Pluk de dag 2

Plaats hier je eigen verhalen.
Gesloten
Kroontjespen
Berichten: 3
Lid geworden op: ma 07 sep 2009, 18:03

Pluk de dag 2

Bericht door Kroontjespen » ma 05 okt 2009, 11:14

Hoofdstuk 3 – Nieuwe dvd’s

Thom woont aan de rand van de stad in een rustige buurt. Het huis is niet overdreven groot, maar je kunt aan de buitenkant wel duidelijk zien dat er mensen met best wat geld wonen. Dat straalt de hele buurt daar trouwens wel uit, vindt Dave. Heel anders in ieder geval dan het rijtjeshuis waar hij met zijn moeder en broertje woont. Oké, het is vlak bij de school en het centrum maar verder kan hij weinig voordelen noemen. Het huis zelf is oud en heeft een tuin van niks.
Stoppen, denkt Dave, dit mag hij zo niet denken. Na de scheiding is het voor zijn moeder moeilijk genoeg geweest om aan een huis te komen. Ze mogen blij zijn dat ze zo snel weer een behoorlijk dak boven hun hoofd hadden. Dat inwonen bij opa en oma was toch ook niks.
Dave rijdt achter Thom aan de oprit op. Het grasveld voor het huis ziet er onderhouden uit en dat geldt ook voor de oprit naar de dubbele garage. Geen onkruid of andere rommel.
Met een zwaai gooit Thom zijn fiets tegen de muur van de garage aan. Hij wijst naar Dave om hetzelfde te doen.
“Ik heb effe geen zin om helemaal achterom te moeten gaan. Zet hem hier maar neer.”
Dave wil zijn fiets op slot doen, maar Thom schudt zijn hoofd.
“Niet nodig man, hier is nog nooit een fiets gejat. Hoewel…” Hij wacht even en kijkt rond. “Hoewel er zojuist natuurlijk wel een dief deze buurt is binnengekomen.”
“Waar dan?” Dave hapt te snel, dat merkt hij meteen. Hij schiet in de lach. “Rotzak dat je bent. Zit je me al voor de tweede keer in een uur zo voor gek te zetten.”

Via de voordeur stappen de jongens de ruime hal binnen. Daar is het een stuk koeler dan buiten. Onwillekeurig rilt Dave. Toch trekt hij zijn jas uit en hangt deze op.
“Wil je wat drinken?’ vraagt Thom.
“Lekker ja.” Dave likt met zijn tong over zijn droge lippen. “Ik ben zowat uitgedroogd door dat fietsen in die hitte.”
“Had je maar geen jas moeten aandoen. Eigen schuld dus. Je weet de weg nog wel neem ik aan? Ik kom er zo aan.”
Dave knikt en loopt de brede trap op naar boven. Thom heeft geen broers of zussen en kent dus niet het probleem van te weinig ruimte. De slaapkamer ligt aan de achterkant van het huis, aan het eind van de gang. Dave is altijd weer een beetje verbaasd als hij er binnenstapt. Zoveel ruimte en spullen. Daar kan hij alleen maar van dromen.
In de hoek staat een tweepersoonsbed en hij heeft zich wel eens afgevraagd of daar ooit twee mensen in hebben gelegen. Nou ja, Thom dan met iemand anders. Hij durfde het toen niet te vragen, maar het fascineerde hem wel. In dat smalle bedje van hem gaat dat zeker nooit lukken met z’n tweeën. Voor je iets kunt doen zakt de bodem er al uit.

Op het bureau ligt een stapel nieuwe dvd’s. Misschien dat Thom hem daarom heeft meegevraagd, denkt Dave. Nieuwsgierig bekijkt hij de titels, maar hij herkent er niet eentje van. Zelfs de acteurs die op de voorkant staan zeggen hem niets. Thom kennende zullen het echter vast wel goede films zijn.
Verder staat er op het bureau een telefoon, een toetsenbord en een groot tft-scherm. Dave ploft op de bureaustoel. Het is stil in huis. Beneden hoort hij Thom rommelen met de glazen in de keuken.
Boven het bureau hangt een poster van The Matrix, een van de favoriete films van Thom. Dave heeft hem wel een keer gezien, maar snapte het verhaal niet echt hoe Thom het hem ook probeerde uit te leggen.
Aan de linkerkant van het bureau ligt een stapeltje papieren met daarnaast de schoolagenda van Thom. De agenda ligt open en Dave kan het niet laten om er even naar te kijken. Veel staat er echter niet in. Wat gekrabbel dat wel huiswerk zal moeten voorstellen. Bij morgenmiddag staat groot “VRIJ” geschreven. Grappig. Dat zou hij precies zo doen.
Dan valt het oog van Dave op een zwart dvd-hoesje dat onder de stapel papieren uitsteekt. Misschien dat hij die film wel kent. Voorzichtig trekt hij het hoesje onder stapel uit, maar niet voorzichtig genoeg. Nog voor hij het hoesje eruit heeft gehaald begint de stapel te schuiven. Met een doffe klap belanden alle papieren naast het bureau op de grond.
“Shit!” sist Dave. Hij legt het hoesje snel op het toetsenbord en begint de vellen papier op te rapen. Als ze nu maar niet allemaal door elkaar komen te liggen, denkt hij. Aan de andere kant, zoiets kan toch gebeuren? Hoe vaak heeft hij thuis wel niet zijn papieren of boeken weer moeten oprapen. Zeker als je weinig ruimt hebt stoot je snel iets om.
Met een kreun komt Dave overeind en tilt de papieren terug op het bureau.

“Wat ben jij nu aan het doen?” klinkt opeens de stem van Thom in zijn oren. Dave draait zich om met de stoel. “Toch naar een Playboy aan het zoeken op de grond?” Thom lacht, maar dan verstrakt ineens zijn gezicht. Hij slikt moeilijk.
“Tuurlijk niet,” antwoordt Dave snel. “Ik heb je fantastisch gesorteerde stapel papieren op de grond gestoten toen ik een dvd wilde pakken. Vergeef me.” Maar zijn poging tot een grap komt niet over. Dan ziet hij het gezicht van Thom. “Wat dan? Is dat zo ernstig?”
Thom zet de twee drinkglazen op het bureau en gaat lijkwit op het bed zitten.
“He Thom, voel je je wel goed? Je maakt me bang zo. Hou op alsjeblieft.” Dave wil opstaan maar dan valt zijn blik op de dvd die hij op het toetsenbord heeft gelegd. De waarheid dreunt zijn hoofd binnen en meteen zakt hij terug op de stoel. Zijn ogen kunnen de cover van de dvd niet loslaten. “Summer Gay Camp” staat er met gele ronde letters.

Wordt vervolgd…


Hoofdstuk 4 – Seks is ingewikkeld

Thom kijkt Dave met een strakke blik in zijn ogen aan. “Als je hier ook maar één woord met iemand over lult dan krijg je daar spijt van,” zegt hij ijzig. “Beetje in andermans spullen zitten neuzen.”
“Ik was niet aan het neuzen. Ik zag alleen die dvd liggen en wilde kijken welke dat was. Ik kon toch ook niet weten dat het… nou ja, dat het zoiets was.”
“In ieder geval proficiat, je bent de eerste die het nu weet.”
“Wat weet? Dat je homo bent of wat?”
Thom haalt zijn schouders op.
“Ja hallo, zo begrijp ik er helemaal niks van. Hier, drink eerst eens wat. Je ziet helemaal wit.” Dave gaat staan en houdt Thom een glas voor, maar die schudt zijn hoofd. “Sorry hoor,” zegt Dave, “maar ik heb wel dorst. Mijn keel lijkt wel schuurpapier.”
Met grote slokken en duidelijk hoorbaar drink hij zijn glas leeg. “Zo dat voelt beter. En nu moet je eens wat duidelijker worden.”
“Misschien is het beter als je nu weggaat,” zegt Thom zacht. Hij kijkt Dave aan. “De praatjes zullen nu wel snel genoeg komen. Dan kun je maar beter niet met of bij mij gezien worden.”
“Ik dacht dat je net nog zei dat ik mijn mond moest dichthouden? Waar komen die praatjes dan vandaag?”
“Alsof jij dat doet. Ik durf te wedden dat je straks thuis op msn de populaire jongen gaat uithangen door met heet nieuws te komen. ‘Hebben jullie het al gehoord? Thom van Kraalland uit A4b is homo. Ik heb het bewijs.’ Ga toch alsjeblieft weg. Dat is het beste.”
“Fijn dat je alvast over mij een oordeel klaar hebt dan. Mensen krijgen niet veel kansen bij jou volgens mij. Maar goed, als je zo bezig blijft dan denk ik inderdaad dat ik maar opstap.”
Thom wijst naar de deur. “Je weet de weg neem ik aan.”
Dave loopt naar de slaapkamerdeur, maar draait zich dan om en gaat weer op de bureaustoel zitten. “Zo gemakkelijk laat ik me niet wegsturen hoor. Dat dacht je misschien, maar je kent me blijkbaar nog steeds heel slecht.” Thom stuurt een vuile blik zijn kant op. “Oké oké, ik ken jou ook helemaal niet. Anders was dit geen verrassing voor me geweest, of wel?” Hij pakt de dvd op en legt die weer onder de stapel papieren. “Zo, niemand die het heeft gezien.”

Nu trekt er even iets van een glimlach over het gezicht van Thom. “Zo simpel is het helaas niet,” zegt hij somber.
“Misschien niet. Maar je hebt nog steeds mijn vraag niet beantwoord. Ben je nu homo of niet?” Het woord homo lijkt niet in de ruimte te passen, voelt Dave. Bijna misplaatst.
Thom zucht diep. “Wanneer weet je dat je een homo bent? Het enige dat ik weet is dat ik jongens interessanter en spannender vind dan meisjes. Bij een seksfilm met een man en een vrouw zat ik altijd naar die vent en zijn piemel te kijken en niet naar die vrouw. Van zo’n mooie stijve piemel kreeg ik zelf ook een erectie. Dus als ik mag kiezen dan kijk ik liever naar het soort films dat jij net in je handen had. En ik weet ook dat ik dat soort homoseksuele gevoelens al best lang heb. Ben ik dan een homo? Ik denk het wel. Alleen het woord haat ik zo.”
Dave denkt even na en knikt. ‘Nu snap ik ook waarom net in de stad zo dom reageerde toen we het over die Playboy hadden. Je was bang dat ik er achter zou komen dat je misschien wel andere blaadjes onder je bed had liggen?”
Thom knikt voorzichtig. “Maar ze liggen daar niet hoor,” zegt hij meteen. “Ik was alleen die dvd vergeten op te bergen. Stom van me.”
“En je moeder dan? Voor hetzelfde geld had die hem gevonden. Of weten je ouders het al?”
“Ben je gek. Die vermoorden me zowat als ze het weten. Een homo in de familie, dat kan echt niet. Ik ben hun enige kind. En dat zou dan homo zijn. Nee, daar wil ik helemaal niet aan denken. Van het woord ‘rukken’ krijgen ze hier thuis al een hartverzakking.”
“Maar ja, dan had ze het nu toch mooi ontdekt.” Dave wijst op de stapel papier.
“Mijn moeder is altijd laat thuis. En trouwens, die komt niet zo veel op mijn kamer. Ze vindt dat ik zelf de troep maar moet opruimen.”
Dave pakt de dvd weer onder de stapel uit en gooit hem naar Thom. “Ruim die nu maar meteen op dan, voor je het weer vergeet.”
“Oké, bedankt voor de tip. Maar hoe moet het nu verder dan? Wat ga jij nu doen?”
“Naar huis zo meteen, wat anders?” Dave ziet Thom geërgerd opkijken. “Als je me wat beter zou kennen, dan had je geweten dat ik hier niks mee ga doen. Waarom zou ik? Dit is toch iets van jou, want hebben anderen daarmee te maken?”
“Ja, maar wat vind je dan van mij? Nu je weet dat ik op jongens val?”
“Moet ik dat heel eerlijk zeggen?” vraagt Dave.
Thom knikt.
“Goed dan. Ik vind dat eigenlijk wel spannend.” Het is eruit voordat hij goed en wel heeft nagedacht.

De mond van Thom valt open. Dat antwoord had hij nooit verwacht te horen.
Dave lacht een beetje zuur. “Ik moest eerlijk zijn. Nou, dat is wat ik vind.”
“Je wou me toch niet gaan zeggen dat jij ook op jongens valt?” zegt Thom verbaasd. “Dat zou wel heel toevallig zijn.”
“Niet dat ik weet,” antwoordt Dave. “Maar ja, met seks weet ik eerlijk gezegd ook nog niet zoveel.” Hij gaat rechtop zitten. “Ja natuurlijk wel hoe het gaat en zo,” haast hij zich te zeggen. “Foto’s genoeg gezien op internet. Maar ik bedoel zelf meegemaakt nog niks. Of klinkt dat gek?”
“Ik ga zeker niet zeggen wat er gek is of niet. Dat snap je nu ook wel. Ik heb zoiets dat iedereen dat maar voor zichzelf moet bepalen. Hoe en wanneer en met wie. Maar heb je wel eens gezoend dan?”
Dave schudt zijn hoofd. “Niet echt zoenen als je dat bedoelt. Wel gewoon kusjes geven op mond, maar verder niks. Om eerlijk te zeggen heb ik ook nog nooit verkering of zo gehad. Ze staan niet echt in de rij voor me.” Hij schiet in de lach. “Weinig kans dus. Heb jij wel eens gezoend dan?”
Thom knikt. “Hoewel het meer van het meisje kwam hoor. Volgens mij was het aan het eind van brugklas. Op een schoolfeest stond ze ineens voor me en vertelde dat ze me heel leuk vond. Voor ik het wist kuste ze me vol op de mond en duwde haar tong bij me naar binnen. Ik kon de cola proeven die ze had gedronken. Gadver! Toen ik een vies gezicht trok liep ze kwaad weg.” Nu is het de beurt van Thom om te lachen. “Later die avond zag ik haar met een andere jongen in een hoekje staan.”
“Ja, dat soort meiden ken ik wel,” zegt Dave. “Er zijn anders zat jongens die daar in mee gaan hoor. Maar dat is niks voor mij. Ik hou liever van wat meer normaal contact.”
“Maar waarom zeg je dan dat je het spannend vindt om te weten dat ik op jongens val? Dat snap ik niet.” Thom staat op van het bed en pakt zijn drinkglas van het bureau. Hij staat vlak bij Dave die een beetje rood wordt. “Als je niet wil dan moet je het niet zeggen hoor. Ik vraag misschien wel teveel.”
“Nee laat maar. Ik heb jou ook van alles gevraagd. Ik weet alleen niet goed hoe ik dat moet zeggen.”
“Zeg het gewoon zoals je het denkt,” zegt Thom. “Dat is meestal het duidelijkst. Tenminste dat zegt mijn vader altijd als ik niet goed weet hoe ik iets moet uitleggen.”
“Ik zal het proberen.” Dave gaat met zijn handen door zijn halflange haar. “Mijn broertje is drie jaar jonger dan ik, dat weet je toch?”
“Uhmuhm,” mompelt Thom terwijl hij met zijn mond aan het glas zit.
“Bij ons thuis is het heel gewoon om in je blootje rond te lopen. Nog steeds eigenlijk. Zelfs mijn moeder zie ik wel eens zonder kleren in de badkamer als ik daar mijn tanden moet poetsen of zo.” Dave kijkt op of Thom misschien moet lachen, maar die kijkt gespannen.
“Ik ben zelfs nog een hele tijd samen met mijn broertje in bad gegaan. Volgens mij tot mijn dertiende of zo. Heel gezellig altijd. Niks aan de hand. Nooit wat gebeurd ook al hebben sommigen van die verhalen over broertjes die bij elkaar van alles doen. Alleen…”
Dave denkt na en wacht even want nou komt het lastigste stuk.
“Alleen nu hij ouder wordt zie ik zijn piemel groter worden. Hij is pas dertien maar zijn ding is al veel groter dan toen ik zo oud was. En hij heeft veel meer haar eromheen. Laatst zag ik hem in bad zitten met een stijve. Niet normaal hoor. En sinds die tijd moet ik vaak aan hem denken. Nou ja, aan zijn piemel dan.”
“Wat denk je dan?” vraagt Thom.

Dave voelt zijn hoofd weer warmer worden. Nu heeft hij zijn geheim ook verteld. Moet hij dan nog wel meer zeggen? Maar de ogen van Thom kijken hem begrijpend aan, alsof hij weet wat er gaat komen.
“Ik fantaseer erover dat ik zijn piemel een keer van dichtbij kan zien,” bekent Dave.”Hoe groot die er uit ziet. Voelen hoe hard die is. Kijken wat er gebeurt als hij klaarkomt. Gewoon weten wat hij ermee doet om te vergelijken met de mijne. Sorry, ik kan het niet beter uitleggen.”
De stem van Thom klink zacht nu. “Zou je dat ook echt met hem willen doen dan? Als hij dat zou vragen?”
Dave schrikt. “Nee natuurlijk niet. Dat zou ik nooit doen. Ik vind mijn broertje heel aardig en we kunnen goed met elkaar opschieten, maar dat zou ik niet durven.”
“Niet durven of niet willen?”
Dave haalt zijn schouders op. “Niet willen denk ik.”
“Je fantaseert dus wel over zijn piemel,” zegt Thom, “maar niet over hem. Ik bedoel om ook echt iets te doen?”
“Zo kun je het stellen ja.”
“En daarom vind je het spannend dat je nu weet dat ik op jongens val? Om van mij horen hoe het voelt om de piemel van een ander vast te hebben? Hoe groot ze zijn? Of hoe ze klaarkomen?”
“Ik weet het niet. Als je het zo zegt klinkt het raar. Raar en ingewikkeld.”
Thom lacht. “Seks is ook ingewikkeld. En al helemaal als je zo jong bent als wij. Met al die hormonen in je lijf kunnen sommige grenzen snel vervagen.”
“Je klinkt als een deskundige,” zegt Dave.
“Laatst gehoord op televisie. Toen hadden ze het ook over de puberteit en zo. Meer horen?”
“Nee laat maar, zo is het wel even genoeg. Maar heb je wel eens iets gedaan dan met een jongen?”
Thom kleurt rood en draait zijn hoofd af. “Kunnen we het daar een andere keer over hebben? Ik bedoel… nou ehh… gewoon…”
De woorden die Dave eigenlijk wil zeggen slikt hij snel in. Misschien zou het niet eerlijk zijn dat zo te zeggen. “Oké, je moet niets zeggen dat je niet wilt. Dat zou ik ook niet doen.”
Het is even stil. Dave kan de vogels buiten horen fluiten.
“Nu staan we quitte,” zegt Dave ineens. “Ik weet iets van jou en jij weet iets van mij. Kunnen we elkaar verraden.”
“Of juist niet,” antwoordt Thom. “Ik kies voor het laatste.”
“Dat van dat verraden was natuurlijk een grapje,” lacht Dave. “Voorlopig dan tenminste.”
Thom geeft hem zo’n duw dat hij met stoel en al op de grond valt.

Wordt vervolgd…
Laatst gewijzigd door Kroontjespen op di 06 okt 2009, 10:19, 1 keer totaal gewijzigd.

Gesloten