Geloof, hoop en liefde

[Sjack013]

Heb intussen ook deel 7 gelezen. Als je kunt praten over 2 jongens met een rugzak, waren jullie dat wel. Het was behoorlijk slikken, tijdens het lezen. Nu ik de achtergrond van Nicolas weet, vind ik, dat nu Michael aan de beurt is, om schoon schip te maken, door zijn angsten en twijfels te uiten. Hoe vertel hij zijn ouders het, hoe reageren zij hierop. Wat betekent dit voor Thomas? Het gemakkelijkst zou zijn om met zijn drieën, Nicolas, Michael en Thomas, te verhuizen naar Bretagne, maar is dit ook niet weer een vlucht??
Kortom, nog spanning genoeg de komende delen. Daarnaast wil ik je toch ook een compliment geven. Je kleedt jouw verhaal zo in, dat je echt niets loslaat over het verloop. Het blijft elke keer spannend en ik blijf maar gissen, naar het vervolg. Uiteraard ga ik van een feel-good verhaal uit, maar bij jou weet ik dat niet zo zeker. Het blijft spannend. En dat is een compliment waard!!
Bedankt.

Sjack

[Ivan]

Hey Michael,

mooi om te lezen hoe jullie alles verwerken en plaatsen.
Keigoed geschreven ook, ik hoop dat je nog andere verhalen publiceert, want ik ben fan.

Geniet van je verlof.

Ivan

[Oliver]

Aparte manier om een cliffhanger te laten hangen.

Geniet van jouw vakantie! Bretagne?

[cor van dongen]

Hoi Michael,
Ik sluit me graag aan bij de vakantiewensen. Zo vaak zie ik dit soort groeten niet op de site. Dat betekent volgens mij, dat je je lezers weet mee te slepen en je veel sympathie hebt opgeroepen.
Samen met hen zie ik ook uit naar deel 9 op 13 september. Op dezelfde dag kom ik toevallig ook terug van een weekje vakantie, maar dat is in ons eigen kikkerlandje en niet in Bretagne.
Fijne tijd.
Cor

[Sjack013]

Intussen hoofdstuk 8 ook gelezen. Wat vullen jullie elkaar toch mooi aan. Voorlopig is alles tussen jullie uitgepraat en wij zitten in spanning voor de confrontatie met de ouders en Thomas. Oké, ik wacht wel tot medio september.
Ook ik wens je prettige vakantie, waar dan ook.
Groetjes,

Sjack

[damiaan]

Michael87,
je sleept me helemaal mee. Prachtig, zelfs de tranen druppen ook uit mijn ogen.
Vooral je liefde voor de kleine Thomas en dat je bereid bent alles voor dat manneke op te geven.
De strijd die je dat kost.
Geweldig en vooral ontzettend bedankt dat je ons in je geluk en je strijd wilt laten delen.
Damiaan

[Michael87]

Ik wordt gewoon stil van al jullie reacties. Enorm bedankt daarvoor.

Tot half september!

Groet,
Michael

[Lucky Eye]

Hoi Michael87!

Zover als de andere lezers ben ik nog lang niet. Nog niet bij met lezen dus maar dat komt.

Het eerste hoofdstuk al wel gelezen en een gedeelte van twee. Het begint 'spannend' te worden

Wat meteen opvalt is de goede manier van schrijven. Je brengt dingen goed onder woorden. Je zei in je intro dat je geen schrijver bent maar... dat is absoluut niet te merken. Wel heb je veel ervaring met het schrijven voor je werk, zo las ik in het Forum maar... - helemaal met je eens - dat is toch wat anders. Het zal dus een stukje talent zijn, dat je altijd hebt onderkend. Of je hebt gewoon niet geweten dat het er was.

Ben benieuwd naar het verdere verloop van het verhaal.

Groeten,
Lucky Eye

[Jablan]

Hallo Michael,

Vandaag de eerste delen van je verhaal gelezen. Het zit goed in elkaar en belangrijker: ik was teleurgesteld, dat het niet af was. Dat is een teken, dat je mij weet te boeien.

Qua inhoud: mooie balans tussen geloven en 'houden van'. Wel duidelijk retroperspectief, je vertelt voorbij het schuldgevoel, waardoor het geheel hoopvol overkomt. Titel dekt de lading, vermoed ik.

@ Oliver: Dat schrijven bevalt me wel. D'r zit zoveel op een idiote manier in elkaar gedraaid bij mij, da's best lastig te ontrafelen. Schrijven helpt dan. Het publiceren is voor mij een soort ultieme manier om over m'n angsten heen te komen. Mezelf gewoon helemaal blootgeven. En dan maar zien hoe daar op gereageerd wordt…

Het vraagt altijd moed om je kwetsbaar op te stellen en dat doe je toch maar. Gewoon doorgaan met schrijven (als dit verhaal klaar is).

Groet, Jablan

[Marchel]

Hallo Michael,

WOW.... dat is het eerste wat in me opkomt na het lezen van jouw verhaal. Mede door het bericht waarin je jezel voorstelt ben ik je verhaalgaan lezen. Traantje heb ik weg moeten pinken tijdens het lezen.... zoń goede opbouw van de verhaallijn. Zulke mooie clifhangers aan het eind van een deel. Ik verlang naar meer, meer delen van jouw verhaal. Maar ok naar meer verhalen van jouw!
Dit is heel autobiografisch en ik ben dan ook benieuwd hoe een 2de verhaal van jouw hand is.
Het is duidelijk... je hebt er een fan bij!

Lief Marchel