Stille Johnny deel 3
Terwijl hij zich tegen mij aandrukt vraagt hij: “heb jij al eens wat gedaan met een jongen?”
“Nee, eigenlijk niet, ik heb wel eens samen met mijn neef getrokken maar verder niets.
Jij dan wel?”
“Nee, ik ook niet, maar wel heeft mijn broer me twee of drie keer laten toekijken hoe hij zich aftrekt”.
Ik voel hoe onze stijven pikken tussen onze buiken klem zitten en vraag: “mag ik die van jouw even vast pakken?”
“Natuurlijk mag dat, maar dan wil ik dat ook bij jou doen”.
Na een korte aarzeling, neem ik voor het eerst in mijn leven een pik van een andere jongen in mijn hand.
Ik neem zijn stijve vast met een hand, en de andere gebruik ik om zijn zak te bevoelen.
Zacht laat ik zijn ballen door mijn vingers glijden, Nico kreunt opnieuw.
“Ho Johnny, dat is heerlijk trek me alsjeblief af totdat ik klaar kom. Ik wil mijn goedje in jou hand spuiten”.
“Spuit jij dan al?”
“Ja, sinds ik bijna twaalf jaar was, eerst kwam er maar een beetje maar het werd steeds meer in de loop van de tijd”.
Dat is dan bijna het zelfde als bij mij.
“Hoezo, wat bedoel je met bijna?”
In het kort vertelde ik van mijn eerste natte droom, toen ik bijna twaalf was.
“Wat is nu weer een natte droom?”
“Dan krijg je een zaadlozing in je slaap, vandaar het woord natte droom.
Kort daarna ging ik logeren bij mijn oom en tante, en vertelde het op een gegeven moment tegen mijn neef toen we op de hooischelf aan het spelen waren. Vraag me nu niet waarom of hoe het kwam, want dat weet ik niet meer”.
“Oké, maar wat zei hij dan daarop?”
Hij zei: “dat kun je ook zelf doen, als je het wilt laat ik het je zien maar dan moet je wel het zelfde doen als ik”.
Ik ging daarmee akkoord want ik was natuurlijk nieuwsgierig, hij stond op en trok zijn overall uit.
Tot mijn verbazing had hij er verder niets onder aan, en ging in zijn nakie naast me liggen.
Toen hij mijn verbaasde blik zag, vertelde hij me dat het op de dorpen gebruikelijk was om
met warm weer niets anders dan de overall te dragen, omdat ze nogal behoorlijk dik en warm zijn.
“Maar nu moet jij je ook uitkleden, tenslotte moet jij het zelfde doen als ik”.
Ik stond op en trok mijn T-shirt en korte spijkerbroek uit, en ging in mijn onderbroek naast hem in het hooi liggen.
“Kom op John, die moet ook uit en wees op mijn onderbroek, afgesproken is afgesproken”.
Met tegenzin stond ik op en trok mijn onderbroek uit, daarna liet ik me weer in het hooi vallen.
Ik zag dat de piemel van mijn neef al half stijf was, maar toen hij er aan begon te sjorren werd hij pas echt stijf.
“Doe maar het zelfde als ik, rustig het velletje terug trekken en weer naar voren schuiven.
Dan wordt hij vanzelf wel stijf, als hij dan echt stijf is dan doe je het harder en wilder, net als ik”.
Terwijl ik hem dit vertel ben ik hem nog steeds aan het aftrekken, en voel zijn pik kloppend in mijn hand, niet lang daarna spuit hij zich leeg in mijn hand.
“John dit was echt te gek, maar nu is het jouw beurt”.
Meteen neemt hij mijn pik in zijn hand, en doet het zelfde bij mij wat ik bij hem heb gedaan.
Ondertussen verteld hij mij zijn ervaring hoe hij zijn broer heeft betrapt bij het trekken, en hoe het kwam dat hij mocht blijven kijken.
Door dat verhaal van hem werd ik steeds geiler, en het duurde dan ook niet lang voordat ik klaar kwam.
Ik spoot mijn zaad tegen zijn buik en borst aan, in een woord gezegd het was: ‘HEERLIJK’.
Alleen al het gevoel hoe een andere aan mijn pik sjort, en dan ook nog eens zijn verhaal daarbij.
Ik was nog nooit eerder zo klaargekomen als nu, eerlijk ik stond op mijn benen te trillen het leek wel of dat het uit mijn tenen kwam.
Voldaan zoen ik hem op zijn mond, hoe tongen gaat weten we op dat moment nog niet.
Maar als onze lippen elkaar raken open ik mijn mond een beetje, Nico doet het ook en onze tongen vinden elkaar.
Omdat dit de eerste keer is, en vreemd aanvoelt laten wij ons verschrikt los.
Voor de tweede keer zepen we ons in en douchen wij ons opnieuw, als we klaar zijn drogen we ons af.
Daarna wikkelen we de badlakens om onze middel en lopen zonder te praten naar buiten, waar onze kleren ondertussen in de schaduw liggen.
Tijdens het aankleden verbreek ik de stilte en vraag: “heb jij er spijt van, wat wij zojuist hebben gedaan?”
“Nee, in tegendeel ik ben er zelfs blij om.
Het was heerlijk, ik ben nog nooit zo lekker klaar gekomen als voorheen, en een van mijn dromen werd werkelijkheid.
Maar heb jij er dan wel spijt van?”
“Nee hoor, ook mijn droom is in vervulling gegaan.
Alleen die kus op het laatst, het was wel even schrikken om jou tong te voelen”.
“Ja, daar schrok ik ook van, daarom duwde ik je ook van mij af.
Het was niet dat ik het onplezierig vond hoor, maar ook ik schrok er van”.
Als we klaar zijn met het aankleden doen we de badlaken onder de snelbinders van onze fietsen. Het is namelijk gebruikelijk dat wanneer iemand een badlaken gebruikt, hij die de volgende keer uitgewassen mee terug brengt.
Samen fietsten we naar huis, er werd niet veel gesproken onderweg. Beiden zijn we ingedachte nog bij het douchen, en wat er zich daar heeft afgespeeld op de
hoek van onze straat stoppen wij.
“Hé Johnny, sterkte morgenmiddag bij je eerste bijles”.
“Dat zal wel lukken, als ik terug ben kom ik je wel vertellen hoe het was”.
Wij kijken om ons heen en zien dat er niemand op straat is, dat Henk één klas genoot van mij uitgerekend op die hoek woont daar denk ik niet aan. Vlug geven we ons een afscheidskus en rijden dan verder naar huis.
“Tot morgen” zeg ik wanneer Nico thuis is.
“Ja, ik zie je morgen wel verschijnen Johnny”.
Mijn Ouders zitten net aan een kopje thee als ik thuis kom, verwonderd kijken ze me aan.
“Wat ben jij vandaag al vroeg thuis? Normaal ben je nooit voor vijf uur thuis” zegt mijn vader.
In het kort vertelde ik ze wat er gebeurt was, natuurlijk vertelde ik niet wat er zich had afgespeeld tijdens het douchen.
Als ik klaar ben met mijn verhaal, moeten ze natuurlijk beiden lachen.
Ik vraag “waar is trouwens Twan, heeft hij geen pauze?”
“O, die is nog volop bezig met zijn kamer leeg maken” zegt Ma.
“Nou dan ga ik maar eens kijken of ik mijn broertje kan helpen”.
“Dat is lief van je, maar ik denk dat hij bijna klaar is. We hebben hem al geroepen, maar hij ruimt eerst nog het laatste beetje uit zijn kamer ” zegt Pa.
“Nou als dat zo is, dan bereid ik me vast voor op mijn eerste bijles”.
Pa heeft gelijk, op de trap kom ik Twan tegen het zweet loopt langs zijn hoofd.
Met de woorden “hé, wat ben jij al vroeg thuis?” begroet hij me.
“Ja Twan, ik of eigenlijk Nico en ik hebben een ongelukje gehad en vertel hem in het kort wat er is gebeurt”.
Na het horen van mijn verhaal, moest hij natuurlijk ook lachen.
Hij loopt daarna verder naar de keuken, en ik naar mijn kamer waar ik meteen mijn PC opstart in de hoop dat Adam online is.
Daarna trek ik mijn uniform en onderbroek uit, en loop naar de badkamer waar ik alles in de wasmand doe.
Als ik terug ben leg ik een schone sportbroek op bed, en meld ik me aan op MSN meteen zie ik dat Adam inderdaad aanwezig is en schrijf.
‘Hoi Adam, ben jij al online?’
‘Ja, ik zit al de hele tijd op je te wachten.
Ik weet natuurlijk niet om hoe laat jij thuis bent van de waterverkenners?’
‘Normaal rond vijf uur. In het kort schrijf waarom ik vandaag vroeger thuis ben, en wat er onder de douche is gebeurd, de rest vertel ik je morgen wel’.
‘Hij stuurt me drie lachende emoticon’s toe, en schrijft dat hoort bij het leven Johnny’.
‘Ik vind het leuk voor jou, alleen wel jammer dat ik het niet heb gezien alleen al bij de gedachten, krijg ik spontaan een erectie in mijn broek. Als ik die tenminste aan zou hebben, ik zit namelijk in mijn blootje want ik kom net onder de douche vandaan’.
‘Wat denk je dan hoe ik hier zit?’
‘Zal ik je toekomstige webcam komen brengen, want dit beeld wil ik graag zien’.
‘Nee, laat maar, morgen zien we ons elkaar toch gelukkig weer, en misschien zie je me bij de volgende chat wel bloot.
Ik heb namelijk nog enkele vragen aan jou, en die hebben niets met wiskunde te maken’. ‘Daar heb je gelijk in, maar stel de vragen nu maar vast dan kan ik vast nadenken over de antwoorden die ik je moet gaan geven’.
‘Nou als je dat zo wil hebben hier komen ze dan: de eerste vraag is hoe gaat tongzoenen, de tweede is hoe ga je te werk wanneer je iemand wilt neuken of pijpen?
Dit zijn de belangrijkste vragen op dit moment voor mij, ik hoop dat jij me daar antwoord op kunt geven?’
‘Ik zal er over nadenken, als ik er niet uitkom, dan geef ik je graag een demonstratie’.
‘Na dat laatste ben ik erg benieuwd, trouwens Pa vraagt hoeveel uur je mij per keer les wilt geven?’
‘Nou ik dacht aan drie uur om te beginnen, maar als ik je vragen hoor zullen we wel toch enkele pauzes moeten houden.
Dus tel maar op een uurtje of vijf, gelukkig ben ik dit weekend alleen thuis mijn ouders komen maandag pas tegen de avond terug’.
‘O, dus wij hebben het rijk voor ons alleen?’
‘Niet helemaal mijn broertje komt pas laat thuis, hij logeert bij een vriend van hem’.
‘Is hij dan ook homo?’
‘Nee, maar hij zegt dat hij bij een vriend blijft slapen, maar dat kan natuurlijk ook het vriendinnetje zijn en dat mag hij niet van mijn ouders, vandaar dat hij er een vriend van heeft gemaakt’.
‘Tja, alles is mogelijk, maar ik ga zo eten Adam, ik hoop dat ik morgen veel van je zal leren’.
‘Dat zal je zeker doen jongen, is het niet bij wiskunde dan zeker bij de mannenliefde, maar wiskunde heeft natuurlijk wel voorrang Johnny.
Voor dadelijk wens ik je alvast smakelijk eten, en ik zie je morgenmiddag wel verschijnen’.
Ik schrijf ‘of misschien straks weer op MSN?’
‘Nee, dat denk ik niet Johnny, ik ga vanavond uit met wat jongens en meisjes.
Meestal wordt het laat ’s avonds’.
‘Jammer, maar toch veel plezier vanavond, en slaap straks lekker’.
‘Dat gaat vast lukken, doei tot morgen, slaap ze straks’.
‘Ja, zal ik zeker doen na vanmiddag, doei tot morgen Adam’.
Ik zit nog aan de PC de tekst na te lezen, als Twan mijn kamer binnen komt lopen.
Twan ziet me en terwijl hij zich uitkleed om te gaan douchen vraagt hij: “Nico?”
“Nee, dit is Adam”.
Hij komt achter me staan en vraagt: “mag ik meelezen, ik heb nog nooit gehoord van MSN?”
“Oké, voor deze keer mag het, maar normaal heb ik het liever niet”.
Als hij leest dat ik een webcam ga kopen of krijgen vraagt hij: “wat is in godsnaam nu weer een webcam?”
“Hoe dat precies werkt weet ik ook niet, maar volgens Adam kunnen wij elkaar dan zien en hoeven we niet meer te typen maar kunnen wij met elkaar praten”.
“Dus met andere woorden, hij zou mij nu zo naakt achter je kunnen zien staan?”
“Ja, volgens Adam wel, dus in het vervolg moet je oppassen hoe je mijn kamer binnen komt”.
“Ik hoop dat ik er aan zal denken, want ik heb liever niet dat hij me in mijn blootje ziet.
Nieuwsgierig ben ik natuurlijk wel hoe dat gaat, en ik zal dat dan ook graag eens willen bekijken”.
“Dat mag je gerust, als je er maar op let dat je wat aan heb.
Maar ga nu maar eerst even douchen, want je stinkt naar zweet” zeg ik lachend.
“Vind je dat gek, ik heb ook hard gewerkt vandaag”.
Daarop verlaat Twan in zijn nakie mijn kamer, en gaat douchen.
Opeens zie ik dat Nico zich heeft aangemeld op MSN, ik heb hem vanmiddag verteld hoe dat gaat. (of ben ik dat vergeten om te schrijven?)
In ieder geval vraagt hij of ik hem wil toevoegen, en natuurlijk doe ik dat.
Ik schrijf meteen: ‘Hoi Nico, en nog rare vragen gehad, waarom je zo vroeg thuis was?’
‘Ja, jij dan ook?’
‘Wat denk je, ik heb mijn verhaal al drie keer moeten vertellen’.
‘Drie keer?’
‘Ja, aan mijn ouders, en aan Twan’.
‘Wie was de derde dan?’
‘Dat was mijn Adam, mijn bijles leraar in wiskunde’.
‘O, heet hij Adam?’
‘Ja, heb ik je dat vanmiddag dan niet verteld?’
‘Nee, wel dat je iemand heb gevonden, maar zijn naam heb je me niet verteld’.
‘Nou ja, nu weet je hoe hij heet, hem heb ik alles op MSN geschreven’.
‘Ook wat we hebben gedaan tijdens het douchen?’
‘Ja, maar wel in het kort, de rest vertel ik hem morgen’.
‘Hoe reageerde hij?’
‘Adam vond het leuk voor mij, dat wij elkaar eindelijk hebben gevonden.
Alleen vond hij het jammer, dat hij ons niet heeft kunnen zien’.
‘Dus hij had ons graag bezig gezien?’
‘Ja, hij had spontaan een stijve gekregen bij het lezen, hij zat trouwens net als ik bloot aan zijn PC’.
‘Wat?
Was jij in je nakie bij het schrijven, dat moet een raar gevoel zijn geweest?’
‘Valt wel mee hoor, ik ben nu ook naakt met jou aan het schrijven’.
‘Te gek man, nu ik dat weet krijg ik ook een stijve, maar ik kan me niet uitkleden mijn broer kan zo binnen komen.
Je weet dat ik samen met hem de kamer moet delen, ons huis is kleiner dan dat van jullie’.
‘Ja, dat is mij bekend, daarom kan ik ook nooit bij je komen logeren.
‘Weten ze dat jij homo bent?’
‘Nee, niemand weet het van mij, jij bent de eerste en bij jou, weten ze het?’
‘Alleen Twan, mijn Ouders nog niet.
Maar ik ga het ze wel binnenkort vertellen’.
‘Had ik maar zoveel moed, voorlopig hoe ik het nog geheim’.
‘Ja, ik kijk er ook tegenop, maar ik vind dat ik eerlijk moet zijn tegenover mijn Ouders.
Daarbij zal ik ook blij zijn als ik me niet meer hoef te verstoppen’.
‘Wanneer ga je ze het vertellen?’
‘Dat weet ik nog niet, misschien vandaag nog’.
‘Ik wens je sterkte, maar wat zeg je als ze vragen of je al een vriend heb?’
‘Wees maar niet bang, van mijn relatie met jou zeg ik niets.
Onze Ouders kennen elkaar te goed, en ik wil je niet in verlegenheid brengen’.
‘Gelukkig, daar was ik al bang voor’.
‘Vertrouw mij maar, voorlopig zwijg ik als een graf over ons’.
Ondertussen komt Twan terug van het douchen, en legt zijn handen op mijn schouders. Ik schrik me bijna dood, ik heb hem namelijk niet horen binnenkomen. Hij begint meteen te lezen wat ik aan het schrijven ben.
“Twan, je maakt er hopelijk geen gewoonte van?”
“Sorry John, maar ik vind het zo leuk, en het is voor mij nog zo nieuw”.
Als hij leest dat ik van plan ben om het te gaan vertellen aan onze Ouders, knijpt hij in mijn schouders en zegt: “als het zover is zal ik je steunen, waar ik kan”.
Door zijn woorden voel ik me nog sterker, en kijk hem dankbaar aan.
Ik wend me weer naar het toetsenbord en schrijf: ‘Nico, Twan staat achter mij en heeft alles
gelezen, hij gaat mij ondersteunen bij mijn coming out.
Mijn besluit staat nu vast, tijdens het eten vertel ik het mijn Ouders’.
‘Had ik maar iemand, zoals je broertje?’
‘Als jij zover bent en het aan je Ouders verteld, dan zal ik jou terzijde staan als ik er tenminste bij mag zijn?’
‘Graag zelfs, maar Johnny mijn Moeder roep dat ik moet komen eten’.
‘Dat is toevallig, onze Moeder roept ons ook net.
Misschien tref ik je later weer op MSN, en dan vertel ik hoe het is gelopen, voor nu wens ik je smakelijk eten en tot straks’.
‘Ja, jullie ook smakelijk eten en sterkte bij je coming out, doei’.
‘Doei, en bedankt Nico’.
“Gaaf John, zet je dat MSN straks ook op mijn PC?” zegt Twan nadat ik mijn PC afsluit.
“Natuurlijk doe ik dat, maar nu gaan we eerst eten” ik sta op en wil meteen naar beneden gaan.
Twan houdt mij tegen en zegt: “ik denk niet dat Ma en Pa willen dat jij zo aan tafel gaat zitten, John”.
Ik kijk hem niet begrijpend aan.
Maar als Twan mij op mijn blote billen slaat weet ik wat hij bedoelt, was ik toch bijna in mijn nakie naar beneden gegaan.
Lachend trek ik mijn sportbroek aan en zeg: “bedankt Twan, ik denk ook dat zij raar op zouden kijken”.
Nadat we beiden onze sportbroek aan hebben lopen we naar beneden om te gaan eten.
Samen dekken Twan en ik de tafel, ondertussen maakt Ma de kliekjes van gisteren warm.
“Ma, Pa hebben jullie eventjes tijd voor mij?” vraag ik en geeft Twan daarbij een knipoogje.
Mijn Ouders kijken me aan en zeggen bijna te gelijk: “ja, natuurlijk John”.
Wij gaan gezamenlijk aan tafel zitten, en Ma vraagt: “wat is er John, wat wil je ons zeggen?”
Ongemakkelijk schuif ik op mijn stoel heen en weer en zeg: “ik weet niet hoe ik moet beginnen”.
“Nou begin maar bij het begin” zegt Pa.
“Tja, Ik hoop niet dat jullie boos worden” zeg ik stotterend.
“Als je niets zegt, dan kunnen we ook niet boos op je worden” zegt Ma lachend.
“Ma, alsjeblieft blijf ernstig, het is echt moeilijk voor mij.
Wat ik jullie wil zeggen is dat ik H…, maar verder kom ik niet”.
Twan helpt me en zegt: “John wil jullie zeggen dat hij homo is en op jongens valt. Ik begrijp dat hij niet weet hoe hij jullie dat moet zeggen”.
Pa krijgt een brok in zijn keel en zegt niets, Ma zegt vragend: “maar John, denk je nu werkelijk dat wij daar boos over zullen zijn?
Jongen, jij blijft gewoon onze zoon, jij bent nu eenmaal zo en kan er ook niets aan doen. Daarbij heb ik al een tijdje het vermoeden dat jij homo bent.
Ik had het er laatst nog met Pa over, dat jij hoogstwaarschijnlijk met een (groot) probleem rond liep”.
Mijn mond valt open, bij het horen van haar woorden en kijk hun verbaasd aan.
Pa staat op en komt op mij toe, automatisch trek ik samen en verwacht een klap in mijn gezicht.
Maar in tegendeel hij grijpt me vast en zegt: “John, jij blijft mijn zoon hoe dan ook, dan moet Twan maar een stamhouder voort brengen”.
Ik barst op dat moment in tranen uit en zeg snikkend: “sorry Pa, maar ik vind dat jullie het ook moeten weten. Twan is er bijtoeval achter gekomen en ik wil jullie beiden niet beliegen, daarvoor houd ik teveel van jullie”.
Ma staat op en loopt naar de koelkast, terwijl ze loopt geeft ze Twan de opdracht om vier sekt glazen uit de kast te halen.
“Vier?” vraagt hij verwonderd.
“Ja, vier Twan! Normaal ben ik er op tegen dat jij al alcohol drinkt, maar ik ben zo blij dat ik nu weet wat het probleem van John is.
Pa en ik maakten ons al zorgen, gelukkig was het enkel dat hij niet wist hoe wij op zijn homo zijn zouden reageren.
Daar moet gewoon op gedronken worden, ik ben blij dat John het ons heeft verteld”.
Pa laat me los en geeft mij een zoen op het voorhoofd en zegt: “bedankt jongen, ik ben trots op je en ben ook blij dat wij het nu eindelijk weten waar we aan toe zijn”.
Ma komt terug met een fles sekt, en schenkt de vier glazen vol. Nog voordat Ma met ons proost, komen er al een serie vragen van haar op me af.
“Sinds wanneer weet je het?
Heb jij al een vriendje?
Wanneer krijgen we hem te zien?”
Ik barst in lachen uit en zeg: “ho, ho Ma even rustig aan.
Op vraag één: moet ik zeggen, vanaf mijn elfde twijfel ik, maar vanaf mijn twaalfde weet ik het zeker.
Vraag twee: die houd ik nog even voor me zelf, ik hoop dat jullie dit zullen begrijpen, ik wil hem niet in moeilijkheid brengen, maar jullie kennen hem al.
Op vraag drie: moet ik zeggen binnenkort, maar jullie kennen hem al verder zeg ik niets”.
Twan moet lachen als hij hoort hoe ik antwoord geef, en geeft mij een knipoogje.
“John, je heb nu A gezegd, nu moet je ook B zeggen en vertel ons wie hij is”.
“Sorry Ma, ik heb beloofd om niets te zeggen, en zolang hij niet uit de kast is houd ik me daar aan”.
“Dat is een teken van een goed karakter, en ik begrijp je volkomen.
Dus Ma vraag hem er verder niet naar, en respecteer zijn instelling hij is eerlijk en daar bewonder ik hem voor” zegt Pa.
“Ja, dat vind ik ook, maar nu krijg ik toch echt trek, mijn maag komt al in opspraak” zegt Twan opeens.
“Klopt jongen, jij heb er vandaag extra voor moeten werken en heb het je rijkelijk verdiend”.
Pa heeft mij nog steeds stevig vast en zegt: “John, ik ben echt trots op jou” en geeft me opnieuw een kus.
Dit is het laatste waar ik op heb gerekend en val hem om zijn hals ik vraag: “bent U echt niet boos Pa?”
“Nee, echt niet jongen, eerlijk ik ben zelfs blij dat jij je hart heb gelucht”.
“Bedankt Pa, ik was op alles voorbereid, maar op deze reactie van jullie was ik dus echt niet voorbereid”.
“Laat het maar goed zijn Johnny, sorry ik bedoel natuurlijk John”.
“Pa U weet niet hoe blij U me maakt door mij John te noemen, dat Johnny is echt kleinerend voor mij”.
“Had dat maar eerder gezegd, dan waren we er al veel eerder mee gestopt. Maar omdat jij de kleinste was in ons gezin, werd Johnny heel normaal voor ons”.
“Dat begrijp ik wel, maar het heeft mij wel veel pijn gedaan, mede door de school en het voetballen”.
Van uit de keuken horen we moeder roepen dat het eten klaar is.
Met zijn alle lopen we naar de keuken en nemen plaats aan tafel, voordat Ma plaats neemt strijkt ze door mijn haren.
Normaal gesproken zou ik er wat van hebben gezegd, maar na mijn coming out van zojuist lach ik vriendelijk naar haar.
Na het eten, ruimen wij de tafel af en beginnen met de afwas.
Ma staat naast mij, ze stoot me aan en zegt: “Johnny, nu moet jij nog veel leren jongen”.
“John” verbetert Pa haar lachend.
“Hoe bedoelt U dat, dat ik nog veel moet leren?”
“Als jij later op je zelf gaat wonen, dan moet je leren koken, wassen en nog veel meer
huishoudelijke dingen”.
Twan zegt: “daar heeft Ma gelijk in, want een van jullie beiden moet het vrouwtje zijn”.
Met een verlegen roodhoofd geef ik Twan een tik op zijn schouder.
Of het nu door mijn tik of het roodhoofd kwam weet ik niet, maar iedereen schiet in de lach.
Als ze zijn uitgelachen zeg ik: “misschien is Nico wel het vrouwtje”.
Gelijk sla ik mijn handen voor de mond nadat ik me realiseer dat ik mijn mond heb voorbij gepraat.
“Zo Nico is je vriendje, dat is toch die leuke jongen van hier uit de straat hé?” vraagt Ma.
Ik kijk naar mijn voeten en knik met mijn hoofd, en bijna onverstaanbaar zeg ik: “ja”.
“Dat is toch leuk John, en wees maar niet bang hoor het blijft zolang geheim, tot ook hij uit de kast is”.
Ik glimlach naar haar, en kijk dan naar Pa en Twan.
Zij knikken geruststellend naar mij en Twan zegt: “ook wij zullen niets zeggen hé Pa”.
“Natuurlijk niet, dat gaat voorlopig niemand anders wat aan”.
Opgelucht zeg ik: “bedankt, maar nu ga ik naar boven en schrijf Nico over mijn domheid”.
“Schrijven?” vraagt Pa verwonderd.
“John, ga jij maar naar boven, dan zal ik het Ma en Pa wel proberen uit te leggen”, reageert Twan.
Ik loop zo snel mogelijk naar mijn kamer, en start mijn PC op.
Even loop ik naar het raam en staar doelloos naar de achtertuin, veel zie ik niet omdat er verschillende gedachtes door mijn hoofd gaan.
Door de begintune van de PC word ik weer terug op de wereld gehaald, als in trans loop ik naar mijn computer en start MSN op.
Zenuwachtig kijk ik op het scherm, maar er is niemand online, ik meld me aanwezig en verdraai het scherm zo dat ik er vanaf het raam zicht op heb.
Van het nachtkastje pak ik mijn pakje sigaretten en de aansteker, vervolgens loop ik naar het raam en steek een sigaret aan.
Normaal rook ik nooit op mijn slaapkamer, dus maak ik het raam open hang half naar buiten zodat de rook niet in mijn kamer komt.
Opnieuw kijk ik naar buiten en zie hoe de buurjongen, enkel gekleed in zijn zwembroek met de hond aan het spellen is.
Voorheen heb ik hem niet gezien of gehoord, de herdershond blaft luid toch echt hard genoeg.
Terwijl ik kijk hoe die beiden aan het spellen zijn, is Twan beneden aan het proberen om onze Ouders uit te leggen hoe MSN werkt.
Tegen mijn gewoonte in gooi ik mijn peukje in de regengoot, maar ja als je nooit op je kamer rookt heb je natuurlijk ook geen asbak op je kamer staan.
Opnieuw kijk ik naar het scherm, maar Nico is nog steeds niet aangemeld.
Ik loop naar de badkamer om een plasje te doen, als ik terug ben zie ik dat Nico zich heeft
aangemeld.
Met bevende vingers schrijf ik: ‘hoi Nico, ben je er eindelijk?’
‘Ja, ik ben er, hoe is het met je coming out gegaan?’
‘O, prima hoor mijn ouders hadden al een vermoeden dat ik ergens mee rond liep.
Maar zij dachten dat het wat anders was, problemen op school of zelfs aan een of andere ziekte zaten ze te denken. Maar als ik of eigenlijk was het meer Twan, want ik kon het gewoon niet vertellen zei dat ik wilde vertellen dat ik homo was.
Toen viel er een pak van hun hart, Ma heeft daar zelfs een fles sekt voor open getrokken, zo blij was ze dat het niets ernstigs was’.
‘Hoe bedoel je, zijn ze er dan niet boos of kwaad om?’
‘Nee, helemaal niet ze zijn zelfs blij, dat ik het hun heb verteld.
Je weet Moeders hebben voor zoiets een zevende zintuig, en ze zegt dat ze al zoiets heeft vermoed’.
‘Nou dat is toch mooi voor je?’
‘Ja, dat wel maar nu komt het ergste, ze weten dat jij mijn vriendje bent”.
‘Oei, hoe komt dat, je wilde mij toch buitenspel laten?’
In het kort beschreef ik wat er was gebeurd, en tijdje hoorde ik niets meer van hem.
Maar opeens schrijft hij: ‘dan denk ik dat ik ook maar snel uit de kast moet komen’.
‘Nee hoor, neem gerust de tijd, mijn Ouders hebben me beloofd om niets tegen je Ouders te zeggen’.
‘Ja maar, je heb nu gezien hoe snel iemand zijn mond voorbij kan praten.
En je weet dat onze Ouders veel contact met elkaar hebben, dus een ongelukje zit in een klein hoekje’.