Stille Johnny deel 1
Hallo, ik ben Johnny, een rustig jongen van bijna zestien jaar en val eigenlijk niet op.
Het enige wat opvallend aan mij is, is dat ik voor mijn leeftijd veel te klein ben en mij daarom afgezonderd heb van mijn klasgenootjes.
Mijn lengte is slechts een meter vijftig, heb halflang donkerbruin haar en heb reebruine ogen.
De jongens van mijn klas zijn gemiddeld een kop of twee groter, bij mijn naam noemen ze me niet.
Het is altijd hé kleintje of dwergje als ze mijn roepen, zelfs enkele leraren noemen me zo.
Begrijpelijk dat ik een soort minderwaardigheidscomplex heb en dat is ook de rede dat ik van het voetballen ben gegaan.
Ik zit op de laatste klas van de LTS waar ik voor automonteur leer, verder zit ik bij de waterverkenners.
Alleen bij de verkenners heb ik het naar mijn zin, ik houd van het water maar vooral van het dragen van een uniform.
Dit uniform bestaat bij ons uit een lichtblauw hemd in de zomer hebben we T- shirts aan natuurlijk ook lichtblauw en korte bruine ribbroekjes.
Wij gaan meestal drie keer per jaar op bivak en in de zomervakantie vier week op kamp. Dan doen we veel spelletjes op en in het water.
Ik voel me daar op mijn gemak omdat ik de oudste en over het algemeen ook de grootste ben.
Een enkele daar gelaten, ik denk dat er maar twee ietsjes groter zijn dan ik.
In mijn straat woont de enige echte vriend die ik heb. Nico is ruim een jaar jonger dan ik dus veertien. Hij is al net zo groot als ik, heeft ook net als ik half lange haren maar die zijn blond en blauwe ogen hij zit ook bij de waterverkenners.
Als wij op bivak of kamp zijn delen we altijd ons sheltertje (een tentje voor twee personen) met elkaar.
Het is altijd weer een mooi gezicht om allemaal die kleine tentjes in een rondje te zien staan. In het midden staat er dan een grote tent waar wij gezamenlijk eten.
De hopmannen hebben een grotere tent ter beschikking en een andere grote tent dient als bagage en proviand opslag.
Er wordt dan een rolerend schema op gesteld wie wanneer moet koken of afwassen, zo komt iedereen een keer aan de beurt en is alles eerlijk verdeeld. De hopmannen laten zich dan verwennen, en houden enkel toezicht bij het koken.
Rond elf uur moeten we gaan slapen, maar de meeste zijn dan ook al echt moe van de spelletjes, het gezellig zingen en van de verhaaltjes die rond het dagelijks kampvuur worden verteld.
Dat kampvuur wordt overigens door de hopman begeleidt, dit in verband met eventueel brandgevaar.
‘s Morgens bij het wassen is het meestal een dringen van jewelste, wij staan namelijk in een weiland langs een rivier.
De enigste water voorziening is een oud zinken ligbad, waar normaal de koeien uit drinken en bevat koud grondwater.
Voor het eten koken, of koffie en thee zetten haalt een van de hopmannen water met de auto in jerrycans, maar ons wassen doen we gewoon met het drinkwater voor de koeien.
Dus iedere morgen wassen we ons met koud water. Volgens de hopman worden we er hard door en is het ook nog eens gezonder.
( Zien jullie het al voor jullie, een meute opgroeiende tieners die iedere morgen vechten om een plaatsje aan een oud ligbad, meestal enkel gekleed in hun onderbroekjes).
Van tijd tot tijd belandt er natuurlijk wel eentje in het ligbad, en anders wordt er wel iemand
door de medeverkenners geduwd zodat hij er in kwam te liggen.
Als die dan uit het bad komt kan je bijna alles zien. In die tijd hadden wij nog van die ouderwetse witte slips aan, boxers waren toen nog niet in de mode.
Als zo’n slip goed nat is zijn ze bijna doorzichtig, en onthulde ze dan bijna alles wat er achter zit.
Na verloop van de tijd stonden er zich dan ook verschillend in hun blote kont te wassen, want iedereen wist dat hij wel eens in het bad terecht zou komen.
Schaamte gevoel voor elkaar was er dan ook niet meer, dat was op de LTS bij het omkleden voor en na het gymmen of zwemmen en ook bij het voetballen anders voor mij.
Meestal sta ik bij het omkleden in een hoekje met het gezicht naar de muren gedraaid, dat ze mijn kleine piemel zeker niet zouden zien.
Maar ook dan nog kreeg ik opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd, zo van schaam jij je voor dat kleine dingetje of wat is hij toch weer zielig vandaag.
Ook gebeurde het geregeld dat ik wordt vastgegrepen en omgedraaid door de jongens dat iedereen mijn piemeltje kon zien. Dat was het ergste wat mij kon gebeuren, dacht ik toen.
Maar later werd het nog erger, vooral bij het voetballen.
Een van de medespelers zette me op een gegeven moment in mijn nakie buiten de deur van de kleedkamer.
Vanaf de straat was ik voor iedereen goed te zien, om die tijd waren er veel mensen onderweg die hun hond uitlieten
Ik weet nog goed hoe ik smeekte om weer binnen te mogen komen, maar als antwoord kreeg ik te horen:“Kom maar eens terug als je volwassen bent, aan zo’n kleintje hebben we niets en daarbij voetballen, kun je ook al niet”.
Dit was het punt dat ik mijn lidmaatschap heb opgezegd, voor mij hoefde het niet meer ik was vernederd tot in de grond.
Maar mede door de reactie van de trainer die zei: “ ze hebben gelijk jongen, een echte voetballer zul je nooit worden”.
Dit was echt de druppel die de emmer heeft laten overlopen, en ik heb mij dan ook bedankt voor de ONPLEZIERIGE tijd die ik heb mogen meemaken bij hen.
Op mijn school verging het me niet veel beter, ook daar word ik gepakt door de medeleerlingen waar het maar mogelijk was.
Daar ben ik ook eens in mij blootje uit de kleedkamer geduwd, maar het ergste was nog dat de meiden kleedkamer direct tegen over ons lag.
Zij hebben mijn kleintje dus volop kunnen bewonderen, ik dacht op dat moment dat ik door de grond zakte (wat ik ook trouwens ook het liefst had gedaan). Gelukkig kwam de gymleraar mij te hulp, en heeft de jongens tot orde geroepen.
Maar de volgende keer was het weer raak, en in No time stond ik weer in mijn nakie buiten voor de deur zodat iedereen opnieuw mijn kleine pik konden zien.
Vandaar ook de bijnaam kleintje, ukkie of dwergje zelfs de meisjes noemen me al zo, echt plezier heb ik op school niet meer gehad na de brugklas. Ik zal dan ook blij zijn als de eindexamens voorbij zijn en ik aan mijn vervolg opleiding kan gaan beginnen, hopende dat het daar dan ook anders zal gaan.
Maar zover is het nog niet, eerst moet ik nog door het examen zien te komen.
Gemiddeld sta ik er goed voor, alleen voor wiskunde heb ik een onvoldoende mijn Ouders zijn dan ook op zoek naar iemand die mij bijles kan geven.
Ik heb zelfs bij de grotere winkels in de buurt op het ‘vraag en aanbodbord’ kaartjes opgehangen om voor bijles wiskunde te vragen tegen een kleine vergoeding want aan mijn klasgenootjes hoef ik niet te denken, iedereen in de klas laat me links liggen.
Hen om hulp vragen zou dus een overbodige luxe zijn geweest en de leraar had om privéreden geen tijd om mij extra bijles te geven.
Nu is het voorlopig maar gewoon afwachten, of er iemand in de buurt woont die mij bij mijn probleem kan helpen.
Het weekend staat voor de deur, en de weersvooruitzichten waren prima.
Ik verheug me al op zaterdag want dan gaan we zeilen en roeien met de waterverkenners. De school laat ik nu voor wat hij is, maandag zien we wel weer verder.
Vrijdagmiddag is mijn schooldag al om één uur afgelopen, dus fiets ik op mijn gemak naar huis toe.
Op weg naar huis maak ik alvast mijn middagschema in mijn hoofd, ik weet dat ik alleen thuis ben.
Mijn Ouders zijn beiden nog aan het werk, en mijn twee jaar jongere broer (die trouwens al even groot is als ik) komt pas om vijf uur thuis.
Eerst trek iets luchtigs aan en wil ik mijn huiswerk gaan maken, daarna ga ik me douchen en leg ik mijn uniform klaar voor morgen.
Als er dan nog tijd over blijft ga ik nog achter mijn PC zitten, om een spelletje te doen of zo.
Thuis zet ik mijn fiets netjes in de schuur, en doe de achterdeur open.
In de keuken schenk ik een glas cola in. Met het glas in de ene hand en in de andere de schooltas loop ik naar mijn kamer.
Het glas zet ik op mijn bureau neer en de tas eronder, daarna trek ik al mijn kleren uit en loop naar mijn kast om een sportbroek en T-shirt te pakken.
Ik trek mijn broek aan maar het shirt leg ik op bed, mijn vuile was gooi ik in de wasmand bij de wasmachine.
Als ik terug ben op mijn kamer begin ik gelijk met mijn huiswerk, gelukkig valt dat meestal wel mee op vrijdag.
Zo ook vandaag en ben ik er dan al snel mee klaar. Ik trek mijn broek uit en loop naar de badkamer
Ik ga de douchecabine binnen en begin me lekker maar langer dan normaal te douchen, zeker nu ik alleen ben er niemand op let hoelang ik onder de douche sta.
Het is heerlijk om het half lauwe water over mijn lijf te voelen stromen, ik was mijn haar en voel de shampoo over mijn lichaam glijden.
Ik krijg er bijna kippenvel van, ik masseer mijn piemeltje en zak net zo lang tot hij goed stijf is.
Terwijl het water via mijn hoofd over mijn lichaam loopt begin ik me af te trekken, even vergeet ik de wereld maar vooral de school om me heen.
Na een paar minuten voel ik hoe mijn lichaam begint te trillen en kom ik gigantisch klaar ik spuit mijn zaad tegen de wand, het was zo heftig dat ik met mijn rug tegen de andere wand moest leunen.
Even later spoel ik alles schoon, en ik maak zelfs het zeefje in de afvoer schoon.
Ik pak mijn douchelaken en droog me af, terug op mijn kamer trek ik mijn broek weer aan en start de PC op.
Als deze klaar is kijk ik even op MSN, ik heb niet veel contactpersonen enkel mijn vriend Nico en twee neefjes van mij.
Mijn neven zijn er bijna nooit, en Nico, tja dat is nogal wisselend.
Dus zoals gewoonlijk is er nog niemand online, ik wel aan een spel beginnen maar start per toeval internet op.
Internet heb ik nog niet zo lang en begin dus te experimenteren, van de ene site naar de
andere.
Zo kom ik op een site terecht waar je kunt chatten met andere jongens en mannen.
Ik bekijk het hele gebeuren een kwartiertje en aarzelend wil ik mij in een gesprek mengen, en type enkelen woordjes vervolgens druk ik op enter.
Meteen krijg ik een melding van mijn PC dat ik me eerst moet aanmelden en dan pas kan inloggen. Door het harde ping geluid dat met de melding mee komt schrik me halfdood.
Ik zet de luidspreker zachter en bekijk het scherm opnieuw, en zie een rechthoekig veldje.
Er staat ‘schrijf hier U naam’ daaronder wordt gevraagd om een wachtwoord.
Twijfelend staar ik naar dat veld, mijn volledige naam wil ik natuurlijk niet opgeven.
Ik denk ‘er zijn natuurlijk een hoop jongens met mijn voornaam’ en zo kom ik op het idee en schrijf me in onder de naam ‘Johnny 16jr’ tevens verzin ik een wachtwoord.
Na het verzenden krijg ik de melden dat mijn gegevens zijn geaccepteerd en ik me zo in de toekomst kan inloggen.
Ik log me in en klik op de naam ‘Adam’.
Een beetje zenuwachtig schrijf ik ‘Hallo Adam’.
‘Hoi Johnny 16 jr., ben jij nieuw op deze chatpagina?’
‘Ja, ik heb me net aangemeld en weet nog niet hoe alles gaat’.
‘Daar ben je zo achter, maar klopt die leeftijd?’
‘Niet helemaal, ik word over twee maanden zestien en mag ik vragen hoe oud jij bent?’
‘Bijna zeventien, welke locatie woon jij maar pas op met wat je schrijft. Maak nooit je adres bekent, iedereen die op deze site is kan het namelijk lezen’.
‘Bedankt voor de tip, ik woon in de omgeving van Venlo en jij?’
‘Dat is ook toevallig, ik woon in Velden’.
‘Zit jij nog op school Adam, of werk je al?’
‘Ik zit in het eerste jaar HBO’.
‘O, ik zit hopelijk voor het laatste jaar op de LTS waar ik voor automonteur leer’.
‘Hoezo hopelijk, sta je dan zo slecht voor je examen?’
‘Eigenlijk valt het wel mee, enkel wiskunde wil niet zo lukken.
Mijn Ouders en ik zijn op zoek naar iemand die me bijles kan geven tegen een vergoeding’.
‘Klinkt goed, ik had namelijk een acht en half bij mijn examen.
Maar ik weet geen oplossing hoe ik in contact kan komen met jou’.
‘Ik heb bij de C1000, Aldi en Jan Linders een oproep geplaatst op het vraag en aanbodbord.
Misschien is dat een mogelijkheid’.
‘Bedank ik stap zo op mijn brommer en ga kijken’.
‘Hé, bedankt man dat vind ik super.
Ik moet nu toch stoppen, mijn broertje kan ieder moment thuis komen en die hoeft niet te zien dat ik op deze site ben’.
‘Dat begrijp ik, maar als alles goed gaat hoor je al snel iets van mij’.
‘Prima, als je opbelt meld je dan maar met Adam vraag je naar Johnny’.
‘Afgesproken, tot binnenkort dan, doei’.
‘Doei’ schrijf ik nog net voordat Adam offline gaat.
Ik sluit mijn PC ook af, net op tijd want ik hoor Twan mijn broertje in de keuken.
Even later hoor ik hem de trap op komen, hij gaat naar zijn kamer waar hij zich uitkleed om te gaan douchen.
Als ik naar beneden wil gaan komt Twan naakt langs mijn slaapkamer gelopen, maar dit is geen enkel probleem hoor.
We komen ons vaker naakt tegen wanneer we naar de badkamer lopen, gelukkig zijn we niet preuts opgevoed.
Wij begroeten elkaar en Twan zegt: “wat is het weer een warme dag vandaag hé, ik verlang al de hele middag naar een koele douche”.
“Dat had ik vanmorgen al na het eerste les uur, maar ik ben al lekker afgekoeld en heb ook al mijn huiswerk af, dus kan ik morgen met een gerust hart naar de verkenners gaan”.
“Goh jij altijd met je verkenners, ik snap niet wat jij daar zo leuk aan vindt”.
Ik bekijk hem boos van top tot teen en zeg: “nou, ik vind het gewoon gezellig zo met de jongens onder elkaar.
Daarbij vraag ik je toch ook niet wat jij nu zo leuk aan judo en turnen vindt?”
“Ja, ja met de jongens, je lijkt wel een mietje” lacht hij.
“Nou zover ik het weet zitten er ook alleen maar jongens bij het judo en turnen.
Daarbij hebben jullie meer lichamelijk contact met elkaar, dus misschien ben jij wel het mietje”.
Hij duwt tegen mijn schouder en zegt; “zo kan hij wel weer, ik ga douchen”.
Twan draait zich om en loopt van me weg om te gaan douchen.
“Doe dat maar” zeg ik en geef hem een tik op zijn billen.
Hij draait zeg om en steekt zijn tong uit naar mij, vervolgens gaat hij naar de badkamer.
Ik loop naar beneden en begin de tafel te dekken, dan hoeft Ma dat dadelijk niet meer te doen.
Net als ik klaar ben komt Ma binnen en zegt: “goedemiddag Johnny, dat is aardig van jou.
Maar met andere woorden betekent het ook dat ik gelijk moet beginnen met koken.
Volgens mij hebben jullie honger?”
“Hoi Mam, van mij mag je nog gerust eerst een sigaretje roken en een kopje koffie drinken hoor”.
“Nou dan zal ik dat ook maar eerst doen, misschien is Papa dan ondertussen ook thuis”.
“Ja Ma, misschien heeft hij zoals gebruikelijk op vrijdag zin in iets van de patatkraam of de Chinees”.
Ik had het nog maar net gezegd of de telefoon gaat over, Ma neemt op en zegt nadat zij zich heeft gemeld: “dat is ook wat, Johnny en ik hebben het net over jou en gelijk bel jij op. Maar hoe zegt men het altijd, ‘als je het over de duivel hebt trap je hem op zijn staart’ maar waarvoor bel je?”
Pa vertelt zijn verhaal tegen haar en Ma zegt: “Pa wil weten of we liever patat of Chinees willen hebben.
Loop jij even naar Twan en vraag wat hij wil hebben, maar zeg wel dat de meeste stemmen tellen”.
Ik ren meteen naar boven, op de overloop hoor ik dat de douche nog loopt.
Zoals gebruikelijk loop ik zonder aankloppen de badkamer binnen, en wil vragen wat Twan wil eten.
Maar in de deuropening blijf ik staan en kijk naar Twan die in de doorzichtige douchecabine staat.
Verschrikt kijkt hij naar mij met zijn stijve pik in zijn hand, voor mij is het duidelijk waar hij mee bezig is.
Ik stamel: “Pa laat vragen wat jij wilt eten Chinees of patat?”
Met een roodhoofd zegt hij: “ik sluit me wel bij jullie aan”.
“Oké, maar als je de volgende keer weer wilt trekken, sluit jij dan wel eerst even de deur af?”
Hierop trek ik de deur dicht en loop in mezelf lachend naar beneden, Ma is nog steeds met Pa aan het praten als ik binnen kom.
Ik zeg: “Twan pas zich aan ons aan, dus laat Pa maar wat bij de Chinees halen maar hij moet niet vergeten om extra saté mee te nemen voor mij”.
“Het wordt Chinees Hans, maar vergeet vooral niet om voor Johnny extra saté mee te nemen anders doet hij jou wat” zegt ze tegen hem en legt de hoorn neer.
“Maar wat sta je nou te grinniken?”
“Och Ma, ik zeg niet meer dan dat ik denk dat Twan volwassen aan het worden is”.
Ma lacht en vraagt: “Kom op Johnny, vertel me wat heb je gezien?”
“Nee Ma, dit is te persoonlijk en dat ga ik U echt niet vertellen”.
“Gelijk heb je jongen, een geheimpje onder jullie twee moet kunnen.
Maar ik heb wel een vermoeden” lacht ze.
“Hoe laat is Pa er met het eten?” vraag ik om op een ander onderwerp te komen.
“Dat ligt er aan hoe druk het is, maar ik verwacht dat hij met een half thuis is”.
“Mooi dus kan ik nog even naar boven gaan, om een spelletje te doen op mijn PC?”
“Ja hoor, ga maar gerust, als Pa er is roep ik jullie wel”.
Ik loop naar mijn kamer, en op de overloop hoor ik dat de douche nog steeds loopt.
Glimlachend loop ik verder naar mijn kamer en zet mijn PC aan.
Terwijl de PC opstart, leg ik een CD in de speler en zet zachtjes een mooi achtergrond muziekje op.
Als ik weer achter de PC zit klopt Twan aan mijn deur, en komt mijn kamer binnen gelopen.
Terwijl hij nog zijn haren aan het droog wrijven is vraagt hij: “Johnny, jij gaat toch hopelijk niets tegen Ma of Pa zeggen hé?
Ik kreeg opeens zin om het te doen en dacht dat ik alleen boven was, jij was immers al naar beneden gegaan.
Dat jij alweer zo snel terug zou komen, daar had ik natuurlijk niet opgeteld”.
“Wees maar niet bang Twan, natuurlijk vertel ik niets.
Maar als jij weer eens zin krijgt, doe dan eerst de deur eventjes op slot ”.
“Ja maar, hoe moet ik dat verklaren als er van jullie iemand op de badkamer moet zijn, je weet dat het niet gebruikelijk is bij ons de deur af te sluiten?”
“Je kunt dan gewoon zeggen dat je het onbewust heb gedaan, in ieder geval word je zo niet door iemand verrast.
Heb je trouwens wel goed de sporen weg gespoeld?”
“Ja natuurlijk, waar zie je me voor aan?”
“Nou ik ben het vanmiddag bijna vergeten, dat kan jou toch ook gebeuren”.
“Wat? Heb jij je dan ook afgetrokken vanmiddag, en jij heb nog niet eens haar op je piemel?”
“Nou die heb je daar echt niet voor nodig hoor, iemand die nog geen haren heeft kan ook al klaarkomen.
In het begin duurt het wat langer, maar ik zou niet graag de jongentjes de kost geven die al een natte droom hebben gehad voordat ze haartjes hebben”.
“Sorry Johnny, maar dat wist ik niet ik dacht juist dat dit het teken is dat je er klaar voor bent”.
“Ik kan me nog herinneren dat ik op mijn bijna twaalfde jaar ‘s morgen wakker ben geworden, en dacht dat ik in ben had geplast.
Er zat een grote natte vlek in mijn bed, en Ma heeft dit natuurlijk gemerkt.
De volgende dag heeft Pa me uitgelegd wat dat is geweest, en zei dat dit vaker kon gebeuren.
Hij zei dat men dan spreekt over een natte droom”.
“Dus met andere woorden heb ik laatst mijn bed voor niets stiekem verschoond?
Ik dacht namelijk het zelfde en heb toen alles in de wasmand gestopt, omdat ik mij daarvoor schaamde”.
“Dat denk ik ook, maar Twan ga je nu maar eerst even aankleden.
Pa kan zo thuis komen met het eten, en ik vind het niet nodig dat als een van beiden ons komt roepen jij nog steeds in je nakie in mijn kamer staat”.
“Dat klopt Johnny, bedankt voor dit gesprek” en Twan verlaat mijn kamer om zich iets luchtigs aan te gaan trekken.
Een kwartiertje later komt Pa mijn kamer binnen en vraagt: “komen je eten, ik ga Twan ook even halen”.
Even later zitten we gezellig in de keuken te eten, zoals gebruikelijk heeft Pa weer eens teveel
meegenomen.
Ma doet de restjes in plastic bakjes, zodat ze die morgen in de magnetron kan opwarmen.
Als zij daarmee klaar is, ruimen wij samen de tafel af en beginnen Twan en ik met de afwas.
Pa en Ma kijken ons verwonderd aan dat wij vrijwillig gaan afwassen, normaal gesproken gebeurt dit pas na wat geruzie.
Pa vraagt: “hebben jullie iets uitgespookt, dat jullie vrijwillig de vaat doen?”
“Nee hoor, wij vinden dat jullie na een warme dag hard werken rust verdienen. Wij zijn al lekker gedoucht, en al een tijdje thuis” zegt Twan.
Samen gaan ze nog steeds verwonderd naar de woonkamer om naar het nieuws te kijken.
Na een half uur zijn wij klaar met de vaat en gaan we bij hun zitten.
Rond kwart voor acht gaat de telefoon en Pa neemt op het gesprek aan.
Hij zegt: ‘goedenavond met Hans van de Berg’
Adam meld zich en zegt: ‘goedenavond meneer, ik bel over U advertentie op het prikbord bij de Aldi.
U zoekt of zocht iemand die U zoon bijles wil geven in wiskunde?’
‘Ja, dat klopt wij zijn nog zoekende’.
‘Dat is mooi, ik kan wel een extraatje gebruiken.
U moet namelijk weten dat ik voor mijn rijlessen aan het sparen ben, en dan is iedere Euro welkom’.
‘Ben jij een wiskunde leraar?’
‘Nee, ik ben geen leraar maar had wel een acht en half op mijn examen.
Dus denk ik dat ik U zoon of dochter wel kan helpen’.
‘Het gaat om mijn zoon Johnny, hij staat ruim onvoldoenden bij wiskunde en daarom zijn we op zoek naar iemand.
Hij zit in de examenklas, en doet in mei zijn examen dus het wordt kort dag wat dat aangaat’.
‘Mag ik vragen wat ik per uur kan verdienen, zelf dacht ik aan zeven euro vijftig per uur’.
‘Dat komt goed uit, want meer als tien kan ik je niet bieden’.
‘Dus met andere woorden biedt U mij tien euro, dat zou echt mooi zijn?’
‘Als de resultaten goed zijn krijg je tien euro per uur, maar zijn ze niet naar wens dan krijg je er maar vijf’.
‘Daar kan ik me in vinden, wanneer wilt U dat ik me kom voorstellen?’
‘Zeg het maar, je bent altijd welkom’.
‘Kan het vanavond nog?
Ik zou binnen een half uur bij U kunnen zijn, met de brommer van Velden naar Venlo moet
dat te doen zijn’.
‘Prima, hoe eerder hoe liever, en dan kan je met Johnny afspreken wanneer jullie beginnen’.
‘Mooi dan ziet U me zo verschijnen’.
‘Oké, tot dadelijk dan’.
Verbaasd zitten we allemaal naar Pa te kijken, en begrijpen niets van het gesprek.
Pa ziet onze verbaasde blikken en zegt: “er komt zich dadelijk iemand voorstellen, die bereid is om Johnny bij wiskunde te helpen”.
Blij klap ik in mijn handen en vraag: “hoe heet die man of vrouw?”
“Het is een man en heet Adam, maar hoe oud die is weet ik niet.
Maar daar komen we straks wel achter, over een goed half uur zou hij hier zijn om zich voor te stellen en een afspraak met jou te maken”.
Opgelucht vlieg ik Pa om de hals en zeg: “hopelijk komt het nu toch nog goed en haal ik mijn examen zeker, want voor de rest sta ik ruim voldoende”.
“Laten we het hopen” zegt Ma.
Nadat de rust terug is gekeerd bij ons, kijken we weer naar de TV.
Maar als ik eerlijk ben kijk ik wel naar de televisie, maar de beelden dringen niet tot me door.
In mijn hoofd is er nog maar een plekje vrij, mijn hersenen draaien nu op volle toeren. Dadelijk zal ik Adam voor de eerste keer ontmoeten, hoe zal hij er uitzien, hoe groot is hij en vooral is hij mooi?
Ik hoor zelfs niet hoe Pa vraagt: “en Johnny, wat staat er bij jou dit weekend op het program?
Twan heeft me net verteld dat hij morgen een belangrijke wedstrijd judo heeft”.
“John, geef je Vader eens antwoordt” zegt Ma.
Maar John geeft geen gehoor, pas als Twan me aan stoot kom ik weer terug op de wereld.
“Hé wat, wat vroegen jullie, ik was even ergens anders met mijn gedachten”.
“Dat hebben we gemerkt jongen, waar was je in godsnaam met je gedachten?”
“Wat denken jullie?
Hij kan enkel met zijn gedachten bij de waterverkenners zijn geweest, voetbal interesseert hem toch niet meer” zegt Twan.
“Inderdaad, voetballen kan voor mij gestolen worden, daar heb ik echt een punt achter gezet.
Voor mij telt nog alleen maar de waterverkenners en mijn eindexamen” zeg ik.
Pa wilde nog iets zeggen, maar gelukkig gaat juist de bel.
Mijn Moeder gaat naar de voordeur en komt even later met Adam achter zich aan de kamer
binnen gelopen.
Pa, Twan en ik kijken vol spanning toe hoe Adam binnen komt, hij geeft Pa als eerste een hand en stelt zich voor.
Vervolgens krijgen Twan en ik een hand en zegt hij weer zijn naam.
Bij mij zegt hij: “ ik neem aan dat jij mijn leerling zal zijn, jij bent duidelijk de oudste van jullie beiden?”
Ik kijk hem verwonderd maar blij aan en zeg: “Hallo, Adam je heb gelijk ik ben jou slachtoffer” en ik bekijk hem van top tot teen terwijl ik zijn hand vast houd.
Adam is werkelijk een stuk, hij heeft net als ik bruine ogen, en half lange bruine haren, enkel zijn ringbaardje bevalt me niet echt.
Pa rukt me uit mijn gedachten door te vragen: “wil jij wat drinken?
Trouwens ik dacht dat jij ouder was, hopelijk klopt het wat je mij zojuist aan de telefoon heb gezegd?”
“Dat begrijp ik, daarom heb ik extra mijn examenpunten voor U mee genomen.
Wat dat drinken aangaat wil ik graag een Colatje, ik drink geen alcohol als ik nog moet rijden”.
“Zeer verstandig van je, dan kom je ook straks niet in de verleiding wanneer jij je rijbewijs heb”.
Ma staat op en gaat naar de keuken, om een glas Cola voor Adam in te schenken.
Als ze terug de kamer in komt vraagt zij: “wat denk je jongenman, waar wil je hem bijles gaan geven. Hier of toch liever bij jou thuis, ik heb eens gehoord of gelezen dat een andere omgeving wonderen doet?”
“Dat klopt inderdaad Mevrouw, daarom wil ik dan ook voorstellen om de lessen bij mij thuis te geven.
Tenminste als U zoon de fietsreis er voorover heeft, en dat U met mijn punten te vrede bent.
Want dat is voor mij het voornaamste, zou U dat niet zijn dan zou ik dat jammer vinden”.
Pa bekijkt ondertussen zijn examenpunten en zegt: “volgens mij, zal jij onze Johnny echt kunnen helpen.
Maar hij zal toch echt zelf zijn besluit moeten nemen, waar en wanneer hij de bijlessen wil nemen”.
Ik zeg: “dat stukje fietsen heb ik er graag voor over, de hoofdzaak is dat ik beter zal worden in wiskunde.
Tenslotte wil ik slagen voor mijn examen en van deze rotschool wegkomen, want het bevalt mij er helemaal niet meer”.
Pa zegt: “dat wilde ik je juist vragen Johnny toen Adam aanbelde, wat voor probleem heb jij dan eigenlijk op school jongen?”
“U weet dat ik nogal klein ben voor mijn leeftijd.
Op school word ik daarmee dan ook behoorlijk gepest, mijn naam kennen ze niet meer en laten me links liggen.
Als wij bij het sporten een team moeten vormen, ben ik de laatste die gekozen wordt”.
“Is dat dan zo erg?”
“Wel als het dan heet, oké, dan nemen we wel HET dwergje of kleinduimpje in onze team”.
Adam lacht eventjes, maar zegt daarop verder niets op en kijkt naar de reactie van mijn vader.
“Is dat alles?
“Ja Pa, maar als je de hele dag zo genoemd wordt en er zelfs enkele leraren zijn die dat doen.
Dan gaat dat echt aan je vreten, waar zij mij ook maar kunnen pakken daar zullen ze het zeker niet laten.
Na de gymles ben ik zelfs in mijn blootje door mijn klasgenoten op de gang gezet, en het ergste is dat de meisjes mij hebben gezien, nu noemen zij mij ook al zo”.
Opeens zegt Adam: “ik ken dit probleem, door mij goede punten wordt ik ook gepest, zoals U kunt zien is mij acht en half het laagste cijfer.
Ik zal Johnny dan ook helpen waar ik kan, en als het moet zelfs zonder betaling.
Maar dan moet hij wel naar mij toekomen, ik weet dat het anders niet gaat lukken”.
“Oké, als je het werkelijk lukt dat Johnny met een acht en half slaagt, dan zal ik jou er ook goed voor betalen” zegt Pa.
“Goed Johnny, dan verwacht ik je zondagmiddag om twee uur voor je eerste bijles, en vergeet niet je boeken mee te nemen”.
Nadat hij mij zijn adres heeft gegeven, gaat Adam naar huis, Pa en ik begeleiden hem naar de deur waar we afscheid van elkaar nemen.