Sorry, Marko, ik zie net dat Marko jouw voornaam is.
Ik ben niet gewend mensen bij hun achternaam aan te spreken.
Dus waar boven staat: Jablan, mag je lezen: Marko!
Ik heb het inmiddels ook aangepast in de teksten.
En ik heb de witregels toegevoegd en deel 5 wat betreft het eten kloppend gemaakt.
Bedankt voor de opmerkingen, waar ik echt iets aan had!
Geluksvogels
Re: Geluksvogels
En ineens zit de vaart erin. Taxi Mama en Taxi Papa zijn er maar druk mee. 
Voor een volgend deel: waarom weet één van de jongens met wie de voetbaltrainer is getrouwd en de rest van het team niet?
Coming Out anno 2023 - een heel verschil met verhalen uit de vorige eeuw. Veel relaxter.
Voor een volgend deel: waarom weet één van de jongens met wie de voetbaltrainer is getrouwd en de rest van het team niet?
Coming Out anno 2023 - een heel verschil met verhalen uit de vorige eeuw. Veel relaxter.
Re: Geluksvogels
Dag Marko, ik had het kunnen weten. Na jouw “Duivelse Zaken” had ik met jouw boven/buiten-natuurlijke krachten rekening moeten houden. De verdwijntruc van een merkwaardig tipo doet mij toch meer aan Harry Potter denken. Toch minder duivels.
Je had helemaal gelijk. Na jouw opmerking heb ik met de zoekfunctie moeten opzoeken waar dat nu stond en daarna heb ik voor een verbale transitie gezorgd. Van trans naar trance. Voordeel van een defect slotje. Met dank aan Oliver.
Inderdaad, Coming Out anno 2023 is echt iets anders dan ver terug in de vorige eeuw. Eerlijk gezegd: in de jaren 60 - 70 wist ik niet dat het kon. Met alle gevolgen van dien. Maar ook in 2023 is het helaas niet altijd even relaxt. Ik kom nog met wat cijfers, in deel 10. En daar schrok ik echt van! Ook al had ik het vanuit mijn vakgebied moeten/kunnen weten.
Weer bedankt voor je opmerkingen, al dan niet op wonderbaarlijke wijze verdwenen. Ik leer weer eens dat je over sommige dingen stomweg wel 10- keer heen kunt lezen.
Je had helemaal gelijk. Na jouw opmerking heb ik met de zoekfunctie moeten opzoeken waar dat nu stond en daarna heb ik voor een verbale transitie gezorgd. Van trans naar trance. Voordeel van een defect slotje. Met dank aan Oliver.
Inderdaad, Coming Out anno 2023 is echt iets anders dan ver terug in de vorige eeuw. Eerlijk gezegd: in de jaren 60 - 70 wist ik niet dat het kon. Met alle gevolgen van dien. Maar ook in 2023 is het helaas niet altijd even relaxt. Ik kom nog met wat cijfers, in deel 10. En daar schrok ik echt van! Ook al had ik het vanuit mijn vakgebied moeten/kunnen weten.
Weer bedankt voor je opmerkingen, al dan niet op wonderbaarlijke wijze verdwenen. Ik leer weer eens dat je over sommige dingen stomweg wel 10- keer heen kunt lezen.
Re: Geluksvogels
Eigen fouten zie je vaak niet, lees je overheen. Als ik echt iets foitloos wil hebben print ik het ook uit,zie ik weel meer dan op een beeldscherm. En dan nog..... 
Ik heb nog niet gereageerd, ik ben nog niet begonnen. Hele drukke weken gehad en ik wil er rustig voor kunnen gaan zitten om jezelf echt in het verhaal te dompelen.
Komende week is een stuk rustiger hoop ik.
Groet!
Ik heb nog niet gereageerd, ik ben nog niet begonnen. Hele drukke weken gehad en ik wil er rustig voor kunnen gaan zitten om jezelf echt in het verhaal te dompelen.
Komende week is een stuk rustiger hoop ik.
Groet!
Re: Geluksvogels
Vanmorgen met enige vertraging (techniek is fantastisch als alles het doet: dank Oliver voor het fixen!) de laatste twee delen geplaatst. Het verhaal is nu af. Ik ben heel benieuwd wat jullie reactie is. Het is mijn derde verhaal en mijn tweede verhaallijn, dus er valt nog heel wat te leren. Daarom graag jullie mening, kan ik met mijn volgende verhaal proberen daar iets opnieuw van te leren. Ik heb nu bewust een verhaal geschreven waarin zich geen rampen voordeden, maar waarin alle 'normale' - nou ja 'normale? - hobbels genomen werden. Mijn volgende verhaal wil ik weer wat anders schrijven. En ja: met Kerstmis kom ik met een eendelig vervolg en slot op Chris en Sammie. De afgesproken reünie. De serie 'Oogappels' waar deze personen uit komen is voor mij niet meer echt 'Oogappels' nu Chris vertrokken is en Sammie er dus ook niet meer in voorkomt.
Iedereen bedankt voor het lezen!
Iedereen bedankt voor het lezen!
Re: Geluksvogels
Dag Wim,
Iets korter dan ik had verwacht, elf delen met een goed gevoel. Samen een afgerond geheel, ik denk dat er niets meer aan is toe te voegen. Mwa, misschien de songtekst van het zelf geschreven lied. Daar word je nieuwsgierig naar.
Je vraagt naar dingen voor een volgend verhaal. Ik vertaal het als een vraag naar schrijftechniek.
Mijn eerste is opletten met wie je wat laat zeggen. Past het bij de leeftijd en ontwikkeling van een kind?
Voorbeeld: In Geluksvogels verwerk je wat maatschappelijke ontwikkelingen en cijfers. Die zou ik zelf eerder van een volwassen persoon laten komen en je jongens laten reageren met de emoties van jongens van rond de zestien.
De tweede is doseren. Heel vaak zie ik in de opening van een verhaal direct alle achtergrond-informatie van een hoofdpersoon langskomen. Dat is te veel ineens en komt over, alsof de lijst met eigenschappen is uitgeschreven, terwijl je juist in het begin iets moet hebben om de aandacht van de lezer vast te houden, de lezer het verhaal wilt intrekken. Tip: in het begin niet te veel vertellen, maar dingen als strooigoed door de hoofstukken heen verwerken.
Ik zag hier iets staan over een zakelijke schrijfstijl. Heb ik zelf ook last van en het is oefenen, oefenen en nog eens oefenen.
Voorbeeld:
=> Hij trekt een trui aan.
=> Hij trekt een witte, wollen trui aan.
=> Hij zoekt zich een ongeluk, waar is die witte, wollen trui gebleven?
=> Ah, gelukkig heeft mama 'm al gewassen, zijn geliefde witte, wollen trui, die eigenlijk te klein is geworden sinds hij tien centimeter is gegroeid, maar nog zo lekker zit en warm is. De kat is er net zo gek op als hij en probeert die trui telkens te stelen om erop te slapen.
Het is een beetje je fantasie alle ruimte geven, van een droog feit iets beeldends maken.
En daarmee vind ik 't genoeg. Veel plezier met het boetseren aan je volgende verhaal.
Iets korter dan ik had verwacht, elf delen met een goed gevoel. Samen een afgerond geheel, ik denk dat er niets meer aan is toe te voegen. Mwa, misschien de songtekst van het zelf geschreven lied. Daar word je nieuwsgierig naar.
Je vraagt naar dingen voor een volgend verhaal. Ik vertaal het als een vraag naar schrijftechniek.
Mijn eerste is opletten met wie je wat laat zeggen. Past het bij de leeftijd en ontwikkeling van een kind?
Voorbeeld: In Geluksvogels verwerk je wat maatschappelijke ontwikkelingen en cijfers. Die zou ik zelf eerder van een volwassen persoon laten komen en je jongens laten reageren met de emoties van jongens van rond de zestien.
De tweede is doseren. Heel vaak zie ik in de opening van een verhaal direct alle achtergrond-informatie van een hoofdpersoon langskomen. Dat is te veel ineens en komt over, alsof de lijst met eigenschappen is uitgeschreven, terwijl je juist in het begin iets moet hebben om de aandacht van de lezer vast te houden, de lezer het verhaal wilt intrekken. Tip: in het begin niet te veel vertellen, maar dingen als strooigoed door de hoofstukken heen verwerken.
Ik zag hier iets staan over een zakelijke schrijfstijl. Heb ik zelf ook last van en het is oefenen, oefenen en nog eens oefenen.
Voorbeeld:
=> Hij trekt een trui aan.
=> Hij trekt een witte, wollen trui aan.
=> Hij zoekt zich een ongeluk, waar is die witte, wollen trui gebleven?
=> Ah, gelukkig heeft mama 'm al gewassen, zijn geliefde witte, wollen trui, die eigenlijk te klein is geworden sinds hij tien centimeter is gegroeid, maar nog zo lekker zit en warm is. De kat is er net zo gek op als hij en probeert die trui telkens te stelen om erop te slapen.
Het is een beetje je fantasie alle ruimte geven, van een droog feit iets beeldends maken.
En daarmee vind ik 't genoeg. Veel plezier met het boetseren aan je volgende verhaal.
Re: Geluksvogels
Dank je wel, Marko, hier heb ik iets aan.
Je opmerking over wie je wat laat zeggen herken ik.
Die zakelijke schrijfstijl zal ik er wel nooit helemaal uit krijgen, maar ik kan er mee bezig blijven!
En dat voorbeeld met de trui vind ik wel een heel praktische: daar kan ik inderdaad mee gaan stoeien!
Kortom: ik heb wat huiswerk voor mijn volgende verhaal.
Ga ik mee aan de slag!
Je opmerking over wie je wat laat zeggen herken ik.
Die zakelijke schrijfstijl zal ik er wel nooit helemaal uit krijgen, maar ik kan er mee bezig blijven!
En dat voorbeeld met de trui vind ik wel een heel praktische: daar kan ik inderdaad mee gaan stoeien!
Kortom: ik heb wat huiswerk voor mijn volgende verhaal.
Ga ik mee aan de slag!
-
yogay
- Berichten: 30
- Lid geworden op: zo 28 dec 2008, 15:43
- Vul het getal in: 0
- Locatie: 's-Hertogenbosch
Re: Geluksvogels
Hallo Wim,
Met veel plezier heb ik het verhaal Geluksvogels gelezen. Het is een echt 'feel good' verhaal geworden, ook wel eens fijn om te lezen hoe dingen ook gewoon goed kunnen gaan.
Je vraag naar nuttige aanwijzingen kan ik niet zo goed beantwoorden. Ik ben een zeer regelmatige lezer en heb ook vaak direct een mening over een verhaal: of het 'klopt' of niet en of de schrijfstijl me aanspreekt of niet.
Maar om daar nuttige aanwijzingen uit te halen is een ander vak. Een vak dat mensen als Marko Jablan en Oliver zeer beheersen.
Bij hun reacties heb ik vaak, en ook deze keer, het 'juist, dat bedoel ik' effect.
Kortom, ik kijk uit naar je volgende verhaal.
Vriendelijke groet,
Johan
Met veel plezier heb ik het verhaal Geluksvogels gelezen. Het is een echt 'feel good' verhaal geworden, ook wel eens fijn om te lezen hoe dingen ook gewoon goed kunnen gaan.
Je vraag naar nuttige aanwijzingen kan ik niet zo goed beantwoorden. Ik ben een zeer regelmatige lezer en heb ook vaak direct een mening over een verhaal: of het 'klopt' of niet en of de schrijfstijl me aanspreekt of niet.
Maar om daar nuttige aanwijzingen uit te halen is een ander vak. Een vak dat mensen als Marko Jablan en Oliver zeer beheersen.
Bij hun reacties heb ik vaak, en ook deze keer, het 'juist, dat bedoel ik' effect.
Kortom, ik kijk uit naar je volgende verhaal.
Vriendelijke groet,
Johan
Re: Geluksvogels
Dank je wel, Johan.
Uiteraard schrijf ik op de eerste plaats voor de lezers.
En dat ik beter wil (leren) schrijven is een trekje van mij.
Dus ben ik heel blij dat je het verhaal met veel plezier hebt gelezen.
En het klopt: ik wilde nu een echt feel-good verhaal schrijven.
Het is niet altijd gecompliceerd en vol ellende. Gelukkig.
Daarom dit verhaal.
Wellicht geeft mijn volgende verhaal iets meer problemen. Ik ben aan het denken en ontwerpen.
Ik heb wel de smaak te pakken en reacties als van jou stimuleren heel erg.....
Dank je wel!
Uiteraard schrijf ik op de eerste plaats voor de lezers.
En dat ik beter wil (leren) schrijven is een trekje van mij.
Dus ben ik heel blij dat je het verhaal met veel plezier hebt gelezen.
En het klopt: ik wilde nu een echt feel-good verhaal schrijven.
Het is niet altijd gecompliceerd en vol ellende. Gelukkig.
Daarom dit verhaal.
Wellicht geeft mijn volgende verhaal iets meer problemen. Ik ben aan het denken en ontwerpen.
Ik heb wel de smaak te pakken en reacties als van jou stimuleren heel erg.....
Dank je wel!
Re: Geluksvogels
Zo, dat was een rustige en nuttige zaterdag.
Een zoemende wasmachine ergens heel ver op de achtergrond, een glas op mijn bureau, knabbeltje erbij...
Kortom, ik heb het verhaal helemaal gelezen vandaag!
Geen commentaar naar jou, maar het viel me wel op: door het in één keer te lezen beleef je het anders. Door het in delen te volgen blijft je er langer in en beleef je het meer, met de spanningen voor het vervolg.
Ik weet dat anderen dat juist niks vinden, maar ik vind dat vaak een leuke extra dimensie.
De goede tips die Marko heeft gegeven ga ik niet herhalen, die heb je al tot je genomen.
Jij hebt nog steeds een grote focus op jouw verhaalstijl, maar die zit al best goed in elkaar. Hou rekening met uitlijning en nieuwe regels/witregels inderdaad. Soms is het zoeken naar wie wat zegt, of er staan aanhalingstekens op een verkeerde plek.
Maar jouw opbouw is fijn, duidelijke lijn.
Je kunt een discussie houden over de uitwerking van karakters, zoals Sverre, daar weten we verder helemaal niets van.
Is dat erg? Ja en nee, hij hoort zo bij de groep dat je net iets meer verwacht. Aan de andere kant, je moet daar ook niet te ver mee gaan en alles willen uitleggen over iedereen die in het verhaal voorkomt, dan waren het 45 delen geworden waar geen touw meer aan vast te knopen is. Die voorbeelden hebben we hier op het forum ook voorbij zien komen.
Maar als je kijkt naar Corine, zij reageert en heeft gesprekken met Andrea op de fiets en dat is precies genoeg om een "feeling" met haar te hebben, bij Sverre is dat net even een stukje minder.
Het is een compleet feel good verhaal. Sommigen zullen zeggen "niet alles kan zo goed gaan, onrealistisch" maar ik vond het heerlijk!
Wat knap is, is dat je de keerzijde niet ontloopt via de opzet en de reden voor het toneelstuk. Daarmee hou je het gewoon realistisch en werk je dat genoeg uit. Schokkende cijfers inderdaad.
Kortom: goed gedaan, lekker lezen dit.
Fijn verhaal. Als een warme trui. Net als die ene die ik gister nog aan had en net alweer uit mijn wasmachine heb getrokken zodat ik hem komende week weer aan kan.
Ik ben benieuwd naar meer!
Dikke groet,
Oliver
Een zoemende wasmachine ergens heel ver op de achtergrond, een glas op mijn bureau, knabbeltje erbij...
Kortom, ik heb het verhaal helemaal gelezen vandaag!
Geen commentaar naar jou, maar het viel me wel op: door het in één keer te lezen beleef je het anders. Door het in delen te volgen blijft je er langer in en beleef je het meer, met de spanningen voor het vervolg.
Ik weet dat anderen dat juist niks vinden, maar ik vind dat vaak een leuke extra dimensie.
De goede tips die Marko heeft gegeven ga ik niet herhalen, die heb je al tot je genomen.
Jij hebt nog steeds een grote focus op jouw verhaalstijl, maar die zit al best goed in elkaar. Hou rekening met uitlijning en nieuwe regels/witregels inderdaad. Soms is het zoeken naar wie wat zegt, of er staan aanhalingstekens op een verkeerde plek.
Maar jouw opbouw is fijn, duidelijke lijn.
Je kunt een discussie houden over de uitwerking van karakters, zoals Sverre, daar weten we verder helemaal niets van.
Is dat erg? Ja en nee, hij hoort zo bij de groep dat je net iets meer verwacht. Aan de andere kant, je moet daar ook niet te ver mee gaan en alles willen uitleggen over iedereen die in het verhaal voorkomt, dan waren het 45 delen geworden waar geen touw meer aan vast te knopen is. Die voorbeelden hebben we hier op het forum ook voorbij zien komen.
Maar als je kijkt naar Corine, zij reageert en heeft gesprekken met Andrea op de fiets en dat is precies genoeg om een "feeling" met haar te hebben, bij Sverre is dat net even een stukje minder.
Het is een compleet feel good verhaal. Sommigen zullen zeggen "niet alles kan zo goed gaan, onrealistisch" maar ik vond het heerlijk!
Wat knap is, is dat je de keerzijde niet ontloopt via de opzet en de reden voor het toneelstuk. Daarmee hou je het gewoon realistisch en werk je dat genoeg uit. Schokkende cijfers inderdaad.
Kortom: goed gedaan, lekker lezen dit.
Fijn verhaal. Als een warme trui. Net als die ene die ik gister nog aan had en net alweer uit mijn wasmachine heb getrokken zodat ik hem komende week weer aan kan.
Ik ben benieuwd naar meer!
Dikke groet,
Oliver