Zijn nieuwe huis deel 6

[grensgeval]

Deel 10

De maandag zijn we op tijd wakker geworden door de wekkers en na een goed ontbijt zijn we naar het werk gegaan.
Ik zou deze week in de Nederlandse vestiging mijn werk doen en Joshua zou met me mee rijden.
Dan zouden we kijken of we een fiets geregeld kregen welke hij kon gebruiken op de werk dagen.
Als eerste gingen we naar de vestigingsmanager om kennis te maken.
Papieren in orde maken en te tekenen.
Daarna heb ik Joshua naar de werkvloer gebracht en bij de afdelingshoofd achter gelaten.
Die was op de hoogte hoe en wat.
Die had alles voorbereid en regelde het verder.
Zo wist niemand wie Joshua zijn begeleider was.
En kreeg hij een eerlijke kans
Dit betekende wel dat we tot ik hem kwam halen elkaar niet meer zagen.
Maar ach dat zouden we ook weer overleven.
We deden de hele dag ons werk en om 14 uur ging ik naar het magazijn.
Daar kwam Joshua net aan lopen en we liepen gelijk door naar de auto.
Joshua was erg onder de indruk van alles wat we hadden opgeslagen hier.
Het eerste uur had hij een rondleiding gekregen en had hij gezien dat er een structuur in zat.
En al snel had hij zijn werk kleding gekregen en had hij de eerste wagen toe gewezen gekregen.
Die moest leeg gehaald worden.
Dit was een kleine bakwagen en was bedoeld als test hoe hij dingen oppakte.
Uiteraard zou Joshua aan alle kanten getest worden.
Zo wisten ze wat ze aan hem hadden en welke afdeling hem het meeste lag.
Hij had ook al kennis gemaakt met Rogier.
Die had hem gezien in de kantine en had zich voor gesteld.
Echt veel kans had Rogier niet gehad want Joshua zijn collega's hadden hem op sleeptouw genomen.
Wel had Rogier gezegd dat Joshua gerust eens langs mocht komen om een paar spelletjes te doen op o.a. zijn spelcomputers.
Joshua had wijselijk gezegd dat hij eerst zijn eigen kamer ging inrichten en zijn computer.
En toen zijn hij en zijn collega’s door gelopen.
Ik had via ICT de computer voor Joshua geregeld en had alles er bij gekregen.
Zelfs een duo monitor kreeg ik er bij en zelfs een kleine printer die compleet was met inkt.
Die was en keer als vervanger geleverd van een andere maar had maar een kleine 2 weken gedraaid.
Toen was de oude terug en heeft de leverancier de tijdelijke niet mee terug genomen.
En is er ook nooit 1 cent voor betaald.
En er was bij levering een doos inkt bij geleverd.
Zodoende had Joshua een redelijk nieuwe pc met redelijk nieuwe toe behoren en een eigen printer.
Nou mooier kon het niet.
We stapte in de auto en reden als eerste naar de gemeente.

Daar hebben we met de papieren van vrijdag Joshua in geschreven.
Wel deed de dame achter de balie moeilijk om dat er geen verklaring was van jeugdzorg.
Ik heb haar uitgelegd dat jeugdzorg hier niet bij betrokken is.
Na wat bel en vraag werk hebben ze Joshua toch in geschreven bij mij.
En als de officiële verklaring van de instelling er was zou het permanent zijn.
Ik maakte gelijk bezwaar en toen werd er een hogere meneer bij gehaald.
Die heeft ons mee genomen naar een kantoortje en na uitleg van de situatie heeft hij me gelijk gegeven.
En is de inschrijving definitief geworden.
Wel staat er in vermeld dat voor 30 januari de officiële verklaring moet worden getoond.
Maar dat stond niet direct zichtbaar en is Joshua nu officieel ingeschreven bij mij.
Dan kon ook zijn definitieve ID in orde worden gemaakt.
Nu kreeg hij een tijdelijk ID mee welke ter plaatse werd gemaakt.
Die was geldig tot 31 januari
Met het bewijs van inschrijving kon ik de rest in orde maken en gelukkig was de man van de gemeente zo vriendelijk om bepaalde dingen direct door te geven en te regelen.
Dan was het ook gelijk geregeld en in orde.
Zo hadden ze de betreffende instanties de officiële inschrijving ook.
En zo was om 16 uur alles geregeld.
Beide waren we blij want dit had ons een hoop werk gescheeld.

We gingen even naar de fotograaf om de foto’s van Joshua op te halen en die waren erg mooi geworden.
Joshua was erg blij met het resultaat en maakte de afspraak voor eind januari om de volgende sessie te doen.
We gingen naar huis en thuis hadden we de eerste bevestiging al in de mail.
De school van hem had bevestigd dat alles ontvangen was en hij donderdag een afspraak had om zijn eerste dag school te krijgen.
Nou dat was al het eerste positieve.
We hebben de computer op Joshua zijn kamer gezet en aangesloten.
ICT had alles netjes voor bereid en toen de computer opgestart was kon hij in loggen.
Met zijn naam en het opgegeven wachtwoord.
Joshua was erg blij met de computer en zijn eigen mail adres.
Die werd op zijn computer gezet en al snel was de eerste mail binnen.
Dat was de mail van ICT.
De 2e mail was zijn bedrijfsmail welke hij op zijn telefoon kon zetten.
Nou was dat nog even niet van toepassing want hij had nog geen telefoon.
Dat moest ik nog even regelen.
Beneden waren op mijn pc nog 2 mails binnen gekomen voor Joshua.
De zorgverzekering en de bank.
Nou dat was dus ook rond.
Nu kon ik Joshua bij schrijven in mijn Duitse inschrijving en dat bleek toch wat lastiger.
Ik besloot om dat van de week even op het Rathaus te regelen.
Dit was wel een nadeel van Duitsland die wilde eigenlijk alles op papier hebben en zo min mogelijk digitaal.
Nou ja ik maakte een afspraak en vroeg of Joshua mee moest.
Er werd wat na gevraagd en al snel vroeg men of hij in Nederland bij mij was ingeschreven.
Ja dat was hij vandaag.
Oké dan hoefde hij niet direct mee.
Maar het was wel slim om hem mee te nemen wat als ze nog vragen hadden konden ze hem direct die stellen.
Er werd netjes bij vermeld dat Joshua geen volledig Duits sprak.
Dat was geen probleem dan zou het alles door een 2 talig persoon worden behandeld.
Nou dat hadden we ook geregeld en toen was het tijd om het avond eten te gaan maken.
We hebben genoten van het avond eten en zeker Joshua.
Er stond een goede degelijke maaltijd op tafel en Joshua kwam niets te kort.
We keuvelde over het werk en Joshua zei dat hij wel even moest wennen aan de taal en het werk.
Maar hij had leuke gezellige collega’s en dat vond hij erg fijn.
Veel collega's waren oud collega’s die van ons oude bedrijf mee waren gekomen.
En Joshua werd goed opgenomen.
Wel werd er geregeld gevraagd of hij het verstond wat de collega’s onderling bespraken.
En dan moest hij toe geven dat dat nog niet zo was.
Gelukkig besloten de meeste om het dan in het Nederlands te doen in plaats van het dialect.
Maar al met al had Joshua het nu al naar zijn zin.
Hij wist dat hij de volgende dag op een andere afdeling kwam.
Hij had vandaag klein transport in komend gedaan en de volgende dienst zou klein inkomend verdeling zijn.
Hem was verteld dat alles wat hij vandaag had gedaan verwerkt werd op die afdeling.
Dan zou hij de pallets moeten open maken en de dozen op de transport systeem moeten plaatsen.
Dan kon het systeem de doos naar de juiste afdeling transporteren.
Dan kon daar weer hele pallets van worden gemaakt.
De woensdag zou hij groot transport aankomst doen en vrijdag groot transport inkomend verdeling doen.
De donderdag had hij school en dat was al reeds bekend.
En zo was zijn week ingedeeld.
Na 2 weken zou hij zelf kunnen aangeven wat hij en fijne afdeling vond en intern zouden ze daar ook naar kijken.
En zo zou bepaald worden wat Joshua tot de kerst op zeker zou blijven doen.
Uiteraard moest er op de afdeling waar hij wilde werken en waar hij het beste zou passen wel een plek vrij zijn.
Ik had afgesproken dat ik 2 weken in Nederland zou blijven werken.
En dan weer terug zou gaan naar mijn eigen bureau in Duitsland.

Dinsdags kwam de afhaalbericht van de pas en activatie code binnen en hebben we dat nog even geregeld.
Het rekening nummer heb ik per mail naar de instelling gestuurd met het verzoek het openstaande bedrag hier op over te maken.
Zo ging de hele week alles goed en donderdags bracht ik Joshua naar school en haalde hem weer op.
Dat was wel even een lastig pakket bleek want hun hadden 2 uren les op een andere locatie.
En dat was me niet verteld.
Gelukkig had een klasgenoot en collega Joshua op zijn fiets mee genomen.
Maar dat verklaarde dat Joshua zo snel mogelijk een fiets moest hebben.
Ik gooide vrijdag ochtend een interne mail er uit of er een collega in het bedrijf een fiets had die niet meer gebruikt werd.
Zo ja of de collega een foto en eventuele prijs er bij wou zetten.
Na de pauze had ik een aantal mails terug gekregen en was me al 2 keer een nette fiets aangeboden voor niets.
Nou dat was een uitdaging.
Rond 3 uur had ik de keuze uit 19 verschillende fietsen.
Er zaten zelfs 2 elektrische fietsen bij.
En aantal gratis en de rest tegen een schappelijke prijs.
Ik bekeek de fietsen en maakte een selectie van de netste fietsen.
Ik vroeg de collega’s of ze die zaterdag op de zaak konden mee nemen dan kon de persoon die hem nodig had een keuze maken.
Op 1 na had iedereen aan gegeven dat hij de fiets zou mee nemen.
Joshua had zelfs van Rogier een fiets aangeboden gekregen.
Kon gratis een krijgen die hij wou als hij een avondje langs zou komen.
Zouden ze het er gezellig maken en samen plezier beleven.
Joshua had me het briefje gegeven wat hij van Rogier had gekregen.
Ik werd kwaad en nam contact op met p & o.
Die reageerde direct en kwam naar me toe.
Rogier werd verzocht om direct naar het kantoor te komen.
Ik werd als vertrouwens- persoon voor Joshua voorgesteld en toen werd Rogier even gevraagd wat de bedoeling van het briefje was.
Rogier voelde zich een beetje in de hoek gedrukt.
Ja eigenlijk had hij er geen achterliggende gedachte bij beweerde hij.
Nou Rogier je hebt blijkbaar een reputatie hier in het bedrijf.
Want als eerste werd er door de collega van Joshua gelijk gezegd dat ze door jou een goede verwenning zou krijgen.
Of te wel hoe sneller uit de kleren hoe lever het je is.
Je hebt de eerste werk dag al een vreemd voorstel aan hem gedaan.
Je bent aan het jagen blijkt.
Zelfs donderdag heb je zijn collega's gevraagd waar hij was.
En de opmerking gemaakt “naar school”? ik kan hem nog meer leren dan school.
Rogier werd rood en begon te hakkelen.
Hij had niet verwacht dat dit was uitgekomen.
Dat was al een opmerking waar we van schrokken.
En dan het briefje vanmorgen aan Joshua met betrekking op een fiets.
Dat heeft ons geschokt.
Dus we eisen nu duidelijkheid wat je bedoeling was.
Eerst zweeg Rogier maar toen ik zei als je zwijgt dan zullen we je op non actief zetten.
Toen begon Rogier toch wel te praten.
Hij vond Joshua een leuke jongen.
Zag er goed uit en meer.
En weet je zijn achtergrond vroeg ik.
Nou nee niet direct.
Nou dus zou je hem hard gezegd eens goed aan je stok willen rijgen en leeg zuigen zonder te weten wat hij heeft mee gemaakt.
Nu schrok Rogier wel van mijn felheid.
Nou ja gelijk aan mijn stok rijgen niet als eerste.
Nee maar hij kon de fiets krijgen die hij wou als hij maar gezellig bij jou kwam en plezier maakte.
En jou reputatie en achtergrond kennende zou het niet een spelletje op de Xbox zijn maar in je bed.
En zoals je al eerder is gemeld tolereren we dat niet hier.
En zeker niet bij personen die amper een week hier werken.
En Joshua is net 16.
Zoek een vriend van je eigen leeftijd.
En niet een die hier net komt werken.
Je maakt misbruik van de situatie
Rogier begon te stotteren.
Ja maar ik wist dat Joshua 16 was.
O en wie heeft je dat verteld?
Toen ik hem de eerste keer zag dacht ik dat hij 14 hooguit 15 was zei de p&o medewerker.
Ehm ja dat had iemand uitgezocht voor mij.
O dus meneer heeft collega’s die dingen uitzoeken voor hem.
Die mogen zeker ook genieten van het slachtoffer als meneer Rogier zijn plezier aan heeft beleefd.
Ik zal het even schetsen zei ik.
Als zaterdag Joshua zou zijn langs gekomen had Rogier hem supersnel het bed in gepraat en op zeker binnen een uur gezogen.
En als het mee zat ook nog zich zelf laten zuigen.
En als je echt geluk had had je hem ook nog ontmaagd.
En het weekend er na zou de spion mee mogen doen als Joshua terug kwam.
Tijdens mijn voorstelling zag ik Rogier zijn gezicht vertrekken en steeds roder worden.
En zo als ik zie heb ik het redelijk goed ingeschat.
De p&o medewerker nam even het woord:
Nou Rogier de laatste waarschuwing was met met de collega die 14 was en hier in de weekenden de trailers en trekkers komt wassen.
Opeens wou jij ook zaterdags werken.
Toen we er achter kwamen wat de reden was heb je je officiële laatste waarschuwing gehad.
En de situatie die Mathias schetste is precies wat jij met dat jungske heb gedaan in de kleedkamer na zijn dienst.
Rogier schrok hier van maar hield zijn mond.
En dat hebben we later in gesprekken met hem van hem gehoord.
Dus wil ik van jou weten wie jou verteld heeft hoe oud Joshua is en of je hem ook op die manier hebt benaderd.
Nou nee dan krijgt hij zeker ook een waarschuwing en problemen.
Dat hangt van een paar dingen af.
Dat zullen we dan bepalen.
Nou ik ga niet vertellen wie mij de informatie heeft gegeven.
Dat is jou keuze Rogier dan zullen we de zaak aan justitie overdragen.
En zo als je eerder is gezegd is dit gesprek opgenomen.
De politie is reeds op de hoogte en zal je zo meenemen.
En dit gesprek zal mee gegeven worden als ondersteunend bewijs.
Rogier begon toch te twijfelen.
We hebben justitie al eerder gevraagd of ze dit over willen nemen van ons.
Maar dat was lastig omdat het op de werkvloer gebeurde.
Dus mag jij je kluisje leeg gaan halen samen met je chef en scheiden hier onze wegen.
Beneden zal je worden overgedragen aan de politie en mag je met hun mee.
Je vervoersmiddel kan zo lang hier blijven.
Rogier had door dat hij het nu had verbruikt.
En zei nou dan zal ik maar gaan.
Ja dat lijkt me wel slim en we zijn blij dat je mee werkt.
Rogier liep met zijn chef naar de lockers en kleden zich om.
Ik en de p&o medewerker spraken het na.
Jemig wat een situatie.
Ik vroeg of we het konden bewijzen met dat 14 jarige jochie.
Ja natuurlijk zei hij.
Dat staat net als dit gesprek op video.
En de video van het bewijs is zelfs zo goed dat het jochie toestemming geeft voor de registratie.
En ja ik schrok even toen je een voorstelling schetste van hoe het zou kunnen gaan.
In jou schets geschiede het in een middag.
In het geval van het 14 jarige jochie heeft het langer geduurd.
Bijna 2 maanden.
Wat Rogier niet weet is dat de huismeester ze betrapt heeft zonder dat ze het wisten.
Rogier was dat jochie net aan het ontmaagden.
Maar goed hij had al meerdere klachten aan zijn broek.
Dus heeft de huismeester de camera’s bekeken.
En Rogier wist drommels goed dat in de douche gedeelte geen camera’s mochten hangen.
En daarom had hij het daar gedaan.
Rogier was al een tijdje leidinggevende uitgaande goederen belading.
Dus als er een wagen moest worden geladen moest hij dat aan sturen.
En sindsdien is hij zijn positie gaan misbruiken.
Ah dus al een jaar of 2?
Ja en het nadeel is dat we vermoeden dat hij meer slachtoffers heeft gemaakt maar we kunnen niets bewijzen.
Er zijn genoeg jongens tussen de 14 en de 16 in die tijd werkzaam geweest hier die al snel weer vertrokken.
Dit 14 jarige jochie is bij een collega aan het werk gegaan.
En als is het goed is nooit bij Rogier thuis langs geweest.
Maar door zijn verklaring hielden we Rogier meer in de gaten.
En blijkbaar weet Rogier redelijk goed de gaten in het camera systeem.
Maar goed als het mee zit zal hij nooit meer terug komen.
We namen afscheid van elkaar en beloofde elkaar op de hoogte te houden.
We gingen onze eigen weg en ik liep naar mijn tijdelijke kantoor.
Daar lag een briefje: Joshua is nog even op de afdeling je kan hem laten komen als je belt.
Ik keek eerst nog even in de mail was blij dat op 1 na iedereen zaterdag de fietsen mee nam.
Ik belde intern naar Joshua zijn afdeling en liet hem naar me toe komen.
Op kantoor vertelde ik hem kort de situatie en zei als het goed is zijn we van Rogier verlost.
En vertelde hem ook dat we (zaterdag) morgen weer op de zaak waren.
Voor een paar verrassingen.
Hij wou weten wat en ik hield wijselijk mijn mond.
Hij zei ik laat me verrassen.

Deel 11.

Toen we in de auto zaten ben ik naar het Rathaus gereden en hebben we Joshua bij geschreven op mijn Duitse adres.
Gelukkig begreep de persoon die het behandelde de situatie en heeft Joshua als inwonend familielid in geschreven.
Zo had hij een Nederlands adres en Duits adres.
Dat was in vele dingen toch makkelijker.
Gelukkig nam de persoon de situatie goed op en zei als inwonend familielid kan hij wel worden in geschreven en als pleeg kind niet.
Dan moeten veel instanties er bij worden betrokken en dat duurt weer even.

Die zaterdag zijn we naar de zaak gegaan.
Toen we daar kwamen ben ik met Joshua naar de parkeer gelegenheid onder het gebouw gegaan.
Daar was het droog want zo als gewoonlijk regende het weer.
Alle collega's die een of meerdere fietsen hadden had ik een bericht gestuurd en die hadden de fietsen neer gezet.
Ik had er bij gezet dat er geen prijs kaartjes aan moeten.
Ik had de mails uit geprint waar de eventuele prijzen op stonden.
Toen ik met Joshua de fietsen kelder in kwam keek hij zijn ogen uit.
Wouw wat een fietsen.
Ja mannetje daar mag jij er van uitzoeken.
Een elektrische en een normale.
De elektrische is voor naar het werk om dat je een paar heuvels op moet en de normale voor school.
Dan hoef je niet meer bij een klasgenoot achterop.
Joshua bekeek de fietsen goed.
Mag ik even proeffietsen?
Natuurlijk kan dat hier in de garage.
Die is nu redelijk leeg dus ruimte zat.
Joshua fietste op diverse fietsen rondjes door de garage.
1 viel er af want daar zat een slag in het wiel.
Een ander kreeg de elektrische besturing niet goed en toen moest hij een keuze maken.
Joshua bekeek alles nog eens goed en maakte en keuze.
Een mooie fiets voor het werk en een de degelijke fiets voor school.
Toen hij de fietsen had gekozen keek ik in de lijst en zei tegen de betreffende collega's we regelen het onderling verder.
De heren knikte.
Zo wist Joshua niet wat het kosten.
Op het moment dat hij de fietsen naar de auto brachten kwam de vestigingsdirecteur de fietsenkelder in.
Zo meneer Joshua.
U heeft 2 fietsen uitgezocht?
Ja die heb ik wel nodig.
1 voor school en een voor naar naar het werk.
Mathias kan me helaas niet altijd blijven brengen.
Nee dat klopt jongen die heeft straks ook weer avond en nachtdiensten.
En ik heb begrip voor de situatie.
Maar ik wil me er even in mengen als het mag.
Hij keek de collega’s aan.
Die knikte allemaal als akkoord.
Goed zo als jullie weten zijn we voorstander van bewegen.
Nu wil ik Joshua wat aan bieden namens het bedrijf.
Voor elke fiets een degelijk slot.
En de fietsen die nu niet zijn verkocht aan hem neemt het bedrijf over.
Dan kan indien nodig iemand die gebruiken.
Of als we jongeren krijgen die geen fiets kunnen veroorloven die aanbieden.
Iedereen klapte zijn handen.
De manager keek mij aan en ik gaf hem de map met de prints.
Hij keek ze door en zei de collega’s die de fietsen gratis ter beschikking hebben gesteld krijgen er ook voor betaald.
We laten maandag een fietsenmaker komen die de fietsen na kijkt en op waarde schat.
Dat bedrag zal het bedrijf ook aan de eigenaar betalen.
Indien de fiets iets mankeert zal dat worden gerepareerd.
Uiteraard betalen we het bedrag wat de fiets nu waard zou zijn.
Joshua moet maandag maar even met Mathias mee rijden want zijn fietsen zullen we ook na laten kijken en repareren waar nodig.
Dan zal ook gelijk de degelijke sloten worden gemonteerd.
Iedereen gaf een applaus voor de manager.
Ho wacht even zei hij ik ben nog niet klaar.
Ik wil wat opzetten.
Een fietsen inruilplan.
Dan kan iedereen zijn oude fiets die nog bruikbaar is inleveren en zal deze gefotografeerd worden en getaxeerd.
Dat bedrag word dan afgetrokken van de nieuwe fiets die in het nieuwe fietsenplan worden aangeboden.
De fietsen die in het fietsenplan komen zullen 2 versies zijn.
Een elektrische en een normale met versnellingen.
En aangezien we daar een beheerder voor zoeken, wil ik Joshua voorstellen dat te laten doen.
Iedereen keek Joshua aan.
Ja ik weet het dat moet door het hele team worden goedgekeurd en dat zal ook gebeuren.
Maar in mijn geval zal ik Joshua voordragen.
Op dit moment kunnen jullie de fietsen in dat hok zetten tot maandag en zal Joshua de sleutels beheren
Er klonk wat geroezemoes.
Toen nam de manager intern transport het woord.
Hij zei de meeste zijn het met u eens en zullen ook in de stemming op Joshua stemmen.
En verder zijn we erg blij met uw voorstel voor een fietsen plan.
Nou heren bedankt voor uw aandacht en een prettig weekend nog.
Hij gaf Joshua de sleutel van het hok en zei zo dan heb jij ook een functie.
Iedereen zette de fietsen in het afgesloten hok en gaf Joshua de sleutels.
Joshua voelde zich vereerd en nam alles sleutels in ontvangst.
Toen alle fietsen binnen stonden heeft hij het hok afgesloten.
De sleutels heeft hij mee genomen en ik wist nog een oud sleutelkastje te liggen.
Die haalde ik op en legde ik tijdelijk in zijn locker.
Er waren 2 sleutels bij het sleutel kastje en Joshua gaf mij de 2e sleutel.
Zo had Joshua zijn eigen fiets en had hij iets in werking gezet.
We gingen weer naar huis en onderweg was Joshua erg onder de indruk.

Thuis zei hij: dat was een leuke verrassing Mathias.
De fietsen bedoel je?
Ja dat maar zeker dat ik mogelijk de beheerder van het fietsenplan mag worden.
Nou Joshua dat wist ik niet eens.
Dat heeft de vestigingsmanager mogelijk bedacht afgelopen dagen.
Dat verraste mij ook hoor.
O oké dacht dat jij daar een hand in had.
Nee ik had alleen geregeld dat er een aantal fietsen waren waar jij uit kon kiezen.
O oké dat vind ik al lief van je.
Nou je hebt er gewoon 1 nodig is gebleken.
We hebben genoten van ons weekend vrij en hebben wat plannen gemaakt om zijn kamer wat aan te kleden.
Dat zouden we het volgende weekend gaan doen.
Wat ander behang, een andere kast en een nieuw bed.
Niet dat hij niet tevreden was met alles wat hij had maar ik had dat gekocht als overbrugging.
Zaterdag avond belde Annemiek me namelijk op.
Die had een potje gevonden waar ik recht op had.
Zeker nu er officieel nog geen overdracht was van Joshua.
Dit betekende dat Joshua als pleegzoon werd gezien en had ik recht op onkosten vergoeding.
In die onkosten vergoeding zat een bed, kast, behang en meer.
Alleen daar moesten bonnetjes voor zijn.
En aangezien ik alles van 2e hands sites had en geen bonnetjes kon dat dus niet gebruikt worden.
Op zich niet erg dan kon dat naar de zolder verhuizen in een van de andere kamers.
We hebben het weekend goed besteed aan zoeken bekijken en beslissen.
Het inrichten en aanpassen zouden we het volgende weekend gaan doen.
Joshua had wel geprotesteerd: Ik heb nu ook geld genoeg omdat de oude instelling een eerste betaling had gedaan.
Dat heb ik op me spaar rekening gezet en heb dus zelf geld
(ik wist dat er een eerste betaling was gedaan en ze zich zo aan de afspraak hielden, ze hadden aan gegeven de rest uit te zoeken en ook over te maken)
Ja Joshua maar dat kan je gebruiken voor je rijbewijs.
Ja maar ik heb toch ook die gesloten rekening van de oude baas nog.
Daar staat ook een leuk bedrag op.
Klopt maar wees blij dat je nu niet zelf alles hoeft te betalen.

De maandag werd ik naar de managers verdieping gevraagd.
Daar werd het hele fietsenplan uit de doeken gedaan.
De manager had dit erg goed voorbereid.
De definitieve beslissing was er nog niet maar zo als hij het presenteerde hadden de meeste er al vrede mee.
Wel kwam de vraag of het aanbod een fiets tegen gereduceerd tarief aan te schaffen alleen voor het personeel gold.
In 1e instantie had hij het wel zo bedoeld.
Maar er werd na goed overleg besloten om dat ook voor de directe familieleden te laten gelden.
Indien de personen het bedrag van de fiets niet direct konden ophoesten was er besloten om het in delen van het bruto loon af te betalen.
De maximale termijn zou dan 36 maanden zijn.
En indien het personeelslid voor die tijd zou vertrekken zou het resterende bedrag van zijn salaris worden afgehouden.
Hier kon iedereen zich in vinden.
Toen stelde de vestigingsmanager voor om Joshua als beheerder aan te wijzen.
Als er een fiets ter taxatie werd aangeboden moeten ze een afspraak maken met Joshua om de fiets in te nemen.
Hij zou dan de fiets moeten fotograferen en er een dossier van maken.
Als er meer dan 15 fietsen zijn aangeboden zal de fietsenmaker ze komen taxeren.
Daarna zou Joshua de eigenaar mededelen wat de waarde was.
Dan kon de eigenaar beslissen om dat bedrag als inruilwaarde te gebruiken.
Indien de eigenaar de waarde als inruilwaarde gebruikte moet Joshua het formulier wat we gaan opstellen invullen.
Dat formulier moet getekend bij hem worden ingeleverd en in het systeem verwerkt en van af dat moment is de fiets eigendom van ons.
Toen kwam wel de vraag wat als er erg veel fietsen worden in geruild.
Dan zullen we kijken welke fietsen we weg geven of via een verkoop dag verkopen.
In ieder geval zullen we ze niet als oud ijzer weg doen.
Er zullen op zeker instellingen zijn waar ze eventueel naar toe kunnen.
Dit stelde de meeste gerust en konden zich wel vinden in dit idee.
Ook kwam de vraag of het Joshua niet te veel tijd zou kosten naast zijn huidige werk.
Die vraag had de vestigingsmanager al verwacht.
Dit doet Joshua naast zijn werk tijd.
En maximaal 1 uur per dag behalve zijn vaste schooldag.
Zo krijgt hij die uren betaald.
In overleg kan het ook op een zaterdag.
Dat we een zaterdag prikken dat die dag de fietsen aangeboden worden bij hem.
De uren die dat kost kan hij dan als tvt (tijd voor tijd) krijgen.
Uiteraard zal dit alles in overleg gaan met hem en mij of als een ander het gaat doen met die persoon.
Toen kwam de vraag waarom Joshua.
De manager gaf aan dat Joshua in het verleden zelfs de afdelingschef was van de schoonmaak op de zaterdagen.
Dus hij heeft verantwoordingsgevoel.
Ik wil hem die kans gunnen en als blijkt dat hij het niet alleen kan er een collega bij zoeken die hem er mee kan helpen.
En nee niet een van ons maar een leeftijdsgenoot.
Toen kwam de manager huisvesting met een vraag.
Hoe en waar had u dit geheel gepland?
In de oude garage onder het kantoor.
O ja dat is een mooie plek zei hij.
Daar mogen geen auto’s meer staan en kan perfect daar voor worden gebruikt.
En in de opslag staan op zeker nog wel hekken en dergelijke om een aantal hokken te creëren.
Ja zeker hebben we die nog wel.
En een kantoortje is ook nog wel te realiseren.
Ja die hebben we hier ook nog wel zei hij.
Nee beneden in de kelder.
Dat moet ik dan even bekijken zei hij.
Maar dat zou te realiseren zijn denk ik.
Toen had ik nog een vraag.
Het kantoor zou dat open zijn of met een soort loket.
Want ja je weet nooit wat er gebeurt.
Heel het managers team was het met me eens.
Hier moest goed naar gekeken worden.
Het moest niet gevaarlijk worden voor de persoon die het zou beheren.
De veiligheidscoördinator zei toen kunnen we in de kelder niet een stalling maken voor de elektrische fietsen?
Ja de garage is nog steeds afgesloten.
Dus een kleine deur er in laten maken waar het personeel in kan om zijn fiets te stallen is zeker geen verkeerd idee.
De camera’s weer werkend maken en een goede ventilatie is dan wel een vereiste.
Ja dat is dan zeker nodig.
Ja heren een klein idee resulteert wel in een grote aanpak.
De meeste waren het er mee eens maar wilde wel een goede inventarisatie van de kosten.
Uiteraard werd dat toegezegd en zou er niets gebeuren zonder volledige toestemming van iedereen.
Ze keuvelde nog even door en toen werd er door de vestigingsmanager de beheerder in stemming gebracht.
Er waren niet direct andere personen dus werd besloten dat Joshua in 1e instantie dit zou beheren.
Ik zou hem in 1e instantie assisteren met alles goed te documenteren.
En zo was het plan in deze opzet goed gekeurd.
Iedere ging weer zijns weegs.
En na het werk zou ik met de manager huisvesting een snelle inventarisatie van de kelder maken.
Na het werk zijn we de kelder in gegaan en al snel werd duidelijk dat het kantoortje van Joshua perfect zou passen naast de deur die een paar jaar gelden buiten gebruik was gesteld.
Er moest zeker wat gebeuren in de kelder.
Betere verlichting en een afzuig installatie.
De oplaadpunten zouden op een aparte kast komen welke door te plaatsen zonnepanelen werd gevoed.
De ruime was groot genoeg.
We keken hoe de hokken moesten komen en al snel waren we er uit.
Tegen de blinde muur zouden 5 hokken worden gemaakt.
1 voor de uitleen van fietsen.
1 voor de aangeboden fietsen.
1 voor de aangekochte fietsen.
1 voor de opgeknapte fietsen.
En 1 voor de nieuwe fietsen.
Het hok waar nu alles stond zou als werkplaats kunnen dienen waar eventuele reparatie zouden kunnen worden uitgevoerd.
Dan hoefde de fietsen niet naar de fietsen maker toe.
Dat scheelde weer veel vervoersbewegingen.
En als iemand een lekke band had kon die dat bij de portier melden dan kon die zorgen dat de fiets in de werkplaats kwam.
Dan kon de fietsen maker die repareren.
De andere muur zou als oplaad punt kunnen dienen.
En de rest van de garage zou voor de rest van de fietsen kunnen dienen.
Al met al koste dit 2 uurtjes.
Maar de manager huisvesting kon u wel de bestaande onderhoudsbedrijven aan gaan schrijven om een prijs opgave te maken.
Ook beloofde hij om de td te laten kijken of de bestaande afscheiding/ beveiligingshekken geschikt waren voor dit doel.
En zo ja deze aan te passen aan de hoogte.
We besloten naar huis te gaan.

Thuis heb ik Joshua op de hoogte gebracht van de plannen.
Hij was blij dat hij dit mocht gaan beheren.
Ik schetste hem het idee en al snel kon hij zich helemaal in vinden.
Zeker het hok met loket vond hij een goed idee.
Dat we ook aan zijn veiligheid dachten.
Ik had de tekeningen van de garage en de kelder toe gestuurd gekregen en zo kon ik Joshua precies uitleggen hoe en wat.
Toen bleek uit de tekeningen dat de doorgang welke was afgesloten ook een gang naar de loods was.
En een trap naar de kantoren.
Dat zou ik de volgende dag eens bespreken met de huisvestigingsmanager.
Dat scheelde weer een doorgang maken.
De volgende dag heb ik wat dingen door gesproken en heerlijk mijn werk gedaan.
De td was wezen meten en had gezegd dat de hekken zeer geschikt ware voor dit project.
En de fietsen maker had een prijs per fiets gemaakt.
Joshua had daar aan mee geholpen en de fietsen maker zou de volgende dag iemand langs sturen om de fietsen te repareren.
Thuis had Joshua op zijn eigen pc het programma gezet en samen hadden we de formulieren in gevuld.
De woensdag had de td de eerste hekken geplaatst en waren de 1e 2 ruimtes klaar.
Ik bekeek het en vroeg waarom ze de achterkant niet van hek hadden voorzien.
Hun antwoordde dat de heken stevig genoeg waren om een volle pallet tegen te houden (1250 kilo) en zo kon op de achterwand nog wat worden gemonteerd.
Hiermee kon ik leven en gaf hun gelijk.
De fietsen maker had een personeelslid met gereedschap langs gestuurd en die had de fietsen gemaakt waar nodig
Joshua zijn fietsen waren van degelijke sloten voorzien.
Hij is voor het eerst van af het werk naar huis gefietst.
Dit was wel even wennen maar zo kon hij de volgende dag met de fiets naar school.
Donderdags is Joshua naar school gegaan en heb ik met de hoofd facilitair de onderhoudsbedrijven rond geleid en de plannen uitgelegd.
Hun zouden een prijs maken en proberen zo snel mogelijk te kunnen beginnen.
Vrijdags was de td klaar met de 5 hokken en hadden de hekken waar je in kon kijken dicht gemaakt.
De deuren waren geplaatst en afgesloten.
De managers hadden mij gevraagd om het plan nog even voor me te houden
De sleutels waren in Joshua zijn kastje gelegd en gelukkig had hij zijn mond gehouden tegen de collega’s.
Er werd besloten dat ik voorlopig tot nader order in Duitsland weer aan het werk ging en Joshua had zijn werkfiets mee genomen naar huis.
Gelukkig was er een oplader bij en was de batterij vol toen hij naar huis ging.
Thuis was hij echt blij met de elektrische fiets.
Dat scheelde toch een berg kracht.

Dat weekend heb ik met de bus van de zaak alle spullen gehaald die we besteld hadden.
En hebben we Joshua zijn kamer aan gepakt.
Hij moest wel even 2 nachten in de andere kamer slapen maar dat vond hij niet erg.
Die maandag had ik vroeg en was dus om 6 uur al op het werk.
Joshua had dag en hoefde pas om 8 uur op het werk te zijn.
Ik belde om 7 uur naar huis en meneer was al wakker en had zelfs al ontbeten.
Ik was erg blij dat hij wakker werd van zijn wekker en dus geen probleem had met op tijd opstaan.
Zo ging de hele week snel voorbij.
Vrijdags werd ik rond 14 uur gebeld door de vestiging Nederland.
Of ik even langs kon komen.
Gelukkig was ik bijna vrij en zei dat ik om half 3 zou afrijden naar hun.
Dan had ik het werk overgedragen.
Op de Nederlandse vestiging kwam ik aan en werd mee genomen naar de kelder.
Daar hadden ze 1 led lamp geplaatst in een hok en dat gaf een berg licht.
Ook was de benoeming van Joshua als verantwoordelijke fietsplan bevestigd en kreeg ik de papieren mee.
De werkzaamheden zouden over 2 weken beginnen en ongeveer 3 weken duren.
In de 1e week zouden ze het kantoor van Joshua creëren.
Dan kon hij vrijdags met mij en de hoofd facilitair de inrichting bepalen.
Hoe hij zijn bureau wilde hebben en meer van dat soort dingen.
Er was besloten dat de hokken permanent afgesloten bleven en in Joshua zijn kantoortje er sleutels waren er van.
Ook kwam er een afgesloten ruimte waar alle sleutels van de leen fietsen en andere fietsen in opgeborgen konden worden.
De gang naar boven en naar de loods werd ook weer in ere hersteld en Joshua kreeg een extra hok wat er al was.
Daar kon hij eventueel zijn eigen spullen in zetten.
Dat hok bleek wel erg groot te zijn.
Daar had ook zijn kantoor in gekund maar nu was het voor de collega’s alleen aan de voorkant bereikbaar.
En hij kon via de andere kant via het kantoor gedeelte er in.
Er kwam wel een deur in de muur nog waar hij snel mee door naar de stallingsruimte kon.
Ook kreeg hij een eigen telefoon van de zaak waarmee hij bereikbaar was.
Dus als iemand een probleem had of een fiets wilde lenen konden ze dat via die telefoon regelen.
Op zijn kantoor kreeg hij een nieuwe computer , printer en digitaal handtekening tableau.
Alles speciaal voor het fiets plan.