Liefde hfdst. 2

[dkz09]

De volgende ochtend gaat de wekker. Half slaperig zet Tim de wekker uit en komt dan met veel tegen zin zijn bed uit. 'Waarom gaat die wekker nou altijd te vroeg af?' Iedere nacht droomt hij het zelfde. Maar op het moment dat er gezoend zou worden, gaat die vervloekte wekker af. Zelfs in het weekend gebeurt het. Hoe lang heeft hij die dromen nou al? Zeker sinds het begin van het schooljaar. Sinds die ene dag dat hij tegen die persoon aanliep. Hoe heet diegene ook al weer? Meneer Blakkere had gisteren nog die naam genoemd. Hij heeft zeker tien minuten naar dezelfde opgave zitten staren. Jammer dat diegene snel klaar was met zijn toets. Het had van hem nog wel uren mogen duren. Maar wat was zijn naam ook al weer? Het was iets met een J.

Hij besluit het maar straks aan Koen te vragen, die weet het wel, die onthoudt echt alles. Hij weet zelfs nog hoe alle kinderen uit de kleuterklas heten. Hij zelf kent niemand meer van naam, nou ja hij kent Koen nog wel. Maar dat is ook niet zo gek, ze hebben altijd bij elkaar in de klas gezeten. Alleen in de groepen 5 en 6 zaten ze niet bij elkaar in de klas, maar ze zagen elkaar altijd in de pauzes. Ja, hij en Koen zijn vrienden voor het leven en ook altijd populair, altijd meisjes om hen heen. Maar dat kan Tim niks schelen want hij valt niet op meiden maar op jongens. Koen weet het als engste dat hij homo is. Verder weet niemand het, ook zijn ouders weten het niet. Koen zag het al meteen dat Tim verliefd was op…. hoe heet hij nou ook alweer? Hij schrikt uit zijn gedachten als zijn vader roept dat die moet opschieten. Hij kijkt op de klok en ziet dat niet veel tijd meer heeft. Hij kleedt zich aan en loopt naar beneden, de keuken in, zegt tegen zijn ouders: "Goedemorgen." Hij eet snel zijn ontbijt op en trekt dan zijn schoenen en jas aan, pakt zijn tas en stapt op de fiets.

Als hij halverwege de weg naar school is, komt Koen naast hem fietsen en Tim vraagt het hem gelijk: "Weet je nog hoe die jongen heet, die gisteren naast me moest zitten."
"Ja dat weet ik nog. Hij heet Jasper, hoe kan je dat nou vergeten?"
"Ja, sorry.", zegt Tim.
"Nou je bent wel lekker bezig. De naam van je grote liefde vergeten. Dat wordt later nog lachen als je me belt met de vraag van: 'hoe heet mijn vriendje ook al weer'."
"Nou, lach maar.", zegt Tim:
"Ik weet alleen niet zeker of Jasper ook homo is."
"Dat is waar.", zegt Koen.
"Ik heb altijd gelijk.", zegt Tim.
"Nou, dat wil ik nou niet zeggen."
Eenmaal bij school aangekomen, willen ze hun fietsen in de stalling zetten, maar zien dat die bijna vol is. Gelukkig ziet Koen nog twee plekken vrij en zegt tegen zijn maat: "Kom, ik zie nog plek."
Maar dan schrikt Tim, hij ziet welke plekken Koen bedoelt. Daar staat Jasper die net zijn fiets op slot zet. Koen zegt tegen hem: "Kom nou, anders zijn die plekken ook bezet."
Met wat tegenzin loopt Tim met Koen mee. Gelukkig loopt Jasper net weg bij zijn fiets. Maar ziet dan wat Koen doet. Koen zet zijn fiets zo neer dat hij met zijn fiets tussen die van Koen en Jasper staat. Jasper kijkt bij de ingang van de stalling even om en ziet dan dat Tim zijn fiets naast die van hem zet.
"Wat zijn we weer leuk!", zegt Tim tegen Koen. Koen lacht alleen maar. Als hun fiets op slot staat, gaat de bel en lopen ze de school in op weg naar hun les.

In de pauze zit Jasper aan zijn wiskunde maar word abrupt gestoord door Sofie. Ze verteld dat meneer Kostuum wanhopig op zoek is naar een nieuwe hoofdrolspeler. Jasper zegt: "Dat zal die wel moeten, nu ik er mee gestopt ben. En hou er nou maar over op."
Maar dan begint Sofie over Koen, dat ze bijna tegen hem was aangelopen. Waarop Jasper heel droog zegt: "Bedoel je niet tegen één van die meiden, die om hem heen hangt?"
"Nou, wat zijn we weer aardig voor elkaar.", zegt Tom, als die weer met zijn broodje hamburger erbij komt staan.
"Pas jij maar op dat je niet nog eens een broodje hamburger wordt met al die hamburgers die je eet.", zegt Sofie. Waardoor ze alle drie in de lach schieten.
"Wat valt er te lachen?"
Ze houden gelijk op met lachen.

Als ze zich omdraaien, kijken ze in het boze gezicht van meneer Kostuum.
"Nou, zeker om mij, omdat ik geen hoofdrolspeler heb."
"Dan heb ik goed nieuws, ik heb zojuist een nieuwe hoofdrolspeler gevonden. Maar daar lachten we niet om.", zegt Tom.
"Echt niet!", zeggen Jasper en Sofie tegelijk.
"Nou ja, wat kan mij het schelen, ik moet nog zo veel doen voor de grote dag. O ja, heb jullie Niels gezien, die kan ik nergens vinden?", zegt hij.
"Nee, die hebben we niet gezien.", zeggen ze alledrie. Als meneer Kostuum weer verder gaat, buigt Jasper zich weer over zijn wiskunde. Maar dat is van korte duur, want Sofie wil aan hem vragen of hij Tim nog heeft gezien. Tom kan het nog net op tijd voorkomen door Sofie een klap te verkopen. Ze vraagt boos waarom hij dat deed.
Waarop Tom zegt: "Denk eens na. Hij heeft geen zin om elke dag die vraag te beantwoorden."
"En dat beslis jij!", zegt ze kwaad.
"JONGENS, als jullie ruzie willen maken verdwijn dan maar."

Nog geen minuut later gaat de bel en Jasper pakt zijn spullen en loopt richting het wiskundelokaal. Voor hij bij het wiskundelokaal is, wordt hij door mevrouw Londen het Engelslokaal in geroepen. Hij stap het lokaal binnen en loopt naar het bureau van mevrouw Londen. Als hij naast haar staat, begint ze gelijk haar verhaal.
"Sorry Jasper, maar je hebt weer een één. Ik snap dat je Engels moeilijk vindt. Maar ik heb je al zo vaak hulp aangeboden."
"Ja sorry, maar het lukt mij gewoon niet."
Dan zegt mevrouw Londen: "We hebben het er van de week nog wel over."
Tim en Koen zitten allang in het Engels lokaal. Dus ze horen waar mevrouw Londen en Jasper het over hebben. Koen kan het niet laten om er wat van te zeggen.
"Zeg Tim, dat wordt nooit samen romantisch met z'n tweeën naar Londen, jullie samen."
"Hoezo?", vraagt Tim.
"Nou dan moet jij de hele tijd vertalen."
Inmiddels loopt Jasper het lokaal uit en zorgt dan dat hij zo snel mogelijk in het wiskundelokaal is.
Als hij eenmaal naast Tom zit, vraagt die gelijk: "Wat moest mevrouw Londen van je?"
"Niets speciaal, heb alleen weer een één voor Engels."
"Je had gelijk aan Tim kunnen vragen of hij je wou helpen met je Engels."
Jasper geeft zijn vriend een klap.

Meneer Blakkere is klaar met de absentie en legt het een en ander uit. Daarna moeten ze de opgaven maken, die hij op het bord heeft geschreven. Als de bel gaat, ruimen ze hun spullen op en verlaten het lokaal. Daarbij knalt Jasper tegen Niels aan. Hij zegt gelijk tegen Niels dat meneer Kostuum hem zocht in de pauze.
"Kan die man nou geen een minuut zonder mij?", vraagt Niels.
"Denk het niet, want wie moet dan zijn koffie brengen?", vraagt Jasper plagend.
"Ja zo kan die weer, Jasper. Maar eventjes tussen ons, waarom ben nou echt gestopt met de musical?"
Jasper denkt bij zichzelf: 'Waarom begint die daar nou weer over?', maar zegt: "Het lukte me gewoon niet. Heb gewoon te veel aan me hoofd."
"Nou oké, als je er eens over wilt praten, je weet me te vinden.", zegt Niels en loopt dan richting de theaterzaal die de school heeft.

Omdat het volgende uur uit valt zijn ze al vrij.
"Jammer.", zegt Sofie: "Nou had ik zo zin in gym, is mevrouw Klaver ziek."
Waarop Jasper en Tom in de lach schieten. Ze weten dat Sofie een hekel heeft aan gym, net als Jasper. Hij houdt alleen van hoogspringen met de trampoline en badminton. Verder heeft hij net als Sofie een hekel aan gym. Tom daarentegen is echt dol op gym, hij vindt het altijd vervelend als gym uitvalt, net als nu. Ze lopen alle drie richting de stalling om hun fiets te pakken. Maar dan ziet Jasper dat Tim in gevecht is met het slot van zijn fiets. Als Jasper zich wil omdraaien om weg te lopen, grijpt Tom hem bij zijn kraag en sleept een tegenstribbelende Jasper achter zich aan richting hun fietsen. Als ze eenmaal bij hun fietsen zijn, lopen Koen en Tim net weg. Jasper maakt op zijn gemak zijn slot los. Maar ondertussen zegt Tom: "Het is nog wonder dat je adem haalt als hij langs loopt."
Waarop ze allebei beginnen te lachen.
"Waarom lachen jullie zo?", zegt Sofie op de strenge manier zoals meneer Kostuum vanmiddag deed.
Maar daardoor liggen ze met zijn drieën in een deuk van het lachen.

Tim en Koen zijn op weg naar het huis van Tim om huiswerk te maken. Eenmaal bij het huis van Tim aangekomen, zet Tim zijn fiets in de schuur en zet Koen zijn fiets op slot. Als ze naar binnen gaan, vraagt Tim wat Koen wilt drinken.
"Doe mij maar cola.", zegt hij. Daarop schenkt Tim twee glazen cola in. Daarna gaan ze naar de kamer van Tim. Zodra ze in de kamer van Tim zijn, kan Koen het niet laten om te zeggen.
"Nou was jij je fiets nooit meer hè?."
Waarop Tim zijn hoofdkussen naar Koen gooit.
"Wat nou?", zegt Koen.
"Dat weet je best wel.", zegt Tim.
Maar dan zegt Koen: "Wanneer was je van plan om het je ouders te vertellen dat je op jongens valt? Zeker als je gaat samen wonen met je grote liefde Jasper. 'Pap en mam, ik moet jullie iets zeggen. Ik heb al jaren een vriendje en ik ga er mee samenwonen'.", zegt Koen er snel achteraan en opnieuw gooit Tim een kussen naar Koen.
"Ik weet het nog niet wanneer ik ze het ga vertellen.", zegt Tim.
"Je moet er ook niet te lang mee wachten.", zegt Koen.
"Je hebt gelijk, maar we zullen eens aan dat huiswerk beginnen.", zegt Tim.
"Moet dat nou?", zegt Koen onder protest.

Als de moeder van Tim naar boven roept of Koen blijft eten, stoppen ze met hun huiswerk en lopen ze naar beneden. Tim vraagt wat ze eten en ondertussen belt Koen zijn moeder op.
Als hij ophangt, zegt hij: "Mijn moeder vindt het goed. Ze had er al rekening mee gehouden."
Waarop de moeder van Tim zegt: "Ik had er ook al rekening mee gehouden."
Tim en Koen kijken elkaar aan en zeggen tegelijk: "Die moeders houden ook overal rekening mee."
Dan vraagt Tim hoe lang het nog duurt voor ze gaan eten.
Zijn moeder zegt: "Nog zo'n vijf minuten. Maar als jullie de tafel dekken, dan doet je vader de afwas maar.", zegt zijn moeder. Dit hoef je Tim en Koen geen twee keer zeggen en ze dekken gelijk de tafel.

Als ze gegeten hebben, gaan Tim en Koen gelijk weer naar boven om het laatste beetje huiswerk af te maken. Een half uurtje later gaat Koen naar huis en besluit Tim om zich maar eens te gaan douchen. Daarna speelt hij nog een spelletje op zijn computer. Om tien uur roept zijn moeder of hij niet zoetjes aan naar bed gaat. Tim zegt:
"Ja mam dat was ik al van plan." Niet veel later wenst hij zijn ouders een goedenacht en duikt hij zijn bed in.