Het forum van oliversverhalen.nl

Oliver,

Met spanning heb ik zitten wachten op deel 2. Het kon niet anders of je moest daar laten zien
hoe goed jij je voorbereid en ingelezen had over de angels en klemmen die de wereld van de minder
of niet ziende mens kenmerken. Tot mijn verbazing stuur je de blinde geleide hond meteen van het toneel.
Ik vond dat nogal wat. Enigszins op de hoogte van die wereld weet ik dat men wel erg goed zijn begeleider moet
kennen vooralsnog je je overgeeft en hem blindelings volgt. Dus was deze stap in het verhaal bepaald gewaagd.
Maar je hebt je er voortreffelijk uit gered. Van begin tot einde kom je geloofwaardig over.

Ik blijf het jammer vinden dat je zo'n deel bijna geheel in monologen schrijft. Ik weet dat dat je sterke kracht is.
Misschien zou af en toe een stukje verhalende, beschouwende tekst ertussen een nieuwe dimensie aan je verhalen geven.
Echter eerlijk is eerlijk, je hebt met dit deel weer een staaltje van je vakmanschap laten zien.

We hebben het er nog over. Hartelijk gegroet, Hans

Hoi Oliver,

Ook ik heb genoten van je vakmanschap. Ook mij viel het op, dat de klik wel heel snel was, gelet de eerdere ervaring van Teun en ook de toch redelijke afhankelijkheid van Elijah (zonder Hester). Wel grappig, dat beiden controleurs hadden, die belden, maar wel heel begrijpelijk.
En dan die cliffhanger. Uit het verhaal van Teun heb ik het beeld, dat hij niet voor vlotte seks gaat, dus ik begrijp de aarzelende vraag van Elijah en ook ik ben nieuwsgierig, naar de beslissing van Teun. Helaas moet ik iets langer wachten op antwoord dan Elijah. Het zij zo.
Oliver, bedankt voor dit deel.

Sjack

Dank jullie wel voor de reacties!
Die hoeveelheid monologen viel me ook op toen ik met de bladspiegel bezig was. Het sloop er gewoon in, denk ik. Komt ook wel door het gegeven dat ze elkaar moeten leren kennen, en met alleen gebaren of impressies van de omgeving gaat dat niet lukken.
Ik denk ook niet dat het zo het hele verhaal blijft.
Wat de voorspellingen betreft: goede analyse Sjack! Meer geef ik niet prijs.

Hoi Oliver,

Weer een erg mooi deel. Gewaagd va Elijah, om toch een beetje afhankelijk, met Teun de stad in te gaan. De klik tussen die twee is mooi tussen de regels te lezen.
Het wordt weer twee weken wachten op de reactie van Teun.

Groeten Marchel

Dag Oliver,

Ik vind die monologen wel begrijpelijk. Teun wordt nogal even met wat geconfronteerd, zeg! Dan kunnen we met z'n allen wel doen alsof het niks is, maar mij lijkt het toch behoorlijk schrikken. Ik vind dat Teun het hartstikke goed opneemt. Hij ervaart het met een zeker verwondering. Ik proef ook wel een vorm van bewondering. Ik ben eens benieuwd hoe dit zich verder ontwikkelt. Jou kennende zal het echt niet van een leien dakje gaan, anders was 't snel klaar, niet?

Vol spanning wacht ik op deel 3. Doet ie het of doet ie het niet?

Groet,
Michael

Deel 3 staat online!

Gaat Teun naar huis of blijft ie?

Lees ze!

Oliver

Wederom mooi beeldend beschreven, Oliver. Ik zag de film voor me. En die spanningsveld is duidelijk verwoord. Miscommunicatie wordt dat genoemd. En beiden hebben terecht gereageerd, gelet hun verleden. Begrijpelijk, maar ook pijnlijk. Teun heeft dat goed opgelost, door de tweede afspraak met de auto te komen. Zo ben je mobieler.
Alleen , ik heb nog wel een opmerking. In het begin van dit deel keek Hester verbaasd, dat er 's avonds nog de deur werd uitgegaan. Mijn ouders hadden vroeger ook een hond en die moest 's avonds nog altijd uitgelaten worden. Blijkbaar kan Hester het lang ophouden.
De familiebijeenkomst gaf ook meer informatie over het warme nest, waar Teun uitkomt. Langzaam wordt het plaatje ingekleurd.
Al met al beginnen de gevoelens tussen Elijah en Teun duidelijk vorm te krijgen. De blozende Elijah werd gered door 3 tosti's. Ben benieuwd hoe Teun het interpreteert.

Bedankt Oliver en succes met het vervolg.

Sjack

Oliver,

Sjack heeft gelijk, mooi beschreven én fijne verhouding tussen monoloog en vertelling.
Ik heb er echt van genoten.

groet, Hans

Inmiddels de drie delen herlezen. Inhoudelijk ga ik niet op je verhaal in, ook omdat Hans Bernhard aangeeft dat er deze keer meer van jezelf inzit èn omdat het onderwerp bij mij heel veel herkenning oproept. Wel valt mij op, dat dit het eerste verhaal van jou is, waarbij ik het gevoel krijg, dat je er prettig ontspannen mee bezig bent. Het smaakt naar meer...

Ik heb even over jouw reactie moeten nadenken.
Ik kan even niet voorstellen wat je bedoelt met de opmerking dat er meer van mezelf in zou zitten. Misschien begrijp ik het verkeerd.
Ook het prettig ontspannen herken ik niet echt. Het is, net zoals bij de andere verhalen, voor mij spannend hoe het valt bij het publiek, maar ook wel wat er allemaal nog op Teun's, en dus ook mijn, pad gaat komen.
Jazeker, de grote lijnen zijn duidelijk voor ik er aan ga beginnen, maar verder... Ik ben zelf ook reuze benieuwd naar de details.