Deel 2
Dit verhaal berust op fictie en alle namen zijn verzonnen.
Ik vertelde hem over Astrid. Hij keek ietwat vreemd op, maar was ook blij voor me, tenminste, dat zei hij. Ik bedankte hem, waarna ik de bel hoorde gaan.... Nederlands, geweldig...Hij was een leuke babbelaar, maar nog echt een kind, een brugger...
Ik zat in de klas naast een jongen genaamd Melvin. Hij was een erg knappe jongen, maar tegelijk ook erg arrogant, af en toe. Toch mocht ik ‘m wel. Ik snapte niet waarom, normaal had ik niets met mensen die arrogant waren, waarschijnlijk ook omdat wij het thuis ook niet al te breed hadden. Tegen mij was ‘ie niet altijd even aardig, vaak had hij wat te zeuren over kleren die ik erg vaak aan had (ik was niet iemand van elke 2 dagen iets anders aan, had ik ook niet genoeg kleren voor), maar hij kon zich ook heel aardig tegen me voordoen. Wat me vooral óók erg aansprak was het uitzicht wat ik kreeg tijdens het omkleden voor gym; hij had een prachtig gebouwd jongenslichaam, niet te gespierd, maar het was wél goed te zien dat hij 4 keer in de week voetbalde.
Dit gevoel ergerde me; ik had Astrid toch? Waarom vond ik Melvin dan zo interessant? En Rick... Tsja... Hij was lief en mooi... Maar was hij nou eigenlijk wel bereikbaar? Hij was 2 jaar jonger dan mij en waarschijnlijk zo hetero als maar zijn kon. Weer voelde ik me niet lekker dat ik dit dacht, ik had Astrid. Punt!
Ik was blij toen ik de laatste bel van die dag hoorde. Eindelijk, naar huis! Snel Skype weer aan en chatten maar! Misschien zelfs nog even videobellen, wie weet...
Astrid was al online:
Astrid: Hoi! (l)
Danny: Hoi! (l)
Danny: Hoe gaat ‘ie?
Astrid: goed, met jou?
Danny: Goed
Astrid: kunnen we vandaag videobellen??
Danny: Weet ik niet... Je weet dat ik dan altijd naar boven ga... En ik moet eerst even in m’n agenda kijken of ik ook huiswerk heb te doen... Je weet hoe ik over school denk en je weet dat ik Zweeds wil gaan studeren aan de Uni
Astrid: HAHAHAHA ik weet het
Astrid: nou, heb je huiswerk?
Danny: Ja... Van die stomme sommen voor Natuurkunde... Waarom leren ze ons dat bij Natuurkunde... Daar heb je Wiskunde voor! En ik haat Wiksunde, dus ik vind het niet leuk dat ze het over 2 vakken verspreiden... :S
Astrid: arme jij
Danny: Nou.... Ik denk da’k m’n hoofd er maar even op moet zetten... Anders wordt mevrouw Hemmes morgen weer kwaat, zoals altijd...
Astrid:
Danny: Nou, see you..
Astrid: (l)
Snel begon ik aan mijn Natuurkunde sommen, die ik gelukkig na een half uurtje af had. Hierna natuurlijk als een gek weer achter Skype.
Astrid: ben je klaar?
Danny: Ja
Astrid: jeej!
Danny: Wil je nog steeds videobellen?
Astrid: jaaa!
Ik zuchtte. Eigenlijk had ik er even helemaal geen zin in om Astrid onder ogen te komen. Maar ik zou wel moeten... Wat jongens wel allemaal niet voor de vriendinnetjes over moeten hebben...
Danny: Nou... Dan ga ik wel even naar boven, want m’n moeder hoeft niet te horen waar wij allemaal over praten (rofl)
Astrid: (rofl)
Ik liep naar boven en pakte mijn webcam. Ik sloot hem aan en al gauw was Skype klaar voor gebruik. “Hoi Astrid!” “Hoi Danny!” “Nou, hoe gaat het in Ekerö, tegenwoordig?” “Nogal saai, eigenlijk... Er gebeurt niet zo veel... Jammer..
En Harkema?” “Hmm... Het zelfde, denk ik... Er gebeurt niet veel en mijn ouders zijn zo saai... .” “Hahaha, echt waar? Jij niet, gelukkig! ” “Echt niet? Oké, dat wist ik niet” “Ben je niet, geloof me”... Dit ging wel even zo door, altijd maar lovende woorden hoe goed en geweldig ik wel niet was. Ik voelde me ietwat schuldig en wist niet echt wat terug te zeggen. “Wat is er aan de hand, Danny?” “Niets, ik moest gewoon aan iets vervelends denken...” “Oké?” “Laat maar...”. Hierna sloot ik snel af, ook omdat het al laat geworden was. Snel in de pyama en het bed maar in. Mijn thriller van John Grisham kon me ook niet echt boeien. Ik moest steeds maar weer denken aan de situatie waar ik in zat. Astrid, Rick, Melvin... Allemaal spookten ze door m’n hoofd totdat ik onrustig in slaap viel...De tijd sluimerde voort zonder dat ik echt besefte hoe snel het ging. Ik had ondertussen wel besloten om van het geld dat ik verdiende met het verkopen van websites ik in de kerstvakantie naar Ekerö zou gaan. Heerlijk even 2 weekjes er tussen uit zonder ouders die continu iets van je moeten en natuurlijk lekker 2 weekjes met de liefde van je leven, geweldig toch? Nouja, iets anders dus. Ik voelde me steeds schuldiger tegenover Astrid. Ik wist dat ik steeds gekker werd op Melvin. Hij was zo’n... Stuk, gewoon... Rick was inmiddels niet meer dan een vriend die je af en toe eens in de gangen tegen kwam. Gevoelens die voor hem had gehad waren inmiddels weg.
Op school wist men niet dat ik een relatie had met Astrid. Ik wist niet waarom ik het niet verteld had, ik had het gewoon niet gedaan. Misschien wel omdat ik bang was dat ik op school verliefd zou worden, of dat ik bang was dat mensen me raar zouden vinden dat ik nu al, op de leeftijd van slechts 14 jaar, met een Zweed verkering had...
‘t Was inmiddels al Oktober. Volgende maand zou Astrid langs komen, dat wist ik. Keek ik er echt heel erg naar uit? Nee... Mijn dubbele gevoel liet me juist afstand van haar willen nemen, maar dat durfde ik niet. Er zat een rem op mij.
Ik zat in m’n kamer, natuurlijk achter mijn laptop, toen ik me dit bedacht. Ik zette maar even een CD’tje van Pink Floyd op. Ik was alleen thuis, dus kon ik de stereo lekker hard aanzetten. Al gauw denderde het geluid van hun album “Wish You Were Here” door het huis. Heerlijk dit. Toen zag ik dat Astrid online gekomen was.
Astrid: hoi! (l)
Danny: Hoi! (l)
Astrid: kunnen we videobellen?
Danny: Nee, sorry... Ik zit beneden en er zijn een boel mensen hier...
Waarom loog ik nou? Ik zat alleen maar muziek te luisteren, nogwel muziek waar zij mee was opgevoed omdat haar ouders beiden Pink Floyd fanaten waren. Wat dat betrefd had ik het wel getroffen.
Astrid:
Danny: Huh?
Astrid: oj, verkeerde, ik bedeolde
Astrid: *bedoelde
Danny: Oké... (rofl)
Astrid: XD
Danny: Wat had je op Spaans vandaag?
Astrid: 32/32
Danny: Da’s geweldig! Gefeliciteerd!
Astrid: Thnx!
Een tijdje was het stil. Toen begon ik weer te typen.
Danny: Sorry, maar ik ben vergeten dat ik nog wat huiswerk voor Wiskunde moet maken...
Astrid: maakt niet uit, ik moet nog wat huiswerk maken voor Zweeds
Danny: Zou je dat niet wat eerder moeten doen?
Astrid: *ahum*
Danny: Sorry
.... Nou, dan begin ik maar met m’n Wiskunde huiswerk... Hoe saai ‘t dan ook is... ‘t Moet gedaan worden... :SAstrid: jepp
Danny: Doeii! (l)
Astrid: (l)
Ik ging maar snel aan mijn huiswerk, anders werden mijn ouders nog boos dat ik het niet gemaakt had. Ze waren er erg stipt op dat ik mijn huiswerk maakte, maar ik was een VWO student, dus het moest nu ook daadwerkelijk. Vorig jaar in de brugklas had ik er eigenlijk niet zo veel voor gedaan...
De dag erna hadden we het eerste uur vrij. Lekker. Ook geweldig was dat we er pas op school achter kwamen. Geweldig zo’n eerste uur vrij op school; mediatheek nog dicht, dus de computer mogelijkheid die je nog had was weg. Bah! Nouja, ik had gelukkig mijn mobieltje nog met mijn muziek. Ik zette maar weer eens een nummer van Lady GaGa deze keer op. Achter me hoorde ik nog een paar meisje die stonde te giechelen om muziek van Justin Bieber. Hij had een nieuwe CD uitgebracht geloof ik. Het kon me niet schelen, ik vond z’n muziek toch verschrikkelijk, ik verzamelde alleen de foto’s waar hij was afgebeeld met een ontblood bovenlijf, want een mooie jongen was het wel! Alejandro dreunde door m’n oren toen ik richting mijn kluisje liep om even de boeken voor dit uur weg te brengen. Wat ik niet gezien had, was dat Melvin niet ver van mijn kluisje naar me stond te kijken. Toen ik m’n spullen in mijn kluisje had gelegd en die had afgesloten, liep hij naar me toe. “Danny! Loop jij eens mee!” fluisterde hij me in het oor, nouja, voorzover je het fluisteren kon noemen. Ik schrok me rot en draaide me om. Hij was al wat naar het achterste gedeelte van de kluisjes gelopen en wenkte me.
Ik kreeg een raar gevoel in m’n buik, maar toch liep ik hem achterna. Toen we helemaal achteraan stonden, begon hij tegen me aan te praten. Ik volgde het alleen niet... Hoe kon hij het nou weten..?
Ik zou graag horen wat je van het verhaal vond!
\Ex-Brugger