Liefde hfstd. 5

[dkz09]

"Nee je gaat nog niet naar school vandaag. Je moet eerst helemaal weer beter zijn. Je bent sinds vrijdag uit het ziekenhuis en je voelt je nog altijd niet zo prettig.", zegt zijn moeder op maandagochtend.
"Mam laat me nou maar gewoon gaan. Ik voel me prima. Ik heb al zoveel gemist op school."
'Jaja, je mist Tim.', denkt zijn moeder. Maar ze weet gelukkig haar mond te houden. Als Sandra beloofd op haar broertje te letten, mag hij naar school. Zodra zijn moeder eindelijk zegt: "Oké, het is goed", rent Jasper naar zijn fiets, springt er op en racet naar school.

Eenmaal aangekomen bij school, komen Tom en Sofie op hem afgerend.
"Moet jij niet thuis aan het herstellen zijn?", roept Sofie.
"Nee en schreeuw asjeblieft niet zo."
"Sorry, maar waarom ben je naar school gekomen?", vraagt Sofie.
"Omdat ik thuis gek word. De muren, die op me afkomen. En de hele dag in bed liggen.", zegt Jasper.
"Ja, ja, je miste Tim gewoon.", plaagt Tom.
"Nee, ik wil gewoon naar school omdat ik thuis gek word.", zegt Jasper nog eens.
"Dat moeten wij zeker geloven. Je kijkt steeds om je heen.", zeggen Tom en Sofie tegelijk.
"Oké, jullie hebben gelijk, ik mis Tim. Maar ik wilde ook gewoon weer naar school. Omdat ik anders helemaal achter loop en je hebt ook wel ergens gelijk."
"Zie je wel dat je alleen maar bent gekomen omdat je Tim mist."
"Roep het nog wat luider, dan hoort de hele school het, Sofie!"
"Sorry, even niet aan gedacht.", zegt Sofie heel schuldig.
"Ik ga vast richting het lokaal.", zegt Jasper en loopt dan de school in.
Tom loopt zijn vriend achter na.
"Je hebt gelijk wat Sofie betreft. Ze is nog wel eens een flapuit en denkt soms niet na.", zegt Tom.
"Ja, daar heb je gelijk in.", zegt Jasper, "Maar, ach, zo is Sofie nu eenmaal en zo zal ze altijd blijven."
"Daar heb jij dan weer gelijk in.", zegt Tom.
"Dat heb ik altijd.", lacht Jasper.
Als Tom naast zijn vriend gaat zitten, gaat de bel. Mevrouw Londen doet de deur van het lokaal dicht en begint met de absentie. Als dat klaar is, begint ze met de uitleg. Jasper probeert zijn best te doen. Maar het gaat met moeite. Hij snapt er helemaal niks van. Nou snapt hij anders ook niks van Engels maar nu is het echt Chinees voor hem. Na de les zegt hij het: "Ik begreep er niks van. Het leek wel Chinees."
Waarop Tom heel hard begint te lachen.
"Nou, ik weet niet wat voor boeken jij had maar ik had toch echt Engels. Je weet dat we nu Nederlands hebben. Of heb jij Frans of Duits?"
"Ja, ja, lach maar weer om mij. Je weet dat ik Engels moeilijk vindt. Maar nu snapte ik er echt niks van."
"Ja dat weet ik ook. Maar ik plaag je maar.", lacht Tom.
"Nou op naar Japans dan.", lacht Jasper terug.

Als het eindelijk pauze is lopen Jasper en zijn vrienden de kantine in. Als ze een tafeltje hebben bemachtigd hebben, vraagt Sofie aan Jasper of het nog gaat.
"Ja Sofie, het gaat, ook al moet ik veel moeite doen."
"Waarom ga je dan niet naar huis?"
"Ik word dan gek. De muren, die op mij afkomen."
"Oké, dan begrijp ik je. Ik zou dan ook gek worden. En liever op school zitten. Ook al gaat alles langs mijn heen.", zegt Tom.
"Hoi Sofie!", wordt er achter haar gezegd. Ze draait zich meteen om en kijkt in het gezicht van Koen.
"Hello Koen.", zegt ze.
"Hoe is het met het mooiste meisje van de wereld?"
"Nou, met dat meisje gaat het super en hoe is het met de knapste jongen van de hele wereld?"
"Met die gaat het ook super ... Jasper was het toch? Hoe is het met jou? Al helemaal de oude?"
"Nou, het gaat wel en nee, ik ben nog steeds niet helemaal beter. Maar ik werd gek thuis."
"Dat begrijp ik.", zegt Koen, "Nou, succes en o ja Sofie heb je zin om vanavond samen naar de film te gaan?"
"Ja is goed om half acht bij de bios?"
"Uhm, ik kom je om kwart over zeven ophalen thuis, is dat goed?"
"Ja, dat is goed dan zie ik je om kwart over zeven bij mij thuis."
"Sofie, heb je hem al mee gevraagd voor het schoolfeest?", vraagt Jasper.
"Nou, Jasper, dat je dat nog moet vragen.", zegt Tom, "Het is toch duidelijk, anders zou hij haar niet mee vragen naar de film."
"Maar gaan jullie nou samen naar het feest?"
"Ja, Jasper, ik ga met Koen er heen en Tom gaat met Sandra."
"Wat? Dat meen je niet, Tom! Wanneer wou je het mij vertellen?"
"Uhm, dat wou ik nou net vertellen, maar ja Sofie de roddeltante was mij voor."
"Nou ja, ben ik nu weer een roddeltante?", zegt Sofie gespeeld boos.
"Zeg kibbeldames, hou eens op."
"Sorry.", zeggen Tom en Sofie tegelijk.
Na enkele minuten vraagt Sofie: "Jasper, wanneer ga je Tim vragen voor het feest?"
"Sofie hoe vaak moet ik dat nog zeggen? Ik doe dat niet ik heb geen zin om voor schut te staan en gepest te worden."
"Sorry, dat was ik vergeten. Zal ik het anders voor je vragen?"
"Nee, Sofie, laat het uit je hoofd.", zeggen Jasper en Tom tegelijk.
"Nou zeg wis' niet dat jullie kwaad werden.", lacht Sofie.

"Ah, die Jasper, hoe is het met je?"
"Ja, het gaat, ondanks alles aan me voorbij gaat."
"Is het dan niet beter dat je naar huis gaat?", vraagt Niels.
"Dat zegt iedereen maar ik word thuis gek. De muren komen op mij af en ik verveel me dood.", zegt Jasper voor de zoveelste keer vandaag.
"Maar hoe is het met de musical?", vraagt hij aan Niels.
"Nou ja, het gaat redelijk, de nieuwe hoofdrolspeler doet goed zijn best. Hij heeft bijna alles onder de knie."
"Dat is maar goed ook, aangezien de première volgende week al is."
"Daar heb je gelijk in, Jasper. Je komt toch wel naar de première?"
"Ja natuurlijk kom ik."
"Mooi zo maar ik ga er vandoor, want ik heb het idee dat meneer Kostuum mij zoekt."
"Ja, denk het ook en neem de koffie vast mee, Niels. Anders moet je twee keer lopen."
"Ga jij nou ook maar opschieten, meneer lolbroek."

Als de laatste bel is gegaan, lopen Jasper, Tom en Sofie de school uit. Sofie zegt haar vrienden gedag en loopt richting de bushalte. Jasper en Tom lopen richting hun fietsen maar ineens staat Jasper stil. Want hij blijkt zijn fiets naast die van Tim vanmorgen neer te hebben gezet. Maar die krijgt zijn fiets niet los. Nu ziet Jasper waarom het zo lang duurt. Hij heeft per ongeluk zijn slot ook door het voorwiel van Tim gedaan. Hij zal toch die kant op moeten als hij naar huis wil. Gelukkig ziet Tom ook wat aan de hand is. Hij loopt terug naar Jasper en zegt: "Zozo, je bent wel echt verliefd op die jongen. Dat je zelfs zijn fiets extra op slot zet. Maar weet je wat, we ruilen van fietssleutels. Mijn fiets staat een rij verder. Dan pak jij die en dan ga ik de fiets van Tim verlossen."
Zo gezegd zo gedaan. Als Tom naast Tim staat, zegt hij: "Ik wist niet dat fietsen verliefd konden worden."
Waarop ze beide hard beginnen te lachen.
"Maar ik moet helaas de tortelduifjes uit elkaar halen want papa wil graag naar huis. Nou dan zal ik het slot maar los maken."
Als Tom even later bij Jasper staat, ruilen ze van fiets en gaan ze samen richting het huis van Jasper.

Even later zitten ze op de kamer van Jasper en zijn ze druk bezig met huiswerk. Dan vraagt Jasper ineens: "Wat heb je tegen Tim gezegd?"
"Nou van 'wist niet dat fietsen ook verliefd konden worden'."
"En wat zei hij toen?"
"Nou van 'dat de tortelduifjes uit elkaar gehaald moesten worden omdat papa naar huis wil'."
Hierop begint Jasper te lachen. Dan komt zijn mama de kamer in om te vragen waarom er zo gelachen word. Als Tom verteld heeft, wat er gebeurd was op school, moet ook zijn moeder lachen. Als ze alle drie uitgelachen zijn, zegt ze: "We eten met vijf minuten."
Hierop zegt Tom: "Dan zal ik maar eens gaan."
"Nee, jij eet mee. Heb namelijk je ouders al gebeld."
Waarop Tom zegt: "Die moeders van ons."
Hierna beginnen Tom en Jasper heel hard te lachen. De moeder van Jasper haalt haar schouders op en loopt de kamer weer uit.

Als alles op is, gaan Jasper en Tom nog terug naar boven om wat laatste huiswerk te maken. Na een uurtje gaat Tom naar huis. Jasper besluit om zich te gaan douchen en lekker zijn bedje in te duiken.

'Hoi Tim hoe is het met jou?'
'O, met mij gaat het ook goed. Ik wil je al heel lang zeggen dat ik stapelverliefd ben op je.' 'O. jij op mij. Dat is dan ook toeval.'
Dan ineens schrikt Jasper wakker. Waarom nou weer? Het is nog niet eens tijd om op te staan. Het is pas twee uur 's nachts. Hij draait zich om in de hoop dat hij alsnog in slaap valt. Maar na bijna een uur te liggen draaien en woelen in bed, besluit hij om maar even naar het toilet te gaan en wat water te drinken. Als hij na een paar minuten terug in bed ligt, valt hij redelijk snel in slaap.
'Ja sorry, moest even weg.'
'Geeft niet, ben blij dat je terug bent. Want ik heb namelijk een vraag. Wil je met mij dansen?'
'Uhm, wat zal ik zeggen?'
'Zeg gewoon ja en als mensen er problemen mee hebben dan hebben ze pech. Iedereen mag het weten dat ik stapelgek ben op jou. Mocht iemand jou maar met één vinger aan raken. Dan krijgt diegene met mij te maken.'
'Nou dat is wederzijds.'
Ze dansen urenlang met elkaar. Als hun hoofden dicht bij elkaar komen... gaat die vervloekte wekker af.
________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Excuses voor het lange wachten. Zat een beetje vast met dit hoofdstuk. En zat privé ook niet echt mee. Ik hoop dat deel 6 eind november af is.