Yorick deel 4

Plaats hier je eigen verhalen.
Gesloten
Dijkje078
Berichten: 27
Lid geworden op: za 06 dec 2008, 21:11

Yorick deel 4

Bericht door Dijkje078 » vr 16 jan 2009, 22:06

Ik hoorde Henk thuis komen, en was behoorlijk benieuwd hoe het was afgelopen. Henk vertelde dat de mentor niet van plan was de cijferlijst te herzien, maar Robin had hem duidelijk gemaakt dat hij daar geen genoegen mee zou nemen. Uit eindelijk had de mentor toegezegd, als de directie het er mee eens zou zijn, een herziene lijst mee te geven of op te sturen.

Hier was ik blij mee, maar maakte me zorgen hoe het nu verder moest op school. De mentor kennende zou die niet blij zijn dat hij de lijst moest aanpassen. Henk zei me nog, dat als er door de mentor uitlatingen of andere tegenwerkingen zouden komen, ik dat tegen hem of Robin moest zeggen.

-----

In de kerstvakantie zouden we naar de wintersport gaan. Een dag na de kerst wilden we vertrekken. Al een aantal zaterdagen is Marcel met Yorick naar een kunst skibaan geweest om hem skilessen te laten nemen.

Yorick vond het prachtig, en leerde heel snel de basistechniek. We hadden hem nog niet verteld dat hij ook mee mocht. Al vermoede en hoopte hij het wel. Kerstavond vierden we altijd met de hele familie, en natuurlijk met pakjes. Waarna we naar de kerk gingen.

-----

Al dagen stond er een grote kerstboom in huis met daaronder allemaal pakjes. Ik was er best nieuwsgierig naar want mijn naam stond ook op een aantal pakjes. Op kerstavond kwamen de kinderen van Henk en Marjon al voor het eten.

Na het eten dronken we koffie en was het tijd voor de pakjes. Ik mocht beginnen met een pakje te pakken. Ik maakte het pakje open en er kwam een horloge uit, het mijne was ik kwijt geraakt in Rotterdam.

Marcel deelde verder een aantal pakjes uit, voor mij nog een CD-bon en een spelletje voor op de computer. Henk gaf mij het laatste pakje. Hierin een foto van een hotel in Oostenrijk, een skipas, en een briefje waarin stond dat ik mee mocht naar de wintersport. Hier was ik verschrikkelijk blij mee. Ik bedankte Henk en Marjon voor dit te gekke cadeau. Na het uitpakken gingen we naar de kerk, die begon om half elf. Henk moest hiervoor dingen regelen, zoals krentenbrood en glühwein. Het was een heel mooie dienst met een groot koor, vuurkorven buiten, en na afloop de glühwein en krentenbrood.

Ik kon niet wachten tot we zouden vertrekken naar de wintersport. De avond van tweede kerstdag pakte we de auto’s in want we zouden om drie uur ’s-nachts gaan rijden. Om elf uur in de morgen waren we er al. Het was een mooi hotel, ik had een grote kamer samen met Marcel. In de middag gingen we naar het dorp om ski’s en schoenen voor mij te huren.

Ook kreeg ik een skibroek en een ski-jack. Henk en Marcel huurden ski’s want Henk wilde geen skibox op de auto. Marjon skiede niet maar ging wandelen met Dora want die was er ook bij. Dora vond het prachtig in de sneeuw. Na het eten ben ik naar bed gegaan want ik was best moe van de reis en alles was ik zag.

De volgende morgen kreeg ik al om 10 uur skiles in het dorp. Henk had me gebracht en zou me na de lessen ophalen. Het skiën ging heel goed, de volgende dag mocht ik met een andere groep mee naar boven. Terug in het hotel hebben we met elkaar nog wat gedronken en zijn daarna naar onze kamer gegaan. Voor het eten ben ik met Marcel nog een poosje naar het zwembad gegaan. Na een gezellig diner in het hotel ben ik vroeg naar bed gegaan, skilessen zijn zwaarder dan ik had gedacht.

Na een paar dagen kwamen Henk en Marcel mij van de skiles ophalen om samen te gaan skiën. Het lukte al aardig om naar beneden te komen, Henk gaf nog wat aanwijzingen. Na 12 dagen moesten we helaas weer naar huis, ik had het geweldig naar mijn zin gehad.

Na de vakantie moest ik weer naar school, de nieuwe cijferlijst was per post in de vakantie naar Robin gestuurd. Toen ik op school naar binnen ging stond de mentor al op mij te wachten. Ik moest mee komen naar zijn kamer. Hij vertelde dat hij het niet eens was met jeugdzorg en vond dat ouders altijd verantwoordelijk waren voor hun kinderen en zij het recht hadden de kinderen hierop aan te spreken, de kinderen hadden zich hiernaar te gedragen.

Hij meldde mij dat ik heel goed in de gaten gehouden zou worden op mijn gedrag, en dat ze niet zouden accepteren als ik ook maar iets vertelde op school over het feit dat ik niet meer thuis woonde. Na deze preek mocht ik naar mijn klas. Gelukkig lieten ze me daar verder met rust. Verder ik deed mijn huiswerk, zorgde dat ik niet opviel, zo kon ik het net uithouden.

Vrienden durfde ik niet te maken, niemand vroeg mij voor een verjaardag, ik liet het maar zo. Bij Henk en Marjon ging het goed, ze waren heel aardig, vroegen niet veel. Soms als ik stil was legde Marjon een arm om me heen wat heel fijn voelde.

Een paar weken later kwam Robin en wilde met me praten.

‘Wat is nu de reden dat je bent weggelopen van huis?’

Ik haalde mijn schouders op.

‘Ik vermoed dat je bent geslagen.’

Ik kon het niet vertellen.

‘Ik kon niets goed doen en had het altijd gedaan,’ zei ik maar.

‘Yorick, als jij niet echt verteld wat er is gebeurd kan ik je niet helpen’.

‘Jij kunt het toch niet begrijpen, dus wat heeft het voor zin.’

‘Zo komen we niet verder Yorick.’

‘Ik weet het ook niet, het gaat toch goed zo?’

‘Yorick, je weet toch dat het hier tijdelijk is.’ Even was hij stil. Daarna praatte hij verder.’Ik heb met je ouders afgesproken dat je voor een weekend naar huis gaat om te kijken hoe dat gaat’.

Hier schrok ik van, dat zag ik helemaal niet zitten. Robin zag dat ik schrok, hij vertelde dat hij mijn vader had gesproken en die was wat milder en wilde het wel proberen.

‘Yorick, ik weet dat je het hier heel fijn vind, maar we hebben geen keus. Het zijn je ouders, en ik heb de taak om een oplossing te zoeken die vooral in jou belang een goede is. Zolang niet duidelijk is hoe de situatie is, is er voor mij geen andere keus. Je vader heeft beloofd dat als jij je best zou doen hij het ook zou doen.’

Twee weken later was het zover, op vrijdagavond zou Robin mij komen ophalen en bij mijn ouders brengen. Ik was behoorlijk zenuwachtig en bang voor hoe het zou gaan. Zou mijn vader echt willen, of deed hij het om dat het moest? Om zes uur was Robin er.

Henk keek me aan.

‘Als het niet gaat bel je, dan kom ik je halen. Maar probeer wel je best te doen en laat zien dat je wilt’.

Een halfuur later was ik thuis, mijn moeder was blij mij te zien, mijn vader zei niets en praatte nog wat met Robin. Mijn broertjes en zusjes vroegen hoe het was waar ik nu woonde. Ik vertelde maar niet zoveel, alleen dat ik daar een kamer voor me zelf had, dat Henk en Marjon heel aardig waren, en het op school goed ging.

-----

Zaterdagmorgen om 9 uur ging telefoon, ik zag dat het Yorick was. Toen ik opnam hoorde ik hem snikken.

‘Yorick, wat is er aan de hand?’

‘Wil je me komen halen?’

‘Wat is er gebeurd, natuurlijk jongen, ik kom gelijk, ben je thuis?’

‘Ik ben bij de buren.’

Na het telefoontje ben ik direct in de auto gestapt en heb onderweg Robin gebeld dat ik Yorick ging op halen. Hij vroeg me hem op de hoogte te houden. Binnen 20 minuten was ik er de buurvrouw deed open en liet me binnen. In de gang vertelde ze mij dat ze Yorick totaal ontredderd op straat zag lopen en hem mee naar binnen heeft genomen. Hij zat onder het bloed, zijn kleren half aan, het was voor haar duidelijk dat hij was geslagen.

Toen ik de kamer binnen kwam zag ik een zwaar gehavende Yorick vol blauwe plekken. Toen hij me zag pakte hij mij beet en probeerde wat te zeggen maar dat lukte niet, hij huilde. De buurvrouw stelde voor om een dokter te bellen, mij leek het beter om meteen naar het ziekenhuis gaan. Ik bedankte de buurvrouw en sprak met haar af dat ik zou laten weten hoe het met Yorick verder ging.

Yorick kon nauwelijks lopen, ik hielp hem in de auto. Hij wilde niet naar het ziekenhuis, maar ik zei dat het echt moest om te kijken of er niets gebroken was. Intussen belde ik Robin dat we onder weg waren naar het ziekenhuis en dat het er niet goed uit zag. Robin kwam meteen.

Via de spoedeisende hulp werd Yorick naar een onderzoekskamer gebracht. Een verpleegster hielp hem met uitkleden, wat hem duidelijk veel pijn bezorgde. Toen hij op de onderzoekstafel lag zag ik pas hoe ernstig hij mishandeld was.

‘Yorick, wie heeft dat gedaan?’

Hij haalde zijn schouders op. Robin was er inmiddels ook, hij schrok toen hij Yorick zag. De verpleegster wees ons naar zijn onderbroek waar bloedsporen te zien waren. Gelijk vermoedden wij wat er nog meer gebeurd moest zijn. Nadat de verpleegster wat wondjes had schoon gemaakt kwam er een arts binnen die Yorick onderzocht. Hij constateerde geen breuken, wel een paar zware kneuzingen. De arts vroeg aan Yorick wie dit had gedaan, maar hij haalde zijn schouders maar weer op. De arts vroeg aan ons wie wij waren en wat wij wisten. Hij wenkte ons mee naar zijn kantoortje, daar vertelde hij dat Yorick niet alleen was geslagen maar ook was verkracht.

Robin vertelde dat wij dat al vermoedden gezien het bloed aan zijn onderbroek. Robin vroeg de arts materiaal af te nemen voor DNA onderzoek om later vast te kunnen stellen door wie hij verkracht was. De arts moest het melden bij de politie. Robin vroeg of hij wilde vragen of ze eerst met hem contact wilden opnemen in het belang van Yorick.

Na bijna drie uur mocht Yorick mee naar huis, hij moest een week rust houden en dan terug komen in het ziekenhuis voor controle. De verpleegster hielp hem met aankleden en in een rolstoel bracht ze hem naar mijn auto.

Thuis wilde hij naar bed, voorzichtig hielp ik hem naar boven. In zijn kamer kleedde ik hem uit, ik gaf hem een schoon t-shirt en onderbroek, en zo kroop hij in bed.

Beneden heb ik Marjon gebeld en verteld wat er gebeurd was, zij schrok hier heftig van en wilde naar huis komen. Ik zei haar dat dat niet hoefde omdat hij sliep. Hij had een tabletje gekregen dus het ging wel een poosje duren voor hij wakker zou worden. Ze zou wel eerder naar huis komen die middag.

Robin is vanuit het ziekenhuis naar de ouders van Yorick gegaan om te vragen wat er gebeurd was. Zijn vader vertelde dat hij van af het moment dat hij thuis was onhandelbaar was geweest, zijn broers had uitgedaagd. Toen het die morgen tot een vechtpartij kwam had hij ze uit elkaar gehaald en Yorick een pak slaag gegeven voor zijn gedrag.

Gesloten