blij want dit was echt een vakantie die verder weg was dan normaal.
Normaal bleven ze binnen 100 kilometer van huis.
Want stel dat.
We maakte er een gezellige avond van en rond 9 uur ging Lotte naar bed.
En wij weer naar huis.
Joshua stapte in de auto en we reden terug naar huis.

Het was erg gezellig
Ja het is altijd gezellig bij de dames.
En Lotte is wel erg snel gewent aan iemand.
Nou Lotte is Lotte en is gewent dat er soms mensen op bezoek komen.
Omdat Annemiek natuurlijk bij jeugdzorg werkt heft ze wel eens een logee voor 1 nacht.
Dan word er een kind ergens weg gehaald om wat voor reden dan ook en dan blijft die soms 1 nacht slapen om even de rust te krijgen.
Heel soms komt ze naar mij als het meer dan 1 kind is en dan blijven die een nacht bij mij.
Maar dat is tot nu toe maar 2 keer gebeurd in de jaren dat ik hier woon.
En ja Lotte is dat dus gewent.
En de meiden hebben haar duidelijk gemaakt dat jij voorlopig bij mij woont en dus vaker langs zou komen met mij.
Ah vandaar dat ze me zo makkelijk accepteerde.
Ja dat is wel een punt bij Lotte, die is zo gewent dat ze kinderen 1 keer ziet dat ze er niets mee opbouwt.
Maar Lotte is dus echt een kind van Annemiek?
Ja haar eigen dochter.
Maar er is dus geen vader?
Nee niet echt hé met 2 lesbische dames.
Dus via een zaad donor?
Ja zo iets.
Maar 1 ding viel me wel op Mathias.
Nou vertel.
Het viel wel op dat Lotte wat van jou weg had en ze eigenlijk naar jou toe trekt.
En volgens mij ben jij de zaad donor.
Ik werd rood en opende mijn mond maar sloot hem weer om hem weer te openen en toch maar te sluiten.
Volgens mij heb ik het bij het goede eind?
Nou ja eh begon ik.
De dames hebben al 12 jaar een relatie.
Zijn getrouwd toe het kon en wilde eigenlijk beide al sinds het begin wel een kind.
En toen ik 10 jaar geleden hier kwam wonen, kwamen we elkaar tegen en herkende we elkaar van school in de randstad.
Zei was de middelste dochter van een gezin van 8 kinderen.
Streng gelovig en toen ze dus lesbisch bleek te zijn door de gehele familie uit gekotst.
En toen had ze een beginnend iets met Mieke.
Die was als Belgische via een project op haar werk een maand op haar afdeling.
Als assistent afdelingshoofd kindergeneeskunde kwam Mieke onder haar te werken en ja dan ga je wat vragen stellen.
Gewoon uit nieuwsgierigheid.
Na de maand hebben ze contact gehouden
Daar hebben ze elkaar gevonden en 11 jaar geleden is er een nieuwe directie gekomen in het ziekenhuis.
En toen werd er al aangeven dat omdat het een ziekenhuis op christelijke basis was.
Dat de kans bestond dat zij en nog 3 collega’s problemen konden krijgen.
Alle 5 voldeden ze niet aan de regels van het ziekenhuis.
En zeker zei en haar mannelijke collega niet.
En ondanks dat ze beide ondertussen afdelingshoofd waren van de kinderverpleegafdeling boeide het de nieuwe directe niet
Omdat ze beiden niet achter stoelen of banken staken dat ze op hun eigen geslacht vielen.
En binnen 2 weken hadden hun een bericht in hun briefbakje liggen dat ze op een bepaalde tijdstip bij de raad moeten komen.
Annemiek was het er niet mee eens want had precies die week nachtdienst.
En de afspraak stond voor 11 uur gepland.
Normaal was ze rond 8 uur thuis en dan kon ze 2 uur slapen en moest dan al weer op.
En wakker blijven was er moeilijk wegens de zware diensten in de nacht.
Dus toen de brief er was dat ze 2 dagen later moet verschijnen heeft ze een bericht gemaakt dat ze van wegen de nachtdienst verhinderd was.
De volgende nacht lag er al een antwoord in haar postvakje dat als ze niet kwam opdagen ze aan werkweigering deed.
Ze moest als afdelingshoofd gewoon aanwezig zijn.
Ze heeft dan ook met tegenzin gezorgd dat ze er was.
En samen met Peter moest ze opkomen draven.
Peter had late dienst en ook voor hem was het een verrassing.
Er werd in het kort gemeld dat als hun openlijk over hun geaardheid waren, hun positie ter discussie werd gesteld.
Of te wel dat je een andere geaardheid heb oké maar niet over praten of bekend maken.
Nou sorry hoor dat was juist bij hun 2 een not done.
Ze waren beide er van overtuigd dat het beter was dat het bekend was .
Het werd zo gesteld dat als hun er openlijk over waren dat in strijd was met de nieuwe huisregels en dus ontslag kon volgen.
Beiden zeiden dan heb je hier onze pasjes en zoek voor vanavond en vannacht maar een ander.
En ze hebben ter plekke ontslag genomen.
Uiteraard was dat een groot probleem en eiste de heren daar dat ze minimaal hun maand opzegtermijn uit zouden zitten.
Nee sorry dat gaat niet, is in tijd met de huisregels zeiden ze beide.
Ze hielden de eer aan zich zelf en hebben hun spullen opgehaald en alles in geleverd.
En 2 dagen later was een rechtszaak aangespannen door het ziekenhuis.
Dat diende ook snel en daar hebben hun, hun woord gedaan.
Het ziekenhuis kreeg ongelijk en moest zelfs de voorgaande dagen en de komende maand uitbetalen
De rechtbank was duidelijk dat het nooit in de huisregels had mogen staan.
Op grond van div. artikelen in de wet mocht er niet worden gediscrimineerd.
En dat was nou juist wat de directie met de huisregels deed.
Er stond blijkbaar zelfs in dat als bekend was dat een patiënt een abnormale geaardheid had hun geen zorg zouden verlenen.
En de patiënt zouden overplaatsen naar een ander ziekenhuis.
De rechtbank vroeg zelfs stel dat er een kind met ernstige verwondingen word binnen gebracht.
En in het gesprek met de ouders blijk de zo wel op jongens als meisjes te vallen, wat dan?
Dan zou de overplaatsing direct in gang worden gezet.
Ook al is de operatie bezig.
Als het kan stoppen we de operatie en gaat de patiënt direct op transport.
En dat heeft die directie ook de kop gekost.
En binnen 4 maanden was het ziekenhuis overgenomen en is nu onderdeel van een grotere groep.
Peter had binnen een week al een andere baan en Annemiek was helemaal klaar met het dorp.
En is samengaan wonen met Mieke in deze regio.
Is hier gaan zoeken naar werk en kwam toen bij jeugd zorg uit.
Bijna het zelfde salaris terug en op basis daarvan dat huis gekocht.
En toen ze mij tegen kwamen is alles uitgelegd en kwam ook de wens naar boven.
Met wat wikken en wegen is het perfect op papier gezet.
Ik zou mijn zaad doneren.
Zo dat ze 100% zeker wisten van wie het kwam en alleen als Lotte het na haar 18e wil weten zou ze het pas te weten krijgen.
Een heel mooie verklaring voor als het huwelijk kapot zou gaan of een van de 2 dames zou overlijden
En ja als je het zo bekijkt is in feite is Lotte mijn dochter.
Maar ik heb 0.0 recht op haar.
Oké er is 1 maar, maar we hopen dat het nooit nodig is.
Als beide dames wat overkomt word er pas bekend dat ik de vader c.q. sperma donor ben en dus Lotte bij mij word geplaatst.
Ondertussen waren we thuis gekomen en heb ik Joshua op zijn hart gedrukt dat hij het nooit mocht vertellen aan iemand.
Hij begreep het en ik zei dat ik de dames even ging bellen.
De dames schrokken wel dat het bekend was geworden.
Ja maar omdat ik Matthias goed ken ondertussen en dus de overeenkomsten zag heb ik hem het gevraagd.
Nou ja goed dat is dan helaas zo zeiden de dames.
Mieke zei toen dat ze een oplossing zag voor een eerdere afspraak.
Ik wist waar ze op doelde en zei daar zal ik het nog eens over hebben.
Ik denk dat ik je begrijp.
Joshua keek mee aan en ik zei daar kom ik binnen kort wel op terug sorry Joshua.
Joshua vond het best en ging er niet verder op door.
We praten nog even na en toen we opgehangen hadden zijn we gaan douchen.

De volgende dag moeten we beiden weer werken(helaas)
Ik weer op me eigen kantoor en Joshua op zijn kantoortje.
In de pauze sprak ik Mieke nog even over het geen van de dag er voor.
Ja Mieke ik denk dat jij bedoelde dat jij ook een kind zou krijgen.
Ja Mathias dat bedoelde ik.
En ik weet dat je het eigenlijk niet wil en dat respecteer ik.
En eigenlijk zit er als het nu zou gebeuren wel bijna 9 jaar tussen.
Ja maar hoe had jij het gezien zei ik.
Ja eh ik zag een oplossing maar Annemiek vroeg me er ook naar en zei dat het niet echt kon.
O vertel zei ik.
Ik zag Joshua als de oplossing.
Dan heeft hij de zelfde zwijgplicht.
Maar Annemiek zei dat het pas over 1 jaar en 9 maanden eventueel zou kunnen.
En als voorwaarde stelde ze zelfs dat jullie iets zouden hebben samen.
Ik lachte in me zelf en zei nou jullie zien het wel rooskleurig in.
Annemiek zei dat het nu niet kon Joshua moest er minimaal 18 voor zijn.
En als jullie dan iets zouden hebben zou het helemaal mooi zijn.
Gelukkig is Annemiek heel goed in dingen uitzoeken
En me behoeden voor een grote fout.
Maar het zou mooi zijn als Joshua het zou willen doen.
Maar eigenlijk wil je dus dat ik het met Joshua bespreek en hem het voorstel.
Nou ja voorstel mag denk ik wel.
Maar ik zal aan Annemiek vragen wat wel en niet mag.
Ik laat het je weten.
Ja is goed Meis ik hoor het wel van je.
Ik zal die kabouter wel nog een keer even op zijn hart drukken dat het nooit naar buiten mag komen behalve bij de uitzondering.
Juist alleen dan maar goed dan ben je ook de aangewezen “pleeg”vader.
We hopen dat die optie niet nodig is.
Klopt zei Mieke en dat was juist het probleem met Joshua.
Stel dat er voor zijn 18e wat gebeurd.
Ja dan is het hek van de dam.
Dan zit hij met een kind terwijl hij voor de wet zelf nog een kind is.
Juist en daarom moet ik het nog even laten rusten.
Nou Meis ik hoor het en dan spreken we elkaar de 31e weer even
O ja dan kwamen wij naar jullie.
Jep en dan blijven jullie ook slapen.
Ik ken jullie langer als vandaag dus jullie bedden zijn op gemaakt.
Ik al het Annemiek duidelijk maken en ja je hebt gelijk.
We beëindigde het gesprek omdat ik werd gebeld door een chauffeur.

Die avond had ik een bericht van Annemiek.
We zouden het rond de jaar wisseling over hebben.
Ik mocht Joshua wel peilen hoe hij er tegen over stond maar nog niet direct duidelijk maken hoe en wat.
Na het eten heb ik Joshua bij me geroepen.
We kletste wat over de dag er voor en toen vroeg ik direct en op de man af:
Joshua zou jij het zelfde doen als ik bij Annemiek heb gedaan?
Daar vraag je me wat.
Aan de ene kant om iemand te helpen ja.
Maar nu nog even niet hoor.
En zeker niet met de mogelijkheid dat ik opeens pleegvader ben.
Nee snap ik maar dat is wel het uiterste.
Dan moeten in mijn geval beide ouders wat overkomen.
Ja dat is waar
Maar nog zou ik er pas na mijn 18e over willen denken.
Nu zit ik zelf nog met hoe het was om jaren in een instelling te zitten.
Dat kan ik nu verwerken en gelukkig heb ik een lieve vader die me aan alle kanten verwend.
En dan nog 2 surrogaat tantes en nichtje.
Ja ik ben wel blij en zeker tevreden.
Maar goed om nu te beslissen of ik het wel of niet wil is erg lastig.
Ja snap ik zei ik.
Bij mij heeft het ook even geduurd.
Maar goed alles staat netjes op papier.
Maar goed breek je mooie hoofdje er niet over op dit moment.
Ik denk dat je het nog niet eens zou mogen.
Nou ja aan de ene kant zou ik het wel doen maar goed de andere kant speelt ook mee.
We lieten het verder rusten en gingen lekker zwemmen.
Met de jaar wisseling hebben we het nog een keer met elkaar overgehad.
Lotte was in bed gelegd en toen konden we er over praten.
Annemiek had wat uitgezocht ondertussen.
Wettelijk mocht het pas als de donor de 18e verjaardag had bereikt.
En niet (meer) in een pleeg gezin woont of uit huis geplaatst is.
Nou dat was eigenlijk dubbel want Joshua is niet meer uit huis geplaatst.
Omdat beide ouders zijn overleden.
En ja officieel ben ik geen pleeg vader meer daar door.
Tijdens het gesprek kwam wel naar voren dat Joshua en ik ondertussen gek op elkaar waren en we dus van een opbloeiende relatie mogen spreken.
Dat was aan de ene kant lastig maar goed.
Joshua gaf aan dat hij er zeker over zou denken en het zou doen maar precies wat hij mij ook al aangaf pas na zijn 18e verjaardag.
Het mooie aan het verhaal bleek zelfs te zijn dat toen alles tussen Joshua en mij op gestart was zijn ouders nog leefde.
En toen alles rond was ze waren overleden.
Dit alles betekende dat ik Joshua niet meer als pleegzoon had.
Maar goed dat alles is pas geleden pas bekend geworden.
Joshua woont nu als huisgenoot in bij mij en heeft besloten met de papieren die hij had gekregen zijn officiële naam te gaan gebruiken.
Dit zouden we in de eerste week van januari gaan regelen.
En dan zou alles geregeld zijn.
De rest van de avond werden div. verhalen van iedereen verteld.
En rond 23 uur heeft Joshua Lotte gewekt.
Hij wou zijn "zusje" wel wakker maken.
Samen met Annemiek hebben ze Lotte aangekleed en kwamen naar beneden.
Lotte vond het leuk dat Joshua haar wakker kwam maken.
Hij was voor haar net een grote broer zei ze.
Ze moest eens weten dachten we.
Om 23.59 hieven we het glas en klokslag 00 uur wenste we elkaar een heel goed nieuw jaar en veel gezondheid.
Joshua en Lotte hadden kinder bubbels en de volwassenen echte bubbels.
Joshua pikte een klein slokje van mij en zei toen ja apart.
We staken wat vuurwerk af wat ik in Duitsland had gehaald omdat het dichterbij was en goedkoper was.
Lotte genoot achter het raam met Mieke van ons en ander vuur werk en om 1 uur gingen we naar bed.