Mark en Martijn (deel 1)

Plaats hier je eigen verhalen.
Gesloten
Dolphinboy
Berichten: 36
Lid geworden op: di 23 dec 2008, 22:23
Vul het getal in: 0
Locatie: Apeldoorn

Mark en Martijn (deel 1)

Bericht door Dolphinboy » di 07 apr 2009, 00:13

Mark en Martijn
Door Roy Davenport

Deel 1: Een eerste kennismaking.
Het is een stille zaterdag morgen. De Straten liggen er verlaten en nat bij. Al enkele dagen doet het buiten niets anders dan regenen, regenen en nog eens regenen. Toch als je goed kijkt zie je een eenzaam figuur fietsen op het fietspad aan de overkant. “Tis weer echt hondenweer” denkt hij.” Echt dat typische Hollandse januari weertje. Maar ik ben er bijna gelukkig”. Snel kijkt hij even op zijn horloge. Hij is al aan de late kant. “Ben ik nog op tijd?” Hij hoopt het maar en zo niet? Nou dan is er altijd nog een kans na de wedstrijd. In de verte ziet hij de sporthal al liggen.

Nog een paar minuten en hij is er dan eindelijk. Helemaal doorweekt door het weer rent hij snel naar binnen, de sporttas met zijn kleding onder de arm. Als hij binnenkomt hoort hij: Hey Martijn, maar nog voordat hij heeft kunnen kijken wie hem roept is hij al door de deur heen het gangetje in richting de kleedkamers. “Welke van de twee moet ik nu hebben?” bedenkt hij zich realiserend dat hij vergeten is om op het bord bij de deur te kijken. Op goed geluk loopt hij er één binnen en ja hoor het is de goede. Even snel om zich heen kijkend ziet hij de andere tassen staan. Diegene die hij zoekt staat er nog niet tussen. Zou hij er dan niet zijn vandaag? Dan gaat de deur achter hem weer open en ja hoor daar komt ie dan binnen lopen.
“Hey hoorde je me net niet roepen?” Vraagt Mark, want die is het die net binnen komt lopen. "Ik dacht, ik Wacht even op Martijn dan kunnen we samen omkleden en het veld op. Wel net zo gezellig dan helemaal alleen toch?" Een antwoord krijgt Mark echter niet. Martijn is zo verdwaasd door de verschijning voor hem dat hij niets weet te zeggen.

“Martijn hallo, hoor je me wel”. Tjeez jij bent er vandaag ook niet bij met je gedachte. Als dat straks op het veld maar beter gaat. En Mark geeft hem even een duwtje. Daardoor schikt Martijn weer op uit zijn verdwaasdheid.
“Uhm ja, uhm sorry” Kben nog een beetje versuft van het harde fietsen. Ik dacht al dat ik veel te laat was” probeert hij zich er met een smoesje uit te redden. Als hij het maar slikt want zin in verdere vragen heeft Martijn nu even niet. Al dagen loopt hij te piekeren wat er met hem aan de hand is. Het gebeurde op de training van afgelopen Dinsdag. Natuurlijk ook weer zo lekker regenachtig en niemand had echt zin. De coach besloot dan ook maar om de training vroeg te laten stoppen en Mark had hem gevraagd nog even mee te helpen met opruimen. Dat doen ze altijd om en om en deze keer was Mark aan de beurt geweest. Tuurlijk had hij toen geantwoord en samen waren ze begonnen met het aftuigen van de palen en de korfen. Wel zo makkelijk zo met zijn tweetjes. En terwijl ze naar het berghok liepen had hij gezien dat de veters van Mark los waren geraakt. Hij had nog pasop geroepen maar het was al te laat. Mark stond er bovenop en verloor zijn evenwicht met de zak met ballen nog in de hand. Uit impuls was Martijn naar voren gestapt om hem tegen te houden en zo kwam het dat ze samen op de grond terecht kwamen. Martijn onderop met het onderlichaam van Mark half over zijn borst heen. Even had hij toen iets hards voelen drukken op zijn borstkas. Iets dat verdacht veel leek op dat bungelende stukje vlees tussen de benen. Vreemd genoeg had hij gemerkt dat hij bij de gedachte daaraan zelf langzaam aan hard begon te worden en snel had hij zich dan ook onder Mark uitgetrokken en was weggerend om te gaan douchen. Ze waren toch klaar dacht hij. Toen Mark even later ook binnen was komen lopen had hij alles weer onder controle gehad. Mark had hem even vreemd aangekeken. “Waarom was je nu ineens zo snel weg? ” vroeg hij nog. Martijn had geantwoord dat hij zich opeens bedacht op tijd thuis te moeten zijn die avond omdat ze visite kregen en Mark had het daarbij gelaten.

Die avond in bed had Martijn weer moeten terugdenken aan de training en wat hem was overkomen. “Stom, Stom, Stom” had hij gedacht. Waarom moet ik dan ook weer hard worden daardoor. Ik ben toch helemaal niet zo. Al moest hij eerlijk toegeven dat de laatste paar weken tijdens het douchen hij toch wel vaak keek naar zijn teamgenoten. En dan met name naar wat ze tussen hun benen hadden hangen. Maar nog nooit had hij daardoor een stijve gekregen. Waarom nu dan juist wel? En waarom kreeg hij dan ook een stijve terwijl hij er alleen al aan dacht? Hij wist het ook niet . Natuurlijk moest hij zich nu nog wel even aftrekken want met een harde paal gaan slapen was ook niks. Hij had hierbij gedacht aan een meisje in zijn klas. Miranda heette ze, en volgens de meesten het knapste meisje van de hele school. Maar net op het moment dat hij zijn hoogtepunt voelde naderen was de gedachte aan die avond in de sporthal weer bij hem opgekomen denkend aan Mark spoot hij zijn zaad in stralen over zijn buik. Snel had hij alles opgeruimd en was gaan slapen, zich afvragend wat dit allemaal te betekenen had. Hij wist het allemaal ook niet en onrustig was ie in slaap gevallen.

De volgende dagen had hij niet meer zo bij het incident stil gestaan tot afgelopen nacht. Vlak voor het slapen gaan, tijdens het pakken van zijn sporttas voor de wedstrijd had hij er weer aan gedacht en opnieuw was zijn penis stijf geworden. Wat had dit allemaal te betekenen. Hij had geen idee. Wel wist hij dat hij dolgraag Mark weer wou zijn morgen en met die gedachte viel hij in een rustige slaap.

En nu, Nu stond Mark dan weer voor hem en had hij zich belachelijk gedragen.
“Weet je zeker dat …….. hoort hij Mark beginnen vervolgt door, “Nee laat ook maar”. Opgelucht haalt Martijn adem want ook hij hoort de stemmen van hun teamgenoten op de gang.
“Ik vertel het je straks wel zegt hij nog gauw tegen Mark nog net voordat de deur van de kleedkamer weer open gaat en Timo en Bob in de deuropening staan.
“Hey schiet eens op jongens, jullie zijn laat” Zegt Bob.
”Ja” valt Timo hem bij. ”De Dames zijn al aan het inlopen en we dachten we gaan eens kijken waar die andere twee blijven. Kom op, de wedstrijd begint al over tien minuten en jullie moeten je nog omkleden”.
Martijn en Mark zeggen verder niks meer en kleden zich snel om. Natuurlijk kan Martijn het niet laten af en toe Mark zijn kant op kijken. Ziet hij dat nou goed? Kijkt Mark ook af en toe naar hem? Nee dat zou toch niet………. Of toch?


Auteurs Bericht: Dit is mijn eerste poging om een nieuw verhaal te starten na enkele jaren niet geschreven te hebben. Ook is het mijn allereerste Nederlandstalige verhaal want mijn vorige verhalen waren allemaal in het engels. Graag hoor ik jullie mening en suggesties zowel positief als Negatief. Deze kunnen mij helpen in de toekomst verder en/of beter te schrijven.
Who Ever You Are, Whatever U Do Just Be Yourself

Gesloten