Bosbessen plukken (deel 6)
In de eerste plaats moest ik het laten bezinken.
Dit betekende niet het verzaken aan het wekelijkse damspel. Frank spaarde me door de volgende damsessie het moeilijke onderwerp niet aan te snijden. Hij liet me toe me op het spel te concentreren...
Dat apprecieerde ik. Voor het eerst won ik van hem.
'Ik ben blij evenwaardig aan je te zijn.' zei ik.
'Je bent nog niet zover, dat heeft meer tijd nodig.'
Ik kreeg bij de volgende afspraken telkens een kusje bij aankomst en ter afscheid en Frank uiteraard ook een van mij. Het uitgaansleven had ik sterk beperkt en ik studeerde ijveriger dan voordien.
Frank wilde opnieuw een keer samen gaan joggen. 'We kunnen het combineren: eerst een eind gaan lopen en daarna een partij dammen.'
Ik pikte Frank op, die al zat te wachten in outfit. We waren voldoende getraind en hielden een redelijk tempo aan om nog te kunnen praten. Het was januari en het vroor een beetje. Het lopen hield me warm ondanks de loopshort.
Zoals gepland gingen we bij Frank daarna een spelletje spelen.
Het contrast met de binnentemperatuur gaf het gevoel: 'Wat is het hier warm binnen.'
Ik zag de normaal witte benen van Frank roze gekleurd als reactie op de kou. Het wekte iets bij me op, iets wat ik bij Lea gemist had, hoe mooi ook het meisje er objectief uitzag.
We gingen aan het dammen. Onze benen raakten elkaar. Ik schoof de mijne zo ver mogelijk onder de kleine tafel en Frank maakte meer contact. Hij duwde opvallend tegen. Dat wat Frank bij me opwekte viel niet als zacht uit te drukken.
Frank bloosde, dat deed hij al na het joggen.
Hij keek me aan met zijn donkere diepliggende ogen en glimlachte fijntjes, zoals hij vaak deed bij het verschalken van een schijf van mij.
Mijn ogen dansten met die van hem. Het zouden slaapkamerogen kunnen geweest zijn maar Frank behoorde niet tot dat type. Het had met speltactiek te maken gehad kunnen hebben als we bezig zouden geweest zijn met het damspel. Het nieuwe spel speelde zich echter onder de tafel af.
'Ben je preuts?' vroeg Frank.
'Ik heb je al een keer verteld dat ik dat niet ben.'
Toen trok hij plots zijn shirt uit. Ik keek verbaasd naar zijn twee bruine tepels.
'Ga je me verleiden?'
''Verleiden' is een lelijk woord. Ik heb dit een beetje gepland. Je doet er iets mee of niet. Voel je vrij.'
'Ik ben niet iemand die zich iets laat opdringen dus...'
Ik trok daarop mijn eigen shirt uit.
'Hier zitten we dan.' zei Frank. Ik zag dat hij nerveus was. Zelf was ik opgewonden geraakt.
'Je moet weten dat ik bezweet ben en dat voelt ongemakkelijk.' vervolgde hij. Frank stond op. De traagheid waarmee hij dat deed en het feit dat hij zich niet snel omdraaide, gaf me een blik op de voorkant van zijn befaamde loopshort wat mogelijk de bedoeling was.
'Ik ben zo terug.'
Ik hoorde het water klateren, niet lang. Even later verscheen Frank opnieuw enkel in zijn iets te krappe sportbroekje gehuld. Hij had zijn stijve niet onder controle gekregen zo te zien. Je zag een weinig verhullende vorm tegen de stof duwen. Hij deed compleet geen moeite dat voor mij te verbergen.
'Je mag natuurlijk gewoon naar huis gaan. Je moet niet ingaan op wat ik zou willen. Nu heb ik me bloot gegeven, figuurlijk dan. Nog niet helemaal bloot, maar toch.'
Frank gedroeg zich even opnieuw als de Frank van vroeger die te snel en te stil praatte. Ik besefte waarom. Hij was schattig op deze manier. Hij leek schuchter maar dat contrasteerde met zijn woordgebruik. Ik zette de stap naar de douche terwijl mijn hart zwaar tekeer ging. Ook ik hield het uiteraard kort. Ik zou Frank kunnen verrassen maar ik trok opnieuw mijn short aan, weliswaar zonder onderbroek. Het was toch lastig om zomaar naakt te gaan en je eigen stijve te tonen.
Frank zat op de rand van het bed en ik ging naast hem zitten. Soms kon ook ik nog verlegen worden op die leeftijd. Ik durfde hem eerst niet aankijken. Het kloofje tussen ons dichtte ik om zijn dijen tegen de mijne te kunnen voelen. Frank legde een hand op mijn bovenbeen.
'Het moet gebeuren.' zei ik.
'Er moet natuurlijk niets. Ik wil wat jij wil.'
'Ik ben klaar voor dit en het is goed dat jij het bent die naast me zit.'
'Ik ga de bessen van je struik plukken.'
'Doe maar. Eet me op.'
'Ik was erg benieuwd wat je ging beslissen en ben zo zenuwachtig.'
Frank vroeg of het licht uit moest.
We vonden dat beiden beter.
'Dan durf ik beter aan je te voelen.' vond Frank.
'Eerst die spannende short uit.'
'Mag ik de jouwe uit doen, dan mag jij de mijne.'
Het gebeurde onder de lakens.
'Dit is mijn jongensdroom die uitkomt. Ik heb dit al vaak met je gedaan in gedachten. Ik had nooit gedacht dat het ooit werkelijkheid zou worden. In de eerste plaats zou je normaal hetero geweest zijn.
Nadat je me daar verraste in het bos, verdween je onmiddellijk uit mijn leven.'
'Ik heb je mijn hele schooltijd geobserveerd omdat je homo genoemd werd. Ik zat veilig in mijn schulp en worstelde met mezelf. Tijdens het bessen plukken, heb ik me overtroffen. Het was toen een unieke gelegenheid en jou beschouwde ik als veilig, weet je. Je ging definitief van school weg en 't was mijn enige kans. Pas rond die tijd begon ik je aantrekkelijk te vinden. Nu vind ik je werkelijk mooi en wil ik niets liever dan je aanraken.
Ik besef veel beter wat mooi zijn betekent. Vroeger op school was je zo teruggetrokken dat het onmogelijk was je te leren kennen. Je uitstraling is helemaal veranderd.
Lea heeft me doen beseffen wie ik ben en ze heeft me misschien zelfs geholpen jou te vinden.'
'Ga je van me kunnen genieten?'
'Waarom niet?'
'Omdat ik een man ben.'
'Gek. Ik denk dat ik ongeveer hetzelfde voel als wat jij nu voelt. We zijn allebei mannen.'
'Ja maar homo.'
'Het is ook mijn beslissing om hier naast jou te liggen.'
'Ben jij gespannen?'
'Opgewonden.
'Ik was gespannen, nu vooral opgewonden.'
'Dat merk ik aan je knarf'.
'Natuurlijk voel je het. Ik wil niets liever.'
'We praten te veel.'
'Sorry, dit is zo spannend.'
Zakdoekjes liggen naast het hoofdkussen en een handdoek heb ik ook voorzien.'
'Heb ik gezien. Ze zullen van pas komen.' fluisterde ik in Franks oor.
Vanaf toen zwegen we.