Groen licht

[Sjack013]

Oké, ze zijn volwassen. Maar wat houdt dat in? Het zal bij Pieter knagen, dat zijn vader toch nog steeds anders reageert dan bijvoorbeeld je jongens bij de Chiro. De relatie krijgt zijn vorm, maar toch voel ik een vorm van jaloersheid van Pieter ten opzichte van Dieter. Dat is logisch. Een relatie moet groeien en daarmee gepaard gaande ook het vertrouwen in elkaar. Emotie is geen knop die je aan/uit kunt zetten.

Kortom, met dit verhaal kun je nog alle kanten op, als jij daarvoor kiest, Amexic. Bedankt voor dit deel en succes bij je overwegingen,

Sjack

[Sjack013]

Toe maar, meteen weer een deel geplaatst. Ook weer heerlijk beschreven, Amexic. Ben reuze benieuwd wat ze verder nog meer beleven in die weekje Gent.

Bedankt voor het plaatsen,

Sjack

[Oliver]

In deel 10 proefde ik nog een hoop onzekerheid, na het uit de kast komen, maar in deel 11 is dat grotendeels weg.
Natuurlijk, samen een weekje, zonder ouders...
Die jaloersheid is normaal. Toch weer beetje onzekerheid...

[Sjack013]

De jaloersheid speelt weer behoorlijk op bij Pieter. Dieter en Steven? Een groeiend relatie vraagt om vertrouwen. Helaas ontbreekt dat te vaak bij Pieter. Gevoel en verstand botsen weer. En dat terwijl de jongens toch goed naar elkaar toe groeien. Uitpraten is de beste remedie, maar ja, op 'n Chiro-feest is dat wel moeilijk te doen.
Het feit dat Steven weet dat Dieter homo is, wil nog niet zeggen dat er ook iets tussen hen geweest is. Volgens mij maakt Pieter van een mug een olifant. Of.......
Ik weet het niet. Netjes afwachten op het vervolg.
Amexic, bedankt voor het plaatsen,

Sjack

[Oliver]

Het is wel spannend zo, ik zou ook even mijn vragen hebben misschien.
Ik hoop dat er gepraat gaat worden.

En: Naam van de Roos... Prachtig boek en schitterende film!

[Thomas]

lk blijf het een mooi verhaal vinden, niet alleen door de inhoud maar zeker ook door de manier van schrijven.
Mooie cliffhanger aan het end van deel 12.
Ik ben benieuwd

Amexis, ga vooral zo door,

Gr. Thomas.

[Sjack013]

Je maakt me stik nieuwsgierig, Amexis. Wat speelt er bij Dieter. Steven handelde correct; zo zou ik ook gedaan hebben. en Pieter...... tja Pieter is Pieter en moet nog heel veel leren voordat hij volwassen wordt.

Ik kijk uit naar het vervolg. Bedankt voor het plaatsen,

Sjack

[Amexic]

Ik heb een vakantie in Turkije achter de rug en eerlijkheidshalve ook een schrijfdipje gehad. Hoe moet het verhaal nu verder? Ik weet dat wel maar hoe schrijf ik verder zonder dat het voor jullie, lezers, banaal wordt?
Het echte leven is, gelukkig maar, niet altijd spannend. Een verhaal moet dat wel zijn om te blijven boeien.
Om jullie de draad niet te laten verliezen, post ik wat ik heb.
Ik smeek bijna: post jullie commentaar. Dat moet je doen als je wil 'betalen' voor de geleverde prestatie van de schrijver. Het mag ook een post 'in privé' zijn.

[Sjack013]

Een goed gesprek tussen Pieter en Dieter doet wonderen. Ze leren elkaar beter kennen en Steven vindt het prima, zo lijkt het. Hopelijk is nu de kou uit de lucht bij Pieter en vertrouwt hij Steven en Dieter. Of heeft één van hen een dubbele agenda? Tja, de argwaan bij mij blijft toch zitten. Wellicht heb ik ongelijk met mijn voorgevoel. Dus Amexic, wacht niet te lang op het vervolg.

Bedankt voor het plaatsen,

Sjack

[Oliver]

Hoezo banaal?
Zoals je al zegt: het echte leven is niet altijd spannend.
Dat je dat wel van een verhaal verwacht is ook waar.
Je pakt dit in dit deel, niets mis mee.
En: helemaal niet spannend? Dat gesprek met Dieter zet de lezer aan het denken. Ik snap zijn behoefte met die Dieter te willen praten, het willen weten wat die Dieter nou voor figuur is.
Dat was niet zomaar, denk ik dan.
Ik zou het ook doen.

En met die laatste zin geef ik aan dat je me toch te pakken hebt als lezer. Ik denk mee.
Leef mee.

En daar gaat het toch om?