Aangenaam verrast door Robert Deel 26
‘Kom mam, weet U nog hoelang het heeft geduurd voordat ik het accepteerde dat ik in verband met mijn leeftijd een bikini moest gaan dragen’, zei zij.
‘Ja, dat weet ik nog als de dag van gisteren, op je achtste wilde je wel een broekje aan’.
‘Maar het bovendeel heeft nog zeker twee jaar geduurd, toen je merkte dat je borstjes kreeg ging je akkoord ermee dat een boven stuk nodig was’, zei ze.
‘Maar niet dat ik er blij mee was, ik was liever zonder bovenstuk verder gegaan’, zei zij.
‘Dus wat Geert-Jan en mij aangaat, is er geen enkel probleem’.
Alle moesten er om lachen wat er werd verteld.
Oom Harry zei, ‘en wij maar denken, dat we de enige zijn met deze voorkeur’.
‘En nu hebben we twee families, die er net zo over denken als wij’, zei tante Els.
De klok tikte voort, na nog wat gedronken te hebben zochten we onze hut op. Fa. de Wilde ( Geert-Jan zijn ouders en zus ) waren al eerder gegaan, ze hadden afscheid van ons genomen.
De rede was geweest, dat zij nog een langere reis voor de boeg hadden dan wij.
Vooral de rit van Bastia naar Bonifacio, kon wel eens lang gaan duren.
Oom Harry en tante Els hadden besloten, dat wij jongens een hut zouden delen, zo konden zij ook van een welverdiende nachtrust genieten.
Pieter en Willem moesten hun toiletspullen nog ophalen, en liepen met oom en tante mee naar hun hut.
Robert en ik liepen vast naar onze hut.
We bekeken onze hut nu eigenlijk pas goed, er stond een tweepersoons stapelbed in en aan de over zeiden stond een opgeklapte eenpersoons stapelbed.
Dat was natuurlijk voor het geval, dat er een familie zou komen met meerdere kinderen.
Robert vroeg, ‘waar slapen wij, boven of onder?’
‘Laten we de jongens maar beslissen, ik denk dat ze wel boven willen liggen’, zei ik.
Wij trokken onze kleren uit en gingen op het onderste bed liggen, wij vervielen gelijk in een welverdiende tongzoen.
Tien minuten later werd deze onderbroken, er werd aan onze deur geklopt.
Pieter en Willem kwamen naar binnen toen ik de deur opende, ze keken even rond.
Het eerste wat Pieter vroeg was, ‘mogen wij boven slapen?’
Ik stootte Robert lachend aan en zei, ‘zie je nou, net wat ik voorspeld had, zij willen boven liggen’.
We zeiden dat het in orde was, maar alleen als jullie beloven om niet in bed te plassen.
‘Nou ja, wat denken jullie wel niet van ons’, zei Willem.
En meteen sprong hij boven op mij, Pieter deed het zelfde bij Robert.
We stoeide een tijdje met elkaar, maar toen Robert merkte dat Pieter zijn piemel stijf werd in zijn broekje zei hij, ‘tijd om te douchen jongens’.
Robert en ik hadden onze toiletspullen op de tafel gezet, en Pieter en Willem hadden die van hun ernaast.
Ze begonnen zich uit te kleden, even later liepen ze naakt de badkamer binnen om te douchen.
We hoorden het water lopen en dachten “ nu hebben we een paar minuten voor ons zelf ”.
Gelijk omarmde Robert mij en trok me dicht tegen zich aan, we waren goed en wel bezig met kussen of we werden alweer gestoord.
Van uit de badkamer riep Pieter, Ron kan jij even mijn toiletzak brengen, die ben ik vergeten mee te nemen.
Verergerd keek ik Robert aan, en zei, ‘ik ben zo terug schatje’.
Ik greep de eerste de beste toiletzak, maar er niet aan denkende dat hij dezelfde als ik had.
Ik liep met de toiletzak naar de badkamer en zette hem op de wasbak.
Ik zei, ‘Pieter, hij staat op de wasbak hoor, ik wil jullie verder niet storen’.
En liep terug naar Robert, waar ik hem weer gelijk in de armen viel.
We begonnen te zoenen, dat ging natuurlijk over in een tongzoen.
Net toen we lekker bezig waren, riep Pieter, ‘Ron dat is niet mijn toiletzak, maar die van jou er zit namelijk een potje glijmiddel in’.
‘Wat is glijmiddel eigenlijk?’ vroeg hij.
Robert werd een beetje kwaad en zei, ‘als jullie ons nu niet met rust laten, dan kom ik jou dat wel even persoonlijk uitleggen of demonstreren’.
Weer klonk de stem van Pieter uit de badkamer, ‘uitleggen hoeft niet, maar een demonstratie was eigenlijk niet zo gek, van Willem zijn uitleg begrijp ik niets’.
Robert en ik keken elkaar verwonderd aan, we wisten niet of dat echt was of gespeeld.
Wij reageerden er gewoon niet op, en hoopte zo tot onze te komen.
Maar Pieter was van andere mening, en ging verder.
‘Hoe zit het nou, krijgen we nog een demo of beloof je maar wat?’
Robert stond op van het bed, en liep naar de badkamer.
Hij nam een glas van de wasbak en vulde die met koud water, de jongens schreeuwde het uit van achter het douchegordijn toen hij het over hun heen gooide.
‘Daar zijn jullie nog te jong voor’, zei Robert toen hij de badkamer weer verliet.
Robert lag nog maar net naast me, toen we hoorden hoe het waterkraan werd dicht gedraaid.
Even later kwamen ze uit de badkamer, ze keken ons boos aan. Zonder wat te zeggen, klommen ze de ladder omhoog naar hun bed.
Vanaf ons bed keken we toe hoe ze in hun nakie naar boven klommen, dat was een prachtig gezicht.
Bij elke stap die ze deden, gingen hun piemels heen en weer.
Toen de show voorbij was stonden wij op om te gaan douchen. In de badkamer zei Robert, ‘let op Ron, wedden dat wij dadelijk ook een koud glas water over ons heen krijgen!’
We begonnen ons te douchen, net voordat we klaar waren was het zo ver.
Willem was weer naar beneden geklommen, en was zachtjes naar de wasbak gelopen.
Daar vulde hij het glas met water, en gooide hij het ook over het douchegordijn.
Maar omdat wij er op waren voorbereid schrokken we er niet van, Willem vond dit natuurlijk niet leuk.
Met een boos gezicht ging hij terug naar bed, Pieter zei lachend, ‘Ik heb hun niet gehoord’.
Willem duwde hem met de woorden ‘er is iets mis gegaan’, tegen zijn schouder en kroop over hem heen.
Met een brede glimlach op onze gezichten kwamen we uit de badkamer.
‘Tja jongen, heb jij even pech gehad, we konden het natuurlijk op wraak rekenen’, zei Robert.
‘Jullie zijn nog niet van ons af hoor, we hebben nog ruim drie weken de tijd om wraak te nemen’, zij zijn broertje.
Robert klom de ladder halverwege omhoog, en gaf de twee jongens een kusje op hun voorhoofd.
En wensten hun welterusten, ik volgde zijn voorbeeld.
Toen ik op de lader stond, voelde ik hoe Robert mij zak vast pakte en mijn ballen door zijn vingers liet glijden.
Ik bleef extra wat langer op de lader staan en zei, ‘jongens denk wel aan jullie handen, of moeten we ze vast binden’.
Pieter kwam dreigend overeind, en ik moest maken dat ik weg kwam.
Ik wilde van de lader af springen, maar Robert had mijn zaakje nog steeds vast.
Het gevolg was dat ik met de ladder en al omviel, van het boven bed klonk een gelach.
Het moet ook een raar gezicht zijn geweest, Ik lag languit op mijn rug met de ladder over me heen.
Mijn half stijve pik stak tussen twee sporten van de ladder door, en wees iets of wat omhoog.
Pieter zei, ‘volgens mij moeten we jullie handen vast binden, in plaats van jullie de onze’.
Ik klauterde overeind en plaatste de ladder terug, en zei, ‘anders kunnen jullie niet naar de WC vannacht’.
Hierop werd op het boven bed het licht uitgedaan, en ze zeiden welterusten tegen ons.
Ik ging naast Robert liggen, en maakte ook het licht uit.
We vervielen meteen in een heftige tongzoen, Robert begon me langzaam af te trekken.
Ik deed het zelfde met hem, maar van boven kwam gelijk commentaar.
‘Zeg kunnen jullie niet rustig blijven liggen’, zei Willem.
‘Het hele bed trilt, als jullie bezig zijn’.
Robert zei, ‘dat is de motor, ze moeten stroom opwekken’.
‘Ja, ja, zo lust ik er nog wel een paar, blijf van Ron zijn pik af en wij kunnen ook eindelijk gaan slapen’, zei Pieter.
Ik draaide me om, zo kwamen Robert en ik in ons geliefde standje terecht.
Ik begon Robert te pijpen, en vroeg hij, ‘is dat beter zo?’
Willem gaf antwoord en zei, ‘dat is al een stuk beter, maar ga toch maar liever slapen’.
Ondertussen had Pieter de pik van Willem in zijn hand genomen, en begon hem rustig af te trekken.
Om zo weinig mogelijk bewegingen te maken, en hoopte zo dat we dat niet zouden merken.
Ik stopte met mijn pijp bewegingen en zei, ‘nu liggen wij stil, en nog vibreert ons bed’.
‘Snap jij daar nauw wat van?’ vroeg ik aan Robert.
‘Nee, ik begrijp er ook niets van, zal het dan toch de scheepsmotor zijn!’
Ik draaide me weer om, en ging weer langs Robert liggen.
Ik gaf hem een overweldigende nachtzoen, en zei, ‘welterusten schat, het is wel een lekker gevoel die trillingen, je zou bijna spontaan klaar komen’.
We hoorden de jongens boven ons giechelen, ik stond op en liep nog even naar het toilet.
Ik deed mijn plasje en kwam terug met een drogen handdoek in mijn hand.
Deze gooide ik op het bovenbed en zei, ‘hier hebben jullie wat, zodat er morgenvroeg geen vlekken in het beddengoed zitten’.
Hierop waren de vriendjes niet op voorbereid, en even was het rustig boven ons.
Maar dat was maar van korte duur, even later voelde we het bed weer schudden.
Robert en ik zeiden niets, maar keken ons wel lachend aan.
We gaven ons nog een nachtkus, en vielen in slaap.
Hoe lang ze daar boven ons hoofden nog doorgegaan zijn weten we niet, maar dat het nog een tijdje heeft geduurd was wel zeker.
De volgende morgen om half zeven werden we gewekt door de intercom, ze wensten ons een goedemorgen.
Het ontbijt stond klaar voor de gasten in het restaurant, ze wensten ons smakelijk eten en een goede vaart.
Pieter en Willem waren niet echt wakker te krijgen deze morgen ik zei tegen Robert, ‘dat krijg je als pubers verliefd worden’.
‘Ze willen bij de volwassenen horen, maar als ze moeten opstaan dan zijn het nog kindertjes’.
‘Daar weet ik wel raad mee, weet je nog wat een nat washandje voor wonderen verrichtte bij jou?’ zei Robert
‘Ja Robert, ik voel nog het effect van toen mijn moeder mij het bed uit moest krijgen’.
Dus werden de washandjes weer eens gebruikt en goed nat gemaakt, Robert ging de ladder omhoog en ik via de zijkant.
Daar lagen de vriendjes, poedel naakt bovenop de handdoek, die ik hun gisteren had gegeven.
Omdat Robert op de ladder stond, kon hij goed bij Pieter komen die achteraan lag.
Pieter was dan ook de eerste die het koude en natte washandje, op zijn knaapje voelde.
Direct daarna deed ik het zelfde bij Willem.
De jongens schreeuwde het uit, en kwamen meteen overeind.
‘Tja, wie niet horen wil, die moet het dan maar voelen’, zei Robert lachend.
Willem en Pieter sprongen van het stapel bed naar beneden, ze waren sneller onder dan dat wij weg waren.
Beneden grepen ze ons vast, en namen onze hoofden tussen hun armen.
Met de knokkels van hun vuist wreven ze stevig over onze haren, ik riep gelijk ‘genade, we zullen dat nooit meer doen’.
Maar ze bleven gewoon doorgaan, hierop greep ik met mijn arm om zijn middel heen.
En Willem en ik vielen al stoeiende samen op het onderste bed neer, ik bevrijde me en ging boven op hem zitten.
Robert zag wat ik had gedaan, en hij probeerde het zelfde met Pieter te doen.
Maar helaas, voor hem pakte het anders uit dan hij had gewild.
Hij viel met zijn rug op het bed, en Pieter sprong gelijk op zijn buik.
Pieter drukte de handen van Robert boven zijn hoofd in het kussen, en liet zijn achterwerk op zijn kruis neer komen.
Willem en ik rolden heen en weer, de ene keer was ik boven en even later was hij weer de winnaar en lag dan boven op mij.
Ik gaf me gewonnen, Willem duwde mijn armen langs mijn lichaam en ging ook op me zitten.
Robert en ik voelden hoe hun strakke kontjes op onze piemels drukten, het was een vreemde gewaarwording voor ons.
Voor ons was het de eerste keer, dat er iemand anders op ons naakte onderlijf zat.
Het was nog altijd zo geweest, dat Robert op mij zat of ik op hem.
Ik merkte dat mijn piemel langzaam maar zeker stijf werd, Robert had de zelfde waarneming bij zich gemerkt.
Met een licht rood hoofd keken we elkaar aan, we wisten niet wat we moesten doen.
Robert was de eerste die reageerde, hij duwde zijn onderlijf onverwacht om hoog.
Pieter viel hierdoor van hem af, Robert kwam overeind en zei, ‘jongens dat kunnen we niet maken’.
Willem ging van mij af, en zag voor de eerste keer mijn pik helemaal stijf op mijn buik liggen.
En dit keer was het geen ochtenderectie, dit zag er toch wel iets anders uit.
Ze zeiden, ‘sorry maar dat wilde we niet, ofschoon het er wel verlokkend uit ziet’.
Ik stootte heb even aan, en zei, ‘dat kunnen we echt niet doen hoor’.
Zonder verder wat te zeggen stonden we op en trokken onze kleren aan, Pieter en Willem gingen zich nog eerst even wassen.
Nadat zij ook zover waren, verlieten we onze hut en gingen naar de hut van oom Harry en tante Els.
We klopten aan de deur, maar er kwam geen reactie van hun!
Wij liepen naar het restaurant voor ons ontbijt, en dachten “dat zij al voor waren gegaan”.
Dat bleek inderdaad zo te zijn, ze wenkten ons toe toen we binnen kwamen. Wij zwaaide terug, en maakte vervolgens ons ontbijt klaar aan het buffet.
Terwijl we in de rij stonden werd Pieter op de schouder getikt, Geert-Jan groette hem en vroeg ‘en, heb je lekker geslapen?’ ‘Wij hebben als een roos geslapen, en jullie?’ vroeg hij belangstelend.
‘Ja hoor heerlijk, wij hebben besloten, dat we dit het volgend jaar weer zullen doen’.
Zijn ouders en het zusje Iris bevestigde dit, Iris zei er meteen achteraan, ‘als we terug zijn, wil papa een afspraakje maken met jullie, wij gaan het naturisme ook uitproberen’.