Stille Johnny deel 2

Plaats hier je eigen verhalen.
Gesloten
Bingo
Berichten: 216
Lid geworden op: ma 22 dec 2008, 23:32

Stille Johnny deel 2

Bericht door Bingo » za 05 mar 2011, 00:02

Stille Johnny deel 2

“Oké, als je het werkelijk lukt dat Johnny met een acht en half slaagt, dan zal ik jou er ook goed voor betalen” zegt Pa.

“Goed Johnny, dan verwacht ik je zondagmiddag om twee uur voor je eerste bijles, en vergeet niet je boeken mee te nemen”.

Nadat hij mij zijn adres heeft gegeven, gaat Adam naar huis, Pa en ik begeleiden hem naar de
deur waar we afscheid van elkaar nemen.

Als Pa en ik terug zijn in de kamer, praten we nog even na.

Ma zegt Hans: “Adam, heeft een goede en nette indruk op mij gemaakt”.

“Ja, eerst was ik wel even geschrokken van zijn leeftijd, maar bij het zien van zijn puntenlijst heb ik het volste vertrouwen in hem.
Daarbij komt nog dat hij netjes is en goede manieren heeft”.

“Maar Twan, zou jij niet eens naar bed gaan, het is laat genoeg voor jou”.

“Och Pa, het is vrijdag, mag ik niet nog wat opblijven?”

“Nou goed dan, maar over een half uurtje is het echt bedtijd hoor.
Je weet dat je morgen veel te doen heb”.

“Hoezo, het is toch zaterdag?”

“Dat bedoel ik nou, je weet dat ik een paar dagen vrij heb genomen om je slaapkamer te behangen en schilderen.
Dus moet je morgen helpen met je kamer leeg te maken, je zult een paar nachtjes bij Johnny moeten slapen”.

“O Ja, dat is waar ook, daar heb ik helemaal niet meer aangedacht.
Dan ga ik nu toch maar slapen, U weet dat ik er ’s morgens altijd moeilijk uit kan komen”.

Ma zegt lachend: “Johnny, jij krijgt nu de opdracht om morgenvroeg Twan wakker te maken.
Lukt het je niet, dan komen Pa of ik wel met een nat washandje, dan moet je eens zien hoe snel hij eruit is”.

“Mam, mag ik niet gelijk het washandje nemen?” vraag ik.

“Nee, liever niet want dan hebben we al meteen ruzie in huis”.

“Jammer, ik zou het anders best graag willen doen hoor”.

Twan en ik staan op en geven hun een nachtkusje, waarna wij onze Ouders welterusten wensen.

Bijna tegelijk zeggen ze: “welterusten jongens en slaap lekker vannacht”.
Als wij boven zijn en op de overloop staan wensen we elkaar een goeden nacht toe.
Op mijn kamer pak ik het briefje met het adres van Adam uit mijn broekzak en bekijk het.
Ik zie dat hij er ook zijn MSN adres bij heeft staan.
Als in trans start ik mijn PC op en voeg hem bij mijn vrienden toe, nadat ik MSN heb opgestart.
Daarna klik ik hem aan en vraag of hij mij ook wil toevoegen. Tot mijn verbazing is hij nog online, ik krijg meteen een melding dat hij me heeft toegevoegd.

Ik open de verbinding en schrijf: ‘Hoi Adam, nog wakker?’
‘Ja jongen, en hebben je Ouders nog wat gezegd over mij?’
‘Een en al lof, je kwam positief bij ze over, maar ze waren wel verwonderd dat je nog zo jong was’.
‘Daar kan ik ook niets aan doen, daar moet je voor bij mijn Ouders zijn’.
‘Nee, natuurlijk niet, maar je puntenlijst heeft de doorslag gegeven’.
‘Maar goed dat ik die heb meegenomen, anders was er nog een kink in de kabel gekomen’.
‘Ik zie dat jij in het bezit bent van een Webcamera, is zoiets duur?’
‘Nee joh, dat valt best mee voor twintig euro heb je al een goede.
Maar toevallig heb ik er nog een liggen, die kan je eventueel voor een prikje overnemen’.
‘Wat is een prikje bij jou?’
‘Zeven en een halve euro, het liefst zou ik hem je cadeau geven maar ik wil je niet overrompelen’.
‘Nee, dat wil ik ook niet hebben, maar voordat geld wil ik hem wel overnemen’.
‘Hoezo niet, ik schenk hem je graag hoor?
Ik wil je graag zien, als ik met je aan het schrijven ben’.
‘Zondag heb ik het geld bij me, het lijkt me best leuk om je te kunnen zien tijdens het schrijven’.
‘O, maar als je een Webcamera hebt, dan hoeven we niet meer te schrijven dan kunnen we zelfs met elkaar (gratis) bellen en elkaar zien’.
‘Dat wist ik niet? Dus met andere woorden moet ik er dan wel opletten wanneer jij me uitnodigt voor een gesprek, wat ik aan heb?’
‘Voor mij niet hoor, ik zie jou hoe dan ook graag, met of zonder kleren mij maakt het niets uit, enkel als jij met andere bezig bent dan moet je er wel op letten. Want als jij een videogesprek aanneemt, kunnen ze alles maar ook werkelijk alles van jou zien’.
‘Goed dat ik dat weet, stel je voor dat ik net uit de douche kom en hij of zij kan me dan in mijn blootje zien’.
‘Ja, maar dan moet je wel eerst het gesprek aannemen, en hopelijk doe je dat wel bij mij maar niet bij de anderen’.
‘Natuurlijk doe ik dat enkel bij jou, jij mag me gerust zien hoe ik ben jij weet van mijn probleem maar de anderen niet’.
‘Welk probleem bedoel je, ik zie geen enkel probleem hoor ik vindt je gewoon leuk en lief’.
‘Hé, Adam ben jij homo?’
‘Ja, jij niet dan?
Wat denk jij op welke site je terecht bent gekomen, op deze site zijn enkel homo’s of Bi mensen aanwezig’.
‘Oeps, dat wist ik echt niet hoor, jij bent de eerste die ik het vertel, maar ik ben inderdaad homo.
Het verwonderde me wel dat er enkel mannelijke namen stonden, maar dacht er verder niets bij, maar dat geeft niets, ik ben blij dat ik jou heb ontmoet.
Vanaf mijn twaalfde weet ik al dat mijn interesse meer naar het mannelijk geslacht gaat, meisjes interesseren mij niet’.
‘Sorry Johnny, dat wist ik echt niet, ik dacht dat je wist dat je op een gay site zat’. Vooral omdat je bij het afsluiten zei dat je liever niet had, dat je broertje wist dat je op deze site zat’.
‘Maakt niets uit Adam, ik ben blij dat ik eindelijk iemand heb waarmee ik er open over kan praten’.
‘Vertrouw je mij dan werkelijk voor de volle honderd procent?’
‘Ja, ik weet ook niet waarom, maar het is nu eenmaal zo.
Maar Adam, het wordt tijd dat ik ga slapen.
Morgenvroeg ga ik naar de waterverkenners, het weersbericht is goed dus kan er eigenlijk niets meer stuk gaan’.
‘Wat? Zit jij bij de waterverkenners?’
‘Ja hoezo?’
‘Nou met de waterverkenners heb ik niets, maar ik zeil wel ontzettend graag. Mijn Ouders hebben een zeiljacht en die mag ik soms gebruiken, sinds dat ik mijn vaarbewijs heb’.
‘Dat is te gek man, ik heb ook al een zeilbrevet, men zegt dat je dat op je zestiende kunt laten overschrijven naar een vaarbewijs. Maar zeker weten doe ik dat niet, dat moet ik nog eens navragen’.
‘Dat hem ik ook eens gehoord, maar ik weet ook niet of dat wel klopt.
Johnny als je het niet erg vind, ga ik nu ook slapen’.
Ik kijk op mijn wekker en schrijf geschrokken: ‘ja, ik moet ook gaan slapen Adam, het is inderdaad al erg laat geworden’.
‘Oké Johnny, veel plezier morgen en tot zondag slaap lekker’.
‘Jij ook Adam, slaap ze en droom wat moois’.

Ik sluit hierop mijn PC af en loop nog even vlug naar de badkamer om mijn tanden te poetsen.
Een kwartier later sta ik voor mijn bed en trek mijn broek uit, moe laat ik me naakt op bed vallen.
Met Adam nog in mijn gedachten, val ik al snel in een diepe slaap.
Ergens midden in de nacht word ik wakker omdat ik een plasje moet doen, in mijn blootje loop ik naar de badkamer en doe daar mijn behoeften.
Op de terug weg naar mijn kamer gaat de deur van Twan zijn kamer open, en een nog half slapende Twan komt naar buiten gelopen.
Hij had enkel zijn onderbroekje aan, opeens realiseer ik me dat ik de komende nachten ook een onderbroekje aan moet houden.
Twan loopt mij voorbij en zegt geen woord, enkel een kort knikje met zijn hoofd kan er vanaf.
‘Die slaapt dus echt nog half’ denk ik bij mezelf terwijl ik mijn kamer in loop.
Ik kijk op mijn wekker en merk tot mijn schrik, dat ik vergeten ben om hem op aflopen te zetten.
Vlug zet ik hem op acht uur en kruip omdat het toch wat koeler is geworden onder mijn laken, ik val gelukkig al snel weer in slaap.
De volgende morgen loop de wekker af, ik heb het gevoel alsof ik maar een paar uur heb geslapen.
Nadat ik de wekker heb afgezet sta ik op en loop naar de badkamer om me te douchen, op de wasbak zie ik een washandje liggen. Ik overweeg om hem dadelijk na het douchen toch mee te nemen, als ik Twan ga wakker maken.
Maar eerst komt de gek zelf aan de beurt, en ga me heerlijk douchen.
Na het afdrogen neem ik toch het natte washandje mee naar de kamer van Twan.
Ik ga naar de kamer van Twan en open zonder te kloppen de deur, nadat ik een paar stappen in zijn kamer heb gezet blijf ik stokstijf staan.
Twan ligt poedelnaakt op zijn bed, waarom hij vannacht in zijn onderbroek naar de badkamer is gelopen weet ik niet. Normaal is hij niet zo preuts, om eerst een broekje aan te trekken.
‘Oké, ik had natuurlijk wel gezien dat hij een stijve pik in zijn onderbroekje had, misschien was dat de reden geweest’ denk ik bij mezelf.
Ik bekijk hem eens eventjes hoe hij daar naakt op zijn bed ligt en als ik eerlijk ben, ben ik jaloers op zijn schaamhaar.
Maar na een poosje heb ik de moed om hem wakker te schudden, maar daar reageert hij niet op.
Dus neem ik het koude en natte washandje, en gooi deze op zijn borst.
Meteen word hij wakker en komt half overeind, en hij ziet mij lachend voor hem staan.

Kwaad roept hij: “dit is niet leuk hoor, ik krijg zowat een hartverlamming”.

“Je leeft nog, dus zo erg is het nu ook weer niet.
Trouwens het effect blijft het zelfde of Ma, Pa of ik het doen, wakker ben je” zeg ik hard lachend.

Hierop vliegt Twan quasi van zijn bed en grijpt me vast en trekt me omver, op die reactie ben ik niet voorbereid en samen vallen we terug op zijn bed.

Na wat gestoei vraag ik opeens: “Twan ik wist niet dat jij ook naakt sliep, vannacht had jij je onderbroek aan toen je naar de WC moest?

“Dat klopt inderdaad, maar omdat ik een stijve had wilde ik niet dat iemand dat zou zien, ik had gehoord dat er mij iemand voor was met plassen.
Als ik had geweten dat jij het was geweest, dan had ik niet de moeite genomen om mijn onderbroek aan te trekken.
Maar het hadden ook Pa of Ma kunnen zijn, vandaar mijn broekje”.

“Maar hoe was je van plan om te slapen, als jij bij mij in bed slaapt?”

“Gewoon net als altijd als het me te warm is slaap ik zoals meestal, gewoon bloot”.

“Ook als je bij mij in bed ligt?”

“Ja, waarom niet, je bent toch mijn broer.
Of ben jij soms zoals ik al vermoed een homo?”

Hierop krijg ik een rood hoofd en vraag: “hoe kom je daarbij Twan?”

“Nou jij praat altijd over jongens, en nooit over een meisje of vriendinnetje”.

Ik voel hoe ik in een diep gat zak, en kan even niets zeggen.

“Johnny, als ik naar je hoofd kijk heb ik inderdaad gelijk?”
Half huilend zeg ik: “Twan, jij bent de eerste die ik het zeg, Ma en Pa weten het nog niet en zo wil ik het voorlopig ook houden”.

“Wees maar niet bang, ik zal niemand iets vertellen.
Maar hoe lang weet jij het al?”

“Sinds mijn elfde jaar begon ik te twijfelen, en met twaalf jaar wist ik het zeker.
Vanaf toen keek ik nog maar alleen naar jongens, meisjes hebben me nooit geïnteresseerd”.

Ik begin zachtjes te huilen.
Twan slaat troostend zijn arm om mijn schouder en zegt: “dat is toch geen rede om te huilen, maar als het je oplucht dan laat je maar even gaan John”.

Nog snikkend kijk ik hem dankbaar aan en zeg: “bedankt Twan, dit is de eerste keer dat iemand John zegt in plaats van Johnny”.

“Als je dat liever heb, wil ik dat voortaan wel blijven doen hoor”.

“Graag ik vind Johnny zo kleinerend, ook al ben ik veel te klein voor mijn leeftijd”.

“Let op mijn woorden John, ook jij zult opeens een groeischeut krijgen”.

Nadat ik uit gehuild ben neemt Twan zijn arm weg en staan we op, samen lopen we naar de badkamer.
Twan stapt meteen onder de douche, ik was mijn gezicht met koud water in de hoop dat Ma en Pa niet zullen zien dat ik heb gehuild.
Terwijl Twan onder de douche staat loop ik naar mijn kamer en trek mijn uniform aan.

Als ik klaar ben en naar beneden wil gaan komt Twan uit de badkamer en vraagt: “Johnny, sorry ik bedoel John, heb jij eigenlijk een vriendje?”

“Je weet toch, dat enkel Nico mijn vriendje is?”

“Nee, ik bedoel een echte vriend, je weet wel?”

“O, je bedoelt een lover?”

“Ja, dat bedoelde ik eigenlijk”.

“Nou nee, niet echt maar ik hoop dat het wat gaat worden”.

“Hoe bedoel je dat, ik kan je even niet volgen?”

“Dit blijft wel onderons hé, maar Adam heb ik op een gay site ontmoet.
Bij toeval ben ik daar terecht gekomen, ik heb hem verteld dat ik of wij op zoek zijn naar iemand die mij kan helpen bij het wiskundeprobleem”.

“O, nu begrijp ik waarom jij gisteravond de hele tijd naar hem keek, je was hem al in gedachten aan het uitkleden”.
“Oei, als dat zo duidelijk te zien is, dan moet ik oppassen dat Ma en Pa het niet gaan merken”.

“Dus hij weet het ook en ben ik niet de eerste, die het weet?”

“Ja, sorry dat ik je heb belogen”.

Twan slaat lachend op mijn schouder en zegt: “dat zit wel goed John, ik begrijp het wel”.

Hij gaat naar zijn kamer, en ik vervolg mijn weg naar de keuken.
Als ik de keuken binnen kom zitten mijn Ouders al aan tafel, we wensen elkaar een goedemorgen en ik neem plaats aan de tafel.

Ma vraagt: “en Johnny, heb je Twan wakker gekregen?”

“Ja Ma, maar ik heb toch lekker het washandje gebruikt”.

“Foei jongen, ik had het je nog zo verboden.
Maar hoe reageerde hij, was hij niet boos op je?”

“In eerste instantie wel, maar het duurde niet lang na een kort stoei partij was het alweer goed tussen ons. Natuurlijk liet ik hem winnen, daarbij was het echt leuk om te zien hoe hij wakker schrok toen het washandje op zijn borst terecht kwam”.

“Ja, maar toch vond ik het gemeen van je John” zegt Twan die ondertussen de keuken in kwam en mij een klapje op mijn hoofd gaf.

Ma en Pa kijken verwonderd naar Twan, omdat hij John noemde.

Hij ziet de verwonderde blik en vraagt: “heb ik wat verkeerds gezegd?”

“Nee, maar hoe komt het dat je opeens John zegt? vraagt Pa.

“O dat, tijdens ons stoei partij heb ik vernomen dat hij liever John hoort als Johnny”.

“Nou als dat zo is dan zullen wij het ook in de toekomst proberen te zeggen, niet waar Hans” zegt Ma.

“Bedankt Ma, ik vind Johnny namelijk zo kleinerend”.

Na het ontbijt ga ik naar Nico en samen fietsen we naar ons clubgebouw, daar worden we vriendelijk begroet door onze medeverkenners.

De Hopman zegt: “dat een groep gaat roeien en het andere groepje zal gaan zeilen”.

Daar wij minder zeilbootjes als roeibootjes hebben, is het een dringen van jewelste bij de zeilbootjes.
Maar Nico en ik hebben geluk en wij krijgen een zeil boot voor ons beiden te pakken.
Wij hijsen meteen het zeil omhoog en zeilen bij de jongens weg, maar de Hopman fluit ons terug omdat we op de andere moeten wachten.
Nico laat het zeil vieren en de boot valt ook meteen stil, al dobberend wachten wij op de andere zeil bootjes.

Opeens vraagt Nico: “wat heb jij vandaag, je bent veel stiller dan normaal?”

“Morgen krijg ik mijn eerste bijles in wiskunde, vermoedelijk ligt het daaraan”.

“Kijk je daar dan zo tegen op?”

“Nee, in tegendeel ik kijk er zelfs naar uit, hij is namelijk net als ik h…”. Ik kan nog net het woord homo verzwijgen, en ik realiseer me dat ik te veel heb gezegd.

Nico kijkt me verwonderd aan en vraagt: “wat heb jij opeens, wat wil je zeggen en welk woord begint er met een H, ben je dan werkelijk homo, zoals de andere jongens het beweren?”

‘Shit, dat is nu al nummer drie die het van mij te weten komt’ denk ik bij mezelf.

“Ja Nico, ik ben homo. Maar als mijn vriend hoop ik dat jij je mond hierover houdt.
Tot nu toe weten jij en mijn broertje het nog maar alleen, en zo wil ik het ook voorlopig houden”.

“Oké, ik zal niemand wat vertellen, maar als ik er aan denk dat ik al die jaren op bivak en kamp samen met een homo de shelter heb gedeeld”.

“Nou en, heb ik je ooit lastig gevallen of betast” zeg ik boos.

Nico schrik zo van mij dat hij eventjes niets kan zeggen.

“Nou, heb ik je ooit lastig gevallen?” vraag ik opnieuw.

“Nee, helaas niet” zegt hij zachtjes en bijna onverstaanbaar.

Nu kijk ik hem verbaasd aan en vraag: “hoezo, helaas niet, jij gaat me toch niet vertellen dat jij ook homo bent?”

“Als ik eerlijk ben vind ik het jammer dat ik het nu pas weet.
Ik droom de laatste maanden bijna nog alleen maar van jou, en bij het aftrekken zie ik in gedachten jou voor me.
Dat zegt volgens mij wel genoeg, of niet dan?”

Ik geef hem een duw tegen zijn schouder en zeg: “Nico jongen, dat vind ik ook jammer, in mijn gedachten heb ik ook al veel met je gedaan.
Maar in werkelijkheid heb ik de moed niet, de rede hiervoor is dat ik onze vriendschap niet op spel wil zetten”.

“Bij mij is het ook zo, ook al zeggen de andere dat jij waarschijnlijk homo bent”.

“Ho, wacht eens eventjes is dat dan zo goed te zien?”
“Nee te zien is het niet, maar ze zeggen het omdat je te veel naar ze kijkt bij het wassen.
Daarbij komt nog dat jij tijdens het stoeien, veel lichamelijk contact zoekt met hun”.

“Valt het dan echt zo op, dat ik hen zo bekijk?”

“Ja, mij valt dat ook op, maar het verschil met de ander jongens is dat ik het heerlijk vind en zij schijnbaar niet”.

Ineens valt ons gesprek stil, omdat er een andere boot langszij komt liggen.

“Hoi jongens, wat zijn jullie snel vandaag” zegt een van de jongens.

“Ja, wij hebben er echt zin in vandaag” zegt Nico.

“Dat is te merken, normaal zijn wij het eerste klaar.
Maar vandaag hebben jullie ons glansrijk verslaan, zelfs de Hopman is het opgevallen”.

“Goed voor onze puntenlijst” zeg ik lachend.

“Trouwens Geert, weet jij of we straks nu wel of niet ons zeilbrevet over kunnen laten schrijven naar een vaarbewijs?”

“Volgens de Hopman wel, maar dan wel enkel voor zeilboten, voor motorboten moet je gewoon weer opnieuw een examen afleggen.
Maar waarom vraag jij dat?”

“Ik krijg morgen mijn eerste bijles in wiskunde, en mijn leraar heeft een eigen zeilboot.
Hij weet ook niet of het klopt, maar goed ik zal het dadelijk nog eens aan de Hopman vragen”.

Ondertussen zijn de andere jongens ook bij ons komen liggen, en wachten wij op onze Hopman.
De Hopman komt met een kleine sleepboot langs ons liggen hij heeft de roeiboten op sleep genomen.

“Zijn we er klaar voor jongens? Trouwens Nico en Johnny mijn complementen voor jullie vandaag zijn jullie de eerste” zegt hij.

Nico en ik glunderen over ons hele gezicht, en zijn er echt trots op dat we de eerste zijn.

“O, Hopman” ik heb nog een brandende vraag aan U.

“Vragen zijn vrij dus stel je vraag maar Johnny”.

“Klopt het nu wel of niet dat wij op onze zestiende het zeilbrevet over kunnen schrijven naar een zeilbewijs?”

“Ja Johnny, dat klopt inderdaad ik heb het nog eens extra na gevraagd.
Als jullie zestien zijn kunnen jullie allemaal een verzoek indienen om jullie brevet om te laten
schrijven naar een zeilbewijs.
Jullie moeten dan een korte test afleggen, maar dat stelt niets voor, en meteen krijgen jullie het zeilbewijs mee”.

Ik spring een gat in de lucht bij het horen van dit bericht, de boot begint te schommelen en slaat vervolgens om.
Als wij weer boven water komen, zit iedereen hartelijk te lachen.

De Hopman reikt ons de sleutel aan en zegt: “volgens mij is jullie dag nu wel afgelopen, gaan jullie maar terug naar het clubgebouw. Nadat jullie alles netjes hebben opgeruimd, douchen jullie eerst en dan kunnen jullie naar huis gaan.
De sleutel leggen jullie maar onder de deurmat, wanneer jullie klaar zijn”.

Nico en ik zwemmen naar de oever en slepen de nog steeds op de kop liggende zeilboot achter ons aan.
Als we eindelijk de kant hebben bereikt, zien we nog net hoe de anderen in de verte een bocht in de rivier omgaan.
Nico en ik beginnen in onze natte kleren de boot om te draaien, als ons dat eindelijk is gelukt maken we de boot vast en rollen het zeil op.

“Nu komt het ergste” zegt Nico.

“Ja, begin jij maar vast te hozen, ik ben zo terug” en loop naar het clubgebouw om uit het magazijn een tweede puts te halen.
Op de terugweg trek ik mijn T-shirt, sokken en schoenen uit en leg die in het gras om alvast te drogen.
Nico ziet dat en volgt mijn voorbeeld, ondertussen begin ik te hozen.
Even later zitten we beiden op onze knieën te hozen, door het hozen en de fele zon zweten wij ons kapot.
Na een half uur pauzeren we even en nemen tegenover elkaar plaats op de bankjes, ik kijk Nico aan en tover een gemaakte glimlach op mijn gezicht.

Hij lacht terug en zegt: “Johnny, ik verheug me al op een koude douche”.

“Ja, ik ook maar gelukkig zijn we bijna klaar, en kunnen we zo gaan douchen.
Jammer dat mijn sigaretten nat zijn, ik heb echt zin in een sigaret”.

Nico knikt met zijn hoofd richting clubgebouw waar net Peter een Hopman naar huis wil gaan.

“Hopman Peter rookt toch ook hé, misschien heeft hij er wel eentje voor jou?”

Snel loop ik naar hem en vraag: “hoi Hopman, heeft U toevallig een sigaret voor mij.
Die van mij zijn nat geworden door de kentering van onze boot?”

“Natuurlijk jongen, hij geeft me een sigaret en een vuurtje, gelijk zegt hij: sluiten jullie dadelijk wel goed af, jullie zijn de laatste”.

“Ja natuurlijk, wij hebben opdracht van onze Hopman om de sleutel onder de deurmat te
leggen wanneer we klaar zijn”.

“Oké, dan nog veel plezier, en een fijn weekend verder” zegt hij lachend en knikt met zijn hoofd naar de boot waar Nico op mij zit te wachten.

“Dat zal wel lukken, gelukkig zijn we bijna klaar Hopman”.

Ik loop terug naar Nico, terwijl ik terug loop zie ik dat Nico zijn knieën uit elkaar heeft gedaan.
Als ik in de boot stap, valt mijn blik meteen op zijn broek en kan zijn onderbroekje zien.

“Gelukt zie ik” zegt hij als ik weer tegenover hem plaats neem.

“Ja, gelukkig wel, ik was er dan ook echt aan toe”.

Ik gooi mijn peukje in het water en zeg: “Op voor de laatste ronde”.

Wij gaan ijverig verder met het hozen, weer een half uur verder is de klus eindelijk geklaard en stappen we uit de boot.
Samen lopen wij naar het clubgebouw, als we bij onze nog steeds in de zon liggende kleren komen blijf ik staan.

Peter heeft de deur afgesloten, dus vis ik de sleutel uit mijn natte broekzak en zeg ik: “kom op Nico, een douche hebben we wel nodig en ook verdiend”.

Ik maak mijn broeksriem los en trek mijn broek en onderbroek uit, en leg ze naast mijn andere kleren in de zon om ze ook te laten drogen.

Verlegen kijkt Nico toe hoe ik in mijn blootje naar de deur loop maar zegt dan: “dat is een goed idee Johnny”.

Ik draai me om en zie hoe ook hij zich verder uitkleed.
Hij trekt in een beweging zijn broekjes uit en legt ze ook zo neer dat ze goed in de zon liggen. In zijn blootje komt hij naar mij toe, als we binnen zijn sluit ik de deur weer af en we lopen naar de doucheruimte.

Gelukkig liggen er in een kast altijd een paar badlakens klaar voor zulke calamiteiten, en in de doucheruimte hangt een doucheshampoo dispenser aan de muur.

Wij draaien de waterkraan open en mengen het koude en warm water tot een aangenaam temperatuur.

Onder de douche staande zie ik dat Nico een lichte verstijving heeft, ik ga achter hem staan en vraag: “zal ik je helpen met je rug?”

“Als jij dat zou willen doen, het lijkt me wel fijn” zegt hij in spanning afwachtende wat er zal gaan gebeuren.

“Hé Nico, daar zijn we toch vrienden voor en daarbij, hebben we nog heel veel in te halen jongen.
Als jij dat tenminste ook wilt” zeg ik met een glimlach.

Nico draait zijn hoofd om, hij zegt niets maar lacht alleen maar lief naar mij. Daarop begin ik zachtjes zijn rug met shampoo in te smeren en laat ook mijn handen over zijn borstkast glijden.
Als mijn handen hun doel hebben bereikt, masseren mijn vingers zijn tepeltjes en knijp ik er zachtjes in.

Nico begint te kreunen en zegt:”ga alsjeblief door, ik vind het heerlijk”.

Ondertussen is mijn pik stijf en drukt tegen zijn billen, Nico duwt met zijn rug stevig tegen mijn buik aan.
Langzaam loop ik achteruit, als ik uiteindelijk met mijn rug tegen de muur sta draait hij zich om.

Terwijl hij zich tegen mij aandrukt vraagt hij: “heb jij al eens wat gedaan met een jongen?”

“Nee, eigenlijk niet, ik heb wel eens samen met mijn neef getrokken maar verder niets.
Jij dan wel?”

“Nee, ik ook niet, maar wel heeft mijn broer me twee of drie keer laten toekijken wanneer hij zich aftrekt”.

Ik voel hoe onze stijven pikken tussen onze buiken klem zitten en vraag: “mag ik die van jouw even vast pakken?”

“Natuurlijk mag dat, maar dan wil ik dat ook bij jou doen”.

Gesloten